Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-07-23 22:53

Geplaatst: 03-07-23 22:53

assie schreef:
Wat fijn dat je jouw tentamen bent doorgekomen. Die kun je mooi in je zak steken. Goed gedaan.

Klasse...!

Citaat:
Toen ik last had van paniekaanvallen ben ik bij een psycholoog terechtgekomen. Hij heeft mij met EMDR-therapie proberen te behandelen. Ik zeg "proberen", want voor mij werkte het niet. Ik werd er vooral heel erg boos van. Dat zorgde weer voor extra stress, want EMDR was toch zo'n wondermiddel, waarom deed het bij mij dan niets?

I am sorry, het is een prachtige techniek, maar geen wondermiddel.
Om te kunnen werken moet er aan een serie voorwaarden worden voldaan. Bijvoorbeeld een vertrouwensrelatie met de therapeut, en nog een aantal zaken.

En als jou is voorgespiegeld van 'ik zwaai wat met de vingers en dan is het over', dan is je woede alleen maar heel erg terecht.

Citaat:
Oh en misschien een klein derde ding: ikzelf heb me er ook een beetje doorgelopen.

Volgens mij mag je dat wel groter maken...!
Een coach, haptonoom etc kan jou iets aanreiken - en daarna is het aan jou!

**Geplaatst**: 03-07-23 23:05

Geplaatst: 03-07-23 23:05

Wat naar die paniek TS. Accepteren dat je je angstig voelt/in paniek bent kan erg helpend zijn. Je kunt dan ook geruststellend tegen jezelf gaan praten: 'ik voel me nu bang, en dat is oké. Ik mag in paniek zijn, en dit gaat weer over. Dit nare gevoel gaat weer weg.'

Ben je bekend met ACT-therapie? Daar hoor ik ook veel goede verhalen over.

Succes met je tentamen!

**Geplaatst**: 03-07-23 23:12

Geplaatst: 03-07-23 23:12

Earth schreef:
JudithGigi schreef:

Huh? Ik denk dat je me verkeerd heb begrepen, ik ben de laatste die zal beargumenteren dat ik mentaal gezond ben, maar bedankt voor je sneer

Wat ik bedoel is dat de paniek op dat moment niet direct vanuit stressgedachtes komt, maar voor mijn gevoel uit het niks. Ik kan in de klas zitten en opeens beginnen de trillen, een hoge hartslag krijgen en hoog beginnen te ademen, zonder dat ik mezelf in die staat heb "gedacht" om het zo te zeggen.

Paniekaanvallen kunnen inderdaad zomaar random beginnen, ook als je onderliggende mentale dingen hebt. Ook die je nog niet zelf in ziet, wat diep is weggestopt. Juist dan gaat je lijf op de meest rare momenten alarmsignalen afgeven. Dat kan komen doordat je niet goed in je vel zit, maar ook bijvoorbeeld door een bepaalde gebeurtenis, als een soort trauma.

Dankjewel, jij legt het wat helderder uit dan ik voor TS denk ik

En TS, dat was allerminst een sneer, meer een goedbedoelde reality-check

**Geplaatst**: 03-07-23 23:15

Geplaatst: 03-07-23 23:15

Poeh. Ik vind dat er hier toch wel snel verwezen wordt naar medicatie. Daarmee los je de angst niet op, alleen het lichamelijke gevolg waarmee je brein je iets duidelijk wil maken, of dat nou gegrond of ongegrond is.

Ik zou kijken naar oorzaken. Heb je traumatische ervaringen achter de rug? Last van faalangst? Etc. Etc.
Mogelijk eens verder kijken bij gespecialiseerde GGZ, gericht op angststoornissen. Mogelijk dat bijvoorbeeld EMDR kan helpen om het heftigste nare gevoel er vanaf te halen.

