Overgang? Mezelf een beetje kwijt zijn

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Shenavallie
Berichten: 13249
Geregistreerd: 12-08-06
Woonplaats: Waar ik dacht dat het nog groen en rustig is

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 22:08

agee schreef:
Heel herkenbaar allemaal.
Ik kwam erg vroeg in de overgang (eind 30) en kreeg migraine, opvliegers, hartkloppingen, stemmingswisselingen, etc.
Op advies van een vriendin naar de overgangsconsulente gegaan. Hier heb erg veel aan gehad.
Uiteindelijk (natuurlijk via arts/gyneacoloog) nog een poosje hormonen geslikt en ik kan me herinneren dat dit binnen enkele dagen een hele opluchting was. Ik werd smorgens wakker en dacht opeens, hé, dit ben ik zelf weer.
Na een jaar of 2 de hormonen heel rustig afgebouwd en de klachten zijn niet meer terug gekomen.

Ik moest van de gyneacoloog mijn (lichte) pil door blijven slikken, zodat ik niet aan speciale hormoonpillen hoefde. Vier keer per jaar een stopweek (waarbij er dus - gelukkig - nog steeds niets gebeurt) en ik kom er - afkloppen! - prima doorheen.

Popstra
Berichten: 15780
Geregistreerd: 21-06-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 22:08

Fillers heb ik inderdaad :D maar de huid over je hele lichaam word slapper...helaas

Benzz
Berichten: 5491
Geregistreerd: 10-02-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 22:11

Popstra schreef:
Fillers heb ik inderdaad :D maar de huid over je hele lichaam word slapper...helaas

De zwaartekracht neemt toe inderdaad :+

Shenavallie
Berichten: 13249
Geregistreerd: 12-08-06
Woonplaats: Waar ik dacht dat het nog groen en rustig is

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 22:29

chevax schreef:
Ik vind dat zweten echt zo gruwelijk. En dan lees je dat dat jaren kan duren… Ik ben altijd zo blij dat ik nooit zweet(te)… Nou, dat haal ik nu dubbel in. Sta ‘s nachts onder de douche.

Als je dan 's nachts naar de wc moet en je in een zeiknat (en inmiddels koud door het vocht) bed terug moet... vreselijk! Dit is overigens ook de reden dat ik minimaal één keer per week, maar vaak twee keer per week (en voordat ik Ymea slikte dagelijks) mijn hele bed moet afhalen en wassen. Tevens de reden dat ik dus geen dekbedhoezen meer gebruik, maar onder mijn kale dekbed lig - aangezien ik deze dus (ook) was.

daffodil

Berichten: 10533
Geregistreerd: 12-11-03

Re: Overgang? Mezelf een beetje kwijt zijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 22:50

Ik lees ook mee....de 50 aangetikt en ik wil er zelf nog niet aan geloven maar weet gewoon niet zo goed wat het dan is. Het is ook allemaal teveel op dit moment maar.....ik slik dus gewoon nog de pil dus op de vraag word je nog ongesteld, kan ik niets antwoorden. Sterker nog ik slik ook al tig jaar door dus ik heb nul idee.

Ik heb in november een daagje op de cardiologie doorgebracht ivm onregelmatigheden maar uiteindelijk kwam daar niets uit. Daarna op vakantie maar ik had onwijs gehoopt dat ik daarna in rustiger vaarwater zou komen en dat gebeurde niet. Ik ging gewoon weer met mach 10 het volgende ellende verhaal in. Dat is nu gelukkig achter de rug maar ik heb het stempel "burnout" gekregen. Ik ben op, moe, klaar met alles en vervolgens meldt de huisarts doodleuk dat er een foutje gemaakt is met de bloeduitslagen na die dag op de cardiologie.

Daar bleek een te laag HB en een te laag nog iets (ook met bloedarmoede) uit te zijn gekomen maar niemand die mij dat verteld had. Op advies dus opnieuw bloed laten prikken maar daar kwam weer niets uit. Tenminste volgens de assistente zei mijn zus want ik was even te druk met het regelen van een crematie om hierachteraan te gaan.

