Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-12-18 11:08

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst: 21-12-18 11:08

wat willen ze daar dan, dat ie nu in een doos onder een brug gaat wonen.
Prachtig dat ze intern nu geen andere plek hebben maar dan zou het IMO zo moeten zijn dat ze zoveel mogelijk passende zorg leveren zolang hij daar zit en als ze die zorg niet kunnen leveren dan moet de concurrent maar zorg leveren tot ze het wel kunnen bieden.

Maar wat ik nu zeg is mijn persoonlijk gevoel he, zo zal het waarschijnlijk wel niet werken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-12-18 11:16

Geplaatst door de TopicStarter : 21-12-18 11:16

Polly schreef:
wat willen ze daar dan, dat ie nu in een doos onder een brug gaat wonen.
Prachtig dat ze intern nu geen andere plek hebben maar dan zou het IMO zo moeten zijn dat ze zoveel mogelijk passende zorg leveren zolang hij daar zit en als ze die zorg niet kunnen leveren dan moet de concurrent maar zorg leveren tot ze het wel kunnen bieden.

Maar wat ik nu zeg is mijn persoonlijk gevoel he, zo zal het waarschijnlijk wel niet werken.

Dankjewel, dit had ik even nodig. Dit ga ik zeker zeggen vanmiddag. Als er emotie bij komt kan ik al gauw de juiste woorden niet vinden en laat ik over me heen lopen, maar dit is wel een sterke.
Het bizarre is dat iemand overal wel een woordje voor klaar heeft.

Net iemand van de wachtlijst(bemiddeling) gesproken, die gaf aan dat het nog wel maanden kan duren. Ik vind het ook gewoon zielig voor mijn vader.
Hij is 13 november opgenomen en na ongeveer 2,5 week was hij er weer redelijk bovenop. Hij zou mogen revalideren en dan naar huis. Dus dat werd hem eerst voorgehouden. Een paar dagen later belde hij me op dat de revalidatie afdeling 'hem niet wilde hebben' en bleek dus dat er besloten was dat hij definitief opgenomen zou moeten worden. Ik kwam daar pas achter na ruim 10 dagen wachten. Mijn vader kan soms niet goed praten en zich niet goed uitdrukken, ik dacht eerst dat hij weer aan het hallucineren was. Pas tijdens een gesprek met de arts kwamen we erachter dat het inderdaad klopte en dat is nu dus ook alweer ruim 2,5 week geleden.

Toen werd ik gebeld dat hij naar Musselkanaal kon. Het zag er online leuk uit, dus prima.
Ik alles ingepakt en toen ik de parkeergarage van het ziekenhuis in reed, werd ik gebeld dat het hele feest niet doorging, omdat hij dus die pomp heeft. Dat wilden ze daar niet. Weer slecht nieuws voor mijn vader. En nu maar wachten, wachten en wachten.

**Geplaatst**: 21-12-18 11:24

Geplaatst: 21-12-18 11:24

Ik word plaatsvervangend moedeloos van je verhaal. :(:)

helaas ivm mijn moeder en haar dementie toen bekend met het schuif maar door systeem. Mijn zus is zelfs werkzaam als verlleegkundige in dergelijke tehuizen maar zelfs zij kwam er niet door. Te ver heen voor het ene huis, medisch op dat moment teveel zorg voor de andere. We hebben echt nog net niet iemand de nek om gedraaid. Mijn vader kon naar niet meer thuis hebben, die kreeg zelf teveel mankementen. De zorg thuis ging niet meer samen met thuiszorg en toen met spoed opgenomen in een instelling die wel de zorg kon bieden, wel maar voor paar weken maar ze was in ieder geval in goede handen.

