Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-09-21 23:38

Geplaatst: 10-09-21 23:38

MairiMacBran schreef:
SusanH schreef:
Las iets over werken in de zorg. Ik ben woonbegeleider in de verstandelijk gehandicapten zorg, zat geen rekenen in mijn opleiding. Dus je kan prima in de zorg werken als rekenen je niet goed af gaat. Die mist herken ik ook getallen omdraaien doe ik niet. Simpele sommen uitrekenen en de tafels lukken omdat ik de uitkomsten uit mijn hoofd geleerd heb. Maar als het iets complexer wordt, de context verandert of de getallen worden groter dan komt de mist meteen weer opzetten.

Maar dan moet dat type zorg wel je voorkeur hebben. Ik wilde graag operatiesassistent worden, of laborant.
Ik doe vrijwilligerswerk met verstandelijk beperkte mensen, en ik vind dat echt leuk, maar ik zou er niet mijn beroep van willen maken.

Ik bén operatieassistent

. En een verdraaid goede ook! Ik ben enorm precies wanneer het gaat om medicatie, juist omdat ik weet dat ik rare dingen kan doen met getallen.

Ik kan bijvoorbeeld geen tafels anders dan die van 2,3,5 en 10. Een 6 en een 9 zijn gelijk. En ik heb een hele overzichtelijke, maar lange manier om sommen uit te rekenen. Maar het werkt wel. Ik heb manieren gevonden om mijn valkuilen te omzeilen.

Echt goed met geld ben ik niet. Daarom heb ik ervoor gekozen om iets te doen waar ik voldoende leuk geld mee verdien zodat ik niet met alles goed te rekenen

**Geplaatst**: 11-09-21 00:40

Geplaatst: 11-09-21 00:40

Nooit getest maar wel een vermoeden dat ik het heb. Met als specialiteit cijfers andersom zien staan. Ik kan verbanden met rekenen gewoon niet aan elkaar leggen. Het is maar goed dat rekenen dit keer weer niet meetelde om je diploma te behalen.

Volgens mijn moeder heb ik gewoon een slechte start en of slechte begeleiding gehad op de basisschool. Voor mijn idee heb ik het altijd moeilijk gevonden en tot op de dag van vandaag bak ik er niks van. Elke nieuwe school probeerde ik het weer om extreem goed op te letten want misschien snapte ik het wel nu ik ouder was. Maar ook niet gelukt en heb het examen afgesloten met een 4 waar ik ook nog blij mee ben. Een vier was bij ons op school namenlijk hoog volgens de rekendocent.

Heel soms zit het mij in de weg in het dagelijks leven. Met name geld tellen en of opschrijven op het werk. Ik laat het bij twijfel even dubbel checken door een collega. Maar voor de rest ben ik het gelukkig niet echt nodig

**Geplaatst**: 11-09-21 01:02

Geplaatst: 11-09-21 01:02

Oh wat een herkenning dit topic!

Hier gediagnosticeerd en je kon er bij mij ook niet omheen zullen we maar zeggen. Ik heb moeite met inzicht, automatiseren, ook bijv in werkwoordspelling! Het omdraaien van getallen, alles met meer dan 2 nullen is ‘veel’ en ik ben apetrots dat ik mijn nieuwe postcode kan onthouden!

Vooral het feit dat ik ‘verder’ best goed kon leren heeft me een enorm minderwaardigheidscomplex opgeleverd, met de sommenreeksen van vroeger als soort van ultiem trauma bovenaan (dan kreeg je een minuut en moest je zo veel mogelijk sommen maken, ik kneep dan in mijn handjes als ik er 5 af had en de rest deed er 25 bij wijze van spreken), want als ik dat al niet kon dan kon ik mezelf verder toch ook niet echt serieus nemen?

Ik heb er in het dagelijks leven veel last van (gehad), ook in sociale situaties is het nog wel eens lastig, ik vind spelletjes namelijk verschrikkelijk omdat ik de verbanden niet zie - en mensen die niet van spelletjes houden die zijn heel raar in de ogen van anderen :')

Ik kreeg mijn diagnose wel vrij vroeg en daarmee kon ik wel meer van mezelf begrijpen en nu helpt het ook wel om uit te leggen waarom ik bepaalde dingen niet kan/niet leuk vind. Aan de andere kant heb ik vroeger wel ook mijn eerste keus in opleiding (biologie) laten liggen omdat dat niet haalbaar zou zijn voor iemand met (mijn mate van) dyscalcullie, achteraf heb ik daar wel spijt van. Ik volg nu een andere groene opleiding onder mijn niveau van toen en ga in stapjes toch kijken hoe ver ik kan komen!

