Bokt.nl

pmarena schreef:

meggiemeg schreef:

Dat ze op zijn minst toch even aan anderen had gedacht, dat je anderen een vorm van afscheid gunt. Al is het maar een advertentie, dat mensen weten dat je er niet meer bent. Ze was het daar dan uiteindelijk wel mee eens maar ze wilde helemaal niets behalve er stil tussen uit piepen. Het liefste had ze me niet verteld, dus heeft mijn zwager dat maar gedaan.

Erg flauw dat zwager het wel wist... Maar wellicht heeft ze dit heel bewust besloten. Het was nu eenmaal geen topper sociaal gezien..... En ook erg jammer dat zij wel hun woordje konden doen en jij al snel afgekapt werd gevoelsmatig. Wellicht had moeder de dokter ook instructies gegeven dat ze het kort en zakelijk wilde houden...? Dan is het an sich wel weer netjes tegenover haar dat hij dat respecteert. Wel lastige positie voor een dokter lijkt me trouwens want met de familie wil je toch ook rekening houden....

Ik kan me wel inleven in het idee van geen getrut maar *hop* onder de grond / de oven in.
Mijn oma wilde dat ook, geen gedoe met in in het kistje kijken enzo, daar gruwelde ze van. Bloemen hoeven zowel oma als moeder ook niet: die kunnen mensen bij leven geven, dan hebben ze er tenminste nog wat aan En die zijn (was) allebei niet verbitterd.

Zelf zou ik ook liefst (als de tijd daar is, hopelijk nog lang niet...) na de dood z.s.m. onder de grond willen. In ieder geval z.s.m. in de kist met deksel er op, geen gedoe rondom mijn dode lijf. Oma zei altijd dat ze geen zin had in "lijkies kijken" na haar dood Geen gesol, geen gedoe. Helemaal prima

Ik vind het netjes van je dat het gewoon zo hebt afgehandeld zoals zij wilde

Maar nu is ze weg. Helemaal. Met haar hoef je geen rekening meer te houden. Nu gaat het om jou.
Zou jij het fijn vinden om toch nog iets van een samenzijn voor de familie te organiseren? Is er nog as om af te halen ofzo? Dat je daar dan wellicht iets mee kan, wat mensen uitnodigen, het plakje cake of wat je dan ook fijn vindt, en een klein plechtigheidje ervan maken om die as uit te strooien...? Zodat er voor jou (en anderen) toch ook een beetje een normaal eind aan gebreid kan worden?

Tieneke schreef:

Mensen die zichzelf voortdurend in de slachtofferrol plaatsen, hebben echt psychische problemen. Dat is niet van niet willen zien dat er wel nog mensen zijn die hen betrekken en moeite doen, maar het niet kunnen zien. Het is geen excuus om zich zo te gedragen, maar het is de realiteit.

Kreeg zij eigenlijk psychische hulp al die jaren? Mogelijk heb ik daar overheen gelezen.

Hutcherson schreef:

Nee dit lag zeker niet aan jou. Sterkte met dit hele verhaal en je emoties want je zult nogsteeds met veel vragen zitten.

Wat ik wel lastig vind om te begrijpen is waarom je vind dat iemand niet zomaar uit het leven kan stappen zonder rouwkaarten, krantenartikel, condoleance etc.
Ikzelf zou dit namelijk ook allemaal niet willen. Ik wil geen trieste uitvaart waarbij de uitvaartondernemer zijn best doet zoveel mogelijk mensen aan het janken te krijgen. Een uitvaart hoeft voor mij helemaal niet maar als mijn nabestaanden dat toch graag willen, dan graag met efteling muziek. Ik wil grappen, prutsmuts en lekker uiteten met zn alle ipv die droge, veel te dure cake. Kaarsen etc lekker bij action halen en ikea heeft tegenwoordig zelfbouw kisten. Perfect.
Maar als mijn moeder bevoorbeeld komt te overlijden, zou ik een condoleance verschrikkelijk vinden
Gelukkig wil ze dat allemaal niet... 'komt toch geen hond' zegt ze dan.

Maar ook mensen die verbitterd zijn hebben wensen. Respecteer ze.

foxy80 schreef:

Ik pik er een paar van je vragen uit:
Alleen waarom ontneem je anderen een keuze om op welke manier dan ook afscheid van je te nemen?”
Bekijk het andersom: stel dat ze het wisten, wie was er nog gekomen? Ze had immers iedereen al weggejaagd zoals ik het lees.

Ibbel schreef:

En daarom ga ik dus als het even kan (niet omdat het zo leuk is, maar omdat je je vrienden ermee helpt), naar uitvaarten van mij totaal onbekende familie van mijn vrienden.