Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:12

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:12

Vader is gewoon in beeld, maar ze gaat niet meer naar hem toe ivm nieuwe vrouw met nieuwe kids. Vrouw accepteert haar niet en daardoor ontstaan ruzies.

Laatst bijgewerkt door ikkedus op 05-06-19 20:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-06-19 20:13

Geplaatst: 05-06-19 20:13

Ik vind dat jij niet de dupe hier van hoeft te worden. Dochter hoort bij je partner. Hebben jullie nog plannen om samen te gaan wonen? Wellicht kunnen die versneld worden( na 12 jaar niet denk ik). Wanneer je partner meer familie in haar woonplaats heeft , misschien kunnen die bijspringen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:14

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:14

Anoniem schreef:
En als ze nou om de week gaat werken?

Dat zou ideaal zijn, maar volgens mij niet echt een optie. Zal het zeker voorstellen.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:17

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 05-06-19 20:17

Ik denk dat je je vooral moet afvragen of dit iets is waar je je bij neer kunt leggen of niet. Er zijn zat opties waardoor jullie elkaar wel gewoon kunnen zien, maar dat betekent wel dat jij je moet aanpassen en dat het in de toekomst misschien wel vaker naar boven zal komen.

Hebben jullie er al eens een goed gesprek gehad? Gewoon over de opvoeding en toekomst van het kind? Hoe ziet ze dat? Uiteindelijk zal het kind toch eens moeten "uitvliegen".

**Geplaatst**: 05-06-19 20:18

Geplaatst: 05-06-19 20:18

ikkedus schreef:
Vader is gewoon in beeld, maar ze gaat niet meer naar hem toe ivm nieuwe vrouw met nieuwe kids. Vrouw accepteert haar niet en daardoorheen ruzies.

Dat zal er ook voor zorgen dat ze zich enorm afgewezen voelt. Als mams dan ook liever naar jou gaat ipv thuis bij haar (zo zal dat vast voelen vrees ik) wordt het natuurlijk nog lastiger! Ik zou voorlopig gewoon naar haar toe gaan. Anderhalf uur is echt niet ver! Even een cd-tje opzetten en je bent er zo. 16 jaar is echt een lastige leeftijd, zeker als je pa je dumpt..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:19

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:19

Samen wonen zal ooit wel gebeuren, maar ws als dochter uit huis is. We liggen wat opvoeding betreft niet echt op 1 lijn en ik ben ook nog steeds erg gesteld op mijn zelfstandigheid en vooral mijn rust en ruimte.

Iets met mijn grenzen kennen vrees ik.

We kunnen inmiddels prima functioneren met zijn drieën en het is best een voorbeeldig kind. Maar ik heb altijd alleen gewoond en ben een veel rustiger type. Zij zijn beiden heerlijk Brabants en hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Vandaar.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:22

Geplaatst: 05-06-19 20:22

Ik vind jouw voorstel meer dan redelijk, zeker de optie zelf met de trein in de avond na komen.

Nu ben ik ook heel beschermd opgevoed, maar wel ging ik op mijn 16e alleen naar Amerika met het vliegtuig naar een plek waar ik destijds niemand kende.

Desnoods een paar keer samen met de trein reizen? Haar ophalen op het station of een vriendin van de puber mee laten reizen de eerste keer?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:23

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:23

troi schreef:
ikkedus schreef:
Vader is gewoon in beeld, maar ze gaat niet meer naar hem toe ivm nieuwe vrouw met nieuwe kids. Vrouw accepteert haar niet en daardoorheen ruzies.

Dat zal er ook voor zorgen dat ze zich enorm afgewezen voelt. Als mams dan ook liever naar jou gaat ipv thuis bij haar (zo zal dat vast voelen vrees ik) wordt het natuurlijk nog lastiger! Ik zou voorlopig gewoon naar haar toe gaan. Anderhalf uur is echt niet ver! Even een cd-tje opzetten en je bent er zo. 16 jaar is echt een lastige leeftijd, zeker als je pa je dumpt..

Pa heeft haar niet gedumpt. Ze ziet hem 2 x pw. Ze gaat er alleen niet slapen. Maar een zekere afwijzing speelt wel.

Me aanpassen; tja, dat is dan een langdurige zaak. Denk dat moeder haar niet snel los gaat laten.
Ik pas me nu ook al voortdurend aan en dat steekt eerlijk gezegd nogal. Er wordt vooral geredeneerd vanuit hun eigen verlangens en dan is er soms wel erg weinig ruimte voor mij. Voer voor regelmatige discussies helaas.

Laatst bijgewerkt door ikkedus op 05-06-19 20:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-06-19 20:24

Geplaatst: 05-06-19 20:24

Sorry, maar ondanks dat ik het niet eens ben met de manier van mams (en dochter),vind ik wel dat de opvoeding voor alles(!) gaat. En dat jij je dan idd zal moeten aanpassen.
Zeker omdat de dochter bij haar vader niet op de eerste plaats is gezet, moet ze daar wel bij haar moeder staan.

