Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-11-21 23:45

Geplaatst: 12-11-21 23:45

Polly schreef:
Hoe bedoel je roofgoed?
Ik heb nog nooit meegemaakt dat er een weg is en ik ben inmiddels meerdere jaren aed beheerder. Soms duurt het even na een reanimatie voor hij terug is, soms wil de ambu hem uitlezen maar tot nu toe komen ze altijd terug

Ah oké, verkeerd onthouden dan! Dacht ooit in het nieuws te hebben gezien dat ze werden gejat. In dat geval begrijp ik niet goed waarom het zo moeilijk vindbaar is waar de dichtstbijzijnde AED hangt. Zou handig zijn als je dat ook bijv. in Google Maps kon zoeken, zoals je ook met restaurants en parkeerplaatsen kan!

Precies, Mjelleke. Zo sta ik er ook in. Denk dat de ambu zo'n 10 min nodig zal hebben om mijn ouders te bereiken. Waar ik dan hoop dat er burgerhulpverleners zijn die mijn ouders kunnen helpen, zou ik dat andersom misschien ook voor een ander kunnen doen.

Heftig, noviceh. Het geeft wel een mooi inkijkje in hoe dit in zijn werk gaat!

Mooi gezegd, Renee1991. Dat is inderdaad wel een geruststellende gedachte

**Geplaatst**: 12-11-21 23:47

Geplaatst: 12-11-21 23:47

madeliefw schreef:
Daarnaast was er laatst een oproep in een verpleeghuis, dan denk ik daar hebben ze toch wel genoeg professionals?

Waarschijnlijk wordt dat voornamelijk bemand door verzorgenden, geen idee of zij getraind worden in reanimaties? Kan me goed voorstellen dat de meeste bewoners niet gereanimeerd wensen te worden. Daarnaast kan er natuurlijk ook een reanimatiesetting zijn ontstaan voor de deur van het verpleeghuis, bijvoorbeeld de buurman die zn ronde met de hond liep?

**Geplaatst**: 13-11-21 00:03

Geplaatst: 13-11-21 00:03

Hier in het noorden zijn die dingen wel degelijk roofgoed. Vandaar dat er eigenlijk alleen een complete lijst is voor mensen die er mee moeten werken of die zich aangemeld hebben bij hartslag nu.

Ook in een verpleeghuis heb je bij voorkeur extra handen nodig. Goed reanimeren is fysiek zwaar, beter meer mensen om me af te kunnen wisselen. En als je met 2 man op een afdeling staat, heb je sowieso alle extra handen die je kan krijgen nodig.

Als vrijwilliger van hartslag nu wordt je niet naar ongelukken gestuurd en ook niet naar kinder- reanimatie. Wat niet wil zeggen dat het nooit voor komt, want het blijft af hangen van hoe de melding binnen komt. Maar in de basis wordt je naar enkel primaire circulatiestilstanden gestuurd.

Weet je, ik vind het een geweldig mooi iets. De kans om zoiets voor een ander te kunnen doen, ondanks dat het heftig en ingrijpend is, is mijn eindgevoel altijd tevredenheid. Als jij er een rot gevoel aan overhoudt omdat het iets van je vraagt wat je niet hebt, dan zijn er zoveel andere manieren waarop je mensen kan helpen in deze wereld. Het hoeft niet per se dit te zijn.
Aan de andere kant, volg een cursus, meld je aan en je weet het. Vind je het niks, lukt het je niet, meld je je daarna meteen weer af. Behalve de cursus (en die krijg je vaak vanuit een aanvullende zorgverzekering ook nog wel vergoed) kost het je niks. Proberen kan altijd, stoppen ook

Even goed vrienden, welke keuze je ook maakt. Ik vind jullie al helden dat je er over na wilt denken. Wat je verder wel of niet doet, doet daar helemaal niks aan af $_/-\o_$

**Geplaatst**: 13-11-21 00:16

Geplaatst: 13-11-21 00:16

Toevallig heb ik afgelopen zondag avond toen ik heerlijk op de bank zat een oproep gehad van een reanimatie bij mij om de hoek.

Deze oproep bestond uit een sms in mijn geval met locatie van de reanimatie en waar ik een aed kon halen incl de code van de doos.
Nu wil het zo zijn dat er ook tegenover mijn huis een aed hangt en deze niet werd genoemd in mijn sms.

Maar ik heb dus mijn schoenen aangetrokken en naar de aed gerend. Man lief stond met mijn fiets klaar maar toen kwam er een auto aan met iemand die ook de aed wilde gaan halen. Ik ben daarbij in de auto gesprongen en we zijn naar het adres gereden.

In de sms kreeg ik ook een google maps link voor de route.

Wij kwamen daar als eerste aan en zijn echt begonnen met reanimeren. Ik begon met masseren en de man met wie ik mee reed heeft de aed aangesloten. Kwam na ons nog iemand binnen en die ging beademen. Denk max 3min later kwam de politie binnen. Die namen het niet over. Die coördineerde alle hulpverlening. Overname, Dat gebeurde pas toen de ambulance kwam.

