Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-07-21 23:17

Geplaatst: 30-07-21 23:17

Laibadji schreef:
Ik wil graag even vermelden dat er door dit topic wel een paar fijne contacten zijn ontstaan.

Ach, nu voel ik me bijna schuldig dat ik zelf niet heb ge-pb'd.

Er heeft me trouwens ook iemand anders een bericht gestuurd, waar ik niet op geantwoord heb. Daar bedoel ik niks banketstaaf mee, het wordt juist zeer gewaardeerd. Maar goed, alles wat ik jou en de andere eenzamen in dit topic te melden heb, schrijf ik hier eigenlijk al. Misschien treffen we elkaar nog weleens op een Boktmeeting!

**Geplaatst**: 30-07-21 23:23

Geplaatst: 30-07-21 23:23

Wat kan jij het goed verwoorden, TS.
Ik herken je gevoel wel een beetje. Ik steek zelf graag mijn vrije tijd in vriendschappen en sta dag en nacht voor mijn vrienden klaar.

Ik ken heel veel mensen, spreek veel mensen maar echte vrienden zijn op 1 hand te tellen. En sinds ik kinderen heb, zijn er vriendschappen beëindigd maar weer nieuwe ontstaan. Zo had ik eerst een vriendschap waar ik altijd maar aan moest trekken en als ik weer een nodig was dan kreeg ik weer aandacht.

Nu heb ik sinds dat ik kinderen heb 2 hele goede vriendinnen waarmee ik om de maand wel afspreek met of zonder partner en kinderen.
We appen elkaar en ik hoef dus niet altijd het initiatief te nemen.

Dat is dus jaren geleden wel anders geweest.
Mijn houding is sinds dat ik kinderen heb wel echt veranderd. En dat in positieve zin gelukkig.

Fijn om te lezen dat door dit topic contacten zijn ontstaan!

**Geplaatst**: 30-07-21 23:25

Geplaatst: 30-07-21 23:25

Interessant topic wel.

@ Farjen, oprechte vraag (in algemene zin): Wat vind jij belangrijke dingen in je leven? Ik deel Suzanne haar reactie wel namelijk.
Bij mij is 1 vd belangrijkste dingen namelijk mijn vriendschappen dus bij het 'te druk' hebben maandenlang kan ik me weinig bij voorstellen. Ik hoef overigens ook echt niet iedereen elke week te zien hoor. Maar ik kan me voorstellen als je een hechte familie hebt dat vrienden dan weer minder belangrijk zijn bijv.

En wat Mizora schetst moet k ook om lachen. Ik zie whatsapp namelijk bij uitstek als het communicatiemiddel waarbij je precies kan reageren wanneer het jou uitkomt en je juist niet allebei tegelijk in de lucht moet zijn, zoals bij afspreken en bellen wel het geval is. Ik reageer altijd 1x in de paar dagen, dan ga ik er even lekker voor zitten en klets ik een heel verhaal, of spreek een voiceberichtje in. Met een aantal vriendinnen sturen we voices naar elkaar waardoor je leuk van elkaar op de hoogte blijft, maar het kan beluisteren en beantwoorden wanneer het jou uitkomt.

**Geplaatst**: 31-07-21 00:21

Geplaatst: 31-07-21 00:21

Suzanne F. schreef:
Ik vind dat ‘druk’ een kul smoesje is. Misschien om af te spreken maar niet om interesse en belangstelling te tonen in de ander. Een appje sturen kan je zelfs als je op de wc zit. En als die 10 seconden om te appen: Hoi hoi, hoe is het met je? al teveel zijn dan moet je misschien eerlijk zijn en dan heb je gewoon geen zin om interesse te tonen.

Appjes worden wel verstuurd, maar vaak krijg ik op het werk wel eens een berichtje en dan lees ik hem vlug, vlug en soms vergeet ik dan te antwoorden en antwoord ik pas uren later of de dag erna. Dat is niet omdat ik geen interesse heb, maar op het werk heb ik geen tijd ervoor (officieel mag ik mijjn telefoon niet bij me hebben) soms is er zelfs geen tijd om naar het toilet te gaan of om te eten

Dus nee, ik vind het een beetje te kort door de bocht gedacht zo.