Elk persoon en kind is anders, dus als het voor hen zo werkt, dan is dat zo..

Het is toch niet zo dat jij je niet kunt aanpassen, het is meer "niet willen" toch?

**Geplaatst**: 05-06-19 20:26

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 05-06-19 20:26

TS past zich al 12 jaar aan. Hoezo niet kunnen of niet willen aanpassen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:26

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:26

Uhm nou ja. Technisch gesproken ja.
Maar dat vind ik dan ook weer niet helemaal eerlijk. Ik mag en wil ook een bepaald belang hebben en er mag best ook aan mijn belangen gedacht worden. Dochter staat in ALLES op 1 en mag dat ook zeker blijven, maar dit hoort ook bij het leven vind ik. Je verplaatsen in een ander en zoeken naar mogelijkheden i.p.v. onmogelijkheden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:27

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:27

Maflinger_S schreef:
TS past zich al 12 jaar aan. Hoezo niet kunnen of niet willen aanpassen?

Thx. $*\o/*$

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:28

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:28

Vind eerlijk gezegd dat ik heel reeel en eerlijk ben in deze. Er is over een heleboel te praten, maar ik wil geen deurmat zijn waar zonder blikken en blozen over heen wordt gewalst. En ik denk ook echt wel aan de belangen van dochter hierin.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:30

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 05-06-19 20:30

Ik begrijp je heel goed. Heb je ook specifiek gevraagd waarom met de trein reizen geen optie is en wat er eventueel toegevoegd moet worden, wil dat een optie worden.

Of is er de optie dat het bijbaantje bij jou in de buurt gezocht gaat worden?

**Geplaatst**: 05-06-19 20:31

Geplaatst: 05-06-19 20:31

Toen ik zestien was, was het proces van loslaten ook best lastig. Ik heb een paar keer gestreden om alleen thuis te mogen blijven... maar me ook een aantal keer heel alleen gevoeld omdat ik alleen thuis moest blijven. Dun lijntje dus!
(En ik ben een keer midden in de nacht gered

)

Ik denk dus dat je moet aanvaarden dat je een tijdje vaker die kant op moet. De dochter begint nu zelfstandiger te worden (een baantje zoeken is immers al duidelijk een stap in die richting) maar het klinkt niet alsof de oplossing al is dat ze gewoon om het weekend alleen blijft.

Alleen met de trein is natuurlijk wel iets wat goed te doen is, en ook goed is op te bouwen: gewoon dat je partner een keer in de ochtend vroeg al jouw kant op komt, en de dochter in de loop van de dag, met daglicht en zonder tijdsdruk, gewapend met mobieltje.
Als die stap genomen is, wordt het al veel makkelijker denk ik.

Maar je hebt een relatie met niet alleen de moeder, maar ook met moeder en dochter samen, en da's schipperen. Een andere oplossing kan zijn dat je af en toe een weekend alleen bent.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:34

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 05-06-19 20:34

Hoe is de relatie met de buren/mensen uit de buurt? Kun je niet afspreken het een keer te proberen dat ze alleen thuis blijft? En dan afspreken dat als ze bang is of er is iets dat ze naar de buren kan lopen. Zo deden wij dat toen we tijdens een vakantie van onze ouders voor het eerst alleen thuis mochten blijven. En een oom en tante kwamen een paar keer langs om te zien of alles goed ging. Dat gaf net dat beetje zekerheid dat je op iemand kan terug vallen als er iets zou gebeuren.

zestien is daar toch al een prima leeftijd voor. Genoeg kids die dan al alleen op vakantie gaan

**Geplaatst**: 05-06-19 20:35

Geplaatst: 05-06-19 20:35

Ik zie een vraag niet terug komen. Wat wil dochter?
Wat is haar plan? Waarom wel werken en waarom niet?
Wie beslist dat ze gaat werken, zij, moeder, jij?

Misschien heb ik eroverheen gelezen maar deze informatie mis ik een beetje. Wat wil dochter? Als ze een voorbeeldig kind is dan is zij, zeker op die leeftijd, ook aan te spreken over haar toekomst plannen en eventueel zelfstandigheid krijgen.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:37

Geplaatst: 05-06-19 20:37

En een baantje bij jou in de buurt? Of zeg ik dan iets geks?

Kijk ieder kind is anders (en moeder ook), ik heb zelf drie best pittige kinderen waarvan de oudste puber ook een kind is met kans op vrij hevige paniekaanvallen.
Ik sta er ook compleet alleen voor en een los van mij afstand persoon zal misschien ook alles anders aanpakken.
Ondanks dat ik onwijs beschermend ben voor mijn kinderen (veel mee gemaakt allemaal), wil ik wel dat ze goed de maatschappij in kunnen gaan, wel op een veilige manier, dat voorop.

Mijn oudste is nu wel zover dat die goed met OV en fiets overweg kan, hij kan heel sociaal zijn al blijft het een kwetsbaar kind, ook hij wil net als ieder andere puber het sociale en succes gedeelte.
Ik hou wel eens mijn hart vast, maar hun hem ook een goede start in de maatschappij.