We waren in totaal met 4 burgerhulpverleners. Waarvan ik als ic verpleegkundige, 1 ic arts en 1 brandweerman en een 1 secretaresse.

Helaas heeft onze inzet deze jongen niet geholpen om het te overleven. Maar wat voelde ik mij “ trots”dat wij dit met de “ buren “ gedaan hebben tot de hulpdiensten er waren. Voelde heel anders dan dat ik een reanimatie op mijn werk heb. Puur omdat iedereen daar getraind is en je het kan verwachten als je aan het werk bent. En nu met wild vreemde wel het zelfde doel hebt….

Ik en nog een mevr zijn bij de familie gebleven en ben gisteren nog naar de familie geweest. ( dit hadden ze gevraagd)

Via HartslagNu zijn er veel mogelijkheden om als je dit wil psychische hulp te krijgen. De politie vroeg dit ook aan ons op de locatie of we hulp wilde.

Vind dat er goed naar gevraagd wordt en er mogelijkheden zijn voor hulp.

En maandagochtend helaas nog een reanimatie in mijn straat. Maar daar was ik net te ver weg voor om te gaan.

Nu dus 2 binnen 14u. Maar daarvoor was gelukkig al 8maanden geleden de laatste oproep geweest.

Ik zou als je kan reanimeren je zeker aanmelden. Je kan altijd besluiten om niet te gaan. En de eerste x is altijd spannend.

Er over nadenken is al een goede stap!

**Geplaatst**: 13-11-21 00:34

Re: burger hulpverlener

Geplaatst: 13-11-21 00:34

Ik zou het graag willen, jaren geleden m'n ehbo gehaald. Inmiddels verlopen maar wil dit wel weer graag oppakken. Het eerste wat ik na het behalen van het diploma mee maakte was een naar ongeluk, waarbij ik letterlijk vastgenageld stond aan de grond. Wat een vreselijk gevoel. Voel me daar nog altijd schuldig over en dat is ook iets wat me nu weer tegenhoudt. Ik denk dat ik het helemaal niet kan als het zo ver is...

**Geplaatst**: 13-11-21 00:44

Geplaatst: 13-11-21 00:44

Suzanne F. schreef:
Ik zou bij een ongeluk bang zijn om te reanimeren denk ik omdat ik dan denk dat hij zijn ribben gebroken kan hebben ofzo iets. Dat ik dan meer kwaad dan goed doe.

Bij een goed uitgevoerde reanimatie breek je altijd ribben. Voelt de eerste keer wel raar, maar anders kan je de borstkas niet genoeg indrukken om daadwerkelijk een hartmassage te kunnen geven.

**Geplaatst**: 13-11-21 05:58

Geplaatst: 13-11-21 05:58

Dat is volgens mij niet waar, het kan gebeuren maar hoeft niet

@Novita, jij verdient een pluim, top dat je dat zo gedaan hebt allemaal!

**Geplaatst**: 13-11-21 05:59

Re: burger hulpverlener

Geplaatst: 13-11-21 05:59

Het gebeurd wel regelmatig maar zeker niet altijd hoor, als ze niet breken is het ook zeker geen teken dat het een verkeerd uitgevoerde reanimatie is

**Geplaatst**: 13-11-21 10:17

Geplaatst: 13-11-21 10:17

Polly schreef:
Het gebeurd wel regelmatig maar zeker niet altijd hoor, als ze niet breken is het ook zeker geen teken dat het een verkeerd uitgevoerde reanimatie is

Ah, dat is wel hoe hij bij ons wordt uitgeleerd. Heb ook nog niet van reanimaties vernomen waar de ribben heel bij blijven, of het moet een hele korte zijn geweest.

Maar met jouw ervaring uit de zorg ga ik daar niet aan twijfelen

**Geplaatst**: 13-11-21 10:34

Re: burger hulpverlener

Geplaatst: 13-11-21 10:34

Wat super dapper Novita $_/-\o_$ Knap gehandeld!

Suzanne, het gebeurt best wel eens dat er wat ribben breken bij reanimatie hoor. Maar wat Mjelleke zegt, hoe erg is een ribbreuk als het alternatief de dood is? Nogmaals, dit gebeurt wel eens, als iemand weer een hartslag heeft en meegenomen wordt in de ambulance, kun je kenbaar maken (als je er om denkt) dat er mogelijk een rib is gebroken. Meer hoef je eigenlijk niet te doen. Het hoort er een beetje bij.

**Geplaatst**: 13-11-21 11:20

Geplaatst: 13-11-21 11:20

Nou het is niet dat ik bang ben om een rib te breken. Het is meer dat ik dan bang ben dat iemand al zo zwaar gewond is dat ik meer kwaad dan goed doe. Wie weet ligt zo iemand helemaal open enzo.
Het zal best een irreële angst zijn maar toch. Of wie weet heeft hij bloed in zijn longen en dan ga ik erop blazen. Of heeft hij zijn nek gebroken. Of zware inwendige bloedingen en dan ga ik erop duwen.
Weet niet, vind het moeilijk.
Brandjes blussen en pleisters plakken kan ik wel. Maar reanimeren lijkt me gewoon heel eng. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik moet doen. Wie weet heeft iemand wel een hartslag en voel ik het niet in de stress en dan ga ik reanimeren terwijl het niet moet. En doe ik iets verkeerd.