En alle instanties maar naar elkaar wijzen en het gevolg ben je niet mondig genoeg dan sta je soms letterlijk op straat. :(:)

**Geplaatst**: 21-12-18 11:25

Geplaatst: 21-12-18 11:25

Het is voor hem ook lastig dat hij zich niet goed kan uitdrukken, het voelt al snel als bemoederen als je dan als kind zijnde het woord moet gaan overnemen en voor je ouder moet opkomen. Dat is heel naar om te doen hoor, en heel moeilijk want zo hoort het voor je gevoel niet.
Kan je het opzeggen van de huur nog terugdraaien (waarschijnlijk niet maar het is het waard om te proberen, hij moet toch ergens wonen? Er is je een worst voorgehouden die ze daarna doodleuk weer teruggetrokken hebben, lekker makkelijk.
Emotioneel worden is geen schande he, en dat kan je ook gewoon benoemen en dan wachten ze maar even tot je een slokje water hebt genomen en weer rustig bent. Voor de zorgprofessionals is dit dagelijkse kost en die weten precies hoe het werkt (en het is hun ouder niet, dus minder emoties!!).
Ik werk zelf in de spoedzorg en ik probeer toch altijd even een momentje te bedenken "wat als dit mijn ouder was, zou ik dan tevreden zijn met de geleverde zorg" en heel vaak vragen we het ook gewoon aan de naasten hoor, of ze tevreden zijn of dat ze meer zouden willen. Wij kunnen in onze setting wel bedenken dat iemand thuis kan blijven maar de naasten moeten het oplossen. We kunnen niet altijd een opname regelen, er moet wel indicatie voor zijn maar van het benoemen krijg je vaak al veel meer tevredenheid, ook als je niet aan de wensen tegemoet kan komen maar dan kan je ook uitleggen waarom dat dan niet kan.
Zet eea ook op papier, iig wat je zeker wil zeggen en vragen, ookal denk je nu misschien dat dat wel lukt, neem je lijstje mee want anders loop je het risico overdonderd te raken.

**Geplaatst**: 21-12-18 11:31

Geplaatst: 21-12-18 11:31

TS, heb je het dan over de Boshof in Assen of moet hij naar een 'speciale' plek?

**Geplaatst**: 21-12-18 11:36

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst: 21-12-18 11:36

TS ik vermoed dat het een financiële kwestie is. De verpleeghuizen zijn voor een deel zelf verantwoordelijk voor de kosten van de Duodopa. Aangezien verblijf in een ziekenhuis de zorgverzekering nog veel meer kost zou je denken dat zij iets zouden moeten kunnen regelen. Zoals al eerder hier aangeven. Je even heel kwaad maken helpt soms.

**Geplaatst**: 21-12-18 14:08

Geplaatst: 21-12-18 14:08

Jemawi schreef:
@Letizia: ook voor een tijdelijke opname? Want dat lijkt het grote probleem te zijn...

Bij ons kan dat inderdaad.
Wij hebben op dit moment een cliënt die een bijzondere handeling heeft en gezien zijn partner voor ivm eigen ziekte en bij passende behandeling niet voor dhr kon zorgen, zijn alle verpleegkundige van kortverblijf (dus ook die van revalidatie en hospice) geschoold voor deze handeling zodat dhr bij ons opgenomen kon worden.
Het kan natuurlijk even duren (reken min. 2 weken) voordat al het personeel bekwaam is, maar het wordt wel gedaan.

**Geplaatst**: 21-12-18 15:46

Geplaatst: 21-12-18 15:46

blue_sky schreef:
TS ik vermoed dat het een financiële kwestie is. De verpleeghuizen zijn voor een deel zelf verantwoordelijk voor de kosten van de Duodopa. Aangezien verblijf in een ziekenhuis de zorgverzekering nog veel meer kost zou je denken dat zij iets zouden moeten kunnen regelen. Zoals al eerder hier aangeven. Je even heel kwaad maken helpt soms.

Dit is (of nee, dat zou het twee jaar geleden wel zijn en dat weet ik zeker uit ervaring) klinklare onzin. Hoe kom je daarbij?? Die kosten zijn voor de zorgverzekering en ze worden vergoed. En het vervangen van de medicatie is écht geen hogere wiskunde.

