Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-05-24 13:07

Geplaatst: 08-05-24 13:07

Heel herkenbaar hoor ts, ik reed zonder zadel de stal werd gerenoveerd en ik moest wel een paar uur weg blijven. Onderweg werden we tegen gehouden door een man die woonde op het terrein van de paarden. Hij gaf aan dat we niet mochten oversteken naar het andere park. Dus gingen we terug en reden langs de stal, waarop de stalbaas roept zijn jullie nu al terug ik ben echt nog niet klaar.
We wilden verder rijden maar de pony bokte een paar keer, ik dook naar voren en omdat ik geen cap op
had strekte ik mijn armen uit.

Toen mijn handen de vloer raakte draaide mijn elleboog er half uit, ik had vreselijke pijn maar besefte niet wat ik nou had. De moeder van het meisje dat er bij was fietste net voor bij. Ik stond tegen een auto aan geleund en ik dreigde flauw te vallen. De Moeder gaf een klap in mijn gezicht zo dat ik bij bleef. Na uren ziekenhuis en een elleboog die er niet in wilde was ik weer thuis. Nu begreep ik waarom de muren van de 1e hulp zo dik waren, ik zat in het gips waar ik te lang in zat want mijn arm kon ik niet meer buigen. Met intensieve fysio is het uit eindelijk goed gekomen.Ik heb daar na 6 jaar niet gereden, ik wist ook dat ik nooit meer op een paard zou stappen. Tot ik een veulen kocht en daar later op ging rijden, ik scheet echt 7 kleuren. Ik voelde me zo voor schut staan omdat ik zo bang was, maar dat is helemaal goed gekomen.

**Geplaatst**: 08-05-24 13:53

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 08-05-24 13:53

Wat een verhalen, heel veel sterkte allemaal en hopelijk slijt de angst er uit de komende jaren.
Ik ken het niet na valpartijen, ook al ben ik een keer met paard en al langs een drukke weg onderuit gegaan, met paard bovenop me. Gek genoeg geen angst aan overgehouden.

Maar die angst ken ik wel heel goed na een auto ongeluk. Het is nu 12 jaar later maar die angst zit er nog steeds een beetje. Als ik linksaf moet slaan, en ik kijk goed, dan verwacht ik toch nog steeds een klapper zodra ik ga.
En na een MRI, waarbij ik helemaal in dat ding lag, licht claustrofobisch gebleven, ik kan nog steeds niet een grot in.

Angst is een rare he

**Geplaatst**: 08-05-24 15:03

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 08-05-24 15:03

Ik ben 10 jaar terug heel hard van mijn paar gevallen, doordat hij schrok en ik net mijn wedstrijdjasje aan aan het trekken was. Ik ben toen op het dressuurhekje gevallen met mijn rug. Mijn toen der tijd vriend is onder mijn paard door gegaan waarbij mijn paard in volle paniek bovenop hem is gaan staan.

Ik heb toen 2 dagen in het ziekenhuis gelegen, omdat ik interne bloedingen bleek te hebben. Mijn (toen) vriend is met de ambu meegenomen en ik ben voorin mee gegaan. Ook hij heeft 1.5 dag in het ziekenhuis gelegen.

Na 6 weken zat ik weer op mijn paard, maar de angst om hem los te laten is gebleven.

3 jaar terug ben ik wederom gevallen. Mijn paard struikelde in de galop en zakte door zijn voorbenen. Hij kon zichzelf niet meer opvangen en is door gerold met mij er bovenop. Hij is daardoor bovenop mij gevallen. Gelukkig niet helemaal door gerold maar wel volledig over mijn rechter been.

Sinds dien durf ik niet goed meer te galoperen linksom. Bij iedere "struikel" die hij maakt schiet bij mij de spanning er in.

Eigenlijk durf ik ook niet echt meer te rijden. Het voelt iedere keer als een enorme overwinning als ik wel gereden heb.

Ik ga hier binnenkort emdr en exposure therapie voor krijgen. Ik hoop echt dat ik daarna weer relaxed kan gaan paardrijden. Ik mis het enorm, maar iedere vezel in mij lijf spant al op als ik denk aan mn paard opzadelen.