Dus ik ben weer op nul, maar nog steeds verrot. Geen opvliegers, wel extreem slecht slapen wat echt niets voor mij is, kortademig, kort lontje en alles meer dan zat. Dat is niet heel gek na het afgelopen jaar maar ik wil eigenlijk wel zeker weten dat er geen lichamelijke oorzaak achter zit die gewoon op te lossen is.

Ik vind het maar ingewikkeld allemaal.....

Rocamor

Berichten: 12186
Geregistreerd: 21-11-02

Re: Overgang? Mezelf een beetje kwijt zijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 22:54

Daffodil, hou er rekening mee dat heel veel vrouwen in de overgang het stempel burnout krijgen, terwijl het overgangsklachten zijn

daffodil

Berichten: 10533
Geregistreerd: 12-11-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 22:58

Rocamor schreef:
Daffodil, hou er rekening mee dat heel veel vrouwen in de overgang het stempel burnout krijgen, terwijl het overgangsklachten zijn


Ja dat zei dus iemand pas tegen me....maar goed ik heb wel echt een afgrijselijk slecht jaar achter de rug en voor mijn gevoel nog geen seconde de tijd gehad om bij te komen dus ook de burnout zou heel goed kunnen. Dat maakt het lastig.

Ik ben 2,5 jaar bezig geweest met zorgen voor mijn zusje tot en met haar dood afgelopen zomer en daarna de afwikkeling. Ik had in november een vakantie gepland om daarmee echt een punt achter alles te zetten en bedacht dat ik daarna de maand december wel kon gebruiken om bij te komen. Toen het vliegtuig landde en iedereen zijn telefoon aanzette, had ik een bericht dat mijn moeder in het zkh lag. Die kwam er 4 dagen later uit en de dag erna ging mijn stiefvader erin en die heeft vanaf 4 dec dus op de IC gelegen met allerlei toestanden. Ik ben alleen maar aan het rennen en vliegen en zorgen en regelen geweest tot afgelopen zaterdag de crematie aan toe. Ik heb simpelweg nog geen dag voor mezelf gehad en kan dus het "burnout" stempeltje ook wel snappen en misschien is dat het wel.
Maarja ergens in mij zegt toch iets, wat als het toch te verklaren is.

Rocamor

Berichten: 12186
Geregistreerd: 21-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:04

Wellicht versterken beiden elkaar.

Hoogste tijd dus om jezelf echt een keer op #1 te zetten. Zeker als je (ook) de overgang in gegaan bent.

Gecondoleerd trouwens

DuoPenotti

Berichten: 40034
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Re: Overgang? Mezelf een beetje kwijt zijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:10

Daffodil :knuffel:
Wat heftig zeg.

tokedri
Berichten: 1591
Geregistreerd: 17-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:14

Suzanne F. schreef:
Droomsap is een goede marketingstunt. Er bestaan tabletjes met Doxylamine die precies hetzelfde doen en veel goedkoper zijn. 192 stuks voor 35 euro en ik breek ze nog doormidden. Dus meer dan een jaar slapen.



Waar koop je dat?

DuoPenotti

Berichten: 40034
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Re: Overgang? Mezelf een beetje kwijt zijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:22

België of Duitsland want hier mag het niet.

tokedri
Berichten: 1591
Geregistreerd: 17-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:23

DuoPenotti schreef:
België of Duitsland want hier mag het niet.


Heet het dan doxylamine pillen?

DuoPenotti

Berichten: 40034
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:24

Geen idee. :D
Kende wel de sleep juice handel in het ziekenhuis _O- :wow:
Dát zou het wondermiddel zijn voor slapen met nachtdiensten.

tokedri
Berichten: 1591
Geregistreerd: 17-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:27

DuoPenotti schreef:
Geen idee. :D
Kende wel de sleep juice handel in het ziekenhuis _O- :wow:
Dát zou het wondermiddel zijn voor slapen met nachtdiensten.