Overigens herken ik het geen waard hebben voor geld. Eigenlijk geld dat ook voor alles boven de 3 nullen; dat is vooral ‘veel’, of het nou ik geld of gewicht of iets anders gaat. Dan verliest het voor mij de realiteit ofzo. Ik geloof dat ik laatst iets zei over duizenden kaartjes die ergens voor verkocht waren en toen schoot mijn tafelgenoot in de lach want ‘dat was half Nederland’ die dan een kaartje zou hebben gekocht. Tja. Dat snap ik dan echt niet, hoe groot dat getal is.
Het word wel iets beter nu ik ouder word, maar helemaal goed zal dat nooit komen.

**Geplaatst**: 11-09-21 06:16

Geplaatst: 11-09-21 06:16

maaikemuis schreef:
Ik bén operatieassistent . En een verdraaid goede ook! Ik ben enorm precies wanneer het gaat om medicatie, juist omdat ik weet dat ik rare dingen kan doen met getallen.

Ik kan bijvoorbeeld geen tafels anders dan die van 2,3,5 en 10. Een 6 en een 9 zijn gelijk. En ik heb een hele overzichtelijke, maar lange manier om sommen uit te rekenen. Maar het werkt wel. Ik heb manieren gevonden om mijn valkuilen te omzeilen.

Echt goed met geld ben ik niet. Daarom heb ik ervoor gekozen om iets te doen waar ik voldoende leuk geld mee verdien zodat ik niet met alles goed te rekenen

Maar hoe heb je die rekentoetsen dan in hemelsnaam gehaald? Ik heb ze gezien, nooit van mijn leven dat ik daar een voldoende op zou halen.
Maar goed, ik heb ook een zware vorm van dyscalculie en daar bovenop ook reken-angst dankzij school. Als je op school voor de klas moet komen en sommen moet gaan oplossen die volkomen abracadabra voor je zijn en de juf meldt de klas “kijk, zo moet je het dus niet doen” en je jarenlang na school moet nablijven omdat je rekenwerk weer niet af is en dan thuis ook nog bezig moet met extra rekenwerk waarbij je ouders honderd keer een som uitleggen en het de honderdeerste keer nog steeds is alsof je dat ding voor het eerst ziet, dan ga je rekenen ook zoveel mogelijk vermijden. Ik in ieder geval wel. Ik voelde me enorm dom en op school was er ook niemand die dat ontkrachtte, in tegendeel.

En inderdaad, behalve het rekenen kwam ik prima mee op school. Ik heb de havo zonder wis-schei-en natuurkunde maar mét biologie met twee vingers in mijn neus gehaald.
Mijn schoonvader was, hoe ironisch, wis-en natuurkundedocent op het vwo en vond het fascinerend hoe mijn brein werkte en is wel eens bezig geweest met wat ik nu precies wel en niet kon, waar het probleem zat. Hij kwam er niet uit

Mijn man is een enorme beta met een torenhoog iq en gelukkig hebben onze zoons zijn rekenvaardigheden van hem geërfd. Dochter is ook belabberd in rekenen en wiskunde, maar niet zo erg als ik. Ze haalt meestal krappe voldoendes, maar weet zelf niet hoe ze dat doet, want ze snapt er nooit wat van. Blijkbaar blijft er toch wat van de uitleg van man hangen in haar onderbewuste.

**Geplaatst**: 11-09-21 09:04

Geplaatst: 11-09-21 09:04

MairiMacBran schreef:
maaikemuis schreef:
Ik bén operatieassistent . En een verdraaid goede ook! Ik ben enorm precies wanneer het gaat om medicatie, juist omdat ik weet dat ik rare dingen kan doen met getallen.

Ik kan bijvoorbeeld geen tafels anders dan die van 2,3,5 en 10. Een 6 en een 9 zijn gelijk. En ik heb een hele overzichtelijke, maar lange manier om sommen uit te rekenen. Maar het werkt wel. Ik heb manieren gevonden om mijn valkuilen te omzeilen.