**Geplaatst**: 14-05-24 18:43

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 14-05-24 18:43

Ik heb vandaag voor het eerst weer les gehad op mijn paard. Nou ja les....we hebben aan de longeerlijn gestapt en een klein beetje gedraafd.
Helaas heb ik nog behoorlijk last van mijn rug tijdens de overgang van draf naar stap, maar goed ik heb er weer opgezeten.
Mentaal is er ook nog wat werk te verzetten, want elke beweging vond ik spannend en wilde ik gaan knijpen. Binnenkort nog maar weer een keer.

**Geplaatst**: 14-05-24 19:34

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 14-05-24 19:34

Puppetje, wat goed! De eerste stappen zijn, letterlijke guguurlijk, gezet! Topper

**Geplaatst**: 14-05-24 20:53

Geplaatst: 14-05-24 20:53

Jij mag trots zijn op jezelf hoor wat een topper, hoe dan ook heb je het toch maar even gedaan.

**Geplaatst**: 14-05-24 22:37

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 14-05-24 22:37

Goed gedaan, kleine stapjes!! Bij mij werkte voor de rug een goed zittende bodyprotector, geen idee of je die al gebruikt of het helemaal niks vind maar die ving toch even die bewegingen wel goed op!

Trots kun je zijn nu! Goed gedaan

**Geplaatst**: 14-05-24 22:41

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 14-05-24 22:41

Wat knap!

**Geplaatst**: 15-05-24 00:23

Geplaatst: 15-05-24 00:23

Okay, ik heb mentale pijn na een val. Schrok net wakker omdat ik van mn paard viel in mn droom.

Ik beleefde de val excact t zelfde maar ipv de klap op de grond schrok ik wakker.

Inmiddels heb ik wel een aantal keer gereden, maar ik heb spanning in mn lijf. Dat komt er pas uit na het rijden.

**Geplaatst**: 15-05-24 07:24

Geplaatst: 15-05-24 07:24

RanjaRietje schreef:
Goed gedaan, kleine stapjes!! Bij mij werkte voor de rug een goed zittende bodyprotector, geen idee of je die al gebruikt of het helemaal niks vind maar die ving toch even die bewegingen wel goed op!

Trots kun je zijn nu! Goed gedaan

Ik heb geen bodyprotector aan maar een airbagvest. Dat voel je alleen helemaal niet zitten, omdat het echt een vest is. Wel heel fijn!
Mijn rug is ook gewoon nog niet optimaal. Ik heb nog heel erg last van mijn linkerschouder, echt geen idee waar dat vandaan komt omdat de trap onderin mijn rug was en ik volgens mij ook niet op mijn schouder ben gevallen.
Verder is gewoon alles nog steeds strak en gevoelig. Daar zal nog wel tijd overheen moeten gaan.

Op 22 en 23 juni ga ik samen met mijn paard naar Puur Paardners om aan mijn angst te werken.
Ik hoop daar mentaal echt stappen te maken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-06-24 13:55

Geplaatst door de TopicStarter : 02-06-24 13:55

Puppetje schreef:
Ik heb vandaag voor het eerst weer les gehad op mijn paard. Nou ja les....we hebben aan de longeerlijn gestapt en een klein beetje gedraafd.
Helaas heb ik nog behoorlijk last van mijn rug tijdens de overgang van draf naar stap, maar goed ik heb er weer opgezeten.
Mentaal is er ook nog wat werk te verzetten, want elke beweging vond ik spannend en wilde ik gaan knijpen. Binnenkort nog maar weer een keer.

Super goed bezig!
Ik rij sinds kort ook weer op mijn eigen paard, echt heel blij mee!

**Geplaatst**: 17-07-24 14:02

Geplaatst: 17-07-24 14:02

Ik heb inmiddels mijn exposure en EMDR gehad en dit heeft goed geholpen. Exposure blijft altijd een oefening, maar ik stap nu wel weer op zonder paniek en gevoel van "overleven" als ik op m'n paard zit.

Gisteren en eergisteren heb ik hem zelfs weer gereden en heb ik echt met een big smile op mijn paard gezeten! Dit is jaren geleden dat ik zo genoten heb van het rijden!

Ja. Het blijft spannend in mijn lijf, maar mijn hoofd neet niet meer de overhand in de angst. Dat gun ik iedereen die nu gevangen zit in de mentale houdgreep van angst, waardoor rijden niet lukt.

**Geplaatst**: 17-07-24 14:43

Geplaatst: 17-07-24 14:43

Wat fijn Peelie!!!
Wat is exposure therapie?