Ik kan inhoudelijk geen tips geven, want ik weet niet waar het vandaan komt, wat er gebeurt en wat de meest passende methode voor je is om het op te lossen.. Maar ik denk dat je op dit punt meer gebaat bent bij het aanpakken van de oorzaak en hier effectiever mee om leren gaan dan grijpen naar medicatie.

Quick fixes bestaan zelden.
En daarop voortbordurend: het klopt dat je psycholoog zegt dat de oplossing bij jou ligt. Ik zie in mijn werk ook vaak jongeren die van mij verwachten dat ik het probleem oplos, maar ik kan dat niet. Zij zijn hun eigen oplossing. Op het moment dat je de oplossing van de ander verwacht attribueer je extern.

**Geplaatst**: 04-07-23 07:18

Geplaatst: 04-07-23 07:18

Misschien raar maar hoe is het met je ontlasting, mijn dochter krijgt namelijk een paniekaanval als ze moeilijk naar de wc gaat. Dat stijgt naar haar hoofd.

**Geplaatst**: 04-07-23 07:22

Geplaatst: 04-07-23 07:22

Ik denk dat er hier al een heleboel mogelijkheden zijn opgenoemd. Wondermiddelen bestaan niet, het gaat sowieso oefening en inzet vragen, maar er zijn dus wel mogelijkheden om van de paniekaanvallen af te raken.
Welke therapie(vormen) en oefeningen voor jou helpend zijn, is moeilijk te zeggen. In het algemeen: kijk naar welke optie het best aansluit bij hoe jij het ervaart en wat je nodig denkt te hebben. Mogelijk zijn hier opties aangereikt die jou echt niets lijken / waar je niet in gelooft en misschien zijn er ook opties waarvan je denkt “daar zie ik wel wat in” of “daar kan ik achter staan” of “dat past wel bij mij”.
Dan is het nog kwestie van een hulpverlener te zoeken bij wie jij je goed voelt. Als je je niet ok voelt bij de hulpverlener is de kans reeel dat het niet lukt om je doelen te bereiken (de werkrelatie met de therapeut / hulpverlener speelt nl ook een grote rol in de effectiviteit van je therapie / het therapeutisch proces).

**Geplaatst**: 04-07-23 07:24

Geplaatst: 04-07-23 07:24

Ik heb een dochter die last heeft van paniek aanvallen. Op dit moment zijn we bezig met re-attach therapie. De eerste behandeling heeft 1,5 week geleden plaats gevonden en ze heeft gister voor het eerst weer medicatie ingenomen ipv elke dag.Het is ook geen wonder therapie maar ik zie goede resultaten om me heen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-07-23 09:07

Geplaatst door de TopicStarter : 04-07-23 09:07

upendo schreef:
Poeh. Ik vind dat er hier toch wel snel verwezen wordt naar medicatie. Daarmee los je de angst niet op, alleen het lichamelijke gevolg waarmee je brein je iets duidelijk wil maken, of dat nou gegrond of ongegrond is.

Ik zou kijken naar oorzaken. Heb je traumatische ervaringen achter de rug? Last van faalangst? Etc. Etc.
Mogelijk eens verder kijken bij gespecialiseerde GGZ, gericht op angststoornissen. Mogelijk dat bijvoorbeeld EMDR kan helpen om het heftigste nare gevoel er vanaf te halen.

Ik kan inhoudelijk geen tips geven, want ik weet niet waar het vandaan komt, wat er gebeurt en wat de meest passende methode voor je is om het op te lossen.. Maar ik denk dat je op dit punt meer gebaat bent bij het aanpakken van de oorzaak en hier effectiever mee om leren gaan dan grijpen naar medicatie.

Quick fixes bestaan zelden.
En daarop voortbordurend: het klopt dat je psycholoog zegt dat de oplossing bij jou ligt. Ik zie in mijn werk ook vaak jongeren die van mij verwachten dat ik het probleem oplos, maar ik kan dat niet. Zij zijn hun eigen oplossing. Op het moment dat je de oplossing van de ander verwacht attribueer je extern.