TS klinkt kinderachtig, maar ik zou wat dingen opschrijven die je echt wilt benoemen. Zo’n gesprek is emotioneel en heftig. En ik weet niet hoe het bij jullie is, maar mijn vader was door de Parkinson niet mondig genoeg meer. De wereld ging te snel voor hem. Dus jij moet het doen. En je doet het hartstikke goed!

Het vervelende is dat je buiten je comfortzone moet treden om resultaat te bereiken. Want anders wordt er over je heen gelopen en zijn zij weer even van het probleem af. Tot je weer aan de bel trekt. Ik was al mondig, maar ben nog mondiger geworden in die tijd.

De neuroloog heeft ons aan het einde van de rit nog excuses gemaakt en toegegeven dat hij fout zat. Ik heb dan ook geen seconde spijt gehad van mijn pitbull gedrag. Het zijn ook maar mensen he? En de gemiddelde persoon die je tegenover je hebt, zal er, door gewenning aan alle bureaucratie en de cultuur in de zorg, waarschijnlijk geen nacht van wakker liggen.

Klinkt hard, maar zo is het wel. Als jouw vader over een tijdje een eigen stekje heeft met goede zorg, dan zijn ze jou en jouw ‘gedrag’ ook al lang vergeten.

Overigens alle lof voor de handen aan het bed voor mijn vader hoor. Dat zijn niet de ziekenhuismensen waar ik aan refereer.

**Geplaatst**: 21-12-18 16:01

Geplaatst: 21-12-18 16:01

Olympia96 schreef:
blue_sky schreef:
TS ik vermoed dat het een financiële kwestie is. De verpleeghuizen zijn voor een deel zelf verantwoordelijk voor de kosten van de Duodopa. Aangezien verblijf in een ziekenhuis de zorgverzekering nog veel meer kost zou je denken dat zij iets zouden moeten kunnen regelen. Zoals al eerder hier aangeven. Je even heel kwaad maken helpt soms.

Dit is (of nee, dat zou het twee jaar geleden wel zijn en dat weet ik zeker uit ervaring) klinklare onzin. Hoe kom je daarbij?? Die kosten zijn voor de zorgverzekering en ze worden vergoed. En het vervangen van de medicatie is écht geen hogere wiskunde.

Dit was eerst wel zo, maar nu gelukkig niet meer. Er is een tijd geweest dat ‘dure’ mensen geweerd werden uit verpleeghuizen omdat toen de medicatie van het instellingsbudget ging.
Nu worden medicijnen bij verblijf in verpleeghuis (dus verblijf + behandeling) vanuit de WLZ vergoed en in thuissituatie of verzorgingshuis vanuit de zorgverzekeraar.
Dus dat zou de reden niet moeten zijn...

Vervangen van medicatie is idd geen hogere wiskunde, maar is wel aan veel regels verbonden. Als je de juiste papieren niet hebt mag je niet eens een zuurstoffles afkoppelen en een nieuwe aanzetten :')

Als mbo’er in de zorg dan. Als fysiotherapeut mag ik het weer wel. En de meeste mensen doen dat trouwens zelf want dat kunnen ze thuis ook. Zo krom zijn de regels af en toe.
En als het fout gaat en je hebt ongekwalificeerd personeel rondlopen die eraan hebben gezeten ben je goed het bokje. Dus instellingen zijn er wel voorzichtig mee.
Mij lijkt het een kwestie van een kort lesje, maar dat kost natuurlijk weer geld enzo -O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-12-18 18:25

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst door de TopicStarter : 21-12-18 18:25

Even een update: (sorry als ik ergens niet op gereageerd heb of de PB's: komt later).

We zijn net terug uit het ziekenhuis. Feitelijk hebben ze hem daar onderdak aangeboden en willen iets schikken in de regels: hij mag dus af en toe de deur uit, alleen onder begeleiding.
Computer mag misschien, ook weer allerlei regels.

