Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-07-19 07:51

Geplaatst: 09-07-19 07:51

Amber_anne schreef:
Hier ook al jaren ja met uitzondering van hoornvlies en huid.

Ik lees veel over mensen die thuis willen sterven. Indien de situatie zich voordoet dan is het toch mogelijk om thuis te sterven? Lijkt mij niet dat omdat je donor bent je verplicht naar het ziekenhuis moet

Dokters hebben (vrijwel) niks aan dode organen. Dus die moeten er uit gehaald worden terwijl je hart nog klopt zeg maar.

Hier vertelt een nabestaande hoe zij het ervaren heeft en waarom ze daarna NEE geregistreerd heeft.

**Geplaatst**: 09-07-19 07:53

Geplaatst: 09-07-19 07:53

Oh ja hoor, alles wat nog nut kan hebben mogen ze hebben. De keuze over nog wel of niet toonbaar zijn voor nabestaanden mogen diegenen zelf maken.

**Geplaatst**: 09-07-19 07:55

Geplaatst: 09-07-19 07:55

Als ik overlijd dat ben ik automatisch donor. Ik woon in Frankrijk en daar is dat systeem allang. Wel maken ze overal reclame dat je nee kunt zeggen en daarvoor een papiertje voor in moet vullen. Dat papiertje kun je vragen bij de balie en iemand kan je dan helpen met invullen als je dat wenst. Het overal is in alle wachtkamers ziekenhuis, huisarts, laboratorium etc etc.
Ik zelf vind het fijn dat het zo geregeld is.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:01

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 08:01

Ik ben donor. Heb alleen ogen en huid uitgesloten. Ogen vind ik maar een raar idee dat je dat niet meer heb. En huid omdat ik hele erge eczeem heb met vlagen wil ik dat niemand aan doen.
Ook heb ik bloed gegeven als donor, helaas alleen niet meer goed te prikken waardoor het heel pijnlijk werd en heel lang duurde elke keer.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:02

Geplaatst: 09-07-19 08:02

pmarena schreef:
Amber_anne schreef:
Hier ook al jaren ja met uitzondering van hoornvlies en huid.

Ik lees veel over mensen die thuis willen sterven. Indien de situatie zich voordoet dan is het toch mogelijk om thuis te sterven? Lijkt mij niet dat omdat je donor bent je verplicht naar het ziekenhuis moet

Dokters hebben (vrijwel) niks aan dode organen. Dus die moeten er uit gehaald worden terwijl je hart nog klopt zeg maar.

Hier vertelt een nabestaande hoe zij het ervaren heeft en waarom ze daarna NEE geregistreerd heeft.
[ Video ]

Ik snap dat ze niks hebben aan dode organen maar indien ik nu wens om thuis te overlijden terwijl ik orgaan donor ben dan kan niemand mij anders dwingen. Maar als ik nu een ongeluk krijg en ze proberen me te redden maar dat lukt niet ja dan mogen ze die organen hebben.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:06

Geplaatst: 09-07-19 08:06

Volgens mij is het zo dat als je een keuze kunt maken over waar je gaat sterven je dusdanig ziek bent dat je organen sowieso niet voor donatie geschikt zijn.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:24

Geplaatst: 09-07-19 08:24

In België ben je automatisch orgaandonor tenzij je anders aangeeft of familie hier tegen in gaan. Ik geloof wel dat je een formulier kunt invullen dat er voor zorgt dat je familie niet tegen je beslissing kan in gaan (niet 100% zeker).

Ik begrijp niet goed hoe het een emotioneel moeilijk zou kunnen zijn voor nabestaanden? Ik zie niet goed wat een verschil het nu maakt of je organen mee gecremeerd of begraven worden of gedoneerd worden. Je hebt ze toch niet meer nodig en je kan er potentieel iemand meehelpen. Kan iemand dit uitleggen?

**Geplaatst**: 09-07-19 08:24

Geplaatst: 09-07-19 08:24

ik heb nee geen donor. het idee allen is dat je lichaam nog leeft maar allen hersendood bent.