Dat zegt mijn psycholoog niet, ze zegt dat er niks aan te doen is :')

ik verwacht zeker niet dat iemand anders mijn problemen op kan lossen maar door te zeggen dat ze helemaal niks voor me kan doen voel ik me toch een beetje in de steek gelaten.. ik heb het hulp zoeken juist zo lang uitgesteld omdat ik deze ervaring eerder heb gehad dus voelt banketstaaf als het dan toch weer zo blijkt te zijn.

marleen_usar schreef:
Misschien raar maar hoe is het met je ontlasting, mijn dochter krijgt namelijk een paniekaanval als ze moeilijk naar de wc gaat. Dat stijgt naar haar hoofd.

Geen last van gelukkig

**Geplaatst**: 04-07-23 10:28

Geplaatst: 04-07-23 10:28

JudithGigi schreef:
upendo schreef:
(...) het klopt dat je psycholoog zegt dat de oplossing bij jou ligt. Ik zie in mijn werk ook vaak jongeren die van mij verwachten dat ik het probleem oplos, maar ik kan dat niet.

Dat zegt mijn psycholoog niet, ze zegt dat er niks aan te doen is

Zo zout eet ik het zelden.

Citaat:
ik verwacht zeker niet dat iemand anders mijn problemen op kan lossen maar door te zeggen dat ze helemaal niks voor me kan doen voel ik me toch een beetje in de steek gelaten..

Ja.
Op zich: als een therapeut jou niet kan helpen is het 'zo stom nog niet' om te zeggen 'Je bent welkom voor steun en aandacht, maar je hebt een andere therapeut nodig', liefst met een gerichte doorverwijzing.

Citaat:
ik heb het hulp zoeken juist zo lang uitgesteld omdat ik deze ervaring eerder heb gehad dus voelt banketstaaf als het dan toch weer zo blijkt te zijn.

Rot hoor...!

Sommige therapeuten zijn om het zo eens uit te drukken 'niet zo handig met de reddingsdriehoek'.

Het komt uit Transactionele Analyse (zeer de moeite waard, ook als zelfhulp) officieel heet het de drama driehoek van Karpman.

Je hebt drie

posities:
1) de zielepiet 'Oh, ik kan helemaal niets, jij moet het doen'
2) de redder, 'mams met de dweil', ik ruim het wel op allemaal, ik regel het wel, ik zal...
3) en vroeger of later merk je dat het niet werkt, en wordt hetzij de redder hetzij de zielepiet boos: 'de vervolger'.

Om hulp vragen heeft NIETS van doen met zielepiet spelen.
(Ik vermijd het woord 'slachtoffer', dat kan meerdere dingen betekenen. Zielepiet spelen is waar het om draait in die hoek van de reddingsdriehoek.)
En hulpverleners die tegen hun taks aan zitten
(...ook zij zijn mensen...)
willen nog wel eens voortijdig roepen 'ik ben mams met de dweil niet, je doet het zelf maar!' (en als je dat voortijdig roept ben je zogezegd aan het vervolgen).

(Beetje rondneuzen op het www, er staat links en rechts vrij veel over.)

**Geplaatst**: 04-07-23 11:15

Geplaatst: 04-07-23 11:15

JudithGigi schreef:
upendo schreef:
Poeh. Ik vind dat er hier toch wel snel verwezen wordt naar medicatie. Daarmee los je de angst niet op, alleen het lichamelijke gevolg waarmee je brein je iets duidelijk wil maken, of dat nou gegrond of ongegrond is.

Ik zou kijken naar oorzaken. Heb je traumatische ervaringen achter de rug? Last van faalangst? Etc. Etc.
Mogelijk eens verder kijken bij gespecialiseerde GGZ, gericht op angststoornissen. Mogelijk dat bijvoorbeeld EMDR kan helpen om het heftigste nare gevoel er vanaf te halen.

