Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Doubtless

Berichten: 8883
Geregistreerd: 29-12-10

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 14:31

Juttertje :*

elnienjo schreef:
maar dreigen de relatie te verbreken voor een kinderwens vind ik wel heel ver gaan.


Zo kan dat werken met een kinderwens. Die wens kan zó groot zijn, dat al het andere daarbij verbleekt. Hoe pijnlijk dat ook is als je in een relatie zit.

@TS: Ik zou uitzoeken wat je mist. Als ik je openingspost lees, kijk je op tegen kinderen en is dat niet wat je mist. Topsylover slaat de spijker op z'n kop: Je richt het leven zelf zo in, maar àlles kan!

Solleke_Noah

Berichten: 11696
Geregistreerd: 22-11-07
Woonplaats: België

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 14:34

lene schreef:
Ik lees hier vooral veel uitgesproken meningen, maar wat ik in mijn omgeving hoor en zie zijn toch vooral veel genuanceerdere verhalen. Ik zit (en zat) zelf ook eerder in die grijze zone. Mijn man wou/wil ook heel graag kinderen, voor mij is die drang er niet zo en ik heb ook niet het idee dat dat door de jaren heen verandert. Was ik getrouwd met een partner die geen kinderen wou, dan was ik daar waarschijnlijk ook ok mee geweest. En toch loopt er hier intussen een 2,5 jarige rond die ik voor geen geld van de wereld zou willen missen :+ . Maar als ik de meningen er hier op na sla zou ik dus een slechte moeder zijn, want ik koos niet omwille van de juiste "motivatie" voor een kind. Ik denk dat dat wel meevalt ;) Zwanger zijn vond ik ook helemaal niet leuk, bevallen ook niet. Maar zoals iemand anders ook al zei: dat is alles bij elkaar maar een klein deeltje van de tijd, idem met die "babytijd".


Hier een beetje hetzelfde verhaal. Mijn vriend wou altijd al graag kinderen, bij mij was het een duidelijke nee. Daar zijn heel veel jaren (16 jaar om precies te zijn :P ) en gesprekken overheen gegaan. Uiteindelijk zijn we er toch voor gegaan. Het was bij mezelf een rationele afweging, ik heb nooit een oergevoel gehad. Integendeel, toen ik zwanger was, overviel me weleens het gevoel dat ik recht op een ravijn aan het afmarcheren was en toch stug doorliep :')

Zwanger zijn vond ik vreselijk en vooral enorm beperkend, ondanks dat ik een makkelijke zwangerschap had. De bevalling liep helemaal mis en eindigde in een spoedkeizersnede. Maar ik heb geen spijt dat hij er is. Hij is nu 9 weken oud en ja, het is vermoeiend, maar hij is gelukkig ook erg schattig :D

Op voorhand wel heel duidelijk afgesproken met mijn vriend dat de taken en zorgverdeling écht 50/50 moest zijn, anders begon ik er niet aan. Het was echt mijn schrikbeeld om de hoofdverantwoordelijke over de baby te worden. Ook goede afspraken gemaakt over tijd en (financiële) ruimte overhouden voor de paarden en andere huisdieren en kunnen blijven werken. Ik wou geen kind ten koste van al de rest.

Waar ik geen zorgen over had op voorhand, was of ik de zorg zou aankunnen of voldoende liefde zou voelen. Dat bleek inderdaad geen probleem, op dat vlak zijn alle clichés wel waar en vind je je eigen kind fantastisch :D

DuoPenotti

Berichten: 40123
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 14:53

Mandy_89 schreef:
DuoPenotti schreef:
Ik heb als kind en jong volwassenen ook altijd gezegd ik wil geen kinderen.
Voor mij was dat duidelijk.
Maar dan ben je 30. Huisje boompje beestje. Paarden aan huis dus toch al beperkt in gaan en staan.
Dus eens extra overdacht.
Maar was toen al ziek. Veel te weinig energie dus hoe eerlijk is dat naar een kind toe?

Dus mijn eerdere besluit gehandhaafd.

Sleur heb je denk ik juist met kinderen.
Zeker als ze klein zijn.


