Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-12-20 16:49

Geplaatst: 11-12-20 16:49

Er zijn en luisteren dat is ontzettend waardevol,
En dan niet alleen de eerste paar weken..

Ook de was even doen, hond uitlaten, eten langsbrengen, boodschappen doen, dat is super als iemand daarmee helpt in zo'n situatie

**Geplaatst**: 11-12-20 16:53

Geplaatst: 11-12-20 16:53

Allereerst ook sterkte voor jou.

Toen wij met 24 weken zwangerschap afscheid moesten nemen van onze zoon kwam een vriendin smiddags langs gewoon om er even voor ons te zijn. Van een andere vriendin hebben we een klein fotolijstje van Nijntje gekregen met de naam en geboortedatum van onze zoon erop gegraveerd. Deze staat nog altijd prominent in de kast met zijn foto erin. Helaas is deze vriendschap helemaal voorbij. Mede door een uitspraak van haar.....het is soms zo kwetsend wat mensen zeggen

Laatst bijgewerkt door kaatje77 op 11-12-20 16:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-12-20 16:54

Geplaatst: 11-12-20 16:54

Zelf kreeg ik rond de uitgerekende datum een kaartje met ' ik denk aan je'.... dat vond ik echt heel lief!

**Geplaatst**: 11-12-20 18:24

Geplaatst: 11-12-20 18:24

Wij hebben met onze vriendinnengroep betreffende vriendin een ring gegeven met een geboortesteentje. Vond ze ontzettend mooi!

Paar weken na de heftige gebeurtenis zijn ze een weekend weggegaan en toen hebben we ervoor gezorgd dat er een mooi boeket met een dinerbon op hun kamer lag.

**Geplaatst**: 11-12-20 18:38

Geplaatst: 11-12-20 18:38

Wat voor vrienden van mijn broertje heel belangrijk was, was de erkenning dat ze papa en mama geworden waren, en dat ze alsnog zó trots waren.
Erken dat ze geboren zijn en echt er zijn geweest, en voor hen altijd zullen zijn.
Op het geboortekaartje stond het verzoek ze te feliciteren, ondanks de afloop.
Die boodschap was verhuld in een heel mooi gedichtje.

**Geplaatst**: 11-12-20 19:22

Geplaatst: 11-12-20 19:22

moonfish13 schreef:
Wat voor vrienden van mijn broertje heel belangrijk was, was de erkenning dat ze papa en mama geworden waren, en dat ze alsnog zó trots waren.
Erken dat ze geboren zijn en echt er zijn geweest, en voor hen altijd zullen zijn.
Op het geboortekaartje stond het verzoek ze te feliciteren, ondanks de afloop.
Die boodschap was verhuld in een heel mooi gedichtje.

Feliciteren vond ik not done. Maar ik was en ben heel trots en vol liefde op en voor mijn mêske. Ze was prachtig!

**Geplaatst**: 11-12-20 19:23

Geplaatst: 11-12-20 19:23

Mijn moeder vertelde laatst dat een goede vriendin dat ook had gehad. Zij heeft toen een treintje met de naam van het kindje gekocht. Ze was de enige die daadwerkelijk iets voor het kindje had gekocht en dat werd door de ouders ontzettend gewaardeerd. Het was een treintje dat altijd in de woonkamer bleef staan, ten teken van hun verloren kindje.

**Geplaatst**: 11-12-20 19:32

Re: Miskraam beste vriendin

Geplaatst: 11-12-20 19:32

Het berrefonds (Belgisch) is een vzw die ouders bijstaan en zij hebben een website met leuke dingetjes die toepasselijk zijn
https://berrefonds.myshopify.com/

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-12-20 19:47

Geplaatst door de TopicStarter : 11-12-20 19:47

pien_2010 schreef:
moonfish13 schreef:
Wat voor vrienden van mijn broertje heel belangrijk was, was de erkenning dat ze papa en mama geworden waren, en dat ze alsnog zó trots waren.
Erken dat ze geboren zijn en echt er zijn geweest, en voor hen altijd zullen zijn.
Op het geboortekaartje stond het verzoek ze te feliciteren, ondanks de afloop.
Die boodschap was verhuld in een heel mooi gedichtje.

Feliciteren vond ik not done. Maar ik was en ben heel trots en vol liefde op en voor mijn mêske. Ze was prachtig!

Hmm... feliciteren voel ik mij zelf niet comfortabel mee. Ik geef ze wel erkenning dat ze ouders geworden zijn. Maar om ze te feliciteren? Dat vind ik ergens een beetje lastig. Snap het idee er achter wel

**Geplaatst**: 11-12-20 19:48

Geplaatst: 11-12-20 19:48

pien_2010 schreef:
moonfish13 schreef:
Wat voor vrienden van mijn broertje heel belangrijk was, was de erkenning dat ze papa en mama geworden waren, en dat ze alsnog zó trots waren.
Erken dat ze geboren zijn en echt er zijn geweest, en voor hen altijd zullen zijn.
Op het geboortekaartje stond het verzoek ze te feliciteren, ondanks de afloop.
Die boodschap was verhuld in een heel mooi gedichtje.

