Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-07-20 21:47

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 21:47

Dat soort extreme labels of voorspellingen zijn helemaal niet zinvol voor kinderen!

**Geplaatst**: 18-07-20 21:48

Geplaatst: 18-07-20 21:48

Doe even....
Liegen komt wel vaker voor op die leeftijd. Mijn oudste doet het nu ook momenteel. Irritant, ja zeker. Maar niet heel raar, is gewoon een fase in de ontwikkeling.

**Geplaatst**: 18-07-20 21:48

Geplaatst: 18-07-20 21:48

Mindim schreef:
Ik heb een zoon van 14 en met ASS. Hij deed altijd precies hetzelfde, tot mijn groter irritatie, met ook het zelfde antwoord "ik ben bang dat je boos word". Maar hij heeft dondersgoed door dat hij liegt trouwens. Wat ik heb geleerd is om op dat specifieke moment het te negeren, want dan resulteert het enkel in een welles nietes strijd. Hij is niet voor rede vatbaar en ik ben gefrustreerd op zo een moment. Meestal ga ik later op de dag even met hem zitten, wanneer we beide kalm zijn en dan hebben we er een rustig gesprek over. Meestal helpt dat wel en gaat het een tijdje goed, totdat het weer mis gaat. Hoe ouder hij wordt, hoe makkelijker het allemaal te begrijpen valt. Succes!

Waarom zou een kind met een milde vorm autisme niet weten dat hij liegt? Ik lees dat hier nu al een paar keer. Bij zwaardere gevallen van autisme kan ik me dat voorstellen, maar bij een lichte vorm zie ik dat verband niet?

Dat is kort door de bocht elk kind met autisme is anders en ook milde vorm komt dit net zo goed voor. Herkennen en erkennen

**Geplaatst**: 18-07-20 21:49

Geplaatst: 18-07-20 21:49

Hoi is normaal gedrag volgens mij voor elk kind, ik denk dat kinderen heel snel patronen opmerken Jouw zoontje heeft echt wel door dat hij liegt maar hij heeft ervaren en geleerd dat hij er mee wegkomt of beter wordt door dingen te ontkennen of erover te liegen. Ga NIET in discussie met hem wie gelijk heeft. Hij merkt jouw twijfel. Jouw twijfel is heel logisch hoor, je houd van je zoon en je wil hem graag geloven. Maar je moet gaan bedenken waar jij jouw kind op zo'n moment ECHT mee helpt. In zijn latere leven komt hij namelijk niet weg met zulk gedrag en zal hij er pijnlijk op afgerekend worden. Als je hem ergens op aanspreekt moet je het en zeker weten wat je gehoord of gezien hebt en je moet het met overtuiging doen. Zorg dat hij je niet kan voorliegen. Weet je het niet zeker, dan kan je beter doen of je het niet opmerkt. Als je met hem praat hoef je hem niet te overtuigen dat hij liegt, dat weet hij echt wel. Geef gewoon zeer duidelijke grenzen aan en verbind er wel consequenties aan als hij duidelijke grenzen overschrijd. Haalbare uiteraard die je ook uit kan voeren. Maar nog beter, leer je kind wat goed of fout is en wees gespitst op eerlijk gedrag en benoem het als je bij beide kinderen eerlijkheid opmerkt zoals gezegd, hij moet vooral leren dat eerlijkheid loont.

Probeer een beetje in de lange termijn te denken, natuurlijk heb je dit gedrag niet in een jaartje in de kiem gesmoord. Blijf geduldig en duidelijk. Elk stapje in de goede richting is alweer winst. Hopelijk heb je er iets aan.

**Geplaatst**: 18-07-20 22:01

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 22:01

Piezze: een kind met autisme is gewoon een kind, niet een vijand of een roofdier op jacht ofzo. Als je een kind met zoveel hoofdletters en aanvallendheid gaat aanpakken, weet je in elk geval vrij zeker dat de situatie escaleert.

Het is ook helemaal niet belangrijk voor later. Later zorgt wel voor zichzelf. Het is belangrijk voor nu en in de context van het nu. Daar is genoeg mogelijk zonder dat het allemaal tot enorm dramatische eeuwige doem leidt.