Echt goed met geld ben ik niet. Daarom heb ik ervoor gekozen om iets te doen waar ik voldoende leuk geld mee verdien zodat ik niet met alles goed te rekenen

Maar hoe heb je die rekentoetsen dan in hemelsnaam gehaald? Ik heb ze gezien, nooit van mijn leven dat ik daar een voldoende op zou halen.
Maar goed, ik heb ook een zware vorm van dyscalculie en daar bovenop ook reken-angst dankzij school. Als je op school voor de klas moet komen en sommen moet gaan oplossen die volkomen abracadabra voor je zijn en de juf meldt de klas “kijk, zo moet je het dus niet doen” en je jarenlang na school moet nablijven omdat je rekenwerk weer niet af is en dan thuis ook nog bezig moet met extra rekenwerk waarbij je ouders honderd keer een som uitleggen en het de honderdeerste keer nog steeds is alsof je dat ding voor het eerst ziet, dan ga je rekenen ook zoveel mogelijk vermijden. Ik in ieder geval wel. Ik voelde me enorm dom en op school was er ook niemand die dat ontkrachtte, in tegendeel.

En inderdaad, behalve het rekenen kwam ik prima mee op school. Ik heb de havo zonder wis-schei-en natuurkunde maar mét biologie met twee vingers in mijn neus gehaald.
Mijn schoonvader was, hoe ironisch, wis-en natuurkundedocent op het vwo en vond het fascinerend hoe mijn brein werkte en is wel eens bezig geweest met wat ik nu precies wel en niet kon, waar het probleem zat. Hij kwam er niet uit
Mijn man is een enorme beta met een torenhoog iq en gelukkig hebben onze zoons zijn rekenvaardigheden van hem geërfd. Dochter is ook belabberd in rekenen en wiskunde, maar niet zo erg als ik. Ze haalt meestal krappe voldoendes, maar weet zelf niet hoe ze dat doet, want ze snapt er nooit wat van. Blijkbaar blijft er toch wat van de uitleg van man hangen in haar onderbewuste.

Bloed, zweet en tranen. Heel veel tranen en een enorm geduldige docent. Ik heb wekenlang formules uit mijn hoofd geleerd, niet willen snappen, maar gewoon domweg stampen. En steeds maar weer dezelfde sommen maken met een docent die maar bleef uitleggen waar ik fout ging. Tot ik het systeem snapte. Bij dit voer je deze waardes in, bij dat deze waardes. Let wel, dit doe ik puur op mijn korte termijn geheugen. Ik leer namelijk in plaatjes en ik had van alle formules een soort foto in mijn hoofd, opgehangen aan de pagina waar ze stonden in het boek. Een week na het tentamen ben ik het weer allemaal kwijt, ik automatiseer namelijk slecht.

In mijn werk heb ik het merendeel van de berekeningen niet nodig. En de dingen die ik wel nodig heb die voer ik bijna dagelijks uit. Maar je moet niet opeens de sterkte van de heparine veranderen bijvoorbeeld, dan ontstaat er een error. Gelukkig voeren we altijd dubbelchecks uit en durf ik toe te geven naar collega’s wanneer ik twijfels heb over mijn rekenkunsten.

Ieder zo zijn ding. Ik kan dat iets minder goed, en zij hebben mij nodig wanneer er apparaten in storing staan.

Wat bij mij overigens wel gewerkt heeft was de uitslag van een iq-test lang geleden. Daaruit bleek dat ik een disharmonisch profiel had. Op het vlak van getallen, ruimtelijk inzicht scoorde ik eigenlijk heel gemiddeld (hoera, ik was dus niet dom). Op talig vlak, zowel verbaal als non-verbaal, scoorde ik enorm hoog. Het verschil tussen die twee was dermate groot dat een algemeen iq niet te bepalen was. Ik ben dus niet dom, allesbehalve. Ik ben alleen een beetje scheef. En dat geeft heel veel rust.