Gelukkig heb ik vrienden die in dezelfde situatie zitten, of hun partner in dezelfde situatie dus er is nooit geen ruzie over

Maar ik vind dit absoluut niet leuk hoor en kijk daarom ook uit naar ander werk met een normale werk/privé balans.

**Geplaatst**: 31-07-21 06:23

Geplaatst: 31-07-21 06:23

pumpina schreef:
En wat Mizora schetst moet k ook om lachen. Ik zie whatsapp namelijk bij uitstek als het communicatiemiddel waarbij je precies kan reageren wanneer het jou uitkomt en je juist niet allebei tegelijk in de lucht moet zijn, zoals bij afspreken en bellen wel het geval is. Ik reageer altijd 1x in de paar dagen, dan ga ik er even lekker voor zitten en klets ik een heel verhaal, of spreek een voiceberichtje in. Met een aantal vriendinnen sturen we voices naar elkaar waardoor je leuk van elkaar op de hoogte blijft, maar het kan beluisteren en beantwoorden wanneer het jou uitkomt.

Het gaat juist om het moment dat je wel tegelijkertijd in de lucht bent. De ontvanger (persoon B) hoeft niet in de lucht te zijn, maar als hij dat wel is en direct antwoord geeft, is het wel raar als je dan niets meer van je laat horen in mijn ogen (voor zoveel uur). Veel later antwoorden door B is dus geen probleem. Wat ik onbeschoft vind is als A een appje stuurt (voor het eerst in een maand en met de tekst in de trend van "hoi, hoe gaat het?"), B direct antwoord geeft en A dan pas weer uren later reageert.

Ik ben overigens met vrienden 9 van de 10 keer degene die het initiatief neemt met contact opnemen, dit topic is voor mij een goede herinnering dat het weer eens tijd is. Het is al weer meer dan een maand geleden dat ik met iemand geappt heb. Het probleem herken ik dus op zich wel van altijd degene zijn die het initiatief moet nemen, maar waarom 'te druk' als antwoord gegeven wordt om het startappje te sturen snap ik dus wel. En ik wilde die zijde dan ook even belichten.

**Geplaatst**: 31-07-21 08:35

Geplaatst: 31-07-21 08:35

Farjen schreef:
Suzanne F. schreef:
Ik vind dat ‘druk’ een kul smoesje is. Misschien om af te spreken maar niet om interesse en belangstelling te tonen in de ander. Een appje sturen kan je zelfs als je op de wc zit. En als die 10 seconden om te appen: Hoi hoi, hoe is het met je? al teveel zijn dan moet je misschien eerlijk zijn en dan heb je gewoon geen zin om interesse te tonen.

Appjes worden wel verstuurd, maar vaak krijg ik op het werk wel eens een berichtje en dan lees ik hem vlug, vlug en soms vergeet ik dan te antwoorden en antwoord ik pas uren later of de dag erna. Dat is niet omdat ik geen interesse heb, maar op het werk heb ik geen tijd ervoor (officieel mag ik mijjn telefoon niet bij me hebben) soms is er zelfs geen tijd om naar het toilet te gaan of om te eten
Dus nee, ik vind het een beetje te kort door de bocht gedacht zo.

Gelukkig heb ik vrienden die in dezelfde situatie zitten, of hun partner in dezelfde situatie dus er is nooit geen ruzie over
Maar ik vind dit absoluut niet leuk hoor en kijk daarom ook uit naar ander werk met een normale werk/privé balans.

Maar daar zeg ik toch niks over? Uren later of de dag erna reageren is prima maar daar ging het niet om. Mij gaat het erom dat vaak het excuus is dat ze zo lang niks van zich hebben laten horen dat ze druk waren.
Het gaat mij niet om de reactiesnelheid op een appje van mijzelf. Het gaat mij erom dat ze zelf ook een keer iets laten horen en dat het niet altijd van mijn kant moet komen. Gewoon interesse tonen. En niet alleen appen als ze iets van je nodig hebben of als ze zelf iets te vertellen hebben.