Lijkt mij juist dat het wel wat toevoegt aan je leven, dat ik denk er moet meer in het leven zijn dan alleen werken en wonen, met 2x per jaar een vakantie

ja een hoop zorgen voegt het toe :D

Waarom denk je dat er dan geen sleur is?
Elke dag zo laat eten, zo laat slaapje, zo laat thuis want hij/zij moet baar bed, later zo laat naar school, ineens spontaan weg is er niet moet er oppas zijn
De sleur die je nu ervaart maak je zelf, want je kunt ondernemen wat je wilt op elk moment wat je wilt.
Ben je dus iemand die niet creatief is dat te onderbreken zal een kind met zijn ritme daar helemaal niet voor zorgen.

Faelynn

Berichten: 3235
Geregistreerd: 25-10-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 14:55

Iets wat ik hier totaal niet tegen kom, maar misschien wel van belang kan zijn in de afweging.
Hoe zie je de toekomst voor je? Niet specifiek voor jou maar in zijn algemeen.
Ik maak mij persoonlijk best wel zorgen om de toekomst, als ik nu kijk hoe kinderen bezig zijn met sociaal media, telefoons, gamen etc. Hoe extreem overbevolkt we zijn, en maar blijven consumeren en stuk maken van de aarde wereldwijd. En dan nog het financiele plaatje, kan jij je kind bieden wat die nodig heeft in deze wereld.
Ik zou op dit moment in deze wereld geen kinderen willen opvoeden, niet wetende waar het heen gaat, alleen al kijkende naar de recente "rampen" van corona, nu weer de apenpokken en de oorlog in Oekraïne, hoe onze overheid met dingen omgaat.
Ik denk dat een kind veel zorgen en verantwoordelijkheid met zich mee brengt, het is niet iets om je uit een sleur te trekken.
Ik nijg nu zelf ook naar geen kinderen, maar eerder vanwege bovenstaande omstandigheden, in een "andere" wereld zou ik er misschien anders over denken.

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 15:07

Nee zo creatief ben ik niet, ben nogal een held op sokken dus onderneem niet snel nieuwe dingen.
Uitgaan of steden bezoeken of überhaupt waar het druk is met veel mensen zie je mij niet komen hoor. Laat mij maar lekker hier op het platteland wonen en in de vakantie met de camper naar Zweden oid

En mijn leven hoe het nu is, vind ik prima hoor. Maar als ik dan nadenk van ja over 10 jaar is het dan nog zo, wil ik dat of wil ik meer?

En als ik echt nee beslis is m'n leven ook voorbij, geen idee waar ik met de dieren heen zal moeten, en waar ik dan zal moeten leven. Weer bij m'n ouders thuis zie ik echt niet zitten. Zo leuk had ik het daar niet

Juttertje88
Berichten: 784
Geregistreerd: 07-08-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:07

Faelynn schreef:
Iets wat ik hier totaal niet tegen kom, maar misschien wel van belang kan zijn in de afweging.
Hoe zie je de toekomst voor je? Niet specifiek voor jou maar in zijn algemeen.
Ik maak mij persoonlijk best wel zorgen om de toekomst, als ik nu kijk hoe kinderen bezig zijn met sociaal media, telefoons, gamen etc. Hoe extreem overbevolkt we zijn, en maar blijven consumeren en stuk maken van de aarde wereldwijd. En dan nog het financiele plaatje, kan jij je kind bieden wat die nodig heeft in deze wereld.
Ik zou op dit moment in deze wereld geen kinderen willen opvoeden, niet wetende waar het heen gaat, alleen al kijkende naar de recente "rampen" van corona, nu weer de apenpokken en de oorlog in Oekraïne, hoe onze overheid met dingen omgaat.
Ik denk dat een kind veel zorgen en verantwoordelijkheid met zich mee brengt, het is niet iets om je uit een sleur te trekken.
Ik nijg nu zelf ook naar geen kinderen, maar eerder vanwege bovenstaande omstandigheden, in een "andere" wereld zou ik er misschien anders over denken.


Dit bedoelde ik ook met 'kunnen mijn kinderen dan wel normaal opgroeien'.
En wat jij zegt, hoe kinderen bezig zijn met social media, telefoons en gamen etc. Daar heb je ook gelijk in.