Blijf echt praten, geef ruimte voor elkaars mening. Uiteindelijk blijft je vriendin de moeder (of de doorsnee mening van buitenstaanders het er mee eens is of niet... Niet alles is perfect in een gezin), kijk in hoeverre je dingen kan zeggen, cijfer jezelf niet weg en heb respect voor elkaar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:37

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:37

Tijdelijk is zeker bespreekbaar, maar wil dan wel werken aan een optie die ook voor mij prettig is.
Tot nu toe krijg ik nul op het rekest op iedere poging tot bespreken helaas.
Trein is eng en wil moeder niet. En dat was het dan. Discussie gesloten.
En nogmaals er is van alles bespreekbaar aan mijn kant tenminste.
Deze discussie komt over een tijdje en ik probeer dus even vergelijkingsmateriaal te scoren hier.

Op dit moment is het namelijk ook al zo dat er steeds van alles tussendoor komt waardoor de weekends steeds in Brabant zouden moeten zijn.
Ik hou van mijn partner. Heel veel zelfs, maar vind dat een moeilijk deel van onze relatie. Ik schipper me zeeziek op het moment vrees ik.
En er moet zeker over gesproken worden ja. Dat is een feit.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:39

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 05-06-19 20:39

Moeders vindt trein eng?

Ik begin steeds meer te denken dat de hechting onwijs ongezond is voor dochter. Ik hoop dat ik geen gelijk heb.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:41

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:41

capopjekop schreef:
Hoe is de relatie met de buren/mensen uit de buurt? Kun je niet afspreken het een keer te proberen dat ze alleen thuis blijft? En dan afspreken dat als ze bang is of er is iets dat ze naar de buren kan lopen. Zo deden wij dat toen we tijdens een vakantie van onze ouders voor het eerst alleen thuis mochten blijven. En een oom en tante kwamen een paar keer langs om te zien of alles goed ging. Dat gaf net dat beetje zekerheid dat je op iemand kan terug vallen als er iets zou gebeuren.

zestien is daar toch al een prima leeftijd voor. Genoeg kids die dan al alleen op vakantie gaan

Familie zat in de buurt. Oom, tante, oma, vriendinnen zat. Daarom denk ik ook dat de vrijdagnacht moet kunnen en de trein ook. Of dat moeder dan tijdelijk eerst korter mijn kant op komt en danzaterdag weer thuis is. Dat lijkt MIJ redelijk.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:44

Re: Vraag voor alleenstaande moeders met een puber

Geplaatst: 05-06-19 20:44

Kan dochter geen baan in jouw stad vinden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-06-19 20:44

Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-19 20:44

daphne_xxx schreef:
Moeders vindt trein eng?

Ik begin steeds meer te denken dat de hechting onwijs ongezond is voor dochter. Ik hoop dat ik geen gelijk heb.

Eens, maar de situatie is nu eenmaal zo en ik begrijp waar dat vandaan komt.
Er zijn echt al veel positieve ontwikkelingen geweest he!
Of dochter wil werken weet ik niet zeker. Denk het wel, want haar vriendinnen werken ook. En ik vind het ook echt een goede stap voor haar!
En werken en gelijk weekend alleen is to much. Maar ik mis het stappenplan zeg maar.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:45

Geplaatst: 05-06-19 20:45

ikkedus schreef:
capopjekop schreef:
Hoe is de relatie met de buren/mensen uit de buurt? Kun je niet afspreken het een keer te proberen dat ze alleen thuis blijft? En dan afspreken dat als ze bang is of er is iets dat ze naar de buren kan lopen. Zo deden wij dat toen we tijdens een vakantie van onze ouders voor het eerst alleen thuis mochten blijven. En een oom en tante kwamen een paar keer langs om te zien of alles goed ging. Dat gaf net dat beetje zekerheid dat je op iemand kan terug vallen als er iets zou gebeuren.

zestien is daar toch al een prima leeftijd voor. Genoeg kids die dan al alleen op vakantie gaan

Familie zat in de buurt. Oom, tante, oma, vriendinnen zat. Daarom denk ik ook dat de vrijdagnacht moet kunnen en de trein ook. Of dat moeder dan tijdelijk eerst korter mijn kant op komt en danzaterdag weer thuis is. Dat lijkt MIJ redelijk.

Mij lijkt het ook redelijk om het iig een keer te proberen, Zeker met zo'n sociaal vangnet om haar heen. Dan zou ik toch doorvragen wat er onder zit.

**Geplaatst**: 05-06-19 20:46

Geplaatst: 05-06-19 20:46

Jeetje TS, vind je een dappere dame. Zo te horen is het een stevig meningsverschil binnen de relatie en water bij de wijn is moeilijk.

Kan je met je partner geen stappenplan 'hoe laat ik voorzichtig mijn puber los' opstellen.

Waarin je voorstelt om bv het treinen of slapen alleen of bij andere mensen uitbouwd?