**Geplaatst**: 18-07-20 22:06

Geplaatst: 18-07-20 22:06

lichte vorm toch wat ik las? Dat jochie is echt niet gek maar ieder pakt het op zijn eigen manier aan, bij mij heeft het gewerkt, met veel liefde misschien had ik dat moeten benadrukken, duidelijk zijn met liefde. En doen wat je zegt, of niet zeggen wat je toch niet gaat doen. Ik denk een kind met zware vorm van autisme, ja dan zou ik altijd met experts erover praten, maar een gewone 10 jarige weet echt wel hoe hij zijn ouders kan bespelen. Een kind van 10 die kan je nog best dingen leren waar hij zijn hele leven wat aan heeft. Nee lekker op zijn beloop laten en dan zal zijn werkgever of zijn collega's hem er op afrekenen, fijn vooruitzicht voor hem.

Laatst bijgewerkt door piezze op 18-07-20 22:10, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-07-20 22:07

Geplaatst: 18-07-20 22:07

Mijn oudste zoon deed dit ook. Liegen. Over de kleinste dingetjes. Pas op dat je niet in een vicieuze cirkel terecht komt waarin je hem niet vertrouwt en hij daardoor nog meer gaat liegen. Dat je niet meer met hem praat, maar hem "verhoort". Dit voelt een kind waardoor hij op zeker niet meer het vertrouwen heeft om een leugentje terug te draaien.
Mijn zoon werd verhoord door zijn vader, dit dreef hem uiteindelijk steeds verder de leugens in.
Nadat pa lief vertrok heeft hij nog 1x tegen mij gelogen. Ik wist dat hij loog maar heb er geen aandacht aan geschonken. Even later kwam hij uit zichzelf naar me toe om te zeggen dat hij had gelogen. Hij heeft daarna mooi meer tegen mij gelogen.
Het enige wat ik hem altijd duidelijk heb gemaakt is dat liegen tegen mij niet nodig is ;als wij elkaar al niet meer kunnen vertrouwen wie kunnen we dan nog wel vertrouwen? En dat ik erg verdrietig ben als mijn kinderen tegen me liegen. Ik heb hem er nooit voor bestraft. Probeer er zo ontspannen mogelijk mee om te gaan.

Ik zeg uiteraard niet dat dit bij jou aan de orde is, maar dit was mijn ervaring met een liegende zoon. Zoonlief is inmiddels 24 en we vertrouwen elkaar nog steeds door en door. En het is mijn allergrootste, letterlijk want 2 meter lang

, vriend.

Laatst bijgewerkt door WeCo op 18-07-20 22:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-07-20 22:08

Geplaatst: 18-07-20 22:08

wemkelover schreef:
Doe even....
Liegen komt wel vaker voor op die leeftijd. Mijn oudste doet het nu ook momenteel. Irritant, ja zeker. Maar niet heel raar, is gewoon een fase in de ontwikkeling.

Natuurlijk liegt ieder kind op die leeftijd, maar er is een enorm verschil tussen bewust liegen om je zin te krijgen of de waarheid te omzijlen en liegen uit een vorm van zelfbeschermimg.
Ik ken TS niet, maar als je alarmbellen af gaan als moeder dan is dat zeker niet altijd onterecht en iets om te bespreken. Met iemand erover spreken kan nooit kwaad.
Ik had graag gezien dat ze mijn moeder serieus genomen hadden, dan was mijn broer misschien niet in dat patroon gekomen waarin hij een soort van buiten zichzelf treedt als hij liegt. Het is echt gewoon zijn paralelle waarheid en je ziet het dus ook echt niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-20 22:18

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-20 22:18

Dank u piezze. Je omschrijft goed hoe ik de situatie ervaar. Hij wordt vaak gepest op school dus hij heeft nu al goed door dat zijn gedrag een trigger is voor pesters. Ik probeer zo weinig mogelijk om in discussie te gaan en mij echt op feiten te baseren maar vandaag jammer genoeg toch niet gelukt. Ik weet dat hij zowiezo zijn eigen versie van de waarheid zal blijven geloven en dat hij nooit zal toegeven dus discussiëren erover heeft geen zin ook al ben ik zeker van wat ik gehoord heb.

**Geplaatst**: 18-07-20 22:23

Geplaatst: 18-07-20 22:23

Shadow0 schreef:
Dat soort extreme labels of voorspellingen zijn helemaal niet zinvol voor kinderen!

Als je ook op mijn reactie reageert hiermee: goede coaching is niet schadelijk, maar als het liegen uit de hand gaat lopen is dat wel schadelijk voor hem en de omgeving. Het is voor hem ook fijner als hij eerlijk durft te zijn. Ik zei in mijn eerste bericht ook als en niet wanneer.

En... ik spreek mijn oprechte bezorgdheid uit, als iemand die zelf bakken aan psychische hulp nodig had vanwege mijn opvoeder. Niemand is (psychisch) ongeschonden uit dat gezin gekomen, daar mag i.m.o. best voor gewaarschuwd worden. Het is geen voorspelling, maar een mogelijkheid. De TS maakt dit topic heus niet aan voor een paar onschuldige leugentjes over snoepjes die vermist zijn.