Haha ik ook.
Toen zat er doxylamine in, nu niet meer
In droomsap wel

Benzz
Berichten: 5491
Geregistreerd: 10-02-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:29

Daffodil, sterkte! Heel heftig!

Mungbean

Berichten: 36326
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-02-23 23:59

Iets ging mis met mijn bericht, hij is weg >;)
Samengevat: zoek ze juiste persoon want sommige artsen blaten klinkklare onzin.
Last hebben van je mentale welzijn is gewoon ruk en daar moet je je niet mee weg laten sturen zonder eerst wat dingen te proberen.

Met dank:
Citaat:
Ik zit er nog niet in maar ik vrees voor de omslag in de hormonen omdat ik wel bekend met met hormoongerelateerde depressieve neiging. Na mijn bevalling ging dat ook even echt niet goed totdat ik weer de pil ging slikken. Met de pil was dat mooi onder controle. Het recent stoppen heeft gelukkig tot nu toe nog niets veranderd maar ik vrees echt voor de overgang.
Laatst mijn angst bij de gyn aangesproken, wat een piep wijf was dat. Het zou niet bestaan dat ik last heb van hormoon gestuurde depressieve gevoelens en als ik depressief wordt dan moet ik naar de psycholoog en antidepressieva laten voorschrijven
Mooi dat ik daar niet meer naar terug ga.
Laatst bijgewerkt door Mungbean op 18-02-23 00:07, in het totaal 1 keer bewerkt

Rocamor

Berichten: 12186
Geregistreerd: 21-11-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 00:03

Sizzle schreef:
Iets ging mis met mijn bericht, hij is weg >;)
Samengevat: zoek ze juiste persoon want sommige artsen blaten klinkklare onzin.
Last hebben van je mentale welzijn is gewoon ruk en daar moet je je niet mee weg laten sturen zonder eerst wat dingen te proberen.


Ik had hem nog gelezen. En ik wens de betreffende arts een gezellige overgang

senna21

Berichten: 13286
Geregistreerd: 17-03-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 00:04

daffodil schreef:
Ik lees ook mee....de 50 aangetikt en ik wil er zelf nog niet aan geloven maar weet gewoon niet zo goed wat het dan is. Het is ook allemaal teveel op dit moment maar.....ik slik dus gewoon nog de pil dus op de vraag word je nog ongesteld, kan ik niets antwoorden. Sterker nog ik slik ook al tig jaar door dus ik heb nul idee.

Ik heb in november een daagje op de cardiologie doorgebracht ivm onregelmatigheden maar uiteindelijk kwam daar niets uit. Daarna op vakantie maar ik had onwijs gehoopt dat ik daarna in rustiger vaarwater zou komen en dat gebeurde niet. Ik ging gewoon weer met mach 10 het volgende ellende verhaal in. Dat is nu gelukkig achter de rug maar ik heb het stempel "burnout" gekregen. Ik ben op, moe, klaar met alles en vervolgens meldt de huisarts doodleuk dat er een foutje gemaakt is met de bloeduitslagen na die dag op de cardiologie.

Daar bleek een te laag HB en een te laag nog iets (ook met bloedarmoede) uit te zijn gekomen maar niemand die mij dat verteld had. Op advies dus opnieuw bloed laten prikken maar daar kwam weer niets uit. Tenminste volgens de assistente zei mijn zus want ik was even te druk met het regelen van een crematie om hierachteraan te gaan.

Dus ik ben weer op nul, maar nog steeds verrot. Geen opvliegers, wel extreem slecht slapen wat echt niets voor mij is, kortademig, kort lontje en alles meer dan zat. Dat is niet heel gek na het afgelopen jaar maar ik wil eigenlijk wel zeker weten dat er geen lichamelijke oorzaak achter zit die gewoon op te lossen is.

Ik vind het maar ingewikkeld allemaal.....


Deze klachten horen ook bij Hashimoto. Dat is aantoonbaar in een bloedtest. Veel huisartsen zijn daar nog niet bekend mee.

