Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-07-24 17:13

Geplaatst: 30-07-24 17:13

Onali schreef:
Geneeskunde is een andere opleiding dan verpleegkunde.

Tijdens mijn opleiding verpleegkunde mochten mijn medestudenten en ik, onder toezicht van een docent, op elkaar oefenen. Het kan denk ik dus per school en per docent verschillen. Mijn docenten werken ook nog steeds als verpleegkundigen, dus zijn nog BIG geregistreerd.

**Geplaatst**: 30-07-24 17:48

Re: Hoe leren verpleegkundigen bloed prikken?

Geplaatst: 30-07-24 17:48

Hier niet zo heel moeilijk te prikken op 1 arm
Wel ga ik het liefst naar de prikpost bij de huisarts

Ziekenhuis is altijd wel wat… met als toppunt denk ik wel bij het bevestigen van de stuwband mijn vel ertussen , bij mijn au werd er zelfs nog even door getrokken met als gevolg dat een jaar na dato de plek nog steeds zichtbaar is….

**Geplaatst**: 30-07-24 18:16

Geplaatst: 30-07-24 18:16

Barbabientje schreef:
Essie73 schreef:
Oh en wat makkelijke aderen zijn?

[ [url=m/jNgtPi.jpg]Afbeelding[/url] ]

En toch zijn deze niet altijd makkelijk om te prikken
Vaak enorme rollers..

Klopt, ik gebruik hem daarom ook niet. Wil de ader gewoon zelf voelen, anders prik ik in het luchtledige voor mijn gevoel.
Nb Het apparaat blijkt Veinviewer te heten

MarijeR schreef:
Ik ben in mijn handen en armen niet eens meer te prikken.
Gewone priklab wil het ook niet meer proberen, moet er voor naar het ziekenhuis.
Krijg al lang infusen in mijn voeten en inmiddels ook het bloedprikken en zelfs dat lukt slecht. 2 jaar terug zelfs ‘s nachts IC artsen die echt niet meer wisten waar te prikken en uiteindelijk (na 3 uur proberen door verschillende verpleegkundigen en artsen) maar via de slagader in de pols bloed hebben afgenomen, was niet fijn
En infusen blijven ook niet zitten, soms maar enkele uurtjes.
Heb ook een tijd een picc lijn gehad, zowel voor infusen als bloedafname. Dat ging wel goed. Maar voor bloedkweken mochten het dan weer niet uit de picc lijn

Eerder toen het prikken lastig was maar wel te doen, liet ik wel mensen oefenen om te prikken maar tegenwoordig ben ik echt heel kieskeurig wie er mag proberen te prikken. Is niet altijd begrip voor, tot ze het geprobeerd hebben

Ah gatsie, wat naar voor je. Kan mij voorstellen dat je dan erg opziet tegen bloedafname/ infuus.

Nienke1979 schreef:
Hier niet zo heel moeilijk te prikken op 1 arm
Wel ga ik het liefst naar de prikpost bij de huisarts

Ziekenhuis is altijd wel wat… met als toppunt denk ik wel bij het bevestigen van de stuwband mijn vel ertussen , bij mijn au werd er zelfs nog even door getrokken met als gevolg dat een jaar na dato de plek nog steeds zichtbaar is….

Dat is slecht zeg, en zo makkelijk te voorkomen. We leren allemaal dat je je vinger tussen de stuwband en de huid moet houden.
Ikzelf doe daarbij als het even kan de stuwband om laatste randje van shirt/blouse/trui.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:18

Re: Hoe leren verpleegkundigen bloed prikken?

Geplaatst: 30-07-24 18:18

Ik kreeg gisteren te horen dat ik door een ervaren iemand moet worden geprikt. Maar wij leerden het ook op poppen.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:37

Geplaatst: 30-07-24 18:37

Ik ga dit topic meenemen in het opleiden. Ik leer alles al op de juiste manier aan, maar ga een paar verhalen van jullie als casus gebruiken.
Ik ben dan ook heel blij met dit topic.