Ik rij ook alweer een tijdje op mijn paard en we gaan echt lekker moet ik zeggen. Gisteren ben ik er wel bijna weer afgevallen, omdat een duif zin had in een bijna frontale botsing met mijn paard.... Paard schrok zich rot en draaide razendsnel om en na een klein sprintje bleef hij staan. Mijn hartslag was 200 denk ik, maar ik ben blijven zitten en kon daarna gewoon weer verder rijden zonder spanning. Ik heb verder geen therapie gevolgd en het weekend dat ik zou volgen heeft helaas niet gebracht wat ik verwacht had, maar ik kom er zo ook wel. Ik kan weer een beetje genieten en plannen maken met hem.

**Geplaatst**: 17-07-24 14:57

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 17-07-24 14:57

Ik kan me ook aansluiten, al gaat het nu weer goed. Ik ben jaren geleden (voor ik mijn huidige paard kocht) op een l*llige manier gevallen van mijn toenmalige leasepaard; in galop door het bos, het paard schuin voor/naast mij schrok en duwde mijn paard de bosjes in. Die ander ging er vervolgens vandoor en die van mij erachteraan. Ik werd eraf geslingerd en raakte een boom. Gelukkig in de lengte; de volgende dag stond er een paarse afdruk van de boom in mijn zij van mijn schouder, langs mijn ribben naar beneden, over mijn heup en bovenbeen. Ik ben met de ambulance uit het bos gehaald, had gelukkig niks gebroken maar heb het wel een paar weken knap moeilijk gehad met alle kneuzingen (vooral de ribben en heup zijn nog lang vervelend geweest).
Drie weken later ben ik weer opgestapt maar het was moeizaam, ook omdat de eigenaar het allemaal maar onzin vond. Bang zijn is voor watjes. Tot ze later zelf een keer gelanceerd werd met serieuze gevolgen, overigens...
Ik ben uiteindelijk gestopt met leasen en heb mijn eigen paard gekocht. Ook dat was zoeken in het begin want hij was groen (wel braaf) en ik was best angstig af en toe. Met behulp van een lieve instructrice die gespecialiseerd was in mensen met angst is het toch goed gekomen. Inmiddels (vandaag!) al 8 jaar gelukkig met mijn blonde Vikingvriend - zo'n paard waar ik mee kan lezen en schrijven

**Geplaatst**: 17-07-24 15:03

Geplaatst: 17-07-24 15:03

Super peelie dat de Therapie zo goed geholpen heeft

Puppie wat een schrik zul je hebben gehad gisteren, gelukkig ben je blijven zitten en kon je toch zonder Spanning doorrijden.
Ik ben wel jaloers op jullie hoor, mij is duidelijk verstaan te geven dat ik er op zijn vroegst na een half jaar weer voorzichtig over mag gaan denken om er weer op te gaan, eerder absoluut niet

de arts zei er nog bij dat hij weet dat dat moeilijk zal zijn maar dat ik er echt goed aan moet denken dat het goed mis kan gaan als ik er toch weer eerder op ga en of me het dat waard is..
Ik ben nu 3 maanden onderweg en moet mijn corset nog een maand door dragen, daarna weer een foto maken en als er dan nog geen verbetering is moet ik alsnog geopereerd worden, dan komt er een pin in.

**Geplaatst**: 17-07-24 16:28

Geplaatst: 17-07-24 16:28

Puppetje schreef:
Wat fijn Peelie!!!
Wat is exposure therapie?

Ik rij ook alweer een tijdje op mijn paard en we gaan echt lekker moet ik zeggen. Gisteren ben ik er wel bijna weer afgevallen, omdat een duif zin had in een bijna frontale botsing met mijn paard.... Paard schrok zich rot en draaide razendsnel om en na een klein sprintje bleef hij staan. Mijn hartslag was 200 denk ik, maar ik ben blijven zitten en kon daarna gewoon weer verder rijden zonder spanning. Ik heb verder geen therapie gevolgd en het weekend dat ik zou volgen heeft helaas niet gebracht wat ik verwacht had, maar ik kom er zo ook wel. Ik kan weer een beetje genieten en plannen maken met hem.

Exposure (en EMDR) is een behandelmethode voor wanneer je een trauma opgelopen hebt en daar PTSS aan overgehouden hebt.

Met imaginary exposure ga je de gebeurtenis vertellen alsof je het nu mee maakt. Dan vertel je wat je hoort, ziet, voelt, ruikt, proeft enz. In alle detail. Jouw lijf weet het verschil niet tussen jouw gedachten of werkelijkheid. Dus als je het hardop vertelt en ervaart raak je in een herbeleving. Echter ben je helemaal niet in gevaar, want je zit bijv op een stoel in een behandelkamer.