**Geplaatst**: 18-07-20 22:26

Geplaatst: 18-07-20 22:26

Ik heb niet alle reacties gelezen dus misschien is dit al gezegd.

Ik zou in dit geval bij hem aansluiten door te herhalen wat hij zegt, beginnend met jij: "Jij vindt Axelle irritant en lastig." Geen discussie over wel of niet gezegd, gewoon herhalen wat hij zegt. De daarop volgende reactie aanhoren en dan gewenst gedrag uitspreken (toevoegen). Het waarnemen, aansluiten, toevoegen wat je dan doet komt uit de methode geef me de 5. Ik vind het heel helpend en gebruik het vaak in mijn werk om situaties te vertalen voor kinderen en achter de oorzaak te komen van zo'n uitspraak. Om een voorbeeld te geven: misschien ging ze net op een plek zitten waar hij wilde zitten --> 'error', Axelle is irritant en lastig (in zijn hoofd). Het gewenste gedrag wat je dan aan wil leren (toevoegen, andere koppeling maken dan irritant/lastig) is door te vragen of Axelle misschien wil opschuiven. Betekenis geven aan de situatie. Hopelijk heb je er iets aan.

**Geplaatst**: 18-07-20 22:34

Geplaatst: 18-07-20 22:34

Ja, ik doel ook op jouw reactie Shae. Dit gaat om een kind van 10.
Geen enkel kind van 10 is geholpen met doembeelden over wat er eventueel zou kunnen gebeuren. Bijna ieder mens kan onder verkeerde omstandigheden tot een moord komen... toch hoef je geen specifieke aandacht te schenken aan het voorkomen van voorlopers van moordgedrag onder kinderen.

Maar vooral: je koppelt nu dingen aan elkaar die eigenlijk niks met elkaar te maken hebben. Je kunt op 10-jarige leeftijd niks zeggen over de verre toekomst. Jouw doembeeld doet niets, behalve dan dat het tamelijk normaal kindergedrag koppelt aan iets wat heel schadelijk is. Dat soort stigma is niet nodig en vooral beschadigend. En jouw opvoeder, durf ik hier wel te zeggen, is niet tot zulk extreem gedrag gekomen alleen maar omdat er op 10-jarige leeftijd een beetje niet perfect is gehandeld op liegen.

Het advies om een coach in te schakelen is niet erg hoor. Dat is prima advies op zich. Maar de koppeling met iemand die jou beschadigd en verwaarloosd heeft is niet ok.

**Geplaatst**: 18-07-20 22:45

Geplaatst: 18-07-20 22:45

Nele80 schreef:
Dank u piezze. Je omschrijft goed hoe ik de situatie ervaar. Hij wordt vaak gepest op school dus hij heeft nu al goed door dat zijn gedrag een trigger is voor pesters. Ik probeer zo weinig mogelijk om in discussie te gaan en mij echt op feiten te baseren maar vandaag jammer genoeg toch niet gelukt. Ik weet dat hij zowiezo zijn eigen versie van de waarheid zal blijven geloven en dat hij nooit zal toegeven dus discussiëren erover heeft geen zin ook al ben ik zeker van wat ik gehoord heb.

Mijn zoon nu 25 weet nog heel goed te vertellen dat het leugens waren toen hij als 10 jarige dingen ontkende. Het zijn denk ik gewoon fases. Ik trapte er vaak in en geloofde hem graag. Wij hebben op een gegeven moment wel hulp ingeroepen en kwamen er toen ook achter dat we een autisme labeltje konden plakken met nog wat meer kleine afwijkingen. Ze doen het niet om je te plagen, als je ver genoeg graaft is het allemaal te verklaren. Maar je hebt zeker invloed om bij te sturen en je kind te helpen om zichzelf beter te begrijpen en om te leren omgaan met andere mensen en daar vooral zelf profijt van te hebben nu en in zijn latere leeftijd. Heeft niks te maken met kinderen als roofdieren te behandelen shadow is gewoon moederlijke ervaring ;-)

Laatst bijgewerkt door piezze op 18-07-20 22:50, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-07-20 22:50

Geplaatst: 18-07-20 22:50

Shadow0 schreef:
Maar vooral: je koppelt nu dingen aan elkaar die eigenlijk niks met elkaar te maken hebben.

Ik geef aan hoe schadelijk ditzelfde gedrag kan zijn op volwassen leeftijd. Je kan een hele lap tekst neerzetten, maar dat doet niet af aan het feit dat het zo is.