Zoolgangster

Berichten: 10498
Geregistreerd: 08-04-06
Woonplaats: 587 km van Londen

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 01:34

Dorien66 schreef:
Meeste huisartsen roepen “je bent nog te jong”, en dat is meestal klinkklare onzin.
Ik kan je een leuk boek aanraden: Oomen stroomt over. Op een humoristische manier vertelt Francine Oomen over haar breinblubber tot opvliegers.
https://libris.nl/lovink/boek?authortitle=francine-oomen/oomen-stroomt-over--9789038807256
Vast ook wel te leen bij de bieb.


Mijn huisarts was tegenovergesteld: ik had een schildklierontsteking, en omdat mijn hart te lang te snel moest kloppen, raakte ik vermoeid, en bij bloedprikken bleek ik een schildklierwaarde te hebben die levensgevaarlijk was (wist ik veel, de huisarts zei alleen maar dat ik heeeeeel heeel rustig naar haar toe moest komen.) Ik kreeg beta-blokkers om mijn hart weer wat rustiger te laten kloppen. Mooi, maar na een paar weken was de ontsteking over, en werd blijkbaar 's ochtends vroeg mijn hartslag te laag, gevolg: ik werd naar adem happend wakker, dus ik weer naar de dokter, omdat ik vermoedde dat de dosering verminderd moest worden, zei het mens dat "het wel van de overgang zou komen". Ik had op dat moment nog nergens last van gehad, geen opvlieger/raar menstruatiepatroon of wat voor symptoom dan ook. Nadat ik de beta-blokkers had afgebouwd geen last gehad van het 's ochtends naar adem happend overeind vliegen. Dat was dus echt geen overgang symptoom, maar kwam 100% van de beta-blokkers. Ik was toen 40 plus en kwam na mijn 50e in de overgang.

DuoPenotti

Berichten: 40034
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 06:13

senna21 schreef:
daffodil schreef:
Ik lees ook mee....de 50 aangetikt en ik wil er zelf nog niet aan geloven maar weet gewoon niet zo goed wat het dan is. Het is ook allemaal teveel op dit moment maar.....ik slik dus gewoon nog de pil dus op de vraag word je nog ongesteld, kan ik niets antwoorden. Sterker nog ik slik ook al tig jaar door dus ik heb nul idee.

Ik heb in november een daagje op de cardiologie doorgebracht ivm onregelmatigheden maar uiteindelijk kwam daar niets uit. Daarna op vakantie maar ik had onwijs gehoopt dat ik daarna in rustiger vaarwater zou komen en dat gebeurde niet. Ik ging gewoon weer met mach 10 het volgende ellende verhaal in. Dat is nu gelukkig achter de rug maar ik heb het stempel "burnout" gekregen. Ik ben op, moe, klaar met alles en vervolgens meldt de huisarts doodleuk dat er een foutje gemaakt is met de bloeduitslagen na die dag op de cardiologie.

Daar bleek een te laag HB en een te laag nog iets (ook met bloedarmoede) uit te zijn gekomen maar niemand die mij dat verteld had. Op advies dus opnieuw bloed laten prikken maar daar kwam weer niets uit. Tenminste volgens de assistente zei mijn zus want ik was even te druk met het regelen van een crematie om hierachteraan te gaan.

Dus ik ben weer op nul, maar nog steeds verrot. Geen opvliegers, wel extreem slecht slapen wat echt niets voor mij is, kortademig, kort lontje en alles meer dan zat. Dat is niet heel gek na het afgelopen jaar maar ik wil eigenlijk wel zeker weten dat er geen lichamelijke oorzaak achter zit die gewoon op te lossen is.

Ik vind het maar ingewikkeld allemaal.....


Deze klachten horen ook bij Hashimoto. Dat is aantoonbaar in een bloedtest. Veel huisartsen zijn daar nog niet bekend mee.

Hoezo zijn artsen niet bekend met de meest voorkomende vorm van een trage schildklier?

Yavanna

Berichten: 3303
Geregistreerd: 11-12-03

Re: Overgang? Mezelf een beetje kwijt zijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 07:55

Daffodil, sterkte, das heftig.