Uiteraard hoort de handeling ansich goed en volgens het protocol te gaan, maar minstens zo belangrijk is de omgang met de patiënt. Ik ben van mening dat iemand niet zomaar verteld dat hij/zij moeilijk te prikken is of alleen op een bepaalde plek geprikt wil worden. Ik ben wel eigenwijs en wil altijd even voelen, maar leg uit wat daar de reden van is. Wanneer ik dan een betere ader vind laat ik die ook aan de patiënt voelen en vraag of ik daar mag prikken.

Bange patiënten hebben we dagelijks meerdere keren, vaak is het een kwestie van afleiden, niet mee laten kijken of aanbieden liggend te prikken. Helaas hebben we toch nog regelmatig een flauwvaller. Ik vind dat altijd zo sneu.

Het enige waar ik wel in mijzelf om moet lachen is om mensen die zeggen "kijk hier zie je mijn aders toch goed lopen" en dan wijzen op de kleine blauwe haarvaatjes. Dan leg ik maar weer uit waarom die niet echt onze voorkeur hebben (of gewoon echt onmogelijk zijn om aan te prikken)

**Geplaatst**: 30-07-24 18:42

Geplaatst: 30-07-24 18:42

Bloed prikken en infusen prikken zijn voorbehouden handelingen. Dat betekent dat deze handeling eigenlijk alleen door een arts mag worden uitgevoerd, tenzij iemand BIG-geregistreerd bevoegd én bekwaam is om deze handeling uit te voeren en het is in opdracht van een arts.
Zolang je niet gediplomeerd bent, ben je niet BIG-geregistreerd, dus in de opleiding kan én mag je officieel niet op elkaar oefenen hiermee.
Verpleegkundigen die de opleiding BBL of duaal doen, daarvan kan de instelling waar ze werken, afspraken hebben waardoor je het bijvoorbeeld het laatste half jaar van je opleiding wel kan doen. Dit heeft dan ook strenge regels.
Op elkaar oefenen is niet prikken in opdracht van de arts, dus officieel mag het niet. Maar er wordt inderdaad wel op elkaar geoefend. Ik ben ook dolgelukkig dat ik mijn eerste keer echt bloedprikken op een collega mocht doen!
Bij mijn eerste patiënt hebben we het ook gewoon aangegeven en gevraagd of het een probleem was.

Belangrijkste bij het prikken:
-luisteren naar de patiënt
-geduld en voelen! Heel veel geduld terwijl je aan het voelen bent
-je eigen grenzen kennen. Hiermee denk ik ook altijd aan 'bevoegd maakt niet bekwaam'!
-overleggen met de patiënt of je vanwege bepaalde redenen toch op de bewuste plek mag voelen en uitleggen waarom je dat doet

Ik heb door de jaren heen veel patiënten geprikt (bloed en infuus), van helemaal gezond tot ernstig ziek of echt een lage bloeddruk. Die ervaring bouw je op, maar mi is het ook wel een stukje feeling.

Nu prik ik op mijn werk eigenlijk alleen nog maar infusen, zelfde techniek, maar wel iets lastiger omdat je na het aanprikken het plastic buisje in het vat schuift. Deze patiënten zijn eigenlijk allemaal uitgedroogd vanwege de darmvoorbereiding en genoeg patiënten die inderdaad komen dat ze slecht te prikken zijn.
Ik neem altijd de tijd om goed te voelen. Zeker als iemand aangeeft moeilijk te prikken te zijn. En veelal verbaas ik die mensen het meeste dat het bij poging 1 lukt. Dan komen de verhalen dat ze altijd meerdere keren geprikt worden bij de prikpost voordat het lukt. 9 van de 10 patiënten hebben dan niet de makkelijkste vaten, maar zijn dan eigenlijk prima te prikken.