**Geplaatst**: 31-07-21 11:13

Geplaatst: 31-07-21 11:13

Ik ben te druk is de klassieke smoes die ik hoorde van mensen. Wel een teken van ik hoef je eigenlijk niet te zien of ge spreken. Ik stop ook geen moeite meer in die mensen ze hebben het immers toch te 'druk'

Dit is natuurlijk met uitzondering van de mensen waarvan ik weet dat ze het echt ontzettend druk hebben momenteel. Zoals mijn beste vriendin zie ik dan ook nergens online en maar reageerd vaak wel even kort op mijn appjes. Haar neem ik nooit wat kwalijk natuurlijk.

TS is het misschien een idee om weer eens contact op te nemen met oude vrienden? Ik heb gisteren op afgesproken met een vriendin die ik daarvoor zeker 3 a 4 jaar niet gezien of gesproken heb. Was super gezellig en voelde net alsof we elkaar in die 3 jaar gewoon nog gezien hebben.

**Geplaatst**: 31-07-21 12:06

Re: Ik voel mij eenzaam...

Geplaatst: 31-07-21 12:06

Wat ik hier vaak terug lees is een soort van antwoord plicht op apps om een vriendschap te onderhouden. Ik vind dat nogal dubbel. Ik reageer meestal maar heel kortaf op apps. Ik ga veel gemakkelijker bellen.
Is vriendschap eigenlijk niet gewoon iemand hebben waar je af en toe tijd mee doorbrengt ?
Uiteraard moet er van 2 kanten energie aan besteed worden, maar moest wekelijks appen een voorwaarde zijn voor je vriendschap dan zou mij dat niet lukken. Heeft niets met druk te maken, maar niet iedereen wilt vriendschap telefonisch onderhouden. Daarom bloeden er volgens mij ook veel vriendschappen dood. Uit het oog, uit het hart is voor vriendschap wel toepassend vind ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-07-21 12:56

Re: Ik voel mij eenzaam...

Geplaatst door de TopicStarter : 31-07-21 12:56

Zelf ben ik een beller. Af en toe eens aftoetsen hoe het gaat. Luisteren naar de ander. Zo ben je ook sneller op de hoogte als mensen het echt inderdaad druk hebben of er zijn omstandigheden waardoor het contact soms moeilijker gaat. Maar ook dit is éénrichting.
Een appje is fijn en geeft het gevoel dat een ander aan je denkt. Moet er direct geantwoord worden? Voor mij niet. Ik heb een vriendin en die antwoord nooit. Dat weet ik, ook weet ik dat dit oprecht niet slecht bedoeld is. Doch op de duur weegt het wel door... Want je ziet dan dat er wel tijd is voor leuke uitjes en contacten met anderen...

Is het ook niet het probleem van NIVEA? Namelijk 'niet invullen voor een ander'? Als we mensen te weinig horen, verliezen we voeling met hen en gaan we vaak alles gaan invullen naar ons eigen gevoel/ gemis/ boosheid... Vroeger communiceerden mensen meer (denk ik toch). Je had nauwere contacten met de buren, vrienden woonden dichter in de buurt... Je was betrokken in het leven van de ander. Nu (en zeker met corona) zit iedereen op zijn eiland. De digitale wereld heeft zijn greep nog steviger gemaakt waardoor mensen heel dichtbij kunnen zijn door een simpel appje maar in realiteit mijlen ver zijn door het digitale.

FB en andere sociale media leggen ook druk. Je ziet anderen niet eenzaam zijn (of dat denk je toch) want zij gaan op vakantie met vrienden, echter weet je niet of het weken geleden is dat deze mensen elkaar gezien hebben... Ook hier weer het invullen voor een ander vanuit jouw eigen gemis.

Deze ochtend was ik weer ontgoocheld. Gisteren appte een 'vriendin' (diegene die al 2x uitgenodigd zijn voor BBQ en mosselen). Dit was fijn dat zij nu toch eens initiatief nam (ik had al de hele tijd niets meer gestuurd) dus stuur ik haar dat we gauw eens samen moeten gaan rijden. Stuurt ze dat ze per toeval al heeft afgesproken heeft met andere vrienden. Dit zijn ook mensen die wij kennen. Wij zijn niet uitgenodigd. En dan word ik letterlijk fysiek slecht. Van alles gaat er door mijn hoofd. Wat ik jammer vind is dat ze niet aan ons denken terwijl wij al veel gedaan hebben naar hen toe. En dan voel ik mij een jaloers kind. Waarom jaloers zijn? Dat is voor niets nodig. En ik gun het hen ook echt en toch...