Het was een goed gesprek, maar even heel zwart wit: mijn vader woont dus nu in het ziekenhuis.
Joost mag weten voor hoe lang: 6 weken, 6 maanden, een jaar?

Ik heb alles gezegd wat ik wilde zeggen en heb me netjes gehouden (ze hadden dit niet hoeven doen) maar ai ai ai, ONGELOOFLIJK dit.

**Geplaatst**: 21-12-18 18:32

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst: 21-12-18 18:32

Ik snap dat het een hele vervelend situatie is, maar ik snap niet zo goed op wie je nu boos bent. Het ziekenhuis? Die zijn ook afhankelijk van waar er plek is, en als er nergens plek is kunnen zij dus niks. Zoals je zelf al zegt, het is al heel wat dat hij in het ziekenhuis mag blijven.
Of is het meer een algehele onvrede en onmacht waarbij het lijkt alsof je het ziekenhuis het kwalijk neemt?

**Geplaatst**: 21-12-18 18:33

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst: 21-12-18 18:33

Ik heb juist het idee dat TS helemaal niet boos is op het ziekenhuis maar op de instellingen die steeds toezeggen en dan weer terug trekken.
Dat TS nu emotioneel reageert is natuurlijk volkomen begrijpelijk imo

**Geplaatst**: 21-12-18 18:36

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst: 21-12-18 18:36

Ja dat snap ik ook volkomen. Maar het kwam op mij over alsof ze erg boos is op het ziekenhuis, vandaar dat ik het even vroeg.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-12-18 23:27

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst door de TopicStarter : 21-12-18 23:27

Ik ben zeker niet boos op het ziekenhuis, maar wel erg gefrustreerd door de gang van zaken. Ze doen hun uiterste best maar tegelijkertijd realiseren ze zich ook wel dat dit geen plek is om te wonen.
En ja, wat moet je dan. Ik ben allang blij dat hem niet op straat zetten hoor!

Polly dankjewel, heldere kijk op de zaken, ik ben het even helemaal kwijt.

Ga morgen nog even bellen met Menzis en overweeg een oproep op sociale media.

**Geplaatst**: 21-12-18 23:30

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst: 21-12-18 23:30

Snap ik helemaal hoor, ik heb er helaas met mijn werk regelmatig mee te maken dat er op stel en sprong een opname geregeld moet worden (bij voorkeur midden in de nacht).

**Geplaatst**: 21-12-18 23:31

Geplaatst: 21-12-18 23:31

Op wat voor afdeling ligt je vader? Praktisch ieder ziekenhuis heeft een actieve en groeiende afdeling geriatrie/ouderengeneeskunde (voor zover ik weet is dit in het Martini zelfs een van de speerpunten van het ziekenhuis) en die kunnen vaak ook iets betekenen in dagbesteding en het aanbieden van structuur. In mijn ziekenhuis kunnen we dat zelfs voor herstellende IC-patienten organiseren, dus voor iemand die in essentie mobiel is zou dat zeker mogelijk moeten zijn.
En een dagje verlof met de feestdagen moet te regelen zijn als er gedurende de periode thuis geen medicatie-wisselingen noodzakelijk zijn. Daar zou ik echt naar informeren als jullie dat als familie zien zitten, maximale tijd dat mensen tijdens een ziekenhuisopname afwezig mogen zijn is volgens mij <48 uur. Ik heb zo vaak weekendverlof geregeld voor patienten in mijn tijd als zaalarts.

Verder is de regulering en bureaucratie in de zorg vreselijk doorgeslagen. Ik vind absoluut dat we veilig moeten werken, maar je kunt ook de praktijk volledig uit het oog verliezen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-12-18 23:39

Geplaatst door de TopicStarter : 21-12-18 23:39

gomir schreef:
Op wat voor afdeling ligt je vader?