Verder las ik in het topic nog wat over de locatie. In principe zijn de vaten in de elleboog het makkelijkste aan te prikken. Zijn ook wat groter. Op de hand is veelal gevoeliger en kleinere vaten. Daarom toch vaak in eerste instantie de elleboog. Maar ik geef ook toe dat ik soms juist op de hand prik als dat betekent dat ik eigenlijk zeker weet dat dat gaat lukken in plaats van 'op goed geluk' in de elleboog. Sowieso is 'op goed geluk' geen optie natuurlijk. Alleen op de hand moet je vaak wat beter fixeren.

Heb in het verleden ook op voeten geprikt, je moet er even handigheidje in krijgen. Maar zo ben ik dan weer geen ster in het prikken aan de binnenkant van de pols, terwijl ik collega's heb die daar super kunnen prikken, maar juist weer heel slecht op de hand.
En zoals ook al eerder genoemd, soms heb je een dag/week/periode dat je het gewoon niet kan. En dan kan je zelfs op de allermakkelijkste vaten nog mis prikken.

Qua oefenen, ik werk alleen met gediplomeerde collega's, maar soms hebben nieuwe collega's al langere tijd niet geprikt en die moeten weer handigheid krijgen. Ik laat ze wel voelen bij mij, maar niet prikken. Dit omdat ik vanwege mijn gebroken bovenarm in het verleden niet meer links geprikt wil worden en dus nog één arm over heb. Mijn aderen liggen aardig diep en zijn lastig te voelen, dus dat is wel heel leerzaam altijd.
Bij de bloedbank merk ik ook dat ik wel alert ben daardoor, maar ik laat ze wel altijd hun gang gaan.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:46

Re: Hoe leren verpleegkundigen bloed prikken?

Geplaatst: 30-07-24 18:46

BIG registratie is niet nodig om in opdracht van de arts te mogen prikken. In opleiding mag je volgens mij ook gewoon prikken.
Misschien geld het gene wat jij zegt alleen voor verpleegkundige, maar er zijn veel meer ziekenhuis medewerkers die prikken.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:49

Geplaatst: 30-07-24 18:49

furious schreef:
BIG registratie is niet nodig om in opdracht van de arts te mogen prikken. In opleiding mag je volgens mij ook gewoon prikken.
Misschien geld het gene wat jij zegt alleen voor verpleegkundige, maar er zijn veel meer ziekenhuis medewerkers die prikken.

Oa. De doktersassistente.
Die zijn niet BIG geregistreerd en mogen ook bloed afnemen.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:51

Geplaatst: 30-07-24 18:51

Je hoeft niet BIG-geregistreerd te zijn. Ik leid ook VIGers die de overstap naar prikpoli maken op. Hun bevoegdheid wordt net als bij iedereen getoetst door een arts en daarna geregistreerd op afdeling. Dit wordt bij ons op het lab jaarlijks herhaald.
Hoe is dat op de verpleegafdelingen?

**Geplaatst**: 30-07-24 18:52

Geplaatst: 30-07-24 18:52

Hier kreeg ik een keer te horen ‘ja je kan maar beter niet zeggen dat je moeilijk te prikken bent, want dan worden sommige zenuwachtig’. Dan denk ik altijd, ik zeg het niet voor jullie, ik zeg het voor mezelf

Ik ben altijd moeilijk te prikken geweest, dus zodra ze vragen aan welke arm ze moeten prikken zeg ik altijd maar dat ze zelf even moeten voelen. Want het wisselt ook nog wel eens welke kant makkelijker gaat.

Mijn eerste keer infuus prikken was door een jonge meid, maar dat was de beste infuus prikker van die afdeling. Ze was zelf ook moeilijk te prikken dus snapte hoe vervelend dat is, waardoor ze dus extra haar tijd nam om goed te voelen. Hele fijne ervaring vond ik dat.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:54

Geplaatst: 30-07-24 18:54

Het is en blijft een voorbehouden handeling en voor verpleegkundigen moet er een diploma zijn, of een regeling bij de instelling die aangeeft dat je het als leerling mag. Bij mij in het ziekenhuis kon het als leerling alleen met hele strenge regels.
Co-assistenten zijn een ander verhaal.
Doktersassistenten moeten volgens mij ook ergens aan voldoen, willen ze mogen prikken.