Ik heb haar gebeld en deze namiddag komt ze langs. (Ik heb haar weer uitgenodigd) Ik ga het toch eens doorpraten met haar vanuit alle vriendschap. Anders blijf ik er mee lopen.

**Geplaatst**: 31-07-21 13:52

Geplaatst: 31-07-21 13:52

Het heeft te maken met verwachtingen. En daar ga je weer: als je dingen verwacht van mensen word je teleurgesteld. Ik heb een vriendin die ik maar enkele keren per jaar spreek maar dan is het altijd leuk en prima. Gaan we eten en praten we gezellig bij. Maar ik heb ook een vriendin gehad waarvan ik dacht dat ze een echt goede vriendin was, eentje waar je closer mee bent en die dichter bij je staat emotioneel zeg maar. Dan voel je je enorm gekwetst en teleurgesteld als zij dat blijkbaar anders ziet. Als je via een ander moet horen dat ze zwanger is bijvoorbeeld. Of als ze je verjaardag vergeet. Dat is pijnlijk.
Maar nogmaals, dat heeft met verwachtingen te maken.

**Geplaatst**: 31-07-21 14:35

Re: Ik voel mij eenzaam...

Geplaatst: 31-07-21 14:35

Heel herkenbaar ts, ik had jouw opening kunnen schrijven. Alleen dann zonder man en kind,dus ook nog alleen thuis altijd.

Bij mij is die eenzaamheid in vlagen. Kan heel goed alleen zijn, maar soms grijpt het naar mijn keel. En merk dat ik het zat wordt om altijd als eerste het contact te zoeken. Te zien en horen hoe vrienden elkaar uitnodigen en mij "vergeten" ik kies er nu ook vaak bewust voor om geen contact te zoeken en te kijken wie er overblijven. Heb helaas dan ook geen tips voor je, maar kenbhet rottige gevoel wel.

**Geplaatst**: 31-07-21 15:05

Geplaatst: 31-07-21 15:05

Suzanne F. schreef:
Het heeft te maken met verwachtingen. En daar ga je weer: als je dingen verwacht van mensen word je teleurgesteld. Ik heb een vriendin die ik maar enkele keren per jaar spreek maar dan is het altijd leuk en prima. Gaan we eten en praten we gezellig bij. Maar ik heb ook een vriendin gehad waarvan ik dacht dat ze een echt goede vriendin was, eentje waar je closer mee bent en die dichter bij je staat emotioneel zeg maar. Dan voel je je enorm gekwetst en teleurgesteld als zij dat blijkbaar anders ziet. Als je via een ander moet horen dat ze zwanger is bijvoorbeeld. Of als ze je verjaardag vergeet. Dat is pijnlijk.
Maar nogmaals, dat heeft met verwachtingen te maken.

Maar aan de andere kant. Het is toch ook normaal om verwachtingen te hebben van je vrienden? Anders zijn het meer kennissen. Ik verwacht interesse. Dat ze om me geven. Voor me klaar staan als het nodig is. Af en toe een appje hoe het gaat. En bij elke vriendin heb je wel net wat andere verwachtingen. Een vriendin die meer van het fysiek afspreken is dan het appen, verwacht ik niet lange antwoorden op appjes van bijv.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-07-21 17:11

Geplaatst door de TopicStarter : 31-07-21 17:11

Suzanne F. schreef:
Het heeft te maken met verwachtingen. En daar ga je weer: als je dingen verwacht van mensen word je teleurgesteld. Ik heb een vriendin die ik maar enkele keren per jaar spreek maar dan is het altijd leuk en prima. Gaan we eten en praten we gezellig bij. Maar ik heb ook een vriendin gehad waarvan ik dacht dat ze een echt goede vriendin was, eentje waar je closer mee bent en die dichter bij je staat emotioneel zeg maar. Dan voel je je enorm gekwetst en teleurgesteld als zij dat blijkbaar anders ziet. Als je via een ander moet horen dat ze zwanger is bijvoorbeeld. Of als ze je verjaardag vergeet. Dat is pijnlijk.
Maar nogmaals, dat heeft met verwachtingen te maken.