**Geplaatst**: 11-09-21 09:27

Geplaatst: 11-09-21 09:27

Galoppig schreef:
Ik heb dyscalculie, niet gediagnostiseerd. Maar in groep 6 van de basisschool deed ik rekenen groep 5, groep 7 rekenen van groep 6 en groep 8 rekenen van groep 7. Helaas heb ik nooit hulp gekregen, je moest dan altijd sommen maken in je schriftje en je schrift inleveren, en dan je fouten verbeteren. Hier hebben ze bij mij opgegeven, waardoor ik ook niet meer hoefde te verbeteren. En of het nou met een rekenmachine is of hoofdrekenen maakt ook weinig verschil, ik ben gewoon heel slecht met cijfers.

Gelukkig heb ik er in het dagelijks leven niet veel last van, met rekeningen betalen en geld sparen, maar het maakt het wel moeilijker en het kost mij veel meer tijd.

Wiskunde net zo een drama, maar op de middelbare school had ik een leraar die ons allemaal 1 wiskunde som gaf als toets die we van te voren klassikaal oefenden tot iedereen het goed had, dus haalde ik opeens allemaal tienen

En tegen de tijd dat mijn ouders dachten over een test, ging ik al bijna aan mijn examens beginnen dus 'had dat weinig zin meer' en mijn opleiding heb ik vorig jaar gehaald toen rekenen nog geen verplicht onderdeel was om te slagen.

Ik wil hier toch even op ingaan.
Niet elke persoon met rekenproblemen/moeilijkheden heeft direct dyscalculie. Er is een behoorlijke weg voor je het onderzoek in kunt gaan. En ik ervaar in mijn werk dat het veel voeten in de aarde heeft wil je tot dyscalculie onderzoek over kunnen gaan en of die diagnose krijgen.

Ik heb jaren geleden een meisje in de klas gehad waarvan ik dacht, jij kan nog wel eens dyscalculie hebben. Zeer weinig inzicht, oplossingsstrategieën begreep ze niets van en automatiseren was dramatisch. De weg ingeslagen naar het onderzoek, heeft jaren geduurd. Uitslag: rekenproblemen in een dysharmonisch profiel en geen dyscalculie. Maar dit was echt geen domme griet.

**Geplaatst**: 11-09-21 09:31

Geplaatst: 11-09-21 09:31

Oh ja, die heb ik ook gehad, een iq-test. Getallen en ruimtelijk inzicht ontzettend laag, maar ook echt heel erg. Talig, verbaal en non-verbaal, hoog.

**Geplaatst**: 11-09-21 10:01

Geplaatst: 11-09-21 10:01

Ik heb een officiële diagnose, maar dat heeft mij in mijn schooltijd nooit voordelen opgeleverd om bijvoorbeeld extra tijd te krijgen.
Uiteindelijk in de basisschool van groep 4 wel de switch moeten maken naar speciaal onderwijs, van daaruit doorgestroomd naar de reguliere middelbare school en uiteindelijk naar het mbo want alleen rekenen is mijn struikelblok.

Ik heb geen moeite met het opnoemen en lezen van cijfers, totdat er een som/formule komt te staan. Dan klap ik dicht en wordt alles zwart zeg maar.
In talen,schrijven,lezen,spelling etc blonk ik in uit.

In al die jaren heb ik mijzelf wel maniertjes aangeleerd, voor iemand die geen rekenproblemen heeft is mijn manier vaak veelste ingewikkeld wbt het uitrekenen.
Maar voor mij is het logisch en proberen om het op in hun ogen vele malen gemakkelijker manier uit te rekenen zorgt bij mij voor een totale black-out.

Vroeger als kind heb ik er zelfs fysiotherapie voor gehad. Daar heb ik oa leren klokkijken, de halve en hele uren begreep ik wel, maar 30 min en 45 min leken destijds wel abracadabra. Ik moest op een krukje staan, bij een kwart draaien betekende dat het 15 min was, bij een halve betekende het 30 min, bij 3 kwart 45 min en bij een hele draai 60 minuten.

Waar ik mij als kind zijnde vreselijk schaamde en voor dom werd aangezien, ben ik er nu open in en geef ik aan dat rekenen niet aan mij besteed is en ik ook niet de behoefte heb om het te begrijpen.
Als iemand mij vraagt of ik kan rekenen? Dan zeg ik ook altijd: reken er maar niet op.

In mijn werk in de zorg zowel als in het dagelijks leven ondervind ik er gelukkig geen problemen van.
Onze 4 kinderen hebben er gelukkig ook geen problemen mee, we hebben het wel even gedacht bij 1 van onze zoons, daar hij het op de basisschool niet onder de knie kreeg. Eenmaal op de middelbare veranderde dat en blinkt hij er ineens in uit.

