Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
poes schreef:Ik wacht in België dus 6-8 maanden. Sja gyn in universitair ziekenhuis die onderzoek doet + praktijk gyn en een uitstrijkje is gewoon niet dringend, dat kan echt wel even wachten. Zo hebben ze het mij uitgelegd. Ik vergeet alleen zo lang op voorhand een afspraak te maken dus ben ook standaard met alles een half jaar te laat
Joanne1987 schreef:Iemand toevallig ervaring met de zelftest?
S8903N schreef:Pff ik háát dit onderzoek, slaap dagen van tevoren niet en ook huilen op de afspraak. Uiteraard weer een prutsert die dan de baarmoedermond niet kon vinden, hoe dan?!?
Vervolgens brief gekregen dat het fout was, verder totaal geen info maar moest met spoed een afspraak met ha maken. Helemaal in de stress natuurlijk, kon volgende week pas terecht.
Bleek het ‘maar’ PAP2, maar moest meteen door naar de gyn en een hoop poeha.
Weer heel veel stress, niet slapen, huilen.
En dan komt het verlossende oordeel ‘kom over een half jaar maar terug, zal vanzelf wel over gaan’.
Echt, waarvoor?!?
Onderzoek daar beneden is voor mij al erg beladen (trauma) en dan gaan ze zo met me om. Ik twijfel echt of ik de volgende keer nog wel ga...
S8903N schreef:Pff ik háát dit onderzoek, slaap dagen van tevoren niet en ook huilen op de afspraak. Uiteraard weer een prutsert die dan de baarmoedermond niet kon vinden, hoe dan?!?
Vervolgens brief gekregen dat het fout was, verder totaal geen info maar moest met spoed een afspraak met ha maken. Helemaal in de stress natuurlijk, kon volgende week pas terecht.
Bleek het ‘maar’ PAP2, maar moest meteen door naar de gyn en een hoop poeha.
Weer heel veel stress, niet slapen, huilen.
En dan komt het verlossende oordeel ‘kom over een half jaar maar terug, zal vanzelf wel over gaan’.
Echt, waarvoor?!?
Onderzoek daar beneden is voor mij al erg beladen (trauma) en dan gaan ze zo met me om. Ik twijfel echt of ik de volgende keer nog wel ga...
bigone schreef:S8903N schreef:Pff ik háát dit onderzoek, slaap dagen van tevoren niet en ook huilen op de afspraak. Uiteraard weer een prutsert die dan de baarmoedermond niet kon vinden, hoe dan?!?
Vervolgens brief gekregen dat het fout was, verder totaal geen info maar moest met spoed een afspraak met ha maken. Helemaal in de stress natuurlijk, kon volgende week pas terecht.
Bleek het ‘maar’ PAP2, maar moest meteen door naar de gyn en een hoop poeha.
Weer heel veel stress, niet slapen, huilen.
En dan komt het verlossende oordeel ‘kom over een half jaar maar terug, zal vanzelf wel over gaan’.
Echt, waarvoor?!?
Onderzoek daar beneden is voor mij al erg beladen (trauma) en dan gaan ze zo met me om. Ik twijfel echt of ik de volgende keer nog wel ga...
Heb je ze op de hoogte gesteld van het trauma??
tengeltje11 schreef:hier ook gyn en ik voel daar echt niets van.
tuurlijk voel je die eendenbek zitten,maar behalve dat die koud is,en een wat drukkend gevoel geeft,kan je zoiets niet als 'pijn' omschrijven.
daarna die 'swapper' er in en ff draaien en klaar is kees.