Ik kan inhoudelijk geen tips geven, want ik weet niet waar het vandaan komt, wat er gebeurt en wat de meest passende methode voor je is om het op te lossen.. Maar ik denk dat je op dit punt meer gebaat bent bij het aanpakken van de oorzaak en hier effectiever mee om leren gaan dan grijpen naar medicatie.

Quick fixes bestaan zelden.
En daarop voortbordurend: het klopt dat je psycholoog zegt dat de oplossing bij jou ligt. Ik zie in mijn werk ook vaak jongeren die van mij verwachten dat ik het probleem oplos, maar ik kan dat niet. Zij zijn hun eigen oplossing. Op het moment dat je de oplossing van de ander verwacht attribueer je extern.

Dat zegt mijn psycholoog niet, ze zegt dat er niks aan te doen is ik verwacht zeker niet dat iemand anders mijn problemen op kan lossen maar door te zeggen dat ze helemaal niks voor me kan doen voel ik me toch een beetje in de steek gelaten.. ik heb het hulp zoeken juist zo lang uitgesteld omdat ik deze ervaring eerder heb gehad dus voelt banketstaaf als het dan toch weer zo blijkt te zijn.

marleen_usar schreef:
Misschien raar maar hoe is het met je ontlasting, mijn dochter krijgt namelijk een paniekaanval als ze moeilijk naar de wc gaat. Dat stijgt naar haar hoofd.

Geen last van gelukkig

Logisch dat je het hulp zoeken uitgesteld hebt als je zo'n ervaring gehad hebt, en bijzonder zuur dat je die ervaring opnieuw hebt.
Het zegt echter niet zoveel over jou, maar wel iets over de psycholoog / psychologen bij wie je bent geweest, en/of het zorgsysteem.
Het is erg lastig om de juiste behandeling en de juiste therapeut te vinden. Maar laat je ajb niet wijsmaken dat je niet geholpen kan worden of dat er niets aan je paniekaanvallen te doen is. Je psycholoog kan jou er misschien niet bij helpen, maar er is vast wel een andere hulpverlener die dat wél kan.
Je psycholoog geeft aan dat je al de tools in handen hebt om om te kunnen gaan met de paniekaanvallen. Persoonlijk lijkt me dat sterk; er zijn zoveel tools mogelijk. Misschien zijn de tools die zij je kan aanreiken op, maar dat betekent niet dat je alle mogelijke opties gehad hebt. Daarnaast is het niet enkel een kwestie van "de tools kennen", maar ook van ze toe te leren passen. Eerst maak je je de vaardigheid eigen in situaties waarin je geen paniek ervaart en als je het goed onder de knie hebt, kan je het ook gaan toepassen wanneer de paniek er wel is. Het is een leerproces wat ruimer is dan "weten wat je kan doen". Je moet je oude manier van reageren vervangen door een nieuwe manier om ermee om te gaan.

**Geplaatst**: 04-07-23 22:08

Geplaatst: 04-07-23 22:08

Een psycholoog die zegt dat er niks te doen is aan paniekaanvallen is handelingsverlegen.

Is het B-GGZ of S-GGZ?

Een paniekaanval is theoretisch vaak vrij simpel, komt voort uit angst en vanuit die angst gaat je hoofd en daardoor als gevolg je lijf met je aan de haal.
Het echte stuk specialisme zit hem in het achterhalen van die angst. En dan de wezenlijke, dieper onderliggende laag.
Ik weet niet of je Gooische moeders kijkt bijvoorbeeld? Ik vind Lesley daarin een 'mooi' voorbeeld. Zij heeft heftige vliegangst. In een aflevering in het laatste seizoen gaat ze naar Ad de Jongh, een hele bekende psycholoog (specifieker; psychotherapeut) en EMDR specialist. In gesprek met hem komt ze erachter dat er een diepere laag zit die als gevolg vliegangst heeft en het gevolg van die vliegangst zijn de paniekaanvallen.
Als je puur gaat behandelen op die vliegangst alleen kom je er niet. Dat is gevolgbestrijding. Je zal de emotionele en angstige laag van de daadwerkelijke oorzaak moeten halen.