**Geplaatst**: 13-11-21 11:27

Re: burger hulpverlener

Geplaatst: 13-11-21 11:27

Traumatische reanimatie (dus na een trauma/valpartij) word doorgaans geen burgeraed op afgestuurd dus de kans dat je gebroken nekken gaat tegenkomen is niet zo heel groot.

Wij zeggen altijd: bij twijfel start je met reanimatie (als burger controleer je ook niet of er hartslag is, alleen bewustzijn en ademhaling) als ze niet reanimatie behoeftig zijn merk je dat snel genoeg.

Maar het is zeker niet niks, ik had er als burger in het begin gelukkig een paar achter elkaar, dan krijg je een soort "routine".

**Geplaatst**: 13-11-21 11:35

Geplaatst: 13-11-21 11:35

@Suzanne F., zoals iemand voor mij al zei is het alternatief dat iemand overlijdt. Ik ga er ook vanuit bij het starten van de reanimatie dat het slachtoffer in principe komt te overlijden. Ik doe er alles aan wat ik heb geleerd om dat te voorkomen of uit te stellen tot medische zorg er bij is. Soms moeten die het ook "eerst erger maken" om het een kans van slagen te geven. Denk bijvoorbeeld aan situaties waarbij de borst wordt open gemaakt om het hart zelf met de hand te masseren. Daar moet je een hoop schade voor maken, maar ik zie het wel als de meest ultieme poging om nog te proberen iemands leven te redden.

Maar ik denk wel dat het goed is om hier een gezonde dosis zelfkennis te hebben: je moet er mee om kunnen gaan en niet bang zijn om er aan te beginnen. Want dan doe je er inderdaad het beste aan om je niet aan te melden. Training kan een hoop van de onzekerheden wel weghalen, maar je moet het wel durven doen. En dan kan je maar beter iemand zijn die zegt "dat durf ik niet aan en dus doe ik het niet" dan iemand die dat niet zegt, toch aanmeldt en in de weg staat. Reanimeren is hard werken. Maar ik vind het altijd wel heel mooi hoe alle disciplines (burger, politie, ambu en brandweer) als 1 team bezig zijn met knokken om een persoon die ze vaak niet eens kennen een kans te geven.

**Geplaatst**: 13-11-21 12:41

Re: burger hulpverlener

Geplaatst: 13-11-21 12:41

Ja ik ben nu BHV’er op het werk en ik houd het ook maar zo denk ik. Vind het wel prettig dat ik dingen weet mochten ze ooit voorkomen. Bij een naaste of een vreemde mocht ik dit ooit meemaken.

**Geplaatst**: 14-11-21 07:34

Geplaatst: 14-11-21 07:34

Suzanne F. schreef:
Ja ik ben nu BHV’er op het werk en ik houd het ook maar zo denk ik. Vind het wel prettig dat ik dingen weet mochten ze ooit voorkomen. Bij een naaste of een vreemde mocht ik dit ooit meemaken.

Het is idd heel fijn om in elk geval iets te kunnen doen, ik heb mijn schoonmoeder gereanimeerd, niet gelukt overigens…
De ribben breek je inderdaad, raar geluid alsof er takjes breken. Ik ben zo blij dat iemand me dat verteld heeft bij bhv, en als de instructeur het vergeet ( ik heb nog trouw ieder jaar bijscholing) dan benoem ik het altijd zelf even. Als ik het niet geweten had was ik misschien wel gestopt, want je schrikt je echt rot bij de eerste.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-11-21 19:03

Geplaatst door de TopicStarter : 14-11-21 19:03

Suzanne F. schreef:
Ik zou bij een ongeluk bang zijn om te reanimeren denk ik omdat ik dan denk dat hij zijn ribben gebroken kan hebben ofzo iets. Dat ik dan meer kwaad dan goed doe.

Zoals wij altijd leren ‘treat first what kills first’

Ik loop er helaas tegenaan dat ik geen officieel reanimatie diploma heb. Heb wel meerdere BLs lessen gehad, wat ook getoets is tijdens bachelor geneeskunde (welke ik dus wel al behaald heb) en heb in echt al gereanimeerd. Maar niet een papiertje waarop staat dat ik kan reanimeren..

**Geplaatst**: 14-11-21 19:18

Re: burger hulpverlener

Geplaatst: 14-11-21 19:18

ook ik ben burger hulpverlener en ben al 2x bij een reanimatie geweest, de 1e x kwam ik tegelijk met 2 andere burgerhulpverleners aan die hen ik naar binnen laten gaan en ik heb de familie opgevangen en de professionele hulpverleners de juiste locatie gewezen. 2e x ook weer geassisteerd met opvangen professionals.

ook een keer AED moeten halen was de printplaat van het slot kapt ging de kast niet open, dit meteen gemeld bij mn ouders (AED hing bij hun in de straat).

ik moet ook nodig weer op herhaling maar ivm covid word dat iedere keer uitgesteld