Bij mij is de oorzaak overigens bekend, ik ben 10 weken te vroeg geboren en heb daarbij schade opgelopen in de hersenen ( wandbeenkwab, om precies te zijn).

**Geplaatst**: 11-09-21 10:16

Geplaatst: 11-09-21 10:16

Suzywuzy schreef:
Borisje schreef:
.

Mijn vriend is dyslectisch dus we vullen elkaar lekker aan.

ahaha de mijne toevallig ook! Dyslecten hebben wel veel meer hulp middelen of veel meer makkelijker dingen wat ik ook wel een beetje raar vindt. Op de toets mogen ze dan een woord verkeerd spellen maar de docent moet er wel nog steeds het woord kunnen weten en lezen

Toch verschillen de te gebruiken voordelen voor leerlingen met dyslexie of dyscalculie helemaal niet zoveel.
Bij het eindexamen worden spellingfouten bij dyslectische leerlingen ook fout gerekend.
Zij mogen geen spellingskaarten gebruiken.
Iemand met dyscalculie mag dan wel weer een rekenkaart gebruiken.
Extra tijd geldt dan weer voor beide. Voor de gene met dyscalculie niet bij alle te toetsen onderdelen wat gezien ons talige onderwijs ook niet heel gek is.

**Geplaatst**: 11-09-21 10:33

Geplaatst: 11-09-21 10:33

Ineke2 schreef:
Suzywuzy schreef:
Bij mij werd er dood leuk gezet, dan doe je geen opleiding met cijfers. Mijn droomopleiding kon ik niet doen daardoor

Wat is je droomopleiding dan?

Ik herken echt veel in de verhalen hier, maar ik heb nooit een test gehad.

Wou internationale handel doen.

**Geplaatst**: 11-09-21 10:46

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 11-09-21 10:46

Maar niemand houdt je tegen toch? Wij hebben afgelopen jaar ‘gewoon’ een leerling met dyscalculie gehad die wiskunde eindexamen heeft gedaan.
De kans dat je er op een andere manier misschien harder voor moet werken bestaat wel.
Maar als je iets heel graag wilt kan het, het proberen waard zijn. En nee soms lukt dat niet en dat is jammer.

**Geplaatst**: 11-09-21 10:58

Geplaatst: 11-09-21 10:58

Probleem is wel dat het voor mensen met een laag performaal IQ, soms niet eens mogelijk is om überhaupt de middelbare school te doorlopen.

Was bij mij bijna het geval door drieën voor de exacte vakken. Op de mavo! Ben uiteindelijk gematst door mijn wiskundeleraar. Daardoor mocht ik mavo III doen, kon ik na de tweede alle exacte vakken laten vallen. Toen mavo 4,daarna havo deelcertificaten. Vervolgens getest en hbo/universitaire opleiding aanbevolen. Natuurlijk een opleiding zonder bèta-vakken.

Maar zo zie je maar: door ons onderwijssysteem vallen mensen af doordat ze een disharmomisch profiel hebben. Mijn zoons hebben ook zo'n lange weg afgelegd. Althans de oudste, die doet nu hbo na een uitstekende score op de 21+ toets. De jongste heeft het bijltje erbij neer gegooid en is ondernemer geworden.

Laatst bijgewerkt door mysa op 11-09-21 11:02, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-09-21 11:00

Geplaatst: 11-09-21 11:00

Suzywuzy schreef:
Wou internationale handel doen.

Gewoon doen, ik zie daar echt geen probleem in hoor.

Ik ben Expediteur en heb ook een diploma bedrijfsadministratie. Is werk met veel cijfers, maar ik ben slecht in rekenen. Toch ben ik goed in mijn werk.

**Geplaatst**: 11-09-21 11:06

Geplaatst: 11-09-21 11:06

mysa schreef:
Probleem is wel dat het voor mensen met een laag performaal IQ, soms niet eens mogelijk is om überhaupt de middelbare school te doorlopen.

