Bokt.nl

Matheno schreef:

LadyMadonna schreef:

Omdat ik van mening ben dat veel mensen zich ten onrechte een burn-out aan praten.
Een burn-out heb je niet zomaar, en ben je ook niet zomaar vanaf.
In fact, eigenlijk kom je er nooit van af

Ik ben het volledig met je eens.
Laatst op kantoor nog iemand die met een "burn-out" thuis zat. Die kwam 3 weken later weer terug.
Dat heet geen burn-out, maar gewoon algehele misère.

Matheno schreef:

LadyMadonna schreef:

Omdat ik van mening ben dat veel mensen zich ten onrechte een burn-out aan praten.
Een burn-out heb je niet zomaar, en ben je ook niet zomaar vanaf.
In fact, eigenlijk kom je er nooit van af

Ik ben het volledig met je eens.
Laatst op kantoor nog iemand die met een "burn-out" thuis zat. Die kwam 3 weken later weer terug.
Dat heet geen burn-out, maar gewoon algehele misère.

Astorga schreef:

Matheno schreef:

Ik ben het volledig met je eens.
Laatst op kantoor nog iemand die met een "burn-out" thuis zat. Die kwam 3 weken later weer terug.
Dat heet geen burn-out, maar gewoon algehele misère.

Au.
Dat klinkt wel denigrerend.

Overigens noem ik mezelf gewoon overwerkt, dan hoef ik me geen zorgen te maken om labeltjes.

Janneke2 schreef:

Kmbrly schreef:

Maar wat ik me dan afvraag met wat stap je dan naar de dokter?

Ik zeg niet dat ik een burn out heb. Maar vaker het gevoel gehad dat ik niet meer door kon en moe was.
Maar toch alles blijven geven onder het motto even slikken en weer door gaan.
Tot dat mijn stem er mee ophield en dat het een combi was van verkeerd stem gebruik en mijn blijven doorgaan.

Kleine valkuil: burn out is geen medische diagnose.

Een arts zal/kan die diagnose dus niet stellen. Er zijn trouwens wel vragenlijsten in omloop (dan hebben we het over psychologie) en dan geldt 'dat wie hoog scoort op de vragenlijst voor burn-out zal waarschijnlijk burnt out zijn'.

Wel is er het voordeel dat Nederlandse huisartsen een specialisatie opleiding hebben waarin hen geleerd wordt goed op psycho-sociale klachten te letten.
Dus als je uitputting meldt, eventuele andere klachten en expliciet zegt dat je denkt aan een burn out, kan het gebeuren dat je een korte lichamelijke controle krijgt en een verwijzing naar een psycholoog.

Bedenk wel: je hebt van niemand toestemming nodig om je ziek te melden.
In het Nederlandse systeem is er 1 persoon die bepaalt of jij kunt werken en dat ben jij zelf.
Op gegeven moment komt er een bedrijfsarts aan te pas, maar zelfs zijn/haar mening is niet 100% doorslaggevend.

Bedenk ook dat een psycholoog ook niet heel erg veel kan doen bij een burn out. Steun geven kan natuurlijk wel, maar dat kan het maatschappelijk werk ook (of beter).
Herstellen is in principe uitrusten: goed slapen, lieve mensen om je heen, behoorlijk eten en veel wandelen.

....wel kan het zin hebben om na te gaan in hoeverre dit wel en niet lukt.
Als een trauma maar blijft doormalen, is traumaverwerking aan de orde.
Als je lichaam ontregeld is door veel te lang op adrenaline te lopen, kan een orthomoleculaire arts veel doen.
En als je na maanden van proberen te herstellen vind dat je te veel wordt gepushed, kan een psycholoog helpen om bijvoorbeeld heldere grenzen vast te stellen en jou helpen die grenzen te communiceren. (Maar daar is dus energie voor nodig en die heeft iemand die zo ongeveer op die bodem zit niet - dan kan een psycholoog dus weinig anders doen dan steun bieden.)

LadyMadonna schreef:

Ik denk dat iedereen weleens er flink doorheen zit, er ff helemaal klaar mee is, dat alles teveel is...
En dat is ronduit poedersuiker, en heel erg vervelend.
Maar bij een burn-out gaat gewoon het licht uit.... daar moet niet te licht over gedacht worden....

Matheno schreef:

Astorga schreef:

Au.
Dat klinkt wel denigrerend.

Overigens noem ik mezelf gewoon overwerkt, dan hoef ik me geen zorgen te maken om labeltjes.

Het is niet denigrerend bedoeld hoor, alleen binnen 3 weken ben je gewoonweg niet hersteld van een burn-out. Heb het idee dat mensen niet helemaal begrijpen wat een burn-out inhoudt.

LadyMadonna schreef:

Ik denk dat iedereen weleens er flink doorheen zit, er ff helemaal klaar mee is, dat alles teveel is...
En dat is ronduit poedersuiker, en heel erg vervelend.
Maar bij een burn-out gaat gewoon het licht uit.... daar moet niet te licht over gedacht worden....

Cayenne schreef:

LadyMadonna schreef:

Ik denk dat iedereen weleens er flink doorheen zit, er ff helemaal klaar mee is, dat alles teveel is...
En dat is ronduit poedersuiker, en heel erg vervelend.
Maar bij een burn-out gaat gewoon het licht uit.... daar moet niet te licht over gedacht worden....

De ene burnout is de ander niet. Ze zijn er ook in lichte vorm.

Relaxed schreef:

LadyMadonna schreef:

Ik denk dat iedereen weleens er flink doorheen zit, er ff helemaal klaar mee is, dat alles teveel is...
En dat is ronduit poedersuiker, en heel erg vervelend.
Maar bij een burn-out gaat gewoon het licht uit.... daar moet niet te licht over gedacht worden....

Welk punt wil je nu maken dan? Volgens mij denkt niemand hier er te licht over? Het lijkt juist alsof jij te licht denkt over alles wat niet een zware burnout is. Want ook in een burnout heb je toch verschillende gradaties?

Magrathea schreef:

Ja dit ja. Het lijkt me alleen maar goed als iemand denkt "oei ik ga ook wel hard richting de hier genoemde symptomen, misschien is het tijd om een stapje terug te nemen zodat ik niet een jaar thuis hoef te zitten en letterlijk niks meer kan".

Dat idee dat je pas mag minderen als je totaal aan de grond zit snap ik niet helemaal

Magrathea schreef:

Ja dit ja. Het lijkt me alleen maar goed als iemand denkt "oei ik ga ook wel hard richting de hier genoemde symptomen, misschien is het tijd om een stapje terug te nemen zodat ik niet een jaar thuis hoef te zitten en letterlijk niks meer kan".

Dat idee dat je pas mag minderen als je totaal aan de grond zit snap ik niet helemaal