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 15:10

Juttertje88 schreef:
Faelynn schreef:
Iets wat ik hier totaal niet tegen kom, maar misschien wel van belang kan zijn in de afweging.
Hoe zie je de toekomst voor je? Niet specifiek voor jou maar in zijn algemeen.
Ik maak mij persoonlijk best wel zorgen om de toekomst, als ik nu kijk hoe kinderen bezig zijn met sociaal media, telefoons, gamen etc. Hoe extreem overbevolkt we zijn, en maar blijven consumeren en stuk maken van de aarde wereldwijd. En dan nog het financiele plaatje, kan jij je kind bieden wat die nodig heeft in deze wereld.
Ik zou op dit moment in deze wereld geen kinderen willen opvoeden, niet wetende waar het heen gaat, alleen al kijkende naar de recente "rampen" van corona, nu weer de apenpokken en de oorlog in Oekraïne, hoe onze overheid met dingen omgaat.
Ik denk dat een kind veel zorgen en verantwoordelijkheid met zich mee brengt, het is niet iets om je uit een sleur te trekken.
Ik nijg nu zelf ook naar geen kinderen, maar eerder vanwege bovenstaande omstandigheden, in een "andere" wereld zou ik er misschien anders over denken.


Dit bedoelde ik ook met 'kunnen mijn kinderen dan wel normaal opgroeien'.
En wat jij zegt, hoe kinderen bezig zijn met social media, telefoons en gamen etc. Daar heb je ook gelijk in.



Ja dat speelt ook mee hoor, heeft de generatie na ons nog toekomst? Maar iedereen fokt maar door om mij heen. Wij zijn de enigen van beide families die geen Kids hebben. En nu verwachten het broertje van mn vriend en z'n vrouw ook alweer een 2e kind waardoor het bij mijn vriend weer helemaal omhoog komt.

Terwijl hij nog niet lang geleden zoiets had van ik accepteer wat jij kiest

DuoPenotti

Berichten: 40123
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:14

Mandy_89 schreef:
Nee zo creatief ben ik niet, ben nogal een held op sokken dus onderneem niet snel nieuwe dingen.
Uitgaan of steden bezoeken of überhaupt waar het druk is met veel mensen zie je mij niet komen hoor. Laat mij maar lekker hier op het platteland wonen en in de vakantie met de camper naar Zweden oid

En mijn leven hoe het nu is, vind ik prima hoor. Maar als ik dan nadenk van ja over 10 jaar is het dan nog zo, wil ik dat of wil ik meer?

En als ik echt nee beslis is m'n leven ook voorbij, geen idee waar ik met de dieren heen zal moeten, en waar ik dan zal moeten leven. Weer bij m'n ouders thuis zie ik echt niet zitten. Zo leuk had ik het daar niet

en dan heb je een kind, je man ervaart het als een last en gaat weg....
zit je daar met een kind. Je leven ook voorbij om in je eigen woorden te spreken.
Wat ga je dan doen, met kind naar je ouders?

Om de reden om je vriend te plezieren een kind willen lijkt me nooit de juiste.

secricible

Berichten: 26297
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:16

Eens met DP. Nooit een kind nemen omdat je partner het wil. Er zijn zoveel scenario's te bedenken die dat tot een ramp maken...
2 weken geleden zei je in het AC topic nog dat je niet zwanger wilde worden. Wat is er in die tijd gebeurt? Ben je zelf gaan twijfelen of heeft je partner je het (figuurlijke) mes op de keel gezet?
Laatst bijgewerkt door secricible op 19-08-22 15:17, in het totaal 1 keer bewerkt

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:17

Bij mij is het gevoel er niet. En als je de keuze wel of geen kind alleen rationeel bekijkt, dan zijn er denk ik ook geen goede argumenten vóór. Je geeft een 'eenvoudig' leven op (carrière en hobby's zoveel als je wilt) en het heeft een behoorlijke impact op je lichaam.

Daarnaast beslis je voor iemand dat ie 'moet' leven en dat in een wereld waarin al meer dan genoeg mensen zijn er waarvan ik me echt wel een beetje zorgen maak waar het heen moet.

Dit soort argumenten kun je volgens mij alleen met een gevoel opzij zetten. Blijkbaar is dat gevoel dan namelijk zo sterk dat rationele argumenten veel minder zwaar wegen.

