Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-03-19 23:24

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 05-03-19 23:24

Ik blijf er over twijfelen. Ik ben als de dood dat ik de dag voor een examen een oproep krijg waar ik nog een week van overstuur ben oid...

**Geplaatst**: 05-03-19 23:49

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 05-03-19 23:49

Het goede aan HartslagNu is wel dat je bij een oproep altijd een vragenlijst naderhand kan invullen en kan aankruisen of ze contact met je moeten opnemen.

**Geplaatst**: 05-03-19 23:59

Geplaatst: 05-03-19 23:59

Gypsy schreef:
Ik blijf er over twijfelen. Ik ben als de dood dat ik de dag voor een examen een oproep krijg waar ik nog een week van overstuur ben oid...

Maar als je dat van tevoren weet zet je jezelf toch op "niet storen", dan krijg je geen melding.
Als mijn vriend nachtdienst heeft en ik ben alleen thuis met onze zoon zet ik hem ook uit. Dan kan en wil ik de deur niet uit en als ik een oproep heb wil ik gaan ook. Dus als ik weet dat ik niet weg kan zet ik hem op niet storen, dan krijg je geen bericht binnen en kan je lekker slapen.

**Geplaatst**: 06-03-19 00:06

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 00:06

Ik kan reanimeren. Maar heb mezelf niet als burgerhulpverlener opgegeven. Denk dat het me te lang achtervolgt als het mis gaat of als ik zie dat je ik opgeroepen ben maar niet kan. Zou me dan schuldig blijven voelen

**Geplaatst**: 06-03-19 00:11

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 00:11

Ik ben ook burgerhulpverlener, ook al opgeroepen. Het voordeel is dat ik vantevoren al wist dat ik er redelijk tegen bestand ben en het dus ook van me af kan zetten. Je doet je best om de slagingskans te vergroten, maar de kans dat iemand 'bij komt' bij de reanimatie is klein.

Natuurlijk staat niet iedereen er hetzelfde in, en dat is ook een afweging die ieder voor zich moet maken.

Ik heb overigens ook midden in de nacht nog nooit alleen gestaan - er zijn altijd anderen. Dat is ook iets waar je (ik in ieder geval) veel steun aan heb.

**Geplaatst**: 06-03-19 00:15

Geplaatst: 06-03-19 00:15

Polly schreef:
Gypsy schreef:
Ik blijf er over twijfelen. Ik ben als de dood dat ik de dag voor een examen een oproep krijg waar ik nog een week van overstuur ben oid...

Maar als je dat van tevoren weet zet je jezelf toch op "niet storen", dan krijg je geen melding.
Als mijn vriend nachtdienst heeft en ik ben alleen thuis met onze zoon zet ik hem ook uit. Dan kan en wil ik de deur niet uit en als ik een oproep heb wil ik gaan ook. Dus als ik weet dat ik niet weg kan zet ik hem op niet storen, dan krijg je geen bericht binnen en kan je lekker slapen.

Oh geen idee dat dat een optie was... Dan begint het al iets minder erg te klinken.

**Geplaatst**: 06-03-19 00:17

Geplaatst: 06-03-19 00:17

Avelienvd schreef:
Ik kan reanimeren. Maar heb mezelf niet als burgerhulpverlener opgegeven. Denk dat het me te lang achtervolgt als het mis gaat of als ik zie dat je ik opgeroepen ben maar niet kan. Zou me dan schuldig blijven voelen

Waarom zou je je dan schuldig voelen? Je bent een waardevolle aanvulling, maar op dat moment geen professional die 24/7 oproepbaar is.
Vorige week had ik 's nachts een oproep. Nu wordt ik normaal pas wakker na een wekker of 4, dus ben gewoon door het smsje heen geslapen.
Kan gebeuren.

**Geplaatst**: 06-03-19 00:20

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 00:20

Voor mij zou het dan voelen of door het feit dat ik er niet was iemand is overleden.

**Geplaatst**: 06-03-19 00:23

Geplaatst: 06-03-19 00:23

Polly schreef:
Gypsy schreef:
Ik blijf er over twijfelen. Ik ben als de dood dat ik de dag voor een examen een oproep krijg waar ik nog een week van overstuur ben oid...

Maar als je dat van tevoren weet zet je jezelf toch op "niet storen", dan krijg je geen melding.
Als mijn vriend nachtdienst heeft en ik ben alleen thuis met onze zoon zet ik hem ook uit. Dan kan en wil ik de deur niet uit en als ik een oproep heb wil ik gaan ook. Dus als ik weet dat ik niet weg kan zet ik hem op niet storen, dan krijg je geen bericht binnen en kan je lekker slapen.