Hij ligt op Neurologie.

Ik vind het vreemd dat dat niet genoemd is, maar ik zal het zeker vragen.
Ze hebben aangegeven dat alles bij ons ligt, dus: even met verlof, van de kamer af etc. moet door de familie of vrienden geregeld worden.

Ze hebben ook aangeven soepeler te willen omgaan met het verlofbeleid. Hij moet bijvoorbeeld nodig naar de kapper en mag daarvoor even weg. Met Kerst mag hij ook wel even weg.
Dankjewel.

**Geplaatst**: 21-12-18 23:55

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst: 21-12-18 23:55

Jemig wat een ontzettend nare situatie. Ik heb helemaal geen tips maar wil je wel heel veel sterkte wensen en ik hoop dat het binnenkort goed komt. Jij bent een doorzetter dus dat ga je vast bereiken! Knuffff

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-12-18 11:48

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-18 11:48

Dankjewel Joke! :(:)

Ik zie net online dat ze zorgverzekeraar niet bereikbaar is op zaterdag (althans voor deze vragen).
Dat is wel erg jammer maar begrijpelijk. Ga nu een oproep op sociale media in elkaar draaien...

**Geplaatst**: 22-12-18 18:12

Geplaatst: 22-12-18 18:12

Jemawi schreef:
Dankjewel Joke!

Ik zie net online dat ze zorgverzekeraar niet bereikbaar is op zaterdag (althans voor deze vragen).
Dat is wel erg jammer maar begrijpelijk. Ga nu een oproep op sociale media in elkaar draaien...

Doe hier even een linkje, ik zit ook in het noorden en veel vrienden en bekenden in de zorg! kan ik hem delen.

**Geplaatst**: 22-12-18 18:27

Geplaatst: 22-12-18 18:27

Jemawi schreef:
Ik hoor haar verder praten maar neem het niet meer op. Vanuit mijn slaapkamerraam zie ik de buurvrouw kerstlampjes ophangen in de wilgenboom in hun tuin. Ondertussen praat de stem aan de andere kant van mijn telefoon door, maar haar stem vervaagt. De buurvrouw klungelt door met de verlichting en het snoer wat steeds weer in de knoop raakt.
Niet alleen dat snoer, maar ook onze zorg zit in de knoop. Heel erg zelfs. Het is één grote bol verstrikte rommel en ik krijg het niet meer uit elkaar.
Nooit had ik gedacht dat ik dit mee zou maken. Want we wonen in een welvarend land waar alles goed geregeld is. Dat mijn vader zonder medische reden vast zit in het ziekenhuis, is voor mijn onacceptabel. O n a c c e p t a b e l.
Hij wacht al twee weken op een tijdelijke plek in een verpleeghuis, want de definitieve heeft een wachtlijst. Misschien ook nog wel een lange ook, maar dat weet ik niet en er is ook niemand die me het kan vertellen.
Die tijdelijke plek is een drama. Mijn vader heeft een duodopapomp voor zijn Parkinson medicatie via een peg sonde in zijn buik. Ik krijg de indruk dat iedereen doodsbang is voor dat ding en iedereen zich erachter verschuilt. ‘Oh, meneer heeft een duodopapomp? Nee sorry, die zorg kunnen wij niet bieden’. And so on, and on, on. Een gebed zonder einde.

Ik voel me vreselijk machteloos en sta met mijn rug tegen de muur. Mijn vader die zo gesteld is op zijn vrijheid (voor zover hij die nog heeft) maar niet zonder begeleiding zijn kamer af mag. Bijna niemand meer heeft omdat Parkinson relaties kapot maakt. Mijn vader die met Kerstmis, Oud en Nieuw en als het zo doorgaat ook met Hemelvaart en Pinksteren, in het ziekenhuis zit waar hij doodongelukkig is.
Even wachten is prima, maar dat ik woensdagmiddag gebeld werd met de mededeling dat hij in het ziekenhuis moet blijven omdat er geen tijdelijke plek voor hem is, kan écht niet.