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:18

Doubtless schreef:
Je kiest niet voor een kind om aan de sleur te ontkomen.
Als ik jouw post lees denk ik 'vooral niet doen'.


Hier op aanhakend: ik denk dat je met kinderen juist eerder in een sleur komt, je bent toch een stukje vrijheid kwijt.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:20

Dat anderen door fokken zou sowieso niet een motivatie moeten wezen om het dan ook maar te doen. Stel je hebt een kind, hoe denk je dan dat je leven er over 10 jaar uitziet? De sleur veroorzaak je zelf, als je gewoon zo doorgaat is het nog steeds, werken.. wonen.. 2x vakantie elk jaar.. alleen dan met een kind. Wil je meer afwisseling, dan moet je dat zelf regelen. Een kind zorgt daar niet voor. In je openingspost lees ik vooral dat je geen kind wilt. Laat de kinderwens van je vriend eens buiten beschouwing en zet eens op papier waarom je wel of geen kind zou willen. Misschien levert dat wat op. En anders bij twijfel gewoon niet doen.

Wat je absoluut niet moet doen is een kind nemen, omdat je vriend zo graag wilt. Met een beetje pech zit je straks met een kind opgescheept die je eigenlijk niet wilde. Je weet tenslotte nooit hoe het loopt. Als je wel wilt, dan is dat prima. Maar als je eigenlijk niet wilde..

M_arjolein

Berichten: 1584
Geregistreerd: 13-04-13
Woonplaats: Friesland

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:23

Lastige keuze.

Ik stond ook nooit te springen om kinderen. Vond andermans kinderen ook altijd vreselijk. En toch was er ineens de wens voor een baby.

Zwanger zijn vond ik heerlijk en de bevalling was ook goed te doen, maar daarna man o man wat is het pittig. Ik begin er nu pas met volle teugen van te genieten en heb echt de newborn tijd te geromantiseerd. Lekker wandelen een baby die lekker slaapt in de Wandelwagen. Nou dat kon ik wel vergeten. Zat eerst echt aan huis gekluisterd omdat zodra we ergens naar toe gingen er geen land mee te bezeilen viel of zodra we thuis kwamen ze een dag niet te genieten was. Nu ze 4 maand is begint het pas dat we af en toe ergens heen kunnen zonder dat ze de boel bij elkaar krijst omdat ze alleen in haar bedje wil slapen.

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:24

Oh en heb je misschien goede vriendinnen met kinderen? Want ik merk dat ik daardoor juist denk: goh, die kinderen kunnen best leuk zijn, maar hell no dat ik dat wil - het is zó intensief.

DuoPenotti

Berichten: 40123
Geregistreerd: 14-01-21
Woonplaats: Tussen de Limburgse velden met uitzicht op de Brabantse.

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:25

In onze naaste families zijn wij ook de enige zonder kinderen.
Maar idd ook dat moet geen reden zijn voor kinderen. Dat je er daardoor over nadenkt lijkt me wel logisch. Zeker in onze maatschappij waar kinderen nog altijd de norm zijn.
En juist door het zien daar hoeveel energie dat kost geeft voor mij alleen maar meer aan dat de keuze goed was.

Maar mij lijkt de enige keuze toch omdat je het graag wilt. Niet wat een ander wil of verwacht.

Goof

Berichten: 31659
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:29

idinn schreef:
De sleur veroorzaak je zelf, als je gewoon zo doorgaat is het nog steeds, werken.. wonen.. 2x vakantie elk jaar.. alleen dan met een kind. Wil je meer afwisseling, dan moet je dat zelf regelen. Een kind zorgt daar niet voor.


Dit. Sleur is een gevoel dat in jou zelf zit en dat je zelf veroorzaakt. Daar gaat geen kind iets aan veranderen behalve dat je er een verrassingseffect bij krijgt of je nog wel een nacht kan doorslapen, op tijd op je werk kan aankomen of op afspraken kan komen en op welke interessante buitendeurse plekken het een meltdown krijgt ofzo. Ook leuk, geen sleur!