Edit: zoals hierboven beschreven inderdaad: hun bevoegdheid wordt getoetst. Pas als dit geregistreerd is, Dan pas mogen ze het uitvoeren.

Er zijn misschien instellingen die er wat losjes mee omgaan, maar het is en blijft een voorbehouden handeling.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:54

Geplaatst: 30-07-24 18:54

Het zeggen dat je moeilijk te prikken bent heeft eigenlijk geen meerwaarde. Dat wordt toch wel ontdekt. Degene die prikt zoekt toch eerst een ader en dat is dan lastig(er), als prikker weet je dan genoeg. Aangeven dat je bang bent of het onprettig vind is juist wel fijn.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:59

Geplaatst: 30-07-24 18:59

Essie73 schreef:
Ik ga dit topic meenemen in het opleiden. Ik leer alles al op de juiste manier aan, maar ga een paar verhalen van jullie als casus gebruiken.
Ik ben dan ook heel blij met dit topic.

Uiteraard hoort de handeling ansich goed en volgens het protocol te gaan, maar minstens zo belangrijk is de omgang met de patiënt. Ik ben van mening dat iemand niet zomaar verteld dat hij/zij moeilijk te prikken is of alleen op een bepaalde plek geprikt wil worden. Ik ben wel eigenwijs en wil altijd even voelen, maar leg uit wat daar de reden van is. Wanneer ik dan een betere ader vind laat ik die ook aan de patiënt voelen en vraag of ik daar mag prikken.

En dat zou ik alleen maar fijn vinden. Jullie zijn degene die ervoor geleerd hebben dus voelen vind ik alleen maar goed. Zelfs als het mislukt uitleggen waarom zou ik fijner vinden als gewoon eerst zeggen dat het vast meevalt en dan tig keer misprikken. :')

Als ik kijk heb ik hele duidelijke aderen op hand die er echt bovenop liggen met warmte oid. In de elleboog nooit. Toch hebben ze altijd alles in ellebogen gedaan en nooit op hand, zelfs niet na tig keer misprikken. De enige die ik er ooit over gehoord had was de ambulance toen het infuus na aantal keer in beide ellebogen prikken nog steeds niet lukte, maar laatste poging luktr toch. Maar goed, ik heb geen idee of die op hand echt makkelijker zijn. Met angst wil je denk ik ook geen gevoeligere plek gebruiken als het niet hoeft? Volgens mij zijn de mijne in elleboog en slecht zichtbaar en enorme rollers.

Qua angst wil ik idd niet kijken en iemand die gewoon afleidt en niet gaat vertellen dat ze gaat prikken haha. Gewoon tijdens praatje ineens hup.

**Geplaatst**: 30-07-24 18:59

Geplaatst: 30-07-24 18:59

Ja bevoegdheid moet altijd getoetst worden (door arts).
Denk ook wel dat als je van baan veranderd je weer jezelf moet laten toetsen door artsen.

**Geplaatst**: 30-07-24 19:09

Geplaatst: 30-07-24 19:09

Gaby schreef:
En heel veel prikposten verdwijnen hier in de buurt, en zelfstandig een afspraak maken (zeker als er op een bepaald tijdstip moet worden geprikt i.v.m. halveringswaarde van medicatie) is tegenwoordig zowat een onbegonnen klus - AtalMedical heeft een niet te navigeren systeem.

Is er een mogelijkheid dat wanneer je een volgende keer in 1 keer goed geprikt wordt, je meteen bij dezelfde persoon de afspraak maakt voor de keer daar op? Dan weet je zeker dat je terecht kunt en ook nog iemand aan je lijf hebt frunniken die het wel kan.

**Geplaatst**: 30-07-24 19:19

Geplaatst: 30-07-24 19:19

Ik heb hele dunne fijne aders en ben lastig te prikken.
Voor bloedafname wijs ik aan op welke plek het in het verleden het beste lukte. Dan gaat het meestal wel goed.