Feliciteren vond ik not done. Maar ik was en ben heel trots en vol liefde op en voor mijn mêske. Ze was prachtig!

In dit geval hadden ze daar om gevraagd, staat erbij, maar ik zeg ook niet dat ts dat doen moet.
Wij keken ook van wow, maar zij waren ondanks alles zó trots dat ze nadukkelijk vroegen gefeliciteerd te willen worden.
Juist uit erkenning dat ze er geweest is, wilden zij dat heel, heel erg graag.
De kaart gaf echt kippenvel, we hebben hem ook bewaard en niemand kon het droog houden hier.
Voor mijn broertje die langs is geweest, was het ook heel raar om ze te feliciteren.
Maar hij zei: de blik in hun ogen, dat men dat deed, was zo dankbaar, en zó trots.
Zij voelden het echt als heel naar dat men dat niet zou doen, zij wilden haar bestaan toch ‘vieren’.
Overigens is dit kindje na de uitgerekende datum, zonder aanleiding overleden.
Ze mocht ingeleid worden maar alles ging goed, dus wilden ze de natuur zijn gang laten gaan.
Ze weten niet wat er fout is gegaan maar het einde is erg verdrietig.

Edit: het is denk ik puur een heel goed voorbeeld, van hoe verschillend mensen er mee omgaan.
De een zal woest of verdrietig zijn en het gestoord vinden, zij vroegen door middel van een gedichtje toch te feliciteren.
Heel indrukwekkend, inmiddels zijn ze trotse ouders van een kerngezond kindje.

**Geplaatst**: 11-12-20 19:58

Geplaatst: 11-12-20 19:58

Bloemetje sturen met een passend kaartje eraan. Dat je aan ze denkt en dat je voor ze klaar staat.

www.topbloemen.nl Hebben voor elke gelegenheid wel een passend boeket.

**Geplaatst**: 11-12-20 20:09

Geplaatst: 11-12-20 20:09

Helaas heeft een vriendin iets soortgelijks meegemaakt, maar dan met 20 weken zwangerschap. Ik heb toen dit beeld gegeven aan ze:
https://www.bronzenbeeldenwinkel.nl/a-5 ... escription

Zij waren er heel blij mee. Maar ik kan me ook voorstellen als het buiten je budget valt.

Sterkte in elk geval!

**Geplaatst**: 11-12-20 20:28

Geplaatst: 11-12-20 20:28

Weet niet of het al genoemd is:

https://www.vlinderkusje.nl/

Maar wat ontzettend verdrietig en ontzettend naar dat dit zo is gelopen..

**Geplaatst**: 11-12-20 20:35

Geplaatst: 11-12-20 20:35

Noem het in ieder geval geen miskraam maat een vroeggeboorte. Als je in de toekomst met ze praat en het komt te sprake noem de kindjes bij hun naam, dat geeft erkenning dat ze bestaan.

**Geplaatst**: 11-12-20 21:03

Geplaatst: 11-12-20 21:03

Kana schreef:
Eten. Kook voor ze, breng maaltijden langs. Ik kan me voorstellen dat ze nu even samen willen rouwen dus dan is het fijn dat ze zich niet druk hoeven te maken over wat ze gaan eten.

En wat Olle zegt, boven mij absoluut!

Dit!

**Geplaatst**: 11-12-20 21:16

Geplaatst: 11-12-20 21:16

pien_2010 schreef:
moonfish13 schreef:
Wat voor vrienden van mijn broertje heel belangrijk was, was de erkenning dat ze papa en mama geworden waren, en dat ze alsnog zó trots waren.
Erken dat ze geboren zijn en echt er zijn geweest, en voor hen altijd zullen zijn.
Op het geboortekaartje stond het verzoek ze te feliciteren, ondanks de afloop.
Die boodschap was verhuld in een heel mooi gedichtje.

Feliciteren vond ik not done. Maar ik was en ben heel trots en vol liefde op en voor mijn mêske. Ze was prachtig!

Feliciteren is misschien een stap te ver. Maar had jaren geleden een vriendin die een doodgeboren kindje kreeg (op de eerste dag van haar zwangerschapsverlof). Ze wilde heel graag dat we (alle vriendinnen) langs kwamen, maar ook het kindje wilden aanraken. Het was immers haar kind, ze was er zo trots op. Ik had er toen heel veel moeite mee, en iedereen wilde eigenlijk het liefst zo snel mogelijk weg, voelde zich toch ongemakkelijk.
Mocht ik het overdoen, had ik het kindje opgepakt en in mijn armen gehouden. Daar heb ik nu nog steeds moeite mee, dat ik het kindje niet als haar baby kon zien maar als een dood iets.