Ik kan jou daar wel in volgen hoor. Mijn verwachtingen zijn er inderdaad en als deze niet ingevuld worden raakt het mij. Ik vind dat van mezelf heel erg want het lijkt alsof ik mega jaloers ben of zo maar daar ligt het niet. Ik vind het van mezelf niet ok dat ik dan zo denk en ook wat in de slachtofferrol kruip.

Maar vandaag de koe bij de horens gepakt en deze keer niet met mijn gevoel blijven lopen. Ik heb die vriendin uitgenodigd met haar zoon. We zijn samen met de paarden gaan wandelen. Kids op de paarden, wij er naast. Nadien heb ik mijn gevoel verteld en reageerde zij heel begripvol en was al direct plannen aan het maken om samen van alles te doen. Dat siert haar ook. Als ik bel (zoals deze middag) staat ze hier direct om samen iets leuks te doen.

Dus mijn verwachtingen en mijn eigen gekleurde invulling van de realiteit spelen soms parten. Het gaat ook over communicatie en durven delen. De persoon die mij het langste en beste kent heeft dit al een aantal keer gezegd dat ik gewoon te braaf en meegaand ben. Ik moet durven praten, durven mijn gevoel delen ipv dat ik altijd met iedereen rekening houdt en mij aanpas want vroeg of laat breekt dat zuur op en voel je je inderdaad eenzaam.

Ik ben zelf coach maar misschien is het eens tijd dat ik mezelf ook eens laat coachen.

Kan ik hier wat sterker in worden.

**Geplaatst**: 03-08-21 23:21

Geplaatst: 03-08-21 23:21

Op basis van je berichten denk ik dat je een warm en waardevol mens bent en dat er geen reden is om aan jezelf te twijfelen. Y;(

**Geplaatst**: 19-09-21 19:46

Geplaatst: 19-09-21 19:46

Hoe gaat het met je TS? Moet zo af en toe aan je denken. Snap je gevoelens zo goed!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-21 09:47

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-21 09:47

truus1957 schreef:
Hoe gaat het met je TS? Moet zo af en toe aan je denken. Snap je gevoelens zo goed!

Wat lief dat je aan dit topic denkt.

Het is nu wat het is. Het topic deed deugd, het helpt ook om verder na te denken. Ik ben er dan ook van overtuigd dat veel mensen niet bewust weinig contact zoeken maar dat het eerder leeftijdsgebonden is. We zitten allen op een leeftijd waar het druk is. Kinderen die veel aandacht vragen, veeleisende jobs, verbouwen, eigen hobby's en zo gebeurt het dus dat sociale contacten verwateren.
Kan ik zeggen dat de contacten slecht zijn als we elkaar dan toch zien? Neen en dat is net het gene dat mij dan zo in de war kan brengen. Het is leuk om samen te zijn en toch is het moeilijk om het te organiseren en samen te komen.

Ik heb het momenteel iets losser gelaten. Vanaf deze week starten de lessen terug in het hoger onderwijs en mag ik terug gaan lesgeven. Het fijne is dat het terug contactlessen zijn wat wil zeggen mijn liefste studenten terug zien en mijn collega's mogen zien. Dat gaat ook al voor een ander gevoel zorgen.

Daarnaast zijn mijn man en ik ook tot het besluit gekomen dat we op een zondag ook even tijd mogen maken voor onszelf waardoor we nu al een paar zondagen zijn gaan wandelen met de paarden en dit geeft mij enorm veel energie.

Het gaat over het vinden van een gezond evenwicht tussen werken (waarin ik nogal fanatiek ben), gezin en vrienden (waar ik toch ook van verwacht dat het van 2 kanten komt maar hier ben ik zachter in geworden. Is dat niet zo, ok dan nog geniet ik van het samen zijn ook al organiseer ik alles. Het samen zijn is belangrijk en niet wie deed wat.)