Oh geen idee dat dat een optie was... Dan begint het al iets minder erg te klinken.[/quote]

Je hoeft niet naar een oproep als je niet kunt, en je kunt inderdaad de meldingen uitzetten waardoor je ze ook niet ziet. Het voelt misschien wat spannend in het begin, ik dacht ook dat ik me schuldig zou voelen als ik niet zou kunnen maar toen ik ooit op een ochtend wakker werd en zag dat er op half vier een oproep was geweest (alleen via sms binnengekomen) voelde ik me absoluut niet schuldig

**Geplaatst**: 06-03-19 00:24

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 00:24

Dat is heel fijn om te horen.

**Geplaatst**: 06-03-19 00:25

Geplaatst: 06-03-19 00:25

Avelienvd schreef:
Voor mij zou het dan voelen of door het feit dat ik er niet was iemand is overleden.

Ze roepen sowieso altijd meerdere mensen op, omdat het altijd kan zijn dat je niet in de buurt bent, niet weg kan of zoals ik niet wakker wordt... Ze houden er dus al rekening mee dat niet iedereen kan reageren. Daarnaast is er ook als je wel aanwezig bent en het goede doet een substantiële kans dat iemand het niet haalt. Zo is helaas het leven.

**Geplaatst**: 06-03-19 00:29

Geplaatst: 06-03-19 00:29

Kwal schreef:
Ik! Reanimatie geleerd vanuit mijn verpleegkunde opleiding. Al 4 oproepen gehad, ben er naar 3 geweest. Nog nooit hoeven reanimeren: een keer een gevallen man met dementie, een keer iemand flauwgevallen, en een keer de buurman van mijn schoonvader met een inwendige bloeding.

Ik vind het een fijne gedachte dat ik dorpsgenoten kan helpen indien nodig, wij wonen tussen 3 ziekenhuizen in (allen 20 normale autominuten rijden) en dan kun je als burgerhulpverlener echt sneller zijn.

Laatst naar aanleiding van een situatie op mijn werk een Kiss of Life besteld, echt een aanrader om te hebben als burgerhulpverlener Te bestellen op bol.com

Zo 'n Kiss of life is zeker aan te bevelen, hier in de apotheek is dat niet te krijgen trouwens. Heel stom eigenlijk, want het kan een boel ellende voorkomen, ooit op een forum iemand tegengekomen die notabene HIV opliep door zonder zo'n ding te reanimeren... Zelf ben ik geen burgerhulpverlener, aangezien ik qua gezondheid afgelopen jaar geen herhalingscursus reanimeren meer zag zitten.

**Geplaatst**: 06-03-19 00:30

Geplaatst: 06-03-19 00:30

Avelienvd schreef:
Voor mij zou het dan voelen of door het feit dat ik er niet was iemand is overleden.

Die iemand was al overleden, niet door jou maar voor jij de oproep kreeg.
Door erheen te gaan heeft zo iemand een kleine kans, een hele kleine kans.
Het is geen auto die afslaat he, je krijgt niet zomaar een hartstilstand dan is er echt wel wat aan de hand.
Er zijn echt wel andere hulpverleners geweest en de ambulance aanrijtijden zijn in Nederland best heel keurig, vooral in de nacht.

Mijn laatste was een jonge vrouw, partner was gestart, wij waren heul snel binnen en hebben overgenomen. Toen de monitor van de ambu erop ging had ze ritme dus afhijsen en wegwezen. Wel stopte ze steeds, dus steeds weer reanimeren en met een ritme check was er dan weer wat.
Die is dezelfde nacht overleden, ze had namelijk een enorm herseninfarct. Dan heb je gedaan wat je kon maar het heeft niet mogen baten.

Ander voorbeeld, tijdens reanimatie weer een ademhaling dus in de ambu en naar het ziekenhuis. Na 3 dagen IC geen enkel teken van leven en uiteindelijk de behandeling gestaakt waarna de patiënt uiteindelijk overleden is.

Verwacht geen wonderen he van een reanimatie, er zijn er niet veel die eruit komen, slachtoffer is al overleden en de reanimatie geeft een klein kansje, heel klein kansje en dan hopelijk zonder rest verschijnselen.

Voel je nooit schuldig.