Ja, ik ben blij dat hij een dak boven zijn hoofd heeft en zijn prak krijgt. Maar ergens zitten waar géén tijd voor hem is, geen dagbesteding is, zijn geliefde computer niet geïnstalleerd kan worden, hij opgesloten zit op 12m2 omdat hij niet alleen zijn kamer af mag en dus eigenlijk nu wegteert, is in mijn optiek te idioot voor woorden. Hij is 74 jaar, heeft al 25 jaar Parkinson en kan niet veel meer verdragen. Niet te vergeten houdt hij een bed bezet voor iemand die misschien wel ernstig ziek is.
Hij verveelt zich stierlijk, kan niet met de computer in het ziekenhuis overweg en heeft inmiddels een sensor bij de deur staan voor wanneer hij besluit 'm te smeren.
Oprecht vraag ik me af waarom ze zo bang zijn voor die pomp. Cassette aansluiten in de ochtend, cassette afsluiten in de avond: ik zou het zelf kunnen doen, maar ik ben geen verpleegkundige.
Verder heeft hij geen andere zorg nodig dan bijvoorbeeld iemand die dementeert.

Wat is het probleem? Welkom in de zorg.

mijn tante en oom hadden beide ook ziekte van parkinson . Mijn oom werd in een verpleegtehuis gebracht omdat zijn vrouw het steeds zwaarder werd voor haar, Lichamelijk werd het steeds zwaarder. Mijn oom wilde steeds minder weg.( uit eten gaan , visite gaan) Mijn tante is altijd door mijn man verzorgd. mijn tante en oom waren zus en broer van mijn moeder

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-12-18 13:49

Geplaatst door de TopicStarter : 23-12-18 13:49

JeaDH schreef:
Jemawi schreef:
Dankjewel Joke!

Ik zie net online dat ze zorgverzekeraar niet bereikbaar is op zaterdag (althans voor deze vragen).
Dat is wel erg jammer maar begrijpelijk. Ga nu een oproep op sociale media in elkaar draaien...

Doe hier even een linkje, ik zit ook in het noorden en veel vrienden en bekenden in de zorg! kan ik hem delen.

Dat is erg lief! Link weet ik niet, maar het staat openbaar op mijn profiel: https://www.facebook.com/renee.alrich

@pompadour: familie dingetje dus. Weet je of het boven jouw oom en tante ook nog voorkwam?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-12-18 14:48

Geplaatst door de TopicStarter : 29-12-18 14:48

Ik heb nieuws! Er is een plek voor mijn vader gevonden $*\o/*$

Superblij mee, het is wel ruim 3 kwartier rijden maar soit.

Het heeft uiteindelijk best veel voeten in aarde gehad. Natuurlijk was/ben ik nog steeds heel blij dat hij in het ziekenhuis mocht blijven, maar het is uiteraard geen woonomgeving. En daar waren ze (eerst) wel heel stellig in. Ondanks dat hij niet veel mag is het personeel wel erg lief voor hem en maken ze ook wel gekkigheid met hem.

2 januari gaan we verhuizen. Hopelijk bevalt het hem. Fijn dat ik hier even mijn verhaal kwijt kon en dat jullie zo met mee hebben geleefd.

**Geplaatst**: 29-12-18 14:49

Geplaatst: 29-12-18 14:49

$*\o/*$ Wat een fijn nieuws! Goed begin van het nieuwe jaar.

**Geplaatst**: 29-12-18 14:51

Re: M'n rug tegen de muur: m'n vader zit 'vast' in 't ziekenhuis

Geplaatst: 29-12-18 14:51

Wat fijn!

Ik zat gister nog aan jullie verhaal te denken in de auto op weg naar huis na een nachtdienst. Fijn dat er toch nog zo snel een plekje voor hem gevonden is!