Het doel ervan is dat je eigenlijk net zo bang word als toen, maar dat je leert dat er niks aan de hand is. Dat je niet (hoeft te) verstijfd, vlucht of vechten en dat je dus ook nu, zelfs al zijn er dingen die jou triggeren (een trigger is iets wat er voor zorgt dat je in een herbeleving schiet, dit kan een gevoel, geur, geluid enz zijn) en zorgen voor een herbeleving, dat je niet machteloos bent.

Je gaat dan daarnaast de feitelijke exposure doen, door dat gene te doen waar je juist zo veel angst voor hebt. In dit geval dus paardrijden. Alleen bij mij was het zo erg geworden dat ik ook nieteens meer naar stal wilde gaan. Ik ging alleen nog maar als noodzaak even stal mesten en weer naar huis. Dat is nu dus echt veel beter geworden!

**Geplaatst**: 17-07-24 19:47

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 17-07-24 19:47

Dat klinkt heftig en intensief Peelie.
Wel fijn dat het je geholpen heeft.

Wat een lang herstel Lizenlotte.
Ik ben afgelopen vrijdag nog wel bij de huisarts geweest om te vragen of de pijn die ik nog steeds heb normaal is.
Tijdens het rijden heb ik nagenoeg nergens last van, maar na het rijden heb ik nog veel last. Ook gewoon liggen op de bank wordt mijn rug ook niet vrolijk van.
Het heeft gewoon allemaal nog tijd nodig. Ik wil gewoon te snel.

**Geplaatst**: 17-07-24 20:05

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 17-07-24 20:05

Dat was (en is) het ook puppetje

**Geplaatst**: 17-07-24 20:25

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 17-07-24 20:25

...en het leuke van emdr is, dat ook dingen als naar stal gaan, opzadelen, opstijgen - al die stress kan je aanpakken en met wat mazzel gaat het gewoon weg.

Ik heb zelf emdr vooral als heel respectvol ervaren. Maar ja, het kan heftig zijn. (Maar elke dag weer een knoop in de maag is ook heftig...)

**Geplaatst**: 17-07-24 22:53

Geplaatst: 17-07-24 22:53

Janneke2 schreef:
...en het leuke van emdr is, dat ook dingen als naar stal gaan, opzadelen, opstijgen - al die stress kan je aanpakken en met wat mazzel gaat het gewoon weg.

Ik heb zelf emdr vooral als heel respectvol ervaren. Maar ja, het kan heftig zijn. (Maar elke dag weer een knoop in de maag is ook heftig...)

Dat heb ik ook gedaan. EMDR vind ik niet heftig in vergelijking met Exposure btw.

Als je echt goed in de EMDR zit, dan kan je heel erg snel stappen vooruit maken.

**Geplaatst**: 21-07-24 15:11

Re: Mentale pijn na een val

Geplaatst: 21-07-24 15:11

Wauw Peelie, wat een fijn resultaat. Ik herken jouw angst heel erg goed. Thuis denken aan mooi weer en "oh, misschien een ritje met de barebackpad maken vandaag" maakt mij al misselijk en stress. Ik ga dit eens bespreken met de mensen die ik nu om me heen heb of die EMDR/Exposure therapie misschien ook iets is wat ik kan doen!

**Geplaatst**: 21-07-24 18:45

Geplaatst: 21-07-24 18:45

Peelie schreef:
Janneke2 schreef:
...en het leuke van emdr is, dat ook dingen als naar stal gaan, opzadelen, opstijgen - al die stress kan je aanpakken en met wat mazzel gaat het gewoon weg.

Ik heb zelf emdr vooral als heel respectvol ervaren. Maar ja, het kan heftig zijn. (Maar elke dag weer een knoop in de maag is ook heftig...)

Dat heb ik ook gedaan. EMDR vind ik niet heftig in vergelijking met Exposure btw.

Als je echt goed in de EMDR zit, dan kan je heel erg snel stappen vooruit maken.

Hmmm, dat zijn dus twee verschillende technieken.
...op zich heeft emdr aspecten van exposure in zich - en na een emdr sessie naar stal gaan 'en opmerken hoe het gaat' kun je ook zien als exposure. ("Alles ging goed, tot er X gebeurde, ik die ene geur weer rook", etc.)