**Geplaatst**: 06-03-19 13:12

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 13:12

Ik ben ook sinds anderhalf jaar burger hulpverlener. Ik heb ervoor gekozen om alleen oproepbaar te zijn in mijn eigen buurt. Het lijkt mij lastig als ik tijdens mijn werk een oproep krijg (ik sta voor de klas) en ik kan dus niet zomaar weg. Ik heb tot nu toe gelukkig maar 1 oproep gehad waar ik best van schrok. Je bent ergens toch wat naïef en denkt er niet over na dat zo'n oproep echt kan komen! De oproep waar ik heenging waren al een stuk of 5 mensen ter plaatse en ik hoefde gelukkig dus niet te reanimeren maar ik heb de ambulance opgewacht en ze de juiste weg gewezen. Daarna ben ik weggegaan, er was genoeg hulp ter plaatse. Ik vond het hartverwarmend om te zien dat er uiteindelijk een stuk of 8 burger hulpverleners ter plaatse waren en een stuk of 3 AED's. Ergens was het wel heftig, want je ziet een echt persoon liggen in plaats van die pop waar je altijd op oefent. En bij een schok van de AED schokt zo'n persoon helemaal mee. Logisch natuurlijk maar totdat je het echt hebt meegemaakt blijft het toch allemaal een 'scenario' met een pop.. Hoe fijn is het om te weten dat als je nog een keer een oproep krijgt, hoe heftig ook, je niet lang alleen blijft mocht je de eerste ter plaatse zijn. Ik vond het dus een fijne eerste oproep omdat ik nog niet meteen 'aan de slag' hoefde met reanimeren. Ergens blijft het altijd spannend maar ik vind het wel fijn om te weten dat ik dit voor andere mensen kan doen.

**Geplaatst**: 06-03-19 13:45

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 13:45

Wat een mooie ervaring.
Ookal ben ik in het dagelijks leven hulpverlener, bij een aed melding schiet ook mijn hartslag even omhoog.
Bij mijn allereerste echte reanimatie was ik ook als burger en toen heb ik de collega's van de ambu gevraagd of ik mocht blijven toen ze er waren, gewoon omdat het m'n eerste was.
Dat was prima.

**Geplaatst**: 06-03-19 13:54

Geplaatst: 06-03-19 13:54

Ik twijfel hierover. Heb wel BHV maar vindt het stukje levensreddende handelingen wat we daar krijgen minimaal. Ik voel me niet bekwaam genoeg hiervoor. Brandjes blussen en ontruimen vinden ze denk ik het belangrijkste onderdeel want daar worden we ruimschoots in geschoold. Het stukje reanimeren en AED wat we op zo'n ochtend ook nog krijgen stelt niet zoveel voor imo.

**Geplaatst**: 06-03-19 13:57

Geplaatst: 06-03-19 13:57

Ik ben ook burgerhulpverlener!

Wat ik alleen erg jammer vind is dat mensen niet aangeven dat ze erheen gaan. Hier in de buurt was vorige week een reanimatie en 59 mensen opgeroepen. Nog geen mensen die aangaven die kant op te gaan dus ik ben erheen gegaan. Bij aankomst stonden er al 10 andere burgerhulpverleners omheen..

Een reanimatie zal altijd wat met je doen. Ik denk altijd dat je het alleen maar goed kan doen en nooit fout. Zonder jou hulp was deze persoon sowieso overleden.

**Geplaatst**: 06-03-19 14:01

Geplaatst: 06-03-19 14:01

Bij mijn eerste oproep (spannend!) hoefde ik niet te reanimeren; toch best fijn als je even alleen maar hoeft te ondersteunen. Ik vind het alleen maar goed dat je aankomt, en er anderen zijn, of dat je weet dat anderen komen. Reanimeren is zwaar werk, en je kunt zoveel meer doen dan alleen reanimeren; omstanders op afstand houden, zorgen dat de weg vrij is en er mensen staan die anderen/hulpverleners de goede kant op wijzen, soms waar mogelijk geparkeerde auto's laten verplaatsen zodat de ambulances ruimte hebben, de reanimerenden ondersteunen door te tellen, of te zeggen dat ze het goed doen (dat is soms echt een fijne 'drive')

Daarna wel gereanimeerd. Mijn ervaring is dat op dat moment, de rest uitschakelt en je gefocust bent op wat je doet. Daarna krijg je ook een bericht; hoe het is verlopen, en of je behoefte hebt aan ondersteuning om het te verwerken.

Zelf ben ik er redelijk nuchter in. Polly zei het al; die persoon is al overleden, je probeert in die minuten die je er eerder kunt zijn dan de ambulance je best te doen om die (heel) kleine kans te grijpen.

Ik voel me dus niet schuldig omdat het niet lukt, maar juist 'blij' dat ik mijn best heb kunnen doen om proberen te helpen.

Overigens vond ik bij de reanimaties waar ik bij mocht zijn de saamhorigheid van de (burger) hulpverleners enorm mooi. Ook heel dankbaar, het is ook een klein beetje steun voor omstanders, familie en vrienden.

Zo ben ik een keer bedankt, omdat het zo'n steun was dat complete vreemden binnen een minuut of twee al op de stoep stonden en er alles aan gedaan hebben.