Voel ik mij nog eenzaam. Ja soms wel. Zoals nu ook, ik heb veel te vertellen over mijn paard, het overlijden van mijn oude paard, de belevenissen die ik heb, de uitdagingen op het werk, hoe mijn zoontje het doet op school... hier heb ik nog steeds geen klankbord en dan denk ik vaak, goh wat wil ik dat graag vertellen! En ja ik kan dat tegen mijn man vertellen maar ik heb een echte man man dus die gaat daar snel over en gaat niet in op het emotionele. Dat is rationeel alles vertellen maar het empathische ontbreekt. :')

Ik heb lieve PB's gekregen en dat doet deugd maar het is tijdsrovend om alles op mail te zetten. Ik wil dan ook heel goed antwoorden met interesse voor de ander waardoor ook dit weer heel veel tijd vraagt en dat is fijn en lief en gezellig... maar toch mis ik samen in de zetel knus vertellen met een drankje bij de hand en het gezellig keuvelen.

**Geplaatst**: 21-09-21 10:56

Re: Ik voel mij eenzaam...

Geplaatst: 21-09-21 10:56

Maar kost het niet ongelooflijk veel energie als het altijd van jou kant komt ? Ik kan me voorstellen dat je blij bent dat je die contacten hebt, maar als het van 1 kant komt, dan kosten ze alleen maar energie. Zulke vriendschappen waar alleen jij moeite voor doet moet je laten vallen. En dat is makkelijk gezegd, zeker als dat je enige vrienden zijn. Maar ik heb meer dan eens gemerkt dat vriendschappen die vanuit mijn kant komen echt je leegtrekken.

Je kan dan beter overal chill proberen in te staan wat je nu ook doet, door meer dingen samen te gaan doen en open te staan voor nieuwe contacten dan je in oude vriendschappen blijft vastknijpen waar je niet op aan kan en eigenlijk geen bal aan hebt.

En nogmaals, makkelijker gezegd dan gedaan. Maar het trekt je gewoon compleet leeg als het vanaf 1 kant komt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-21 11:23

Re: Ik voel mij eenzaam...

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-21 11:23

Ja Amado7 ik volg jou daar in maar het is dat of niets... dus ga ik voor iets en tracht er het moois van te zien. Ik merk op dat als ik veel investeer ik een af en toe iets terug krijg. Toch eens een whatsapp berichtje of na een hele dat op stap toch eens bij de anderen in de tuin belanden ipv altijd bij ons. Het valt mij op dat ze dit niet altijd doen om slecht te doen maar dat (bij die ene vrienden) het sociaal aanvoelen anders is. Zij is altijd heel blij als ik uitnodig maar is sociaal zelf niet zo sterk. Ik ben sociaal werker en dat pas ik dan toe. En is vreet mij dat leeg? Ja toch wel maar ik kan enkel mezelf veranderen en niet de mensen rondom mij. Dus hoe ik het zie moet ik aanpassen en niet de ander.

Wat maakt dat je jezelf soms nog eenzamer voelt omdat je heel veel moeite doet, ik tracht heel veel dingen in mijn leven te doen waar ik dan energie kan uithalen. Het is een evenwichtsoefening.
Tsja het is wat het is...

**Geplaatst**: 21-09-21 11:55

Re: Ik voel mij eenzaam...

Geplaatst: 21-09-21 11:55

Leeftijdsgebonden? Ik weet het niet. Ben 64 en ervaar het ook wel zo.
Ik stuur je binnenkort even een pb, sommige zaken zijn me te privé om op bokt te zetten.

**Geplaatst**: 21-09-21 12:01

Geplaatst: 21-09-21 12:01

Wat betreft die verwachtingen...
In mijn ogen kan iemand niet aan je verwachtingen voldoen (of aangeven niet te willen/kunnen voldoen) als jij niet op voorhand aangeeft wat die verwachtingen zijn!