Ik moet zeggen dat ik een groot fan van emdr ben, maar het niet zo heb op exposure "sec".
Het kan heel heftig zijn, en het idee dat een angst reactie na verloop van tijd vanzelf wel ophoudt vind ik twijfelachtig.

**Geplaatst**: 21-07-24 19:00

Geplaatst: 21-07-24 19:00

Mooi om de ervaringen in dit topic allemaal te lezen.
Zelf ben ik dus (als gever) erg enthousiast over EMDR bij angst bij paardrijden en omgang met paarden. Heb er ook heel veel mooie resultaten van gezien. Heel fijn om later appjes te krijgen dat mensen weer genieten met hun paard. Daar doe je het voor ...

Waar ik heel erg benieuwd naar ben is hoe exposure werkt in combinatie met paarden. Wat ik namelijk, ook in ruiter/paard begeleiding zeg is dat je eigenlijk nooit buiten je comfortzone moet gaan, maar door positieve ervaringen je comfortzone langzaam uit kan breiden (of EMDR als dat niet meer werkt)

De reden hiervoor is dat paarden ook kunnen reageren op jouw spanning. Bij EMDR heb je daar (hoe ik het geef) geen last van omdat je dat los van het paard doet. Daar werk je dan aan je eigen mentale spanning en als die emoties geneutraliseerd zijn kun je weer handelen op (of bij) je paard.
Maar als je op/bij het paard exposure doet, hoe werkt dat dan ? En reageert het paard daar dan niet op ?
En misschien begrijp ik het helemaal verkeerd en doe je exposure ook helemaal niet op/bij het paard

Deze vraag stel ik dus oprecht uit interesse aan de mensen die daar ervaring mee hebben.
In mijn optiek kan exposure prima werken, maar in combinatie met paarden vind ik dat heel lastig om voor me te zien.

**Geplaatst**: 21-07-24 19:54

Geplaatst: 21-07-24 19:54

Janneke2 schreef:
Hmmm, dat zijn dus twee verschillende technieken.
...op zich heeft emdr aspecten van exposure in zich - en na een emdr sessie naar stal gaan 'en opmerken hoe het gaat' kun je ook zien als exposure. ("Alles ging goed, tot er X gebeurde, ik die ene geur weer rook", etc.)

Ik moet zeggen dat ik een groot fan van emdr ben, maar het niet zo heb op exposure "sec".
Het kan heel heftig zijn, en het idee dat een angst reactie na verloop van tijd vanzelf wel ophoudt vind ik twijfelachtig.

Wellicht offtopic maar zeer belangrijke side-note: het doel en de werking van exposure is niet 'dat de angst reactie na verloop van tijd vanzelf wel ophoudt', maar 'kunnen toetsen of de angstige verwachting uitkomt (en aan de hand daarvan leren, en door te leren dat de angstige verwachting niet uitkomt zakt vaak die angst)

**Geplaatst**: 21-07-24 21:11

Geplaatst: 21-07-24 21:11

Mijn vader rijdt geen paard, maar heeft wel een heel heftig motorongeval gehad.
Meerdere eigenlijk. Maar dat laatste ongeval was echt erg, 6 ribben gebroken, 2 armen gebroken, .. En dit 6 maanden na een plotse hartaanval. Het heeft er wel ingehakt.
Hij kreeg morfine (via een pomp) toegediend, en heeft daar heel slecht op gereageerd, in de vorm van hallucinaties en afschuwelijke nachtmerries.
Dit ook nog eens midden in de corona, waardoor hij ook geen bezoek mocht ontvangen.

Dit alles heeft tot paniekaanvallen geleid, waarbij hij symptomen kreeg die (bij hem) hetzelfde waren als met zijn hartaanval. Waardoor de paniek alleen maar erger werd, omdat hij elke keer dacht dat hij weer een hartaanval kreeg.

Medicatie heeft niet echt gebaat, psycholoog wel een beetje, maar niet voldoende om de paniekaanvallen te vermijden.

EMDR therapie wél. Hij geloofde er niet eens echt in, maar was na pakweg een jaar echt wel wanhopig genoeg om het te proberen.

En.. het werkte. Hij heeft nu al meer dan een half (misschien zelfs anderhalf jaar) geen paniekaanvallen meer. Ook geen nachtmerries meer.

Ik wens je in ieder geval veel sterkte en beterschap toe!