Infuus prikken was een ramp. Ik lag op de spoedeisende hulp met drie vrouw om mij heen die het allemaal niet lukte.
Op een gegeven moment hebben ze een ouwe rot in het vak erbij gehaald. Haar lukte het wel maar mijn handen waren later bont en blauw...

**Geplaatst**: 30-07-24 19:23

Geplaatst: 30-07-24 19:23

Taucha schreef:
Gaby schreef:
En heel veel prikposten verdwijnen hier in de buurt, en zelfstandig een afspraak maken (zeker als er op een bepaald tijdstip moet worden geprikt i.v.m. halveringswaarde van medicatie) is tegenwoordig zowat een onbegonnen klus - AtalMedical heeft een niet te navigeren systeem.

Is er een mogelijkheid dat wanneer je een volgende keer in 1 keer goed geprikt wordt, je meteen bij dezelfde persoon de afspraak maakt voor de keer daar op? Dan weet je zeker dat je terecht kunt en ook nog iemand aan je lijf hebt frunniken die het wel kan.

Dat is vrij lastig omdat niet iedereen elke dag werkt en niet vast op een prikpost zit. Dit wordt veelal gerouleerd. Eigenlijk zou je er van uit kunnen gaan dat iedereen die zelfstandig prikt het ook echt kan. Wat aan te raden is is om naar een ziekenhuis poli te gaan of prikpost met meerdere prikkers. Als iemand de ader niet vindt kan deze een collega vragen.

**Geplaatst**: 30-07-24 20:01

Geplaatst: 30-07-24 20:01

love_mandy schreef:
Hier kreeg ik een keer te horen ‘ja je kan maar beter niet zeggen dat je moeilijk te prikken bent, want dan worden sommige zenuwachtig’. Dan denk ik altijd, ik zeg het niet voor jullie, ik zeg het voor mezelf

Ik ben altijd moeilijk te prikken geweest, dus zodra ze vragen aan welke arm ze moeten prikken zeg ik altijd maar dat ze zelf even moeten voelen. Want het wisselt ook nog wel eens welke kant makkelijker gaat.

Mijn eerste keer infuus prikken was door een jonge meid, maar dat was de beste infuus prikker van die afdeling. Ze was zelf ook moeilijk te prikken dus snapte hoe vervelend dat is, waardoor ze dus extra haar tijd nam om goed te voelen. Hele fijne ervaring vond ik dat.

Haha en ik vergat het laatst 1 keer te zeggen (of eigenlijk verwoorde ik het onhandig, iets met zwangerschapsbrein) dat ik moeilijk te prikken ben en toen kreeg ik gelijk: oh dat moet je wel even zeggen hoor

dus ja, iedereen zal dat weer anders zien.

**Geplaatst**: 30-07-24 21:07

Re: Hoe leren verpleegkundigen bloed prikken?

Geplaatst: 30-07-24 21:07

Toen ik 20 jaar geleden als medewerker bloedafname aan de slag ging leerde ik het de eerste dag op de collega's en daarna op patiënten. Daarna ben ik dierenartsassistente geworden en kon ik best makkelijk de dieren prikken.

Zelf ben ik voor bloedafname makkelijk te prikken, ik heb dikke vaten in de binnenkant van mijn ellebogen. Voor infusen ben ik heel moeilijk te prikken omdat mijn vaten heel diep liggen. Als ze een infuus willen prikken moeten ze dat doen met echo begeleiding. Nu heb ik soms wel een eigenwijze prikker die toch denkt dat hij/zij het wel even doet maar dat mislukt altijd. Ze denken het beter te weten dan ik. De vorige keer hebben ze 4 keer met echo begeleiding moeten prikken en toen zat het infuus pas. Maar niet geweldig.
Dus ja, inmiddels ben ik wel zeer ervaren daarmee.

**Geplaatst**: 30-07-24 21:12

Re: Hoe leren verpleegkundigen bloed prikken?