Ik lees echt nergens terug dat je een kind wil. Mijns inziens 'beslis' je ook niet of je een kind 'neemt', maar is dat een diepe wens die wel of niet aanwezig is.

Mungbean

Berichten: 36334
Geregistreerd: 21-04-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:29

Mandy_89 schreef:
En als ik echt nee beslis is m'n leven ook voorbij, geen idee waar ik met de dieren heen zal moeten, en waar ik dan zal moeten leven. Weer bij m'n ouders thuis zie ik echt niet zitten. Zo leuk had ik het daar niet


Een kind gaat dit probleem niet oplossen.
Sleur ook niet, als iets voor sleur en verplichtingen zorgt is het wel een kind.

Mijn mening: ga eerst werken aan tevredenheid in je eigen leven en zet een proces in werking waardoor je leven niet „over“ is als je partner uit zicht verdwijnt. Dat is echt geen goede situatie en al zeker niet met kind.

heidy_wilco

Berichten: 4788
Geregistreerd: 24-10-09
Woonplaats: Grunn/Overijssel

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:32

Neem geen kinderen voor een ander, vooral omdat jij degene bent die verreweg het meeste benadeelt wordt met een zwangerschap en kind. Zelfs als je al een man hebt welke wel goed zijn deel doet (en dit is geen zekerheid!), is een zwangerschap echt een aanslag op je lichaam, en blijf je je gehele leven klachten houden, ook na de geboorte. Helaas zijn veel mensen hier niet eerlijk in en maken het mooier dan het is.

Citaat:
Maar als ik dan aan de toekomst denk, dat de rest van mijn leven blijft zoals nu is, in die vaste sleur van werken, wonen, vakanties. Voelt ook niet compleet zeg maar. Dan kan het misschien wel leuk zijn om dan een stap verder te nemen in het leven.


Met kinderen blijf je ook in een sleur. Sterker nog, dingen als vakanties en spontaan leuke dagjes uit zijn erg moeilijk te plannen, en daarbij moet je rekening gaan houden met je kinderen. Je krijgt het alleen maar drukker, met vervoer naar school, hobby's etc.

Ik zie heel, heel veel redenen in je bericht om het niet te doen. Ik ben bang dat je echt spijt gaat krijgen als je het doet.
Laatst bijgewerkt door heidy_wilco op 19-08-22 15:34, in het totaal 2 keer bewerkt

elnienjo

Berichten: 9541
Geregistreerd: 22-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:32

Mandy_89 schreef:
Nee zo creatief ben ik niet, ben nogal een held op sokken dus onderneem niet snel nieuwe dingen.
Uitgaan of steden bezoeken of überhaupt waar het druk is met veel mensen zie je mij niet komen hoor. Laat mij maar lekker hier op het platteland wonen en in de vakantie met de camper naar Zweden oid

En mijn leven hoe het nu is, vind ik prima hoor. Maar als ik dan nadenk van ja over 10 jaar is het dan nog zo, wil ik dat of wil ik meer?

En als ik echt nee beslis is m'n leven ook voorbij, geen idee waar ik met de dieren heen zal moeten, en waar ik dan zal moeten leven. Weer bij m'n ouders thuis zie ik echt niet zitten. Zo leuk had ik het daar niet

Als je niet van drukte houdt moet je al zeker geen kind nemen. Daarmee moet je telkens naar drukke plaatsen (school, zwemles, pretparken op momenten dat er schoolvakanties zijn IPV dat je dat lekker op een dag door de week buiten de vakantie kan doen. Op vakantie in de drukste en duurste tijd van het jaar.

tamary

Berichten: 30495
Geregistreerd: 19-06-02
Woonplaats: Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:36

Mandy_89 schreef:
Ja dat speelt ook mee hoor, heeft de generatie na ons nog toekomst? Maar iedereen fokt maar door om mij heen. Wij zijn de enigen van beide families die geen Kids hebben. En nu verwachten het broertje van mn vriend en z'n vrouw ook alweer een 2e kind waardoor het bij mijn vriend weer helemaal omhoog komt.