Was bij mij bijna het geval door drieën voor de exacte vakken. Op de mavo! Ben uiteindelijk gematst door mijn wiskundeleraar. Daardoor mocht ik mavo III doen, kon ik na de tweede alle exacte vakken laten vallen. Toen mavo 4,daarna havo deelcertificaten. Vervolgens getest en hbo/universitaire opleiding aanbevolen. Natuurlijk een opleiding zonder bèta-vakken.
Gelukkig bestaat er iets als een 21 plus toets

Maar zo zie je maar: door ons onderwijssysteem vallen mensen af doordat ze een disharmomisch profiel hebben. Mijn zoons hebben ook zo'n lange weg afgelegd. Althans de oudste, die doet nu hbo na een uitstekende score op de 21+ toets. De jongste heeft het bijltje erbij neer gegooid en is ondernemer geworden.

Dit maakt het inderdaad wel lastig! Toch is gelukkige veelal een andere weg wel mogelijk.
Het is wel iets makkelijker geworden om bepaalde vakken weg te laten maar wil je wel de gezondheidskant op bijv. Is het wel meer ingewikkeld.
Ik heb nu een leerling die heel graag verloskundige wil worden maar nu echt geen wiskunde of scheikunde wil omdat ze dat nu niet trekt. Dat maakt het wel meer ingewikkeld.

**Geplaatst**: 11-09-21 11:17

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 11-09-21 11:17

Hier ook nooit getest op dyscalculie alleen is het wel overduidelijk dat ik het heb.
Vanaf jongs af aan problemen met rekenen en dit werd alleen maar erger toen wiskunde aan bod kwam.
Ik heb altijd bijles gehad en er keihard voor moeten werken maar daardoor wel mij diploma,s gehaald waardoor school altijd erg verbaasd wad over mijn doorzettingsvermogen.
Er schijnt op internet op YouTube een docent te zijn die het heel goed uit legt en in alle rust daar heb ik ook veel aan gehad

**Geplaatst**: 11-09-21 11:32

Geplaatst: 11-09-21 11:32

Fortitude schreef:
Waarde van geld heb ik geen moeite mee. Het bekende terug tellen enzo wel inderdaad. Wat een ellende. Heeft u 15 cent erbij? Ik kijk die cassieres altijd vol bewondering aan want ik snap echt niet hoe ze dat begrijpen

Trouwens tussendoor even een psychologisch trucje voor als mensen telefoonnummers aan elkaar plakken met opnoemen: herhaal het cijfer per cijfer dan zal de ander dat automatisch in 99% van de gevallen ook gaan doen met de resterende cijfers. En als je het verkeerd om zegt en de ander corrigeert dat, verzin gewoon een smoes (oh sorry was te druk met een pen zoenen of whatever).

Voorbeeld:
Man zegt: nul zes twintig ... enz
Herhaal: nul zes twee nul ... enz

Ik zeg telefoonnummers altijd nummer per nummer en vraag dat ook wanneer iemand mij iets met cijfers laat op schrijven. Ik zeg gewoon dat ik anders de nummers mogelijk om draai. Mensen die me kennen doen dat sowieso al, zelfs als het maar twee cijfers zijn. 23 wordt gegarandeerd 32 hier.

En je kan me 50 keer laten kijken naar het getal en "23" zeggen. Ik zie het niet.
Rekeningen of dingen met cijfers die ik moet overnemen laat ik ook altijd even nakijken door mijn man omdat het geen zin heeft als ik het zelf na kijk. Ik zie het nl gewoon niet.
Mijn man is trouwens ook zwaar dyslectisch net zoals bij Borisje. :')

Ik doe dus alle taaldelen en mijn man doet alle cijferdelen want hij is dan weer bizar goed met cijfers. _O-

ClauH schreef:
Citaat:
Heeft ook niets met dom zijn te maken @ClauH. Je spreekt dan van een disharmomisch profiel, oftewel PV-kloof. Performaal IQ is dan wat lager maar Verbaal IQ normaal of juist heel hoog

Dat weet ik. Ik las het hiervoor ergens terug, vandaar. Mijn talenknobbel is groot

Dat was ik. Ik zei niet dat mensen met dyscalculie dom zijn maar dat ik me heel vaak dom gevoeld heb (en ze me ook vaak dom genoemd hebben.) in wiskunde, fysica en chemie lessen. Ik snapte de theorie van de formules. Maar zodra ze in cijfers gegoten werden lukte het niet meer.