Het gelukkige voor mij is dat ik niet aankom, kan eten wat ik wil en eerder afval. Zal ook wel met stress te maken hebben.
Ik moet zeggen dat de pillen van Davitamon bij mij weer weinig effect hebben en heb nu kruidvat merk gehaald.
Volgende week vrijdag moet ik naar de huisarts en ga ik ook eens met haar de hormoonpillen bespreken. De pleisters vind ik drama. Ik wil ze niet op mijn buik geplakt hebben, dus plak ze op mijn been. Maar die krengen blijven niet zitten. Dus die gaan weer terug naar de ha.
En de burn out, ik zit nu, volgens HA met PTSS, burn out en depressie thuis, hierdoor staat zelfs mijn relatie nu onder heftige druk. Heb ook echt het gevoel dat ik alleen maar negatief kan zijn, iets wat ik in aard niet ben.
En vanmorgen weer om 5 uur wakker door een hittegolf ( grappig dat ik nu ook zie dat er meerder zijn die dit woord gebruiken, opvliegers en nachtzweten vind ik zulke stomme woorden ) en door pijn in mijn lijf, dus er maar weer uit.
Ja, ik zou ook graag weer mijn leven terug willen. Ik weet niet welke maftoeter de overgang heeft bedacht op deze leeftijd, maar die moeten ze maar eens terug de evolutiebank in gooien.
Wat dat betreft hebben mannen het een stuk makkelijker ( zeggen we allemaal als vrouw, maar mannen beweren het tegenovergestelde :') ) die komen pas rond hun 70e in de penopauze..
De verhalen hier geven wel een vorm van rust en zeker herkenning, want niemand wil er over praten of doet het af als een taboe. Gelukkig kun je hier dan wel je ei ( die raken we ook wel kwijt :') ) kwijt.

Suzanne F.

Berichten: 54185
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 08:23

tokedri schreef:
DuoPenotti schreef:
België of Duitsland want hier mag het niet.


Heet het dan doxylamine pillen?


Ja gewoon googelen op doxylamine tabletten. Of slaaptabletten doxylamine.

germie

Berichten: 28940
Geregistreerd: 02-04-02
Woonplaats: Gericht op het zuidoosten

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 08:46

tokedri schreef:
DuoPenotti schreef:
België of Duitsland want hier mag het niet.


Heet het dan doxylamine pillen?

Doxylamin zum Einnehmen ist apothekenpflichtig und rezeptfrei in der Apotheke erhältlich.

Oftewel even een apotheek binnen wandelen en je hebt het. Misschien lukt online bestellen vanuit Duitsland ook wel.

Volgens google is het 'Doxylamin Hydrogensuccinat'. Dus vragen naar Doxylamin en je krijgt het wel.

Popstra
Berichten: 15780
Geregistreerd: 21-06-08

Re: Overgang? Mezelf een beetje kwijt zijn

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 08:57

Maar hebben jullie nu niet ook dat bij elke lichamelijke of geestelijke ,klacht, die je zelf nu ervaart je nu gewoon denkt; ach, zal de overgang wel zijn...

Ik vind het ook een soort van geruststelling dat dan te denken.

Suzanne F.

Berichten: 54185
Geregistreerd: 03-03-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 18-02-23 09:09

Wie het dan ook zei schreef:
Doxylamin zum Einnehmen ist apothekenpflichtig und rezeptfrei in der Apotheke erhältlich.

Oftewel even een apotheek binnen wandelen en je hebt het. Misschien lukt online bestellen vanuit Duitsland ook wel.

Volgens google is het 'Doxylamin Hydrogensuccinat'. Dus vragen naar Doxylamin en je krijgt het wel.


Ja of meenemen als je op vakantie bent. In Frankrijk en Spanje is het ook zo in de apotheek verkrijgbaar.
Edit: https://www.vandijkvitamines.nl/product ... -kirkland/
In Nederland. Deze heb ik en ik breek ze doormidden. Dus heb er bijna 400 voor 35 euro.