Ik heb veel te weinig informatie om hier iets over te kunnen zeggen, maar als ik lees dat het voornamelijk bij tentamens is kan bijvoorbeeld faalangst ten grondslag liggen. En ook dat is een gevolg. Wat is de oorzaak van die faalangst?

**Geplaatst**: 05-07-23 11:45

Geplaatst: 05-07-23 11:45

Earth schreef:
zonnebloem18 schreef:
Je zou ook contact met je huisarts op kunnen nemen. Die kan wellicht iets rustgevends voorschrijven voor belangrijke momenten. Dat is geen oplossing, maar zolang de oplossing er nog niet is wel een overbruggend middel.

Dit wilde ik ook adviseren. Soms kan dit ook helpen om de situatie te doorbreken. Door goede ervaringen kun je ook zekerder worden in dit soort situaties en groeien. Je kunt bijvoorbeeld vragen naar oxazepam.
Een lichaamsgerichte therapie is daarnaast wel echt een aanrader, psychomotorische therapie bijvoorbeeld.

In plaats van oxazepam (wat best heftig is, vooral bij een tentamen waar je dus scherp moet zijn) kan ook een bètablokker een optie zijn. Daardoor gaat je hartslag niet zo omhoog, waardoor lichamelijk paniek minder heftig kan aanvoelen. Maar dit is vanuit eigen ervaring, ik ben geen arts

En inderdaad is een paniekaanval tijdens een tentamen niet handig, maar ertegen vechten werkt vaak ook niet en in die zin snap ik je psycholoog wel. Dus laat het gebeuren en probeer 'm te handelen met bijvoorbeeld een buikademhaling.

Ik weet hoe het is, maar weet ook dat het over kan gaan. Maar helaas niet van de ene op de andere dag.
Mijn eerste psycholoog kreeg het ook niet opgelost, maar daarna heb ik 2 psychologen gehad die echt veel beter waren en niet alleen het boekje 'CGT voor dummy's' afwerkten.
Sterkte!

**Geplaatst**: 11-07-23 14:09

Geplaatst: 11-07-23 14:09

Earth schreef:
UMayDream schreef:
Zelf heb ik veel baat gehad bij beta blokkers. Gewoon tijdelijk, als een soort reset voor mijn overspannen zenuwstelsel. Ik kwam door teveel stress in een heel vicieuze cirkel terecht. Medicatie kan dan helpen om daar weer uit te komen. En daarna structureel iets veranderen (meer vrije tijd, consequente therapie, minder vaak stressvolle situaties opzoeken, voeding, enz.) hielp om daarna de beta blokkers niet meer nodig te hebben. Enorm frustrerend zoiets, zeker als je al van alles hebt geprobeerd zoals sport, meditatie, etc! Laat je niet ontmoedigen, het komt weer goed

Dank neem aan dat dit wel iets is wat je op recept moet krijgen, toch?

Beetje late reactie maar idd, gaat op recept! Wordt over het algemeen makkelijk uitgegeven, het is ook gebruikelijke medicatie voor bijv. faal-/examenangst.

**Geplaatst**: 11-07-23 22:11

Geplaatst: 11-07-23 22:11

Vervelend dat je weer zo'n nutteloze psycholoog getroffen hebt... Persoonlijk ben ik fan van Internal Family Systems. Misschien dat er in Nederland meer mensen in gespecialiseerd zijn? In ieder geval is er online ook genoeg informatie over te vinden en je kan er gemakkelijk zelf mee aan de slag. Ik raad vaak het boek "No Bad Parts" aan.

Ademhalingsoefeningen kunnen ook wonderen doen! Met je ademhaling werk je namelijk direct in op je centraal zenuwstelsel. De EFT tapping techniek is daarnaast mogelijk interessant.