Terwijl hij nog niet lang geleden zoiets had van ik accepteer wat jij kiest

Ik wilde als tiener al geen eigen kinderen, had iets van er zijn er genoeg en anders adopteer ik wel. Inmiddels ben ik elk jaar blijer dat ik er geen heb. Teveel ellende gaande in de wereld, maak me nu meer zorgen of het te doen blijft tot mijn eigen ouders overlijden. Zowel qua klimaat als qua economie zie ik het niet echt meer verbeteren en zeker niet voor de eerst volgende generatie die dan nu geboren zou worden (en dus komende 50 jaar). Misschien 2 verder, maar garantie er op is 0.

Maar ga zeker niet beginnen aan zwangerschap en kinderen omdat een ander het wil of het van je verwacht wordt. Niet alleen ben jij degene die je kind grotendeels verzorgt en daar een lading liefde bij hoort die niet beperkt moet worden door : "je vader wilde je, maar ik niet (zo)". Jij bent ook degene die de risico's draagt qua lichamelijke belasting die een zwangerschap is. Je bent nu 33? Dat is voor je lijf al een flink grotere belasting dan begin - midden 20. En je zal zeker eeder de horror verhalen horen dan waar het wel goed ging, maar 0,0 last zal het niet worden. Zo als je er nu instaat zeg ik niet aan beginnen, je doet er noch jezelf noch het kind een plezier mee.

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:37

Als je werken, wonen, vakantie een sleur vindt, waarom denk je dan dat dat met kind verandert?

Een uitdagende baan, musea bezoeken, boeken lezen, van de natuur en dieren genieten, een taal of iets anders nieuws leren, relaxen met vrienden, bezienswaardigheden in binnen- en buitenland bezoeken. Er is zoveel te doen waar je helemaal geen kind voor nodig hebt.

prompter

Berichten: 14719
Geregistreerd: 28-09-02

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:43

Ik heb er destijds lang over nagedacht, tenminste, mijn partner en ik samen. Ik heb niet alleen dat leuke beeld voor ogen gehouden van twee kindertjes van een jaar of 4-6 waarmee we leuke dingen gingen doen, maar ook gedacht aan de pubers die mij stom gingen vinden, misschien verkeerde vrienden kregen, dus alle leuke en minder leuke dingen. Maar wat me het meest tegen hield, was dat ik zeker wist dat ik me de rest van mijn leven verantwoordelijk zou gaan voelen voor het geluk van mijn kinderen - en dat vond ik voor mezelf (en dat vond mijn man ook) een te grote verantwoordelijkheid. We hebben er dus uiteindelijk niet voor gekozen, en zijn nu op een leeftijd dat we terug kunnen kijken en er geen spijt van hebben.

Maar het is de moeite waard om alle voors en tegens goed tegen elkaar af te wegen, en je eigen keuze te maken, niet de keuze van een ander over te nemen.

secricible

Berichten: 26297
Geregistreerd: 07-07-04
Woonplaats: Maasbommel

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:45

TS, Ik lees tussen je regels door vooral dat je overweegt kinderen te willen vanwege je partner en vanwege een sociale druk.
Alleen jij weet of dat zo is, maar als mijn gevoel klopt zou ik je aanraden er niet voor te gaan.

Evelijn

Berichten: 7692
Geregistreerd: 12-07-04
Woonplaats: Peize

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:46

Hier ook bewust geen kinderen … wist altijd dat dat niet voor mij was. Man had er geen duidelijk idee over. Samen nooit het idee dat we iets missen.

Heb trouwens wel vaak idee dat mannen soms wel makkelijker over het vaderschap nadenken in meeste gezinnen komt de meeste verantwoordelijkheid en zorgtaken toch bij de vrouw te liggen.. en is vader zijn een stuk makkelijker … je schrijft dat je eigenlijk niet zoveel kinderen van dichtbij meemaakt… en hoe is dat voor je partner… heeft hij wel realistisch idee wat kinderen hebben inhoudt?

absque_dubio

Berichten: 7988
Geregistreerd: 19-04-05
Woonplaats: Ik in Leusden, pony’s in Ederveen

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 15:48

secricible schreef:
TS, Ik lees tussen je regels door vooral dat je overweegt kinderen te willen vanwege je partner en vanwege een sociale druk.
Alleen jij weet of dat zo is, maar als mijn gevoel klopt zou ik je aanraden er niet voor te gaan.

Dit lees ik ook..