De moeder maakt zich zorgen. Daar reageer ik op met mijn ervaring en het is niet aan jou om te bepalen of dat oké is of niet. Ik raad coaching aan en geen afranseling of kruisverhoor. Je wil niet weten hoeveel problematiek voorkomen had kunnen worden door goede coaching/begeleiding op jonge leeftijd en daar mag wat mij betreft veel meer aandacht aan geschonken worden. Niet omdat elk liegend kind een pathologische leugenaar wordt, maar omdat in mijn ogen de meeste pathologische leugenaars als kind geholpen hadden kunnen worden.

**Geplaatst**: 18-07-20 22:55

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 22:55

wat een goede reactie Shae, coaching is nooit verkeerd, al is het maar om als ouder meer houvast te hebben bij het opvoeden. Het zegt niks over labels plakken of doemscenario's bedenken maar meer over hoe serieus je je taak als opvoeder neemt. Je weet niet zeker hoe juist te handelen dus roep je geschoolde hulp in.

**Geplaatst**: 18-07-20 23:06

Geplaatst: 18-07-20 23:06

Een heel lastig iets, want je balanceert steeds tussen begrijpen en straffen.

Mensen kunnen liegen uit angst voor straf, maar ook om te manipuleren, denk niet dat dat bij jouw zoon aan de orde is. Het volhouden van de leugen is logisch, want er zijn consequenties aan liegen en als je volhoudt krijg je misschien wel het voordeel van de twijfel. Ook blijft de macht bij jou als je volhardt in je leugen; je biedt weerstand, je laat je niet ringeloren. Toegeven is een teken van zwakte in de ogen van de leugenaar.

Dat het onverstandig is, is natuurlijk duidelijk.

Ik zou er wel af en toe over praten, maar dan één op één, zodat hij niet het gevoel heeft dat hij voor schut staat. Niet boos worden, maar steeds weer uitleggen waarom je zoiets niet moet doen. Verder zou ik het als het kan een beetje negeren, en vooral de nadruk leggen op wat allemaal wel goed gaat, wat hij wel goed doet. Als hij zich zekerder en begrepen voelt, zal hij vast minder de neiging hebben om te gaan liegen.

**Geplaatst**: 18-07-20 23:07

Geplaatst: 18-07-20 23:07

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik heb zelf ASS en loog ook veel als kind, vooral over of ik bijvoorbeeld wel of niet een bepaald knopje had aangezet of zo. En ook vrijwel dagelijks. En nee: ik ben niet uitgegroeid tot psychopaat en ben nu een volledig functionerende volwassene.

Bij kwam het voort uit perfectionisme (ik wilde nooit iets fout doen) en angst voor straf.

Ik denk dat professionele hulp geen slecht idee is. Ik heb veel gehad aan therapie voor ASS kinderen, en een logeerhuis voor kinderen met ASS (waar professionele begeleiders waren die erg goed waren in opvoeden). Op deze plekken leerde ik dat liegen soms helemaal geen zin heeft, en ik groeide min of meer over mijn gedrag heen.

Mijn ouders waren trouwens wel heel streng, ook op liegen, en ik denk dat dat juist ervoor zorgde dat mijn gedrag langer doorging (ik werd banger om de waarheid te vertellen als ik iets gedaan had, maar ook om 'uitgevonden' te worden als ik wel loog). Ik denk ook dat vertrouwen en begrip heel essentieel zijn: ik had vaak niet het idee dat ik mijn ouders kon vertrouwen, of dat zij mij en mijn intenties goed begrepen, bijvoorbeeld dat zij dachten ik een gemene intentie had voor gedrag terwijl dat helemaal niet zo was. -O-

Ik zou dus proberen vertrouwen te vergroten, hetzij op andere manieren (zoals zoon belangrijke boodschappen laten doen of anderszins laten weten dat je hem vertrouwd, en dit ook benadrukken), en vooral zijn vertrouwen in fouten oplossen ("OK, je hebt iets fout gedaan, dat is helemaal niet erg maar hoe zou je dit nu oplossen?"). Daarvan leert hij ook dat fouten maken niet erg is, en dat het juist heel knap is om die op te lossen in plaats van te verbergen.

In mijn ervaring leven kinderen erg op van positieve verwachtingen, dus als je niet meteen denkt "ah, je liegt weer!", maar simpelweg ervan uitgaan dat de intentie juist is en dat uitspreken ("Ik vertrouw dat je dit goed oplost").