Geplaatst: 30-07-24 21:12

Links een ader die er een spelletje van maak op moment van prikken weg te rollen.

Rechts super makkelijk weer.

**Geplaatst**: 30-07-24 21:32

Geplaatst: 30-07-24 21:32

furious schreef:
BIG registratie is niet nodig om in opdracht van de arts te mogen prikken. In opleiding mag je volgens mij ook gewoon prikken.
Misschien geld het gene wat jij zegt alleen voor verpleegkundige, maar er zijn veel meer ziekenhuis medewerkers die prikken.

Ik ben klinisch chemisch analist en bij mij weten ook niet BIG geregistreerd.

**Geplaatst**: 30-07-24 21:47

Re: Hoe leren verpleegkundigen bloed prikken?

Geplaatst: 30-07-24 21:47

Het gebeurd mij nogal eens dat diegene die me moet prikken vraagt of ze een minder ervaren persoon mag laten prikken, kennelijk heb ik zeer goed prikbare aderen

Desondanks, soms gaat het allemaal perfect en soms doet het toch pijn en/of heb ik later een blauwe plek.
In het eerste geval zeg ik het er tegenwoordig bij, bedankt voor het competente prikken (oid). Aangezien hier ook prikkers zijn, heeft het meerwaarde als ik dat vertel, of heb je dat zelf ook door, dat het ‘een goeie’ was, om het zo maar te zeggen?

**Geplaatst**: 30-07-24 23:48

Geplaatst: 30-07-24 23:48

Ooit moest ik een infuus in de hand en de anesthesist (ik vermoed in opleiding) maakte er zo'n zootje van dat ik dreigde de operatiekamer te verlaten als er niet een bekwaam iemand de volgende poging zou doen. Die presteerde wel om de ader te pakken te krijgen maar vervolgens het infuus weer naar buiten te laten steken... nouja, uiteindelijk was dat "opgelost" maar pijnlijk (figuurlijk en letterlijk) was het wel, als ik eraan denk voel ik het nog.
Daarnaast wilden men ook nog eens de operatie starten terwijl ik nog alles voelde en dat ondanks dat ik van tevoren had aangegeven dat verdoving bij mij niet zo lekker werkt en ze bij mij wel enkele tientallen kg gewicht mochten bijtellen om me plat te leggen. Met een joint hadden ze me binnen 5 seconden plat gehad (vreselijk spul vind ik het) maar met de officiele middelen heb ik een overdosis nodig en dan duurt het nog 10 minuten voor het werkt en is het ook nog snel uitgewerkt.

Ik heb een hekel aan naalden die mijn lijf in moeten en wens niet toe te kijken - in de hoop de prikker niet zenuwachtig te maken - maar als diegene het vervolgens verprutst kan ik niet vergevingsgezind zijn als ik gewaarschuwd heb dat ik lastig te prikken ben.

**Geplaatst**: 09-08-24 09:10

Geplaatst: 09-08-24 09:10

Ik ben verpleegkundige en kreeg eerst de theorie en daarna in het praktijklokaal aftoetsen op speciale poppen. Daarna in de praktijk onder toezicht.

**Geplaatst**: 20-08-24 13:50

Re: Hoe leren verpleegkundigen bloed prikken?

Geplaatst: 20-08-24 13:50

ik was in het begin geen ster in infuus zetten en bloedafname.
maar na een jaar proberen en doorzetten ben ik nu 1 van de betere prikkers van mijn afdeling.
soms lukt het mij, terwijl diezelfde patient al naar de verkoever is geweest,

ik zelf ben zeer lastig te prikken.
twee weken geleden nog op de seh gelegen. daar wilden ze infuus zetten en ik gaf aan waar ze dat het beste konden doen.
hun waren eigenwijs en toch de plekken nemen waar het vat goed zichtbaar is, maar ik uit ervaring weet dat de naald niet op te voeren is.
gevolg: drie lekkere blauwe plekken.
medicatie hebben ze uiteindelijk maar intramusculair gespoten.