Jaren later zou uit een test blijken dat ik inderdaad "onder presteer" kwa getallen en cijfers maar dat ik kwa taal en woordkennis ver boven het gemiddelde zat. In die zin gaf die test mij dus wel een beetje meer de bevestiging van "oke, ik ben niet dom... Ik ben gewoon niet handig met getallen."

Waarde van geld vind ik ook een moeilijke trouwens. Ik ben een beetje geëvolueerd tot een extreme spaarder omdat ik steeds bang ben te veel uit te geven.

**Geplaatst**: 11-09-21 11:42

Re: Dyscalculie

Geplaatst: 11-09-21 11:42

6 en 9 zijn bij mij gelijk. 9+9 is bij mij 16 en 8+8 is bij mij 18. Ik heb mezelf aangeleerd dat zodra die nummer voorkomen ik heel goed moet opletten wat ik ga doen, ik weet namelijk dat het fout zit in mijn hoofd. Tafels reken ik nog altijd uit op mijn vingers.

Geld blijft ook iets abstracts voor mij. Iets is duur, of niet. Ik zorg er gewoon voor dat ik meer verdien als dat ik in de regel uitgeef. En dat sparen herken ik wel, ik hou van een buffer. Het mijn vriend die bij grote uitgaven vaak voor mij uitrekent dat ik het best kan kopen.

**Geplaatst**: 11-09-21 11:44

Geplaatst: 11-09-21 11:44

maaikemuis schreef:
6 en 9 zijn bij mij gelijk. 9+9 is bij mij 16 en 8+8 is bij mij 18. Ik heb mezelf aangeleerd dat zodra die nummer voorkomen ik heel goed moet opletten wat ik ga doen, ik weet namelijk dat het fout zit in mijn hoofd. Tafels reken ik nog altijd uit op mijn vingers.

Geld blijft ook iets abstracts voor mij. Iets is duur, of niet. Ik zorg er gewoon voor dat ik meer verdien als dat ik in de regel uitgeef. En dat sparen herken ik wel, ik hou van een buffer. Het mijn vriend die bij grote uitgaven vaak voor mij uitrekent dat ik het best kan kopen.

Dat doe ik ook, wil ik een grotere uitgave doen dan vraag ik het aan mijn man/vader/vriendin afhankelijk van wat ik wil kopen. (wiens "specialisatie" het dus is zeg maar. :))

Als het over een laptop gaat zegt mijn man vaak "dat vraag je misschien beter aan je vader." omdat mijn man niets kent van laptops.). In mijn ervaring vinden mensen het echt niet erg of raar om je daarin even te helpen.

**Geplaatst**: 11-09-21 12:20

Geplaatst: 11-09-21 12:20

Ineke2 schreef:
Suzywuzy schreef:
Wou internationale handel doen.

Gewoon doen, ik zie daar echt geen probleem in hoor.

Ik ben Expediteur en heb ook een diploma bedrijfsadministratie. Is werk met veel cijfers, maar ik ben slecht in rekenen. Toch ben ik goed in mijn werk.

Nee ik werd niet aangenomen in de opleiding door dat helaas.

**Geplaatst**: 11-09-21 14:29

Geplaatst: 11-09-21 14:29

Dat is gek dat is een opleiding waar je toe laatbaar bent met een kader, gl of tl diploma. Er worden geen profiel eisen gesteld. Als jij voor 1 mei was aangemeld mochten ze je geen positief studie advies geven maar weigeren niet. Dus was je gewoon toelaatbaar.
Maar misschien stelde de school in jou omgeving andere eisen.

**Geplaatst**: 11-09-21 14:55

Geplaatst: 11-09-21 14:55

Wat een herkenning echt ...ik heb er stiekem zomaar een paar traantjes om weg gepinkt!.
Het werd extra confronterend toen mijn dochter dyslectisch werd benoemd door de leraar...Gelukkig is er in 30 jaar tijd veel veranderd in de begeleiding! . Stiekem ben ik die juf marja en Hennie dankbaar eeuwig dankbaar...echt ik zag diezelfde vorm van mentale kindermishandeling weer terug komen, en ja ze wisten niet beter en ze wisten niet wat het was destijds en dat maakte veel bij mij los echt toen kon ik pas mijneigen bagage verwerken......
maar hier alles te lezen dat ik dus niet alleen ben betekend gek genoeg veel voor me.... bedankt lieve mede bokkers!