**Geplaatst**: 18-07-20 23:13

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 23:13

Ja dat is ook zo belangrijk, vertrouwen geven, altijd in gesprek kunnen en durven met je ouder. Ook dat moet groeien door positieve ervaringen.

**Geplaatst**: 18-07-20 23:18

Geplaatst: 18-07-20 23:18

Mijn zoon va elf met autisme"liegt" ook vaak
Maar meestal is het in zijn ogen de waarheid

Ook als je de zin niet perfect verwoord is het fout
Bv je zei dat .. heel irritant is
Maar hij zei bv ik vind jou heel erg iritant
Hij heeft dat dus niet gezegd

Of hij heeft niet net de radiatoren uitgedraaid
Maar al heel lang geleden
Alleen zal het kind dat "heel lang geleden "niet erbij noemen
Voor hem is dat gewoon niet net gebeurd

Zou het zoiets bij je zoon kunnen zijn?

Laatst bijgewerkt door LibertyLucky op 18-07-20 23:20, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-07-20 23:18

Geplaatst: 18-07-20 23:18

Blussem schreef:
Zou die geen narcistes stoornis hebben en daarom zo veel liegen? Ik zal zeker hulp zoeken.

Bij kinderen heb je het nog niet over persoonlijkheidsstoornissen aangezien hun persoonlijkheid nog niet is volgroeit.

En dan nog zijn er 1000 redenen waarom iemand liegt. Een stoornis zou er eentje kunnen zijn.

**Geplaatst**: 18-07-20 23:19

Geplaatst: 18-07-20 23:19

Ken je geef me de vijf? Ik was eens bij een lezing van haar. Waarin ze casussen liet zien. En het was zo verhelderend! Gedrag dat onbegrepen werd, kon colette heel goed inzichtelijk maken, en met kleine tips ombuigen.

Ik ging heen als zorgverlener met jaren ervaring met allerlei verschillende cliënten met autisme. Al heel wat praktijkervaring, familie leden gesproken en gedragswetenschappers. En toch was dit een onwijze aanvulling.

Ik heb ook de boeken gelezen. Maar haalde veel meer uit de lezing.

Er is kans dat jouw zoon dit gewoon ziet als zijn waarheid. En ik snap dat dat heel rot is voor jou.
Maar straffen helpt je denk ik niet...

**Geplaatst**: 18-07-20 23:27

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 23:27

Hoe gaat je zoon om met dieren TS?

**Geplaatst**: 18-07-20 23:30

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 23:30

Waarom vraag je dit Hutcherson, wat heeft dat met het verdraaien van de waarheid in je voordeel te maken?

**Geplaatst**: 18-07-20 23:41

Geplaatst: 18-07-20 23:41

XxLMMxX schreef:
Ken je geef me de vijf? Ik was eens bij een lezing van haar. Waarin ze casussen liet zien. En het was zo verhelderend! Gedrag dat onbegrepen werd, kon colette heel goed inzichtelijk maken, en met kleine tips ombuigen.

Ik ging heen als zorgverlener met jaren ervaring met allerlei verschillende cliënten met autisme. Al heel wat praktijkervaring, familie leden gesproken en gedragswetenschappers. En toch was dit een onwijze aanvulling.

Ik heb ook de boeken gelezen. Maar haalde veel meer uit de lezing.

Er is kans dat jouw zoon dit gewoon ziet als zijn waarheid. En ik snap dat dat heel rot is voor jou.
Maar straffen helpt je denk ik niet...

Toch is het anders als ouder denk ik. Je kunt niet zo objectief kijken als iemand wiens werk het is, evenals degene wiens werk het is, waarschijnlijk geen 24/7 met het gedrag te maken heeft, dus zich ook niet kan verplaatsen in de schoenen van de ouder. Wat ik heb gemerkt door trainingen die we gevolgd hebben dat deze veelal uit gaan van textbook casussen en de ouder als een soort perfecte rolmodel neerzetten, als een robot. En dat is niet het plaatje waar de meesten mee te maken hebben. Veel oplossingen die geboden worden, werken 2 keer en daarna niet meer en dan zit je weer.

Dan kan je zeggen, ja maar het is zijn waarheid, straffen helpt niet, deal er maar mee. Dat is gewoon
niet realistisch als je er als mens 24/7 mee moet leven. Dat is gemakkelijk gezegd als je er in je vrije tijd niet mee van doen hebt.

**Geplaatst**: 18-07-20 23:47

Re: Zoon (10 jaar) liegt vaak

Geplaatst: 18-07-20 23:47

perfectie ga je niet krijgen door coaching of ander soort hulp van professionals maar begrip voor je kind is al heel goed iets denk ik.