( ik.twijfel wel hoor

**Geplaatst**: 09-07-19 08:32

Geplaatst: 09-07-19 08:32

elnienjo schreef:
Ik heb jaren geleden een bewuste keuze gemaakt voor 'nee' en wil ook geen orgaan ontvangen.

Kun je dat laatste ook ergens vast laten leggen eigenlijk? Dat je ze niet wil ontvangen?

**Geplaatst**: 09-07-19 08:33

Geplaatst: 09-07-19 08:33

En nog steeds anno 2019 bestaan er spookverhalen over niet dood zijn en toch leeggehaald worden.

Mensen hersendood is dood dood. Je komt niet meer terug, echt niet.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:33

Geplaatst: 09-07-19 08:33

Aprella schreef:
In België ben je automatisch orgaandonor tenzij je anders aangeeft of familie hier tegen in gaan. Ik geloof wel dat je een formulier kunt invullen dat er voor zorgt dat je familie niet tegen je beslissing kan in gaan (niet 100% zeker).

Ik begrijp niet goed hoe het een emotioneel moeilijk zou kunnen zijn voor nabestaanden? Ik zie niet goed wat een verschil het nu maakt of je organen mee gecremeerd of begraven worden of gedoneerd worden. Je hebt ze toch niet meer nodig en je kan er potentieel iemand meehelpen. Kan iemand dit uitleggen?

Ik kan het niet uitleggen, want denk er net zo over

Ik ben donor, jaren geleden al vast laten leggen.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:34

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 08:34

Nee ik ben geen donor en wil geen donor zijn, geloofsovertuiging

**Geplaatst**: 09-07-19 08:35

Geplaatst: 09-07-19 08:35

Onali schreef:
En nog steeds anno 2019 bestaan er spookverhalen over niet dood zijn en toch leeggehaald worden.

Mensen hersendood is dood dood. Je komt niet meer terug, echt niet.

Daar ligt denk ik het probleem niet. Die ligt bij het feit dat er, tot op de dag van vandaag, geen sluitend protocol is om iemand hersendood te kunnen verklaren. Althans, niet onomkeerbaar.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:41

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 08:41

Ik heb gekozen voor de optie dat mijn familie mag beslissen. Zelf ben ik niet tegen, maar de achterblijvende familie moet er ook vrede mee hebben. Ze weten dat het van mij mag, maar ik laat de keuze bij hen, zij blijven achter. Voor mezelf wil ik geen donor organen...

**Geplaatst**: 09-07-19 08:42

Geplaatst: 09-07-19 08:42

Quellian schreef:
Nee ik ben geen donor en wil geen donor zijn, geloofsovertuiging

Mag je dan ook geen organen ontvangen?

**Geplaatst**: 09-07-19 08:42

Geplaatst: 09-07-19 08:42

Ik ben ook orgaandonor, niet alles geef ik af en sommige dingen mag de familie beslissen. Maar ik denk dat ik binnenkort dat ga veranderen naar alles doneren.

Mijn vriend heeft alles gezet op familie beslist :roll:

Hij wilt zelf de keuze niet maken en laat het aan de nabestaande over.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:46

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 08:46

Ik ben ook donor, al voordat deze campagne begon.
ik geef alles op hart (daar heb ik mee van iedereen om mij heen gehouden) ogen (spiegels van mijn ziel) en mijn huid(geeft me de greeps

)

waarom zo? geen idee zo voel ik het

**Geplaatst**: 09-07-19 08:48

Geplaatst: 09-07-19 08:48

rink schreef:
Ik ben ook donor, al voordat deze campagne begon.
ik geef alles op hart (daar heb ik mee van iedereen om mij heen gehouden) ogen (spiegels van mijn ziel) en mijn huid(geeft me de greeps )

waarom zo? geen idee zo voel ik het

Maar is het dan niet juist mooi dat dat hart voortleeft in iemand anders? Niet aanvallend bedoeld hoor, zo zou ik het zien

**Geplaatst**: 09-07-19 08:50

Geplaatst: 09-07-19 08:50

Ik ben wel orgaandonor, van mij mogen ze alles hebben wat bruikbaar is. Mijn ex had een donor nier gekregen en dat heeft wat mij gedaan. Om te zien hoe hij van een persoon die ziek is en jaren elke week meerdere keren moest dialyseren, naar een jongen die eindelijk van het leven kan genieten

**Geplaatst**: 09-07-19 08:57

Re: Orgaandonatie: ja of nee?

