Independence schreef:Mijn therapeut zegt wel altijd dat ik tijd moet nemen om rustig aan te doen en bij te komen, maar dat vind ik lastig. Daar moet ik nog even een weg in zoeken.
'Angst heeft altijd haast', of zet je op slot.
....dus hoe verstandig het advies ook is, het is hartstikke moeilijk.
Citaat:
Ik had dus het gevoel dat de emdr zijn vruchten begint af te werpen. Maar helaas, ik ben een illusie armer. Maandag had ik therapie en dat was klote.
Meis toch... Wat is er gebeurd?
Niet alles hoeft op bokt, het mag ook per pb, maar het is wel belangrijk om na te denken 'hoe en wat' er mis ging.
En dat kan van alles zijn: je therapeut had buikpijn, was zelf bang voor wat jij aandroeg, er kan 'iets tussen jullie' geweest zijn dat eerst uitgesproken had moeten worden, of was de 'set-up' niet helder (bijvoorbeeld met twee thema's door elkaar), etc etc.
Citaat:
Ik wil van de traumatherapie af en me gaan richten op mijn depressies, want die hebben een tienjarig jubileum.
'Wat is kip en wat is ei', depressie en trauma zijn in termen van de DSM nauwelijks te onderscheiden- en onverwerkte trauma's kunnen een mens heel 'goed' in haar depressie houden.
Uiteraard is de oplossing voor deze kluwen (mijn pjoet schreef 'klauwen', ook wel van toepassing) maatwerk.
En je kunt heel goed 'het ene doen en het andere niet laten', het hoeft geen 'of-of' te zijn.
Citaat:
Maar goed, blijkbaar komt na emdr ook nog exposure en dat besef heeft me compleet doen instorten. Want emdr is zwaar, maar daarin kon ik nog beschermingsmechanismes inzetten. Maar het idee dat ik straks iets met al mijn angsten moet doen...
Don't buy the bullshit, er is zoveel leuker spul!!
("Straks moet ik iets doen met al mijn angsten", therapie is geen marteling. Soms confrontatie, maar altijd op maat en afgewisseld met rust.)
Emdr kan zwaar zijn, dat klopt.
Het zwaarst is doorgaans het begin van de sessie: "dit is nou de rotfoto", en de eerste paar keer links rechts links.
Als dingen tegenzitten, zakt 'het cijfer' niet acuut.
Balen!
En dan is het de taak van de therapeut om te gaan zoeken: doen jullie oogbewegingen, misschien wat sneller, of diagonaal. Of dan de koptelefoon pakken. Verschillende muziek en klikjes proberen. Of zij zachtjes op jouw knieën 'tappen', of jij op je bovenarmen of schouders, of lekker stampen terwijl je staat.
En als dat allemaal weinig oplevert: stoppen met het links rechts links werk en praten over de mogelijke hindernissen (zoals het zijn twee dingen tegelijk, jij ervaart te weinig veiligheid in je relatie met de therapeut, etc. etc.)
(En ja, er zijn incompetente therapeuten die de cliënt een uur lang alleen maar naar de rotfoto met getal 9 laten kijken. De vrouw die mij vertelde dat ze dit 4 uur had moeten doen heb ik geholpen een klacht in te dienen.)
Enne: beschermingsmechanismen zijn prima!
In emdr zijn ze een onderdeel van de therapie.
Als een rotfoto voor jou nauwelijks uit te houden is, is er de optie 'om er drie seconden naar te kijken', dan met steun van de therapeut 'ga je naar je tuin' (of welke mooie plek dan ook, waar je kunt ontspannen) terwijl het links rechts links werk doorgaat en je blijft in de tuin totdat je spanning fiks gedaald is. Dan napraten, weer drie seconden rotfoto, naar je tuin, napraten.
Het ""nadeel"" is dat het langer duurt voordat de rotfoto zijn lading kwijt is, maar het voordeel is dat je makkelijk door het proces heen rolt.
Citaat:
Ik kan er helemaal niet meer door slapen en helaas heb ik gister iets heftigs meegemaakt op mijn werk, waardoor ik ook enorm getriggerd ben. Nu voelt mijn wereld op zijn kop gezet en moet ik overleven zonder gekke dingen te doen, puur omdat ik weet (men zegt) dat ik hier doorheen moet om ooit beter te worden
Rot hoor!
"Hier moet je even doorheen" is wel een dooddoener van de bovenste plank!
Bel je therapeut, en zoek uit alle macht steun in je directe omgeving!!
Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 20-08-20 11:04, in het totaal 1 keer bewerkt
Geplaatst: 03-07-20 16:12 
ik verval daar nu nog steeds soms in. 
. 