Voor nabestaanden verzacht het het verdriet niet, maar het haalt wel een gedeelte 'maar wat als ze er sneller bij waren' weg- alles wat gedaan kon worden is gedaan.

**Geplaatst**: 06-03-19 14:02

Geplaatst: 06-03-19 14:02

Ik ben geen burgerhulpverlener maar wijhebben wel een buurt AED aangeschaft met de hele straat.
Deze hangt bij mijn directe buren (begin van dooslopende straat) en daar zit ook een trainingskit bij.

Ik ben wel jarenlang BHV-er geweest op werk en heb aed training gehad, maar bij wisseling van baan dit niet doorgezet bij mijn huidige werkgever.

Bij ons in de straat wonen meerdere BHV-ers, 2 brandweermannen, 2 politie agenten en iemand die AED/reanimatie opleidingen geeft. Allen dus met ervaring in reanimatie/AED gebruik.

**Geplaatst**: 06-03-19 14:11

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 14:11

Mijn BHV diploma is al een tijdje verlopen, maar na mijn vakantie ga ik voor de EHBO cursus, deze zit bij mij inderdaad in mijn aanvullende zorgverzekering.

Daarna ga ik me ook weer aanmelden. Ik heb hiervoor eerder aangemeld gestaan maar de oproepen die ik kreeg waren nogal ver uit de buurt, dus tegen de tijd dat ik dan bij de reanimatie aan zou komen, zou die waarschijnlijk al afgevoerd zijn met de ambu.

Ik weet van mezelf dat ik in stresssituaties kordaat optreed en doe wat er gedaan moet worden, en daarna even instort, wat prima is. Ik zal er altijd wel aan blijven denken, maar aan de andere kant, ik heb dan gedaan wat ik kon.

Maar als je denkt dat je dat niet aan kunt, dan moet je je zeker niet aanmelden. Wel zou ik iedereen willen aanraden om een EHBO of reanimatie cursus te doen. Je weet nooit of je ooit een naaste ziet vallen, en dan geen flauw idee hebt wat je moet doen.

**Geplaatst**: 06-03-19 14:14

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 14:14

Dank voor dit topic!! Ik wist niet dat het bestond en heb me na het lezen van de verschillende reacties nu aangemeld.

**Geplaatst**: 06-03-19 14:16

Geplaatst: 06-03-19 14:16

Ik meld me hier ook. Ik heb op de middelbare school mijn EHBO diploma gehaald maar deze laten verlopen. Ik doe nu gezondheid en technologie, zegmaar technische verpleegkunde en werk in de zorg.

Nou is er vorige week een buurman overleden aan een hartstilstand, ze zijn in paniek de buurt rond geweest voor iemand die kan reanimeren. Ik had net op 2 minuten mijn bus gemist en was dus niet thuis. Ik kan reanimeren, maar het idee dat als ik mijn bus niet had gemist ik dus waarschijnlijk een bekende had gereanimeerd heeft me een beetje aan het denken gezet.

Ik heb contact opgenomen met mijn werk en na overleg is er uitgekomen dat ik 8 april BHV cursus ga doen. Ik ben nog jong, 20, maar deze ervaring heeft toch gemaakt dat ik het gewoon allemaal voor elkaar wil hebben.

**Geplaatst**: 06-03-19 14:31

Geplaatst: 06-03-19 14:31

xLeoniee schreef:
Wat ik alleen erg jammer vind is dat mensen niet aangeven dat ze erheen gaan

Als ik een oproep krijg kijk ik naar het adres, ik trek schoenen aan en ik ga, ik ga dan geen kostbare tijd verspillen met dat soort onzin als een bericht sturen.
Net als dat er vaak een rijtje mensen bij de aed kast staan, als er al iemand staat ga ik door naar het slachtoffer.
Als er meer hulpverleners zijn en je niet hoeft over te nemen kan je altijd nog de naasten bij staan, ambu opwachten, helpen sjouwen, straat vrij maken of weer naar huis gaan als dat allemaal niet nodig is.

**Geplaatst**: 06-03-19 14:41

Geplaatst: 06-03-19 14:41

Ik ben t ook. Ik ben BHV-er en evenementen hulpverlener bij Het Rode Kruis. en bij Hartslag.nu. paar keer een oproep gehad. 1 keer kunnen gaan. Toen was mijn mede collega burgerhulpverlener t eerste en had alles onder controle en was geen reanimatie. Wel gebleven om ambu en politie op straat in t donker op te vangen.

**Geplaatst**: 06-03-19 14:52

Re: Ben jij burgerhulpverlener?

Geplaatst: 06-03-19 14:52

Ik heb een certificaat AED en reanimatie. Gelukkig tot op heden niet nodig gehad.