Ik heb in het verleden weleens met vriendinnen gehad, dat ik merkte dat er iets was.
Als ik daar naar vroeg, kreeg ik soms verwijten.
Dat ik bijvoorbeeld niet (vaak genoeg) bel of app, of niet gevraagd heb naar een specifieke gebeurtenis etc.
Nu weet ik van mezelf dat ik niet de meest attente vriendin ben (chaotisch hoofd en leven), maar heb zelf ook niet de behoefte dat iedereen dat bij mij doet. Hierdoor heb ik dus niet door dat ik een ander kwets.
Ik heb inmiddels in al mijn vriendschappen gelukkig heel duidelijk, dat als iemand ergens mee zit, iets niet fijn vind, moeilijk vind, jammer vind, noem het maar op, dat we dit uitspreken! Dan kunnen we er over praten, dingen eventueel uitleggen of toelichten en zorgen voor een situatie waarin iedereen zich fijn voelt.

Je kunt toch niet teleurgesteld zijn in iemand die niet voldoet aan iets wat je nog nooit gevraagd of gezegd hebt??

Wat je zegt over dat als je maar heel veel geeft, dat je dan heel af en toe iets terug krijgt en dat je vind dat jij je dus ook moet aanpassen en niet een ander vind ik wel lastig om te lezen. :(:)

In mijn ogen is dat niet een gelijkwaardige relatie of vriendschap.
Het zou toch gemiddeld gezien 50/50 moeten zijn en niet 100/0

Mijn vrienden zijn belangrijk voor me, dus als zij ergens behoefte aan hebben, zal ik altijd proberen mee te denken en binnen mijn kunnen daar in aan te passen/ compromissen sluiten etc.
En andersom gebeurd dat ook.

Het is niet eerlijk en niet goed voor je mentale welzijn om de enige te zijn die zich aanpast en meebeweegt in een vriendschap

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-21 13:44

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-21 13:44

Het is ook kiezen tussen jezelf blijven kwellen en blijven kijken naar wat je mist of toch in het hele gebeuren de positieve dingen zien. En nu lukt mij dat want nu voel ik mij sterk en kies ik hiervoor.

Het is inderdaad belangrijk om wensen en verwachtingen uit te spreken en dat doe ik ook. Het komt er op aan van hoge verwachtingen bij te sturen en op zoek te gaan naar haalbare verwachtingen.

**Geplaatst**: 21-09-21 14:23

Geplaatst: 21-09-21 14:23

Laibadji schreef:
Het is ook kiezen tussen jezelf blijven kwellen en blijven kijken naar wat je mist of toch in het hele gebeuren de positieve dingen zien. En nu lukt mij dat want nu voel ik mij sterk en kies ik hiervoor.

Het is inderdaad belangrijk om wensen en verwachtingen uit te spreken en dat doe ik ook. Het komt er op aan van hoge verwachtingen bij te sturen en op zoek te gaan naar haalbare verwachtingen.

Ik ben het met je eens hoor ts.
Ik zou ook liever organiseren dan helemaal niets.
Misschien hebben die mensen er geen erg in of hebben ze het mega druk. En genieten ze net zo als jou van het gezellig samen zijn. Het gaat er niet om wie wat doet maar hoe jij je daar bij voelt

**Geplaatst**: 21-09-21 14:36

Geplaatst: 21-09-21 14:36

Wat zijn hoge verwachtingen in een vriendschap dan? Als het vragen naar hoe het echt met je gaat en je uitnodigen om leuke dingen te ondernemen al hoge verwachtingen zijn zou ik me direct al afvragen of dat wel echte vrienden zijn.

Ik heb een aantal jaren geleden het besluit genomen dat als een vriendschap alleen maar negatieve energie oplevert of eigenlijk alleen maar energie kost, dat ik er mee stop. Dat houdt nu in dat ik drie echte vriendinnen heb en de rest in mijn omgeving beschouw als kennissen. Als ik jouw berichten lees zou ik de mensen die jij nu als vrienden ziet gaan beschouwen als kennissen.

Je klinkt alsof je echt heel veel geeft in een vriendschap en daarbij jezelf wegcijfert. Dat laatste is zo zonde, jij mag er ook zijn en je bent goed genoeg! Misschien kan je proberen om meer jezelf te zijn bij nieuwe contacten en je grenzen durven aangeven.