Geplaatst: 09-07-19 08:57

Ja ik ben vanaf mijn 18e al donor. Ze mogen alles gebruiken wat bruikbaar is. Ik ben van mening dat mocht ik ooit een orgaan nodig hebben, dan hoop ik ook 1 van iemand te mogen ontvangen.
Ik heb gezien hoe iemand kan opknappen van een donornier en donorhart.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:58

Geplaatst: 09-07-19 08:58

Voor mij is het een duidelijke nee. En nee is wil zeker ook geen organen van iemand ontvangen ook al zou ik nog zo ziek zijn.

**Geplaatst**: 09-07-19 08:59

Geplaatst: 09-07-19 08:59

Ik sta al sinds 18 als donor. Nu met mijn kanker zal er weinig van komen. Maar misschien bepaalde weefsels wel.

Dus alles wat ze kunnen en willen gebruiken neem maar mee.

**Geplaatst**: 09-07-19 09:00

Geplaatst: 09-07-19 09:00

Ik ben ook donor, met uitzondering van mijn huid en ogen. Dit in overleg met mijn toenmalig partner en ouders. Blij dat mijn “kadaver” mogelijkerwijs iets voor iemand zou kunnen betekenen. Ik vertrouw erop dat ik netjes in de kist beland, mocht ik mijn organen doneren.

Goed dat de staat overigens het automatisch donorschap heeft ingevoerd. Wanneer iemand daar echt tegen is, heeft diegene legio brieven en meldingen gehad dat dat omgezet kan worden naar nee. Mensen die het niet interesseert, registeren zich niet als donor, terwijl ze hard nodig zijn. Dit systeem tackelt dat. Dat heeft voor mij niets te maken met “de staat bepaalt”, want in the end kun je dit zelf ongedaan maken.

**Geplaatst**: 09-07-19 09:02

Geplaatst: 09-07-19 09:02

Ik ben donor. Dat past bij mij.

Maar waar ik me zorgen over maak, zijn de gevoelens van mijn nabestaanden, dochter en man,, tijdens de transplantatieprocedure.

**Geplaatst**: 09-07-19 09:09

Geplaatst: 09-07-19 09:09

Relaxed schreef:
Aprella schreef:

Ik begrijp niet goed hoe het een emotioneel moeilijk zou kunnen zijn voor nabestaanden? Ik zie niet goed wat een verschil het nu maakt of je organen mee gecremeerd of begraven worden of gedoneerd worden. Je hebt ze toch niet meer nodig en je kan er potentieel iemand meehelpen. Kan iemand dit uitleggen?

Ik kan het niet uitleggen, want denk er net zo over

Ik ben donor, jaren geleden al vast laten leggen.

Ik werk met mensen die terminaal zijn en ook al weten ze het soms jaren, maanden en helaas in sommige gevallen slechts weken, op het moment van overlijden is de familie ontroostbaar, niet tot slecht aanspreekbaar.

Waarom ze in dat geval dan ook nog 'lastigvallen' met ja of nee doneren.
Het tot dan toe warme lichaam moet namelijk zo snel mogelijk ontdaan worden van de organen en daarna krijgen ze een koud en 'leeg' lichaam terug.
Dat kan echt het rouwen in de weg staan.

Als jij dit vantevoren bespreekbaar hebt gemaakt dan is je familie daar van op de hoogte. En hoewel het dan nog steeds confronterend is ze weten ervan en de beslissing is voor hen genomen.