kiki1976 schreef:Mijn moeder had een nieuwe knie, en die moest ook veel oefenen. Direct nadat ze uit de narcose kwam werd ze op een apparaat gelegd dat je knie buigt.
Daarna oefenen, oefenen, oefenen en maar fanatiek erop dat ze de aantal graden nog niet kon buigen.
Knie bleef dik, stijf en moeilijk te buigen. Na 6 maanden doorgebogen onder ruggenprik, maar was tijdelijk. Knie werd dikker en dikker en was instabiel.
De orthopeed zei dat ze er maar mee moest leven en dat dit het meest haalbare was.
Geen genoegen mee genomen en naar de Sint Maartens kliniek gegaan.
Daar konden ze na een mri al zien dat d'r achterste kruisbanden kapot waren (vermoedelijk gebeurt met het doorbuigen, want volgens hun maar mag tot 3 mnd na de operatie).
Opnieuw een nieuwe knie was de planning. Bij de operatie schrokken ze wat het vele vocht had gedaan (gat in bot).
Helaas was deze operatie ook niet goed gegaan, onderste gedeelte stond een paar mm scheef in het onderbeen.
Toen 3e nieuwe erin, nu redelijk.
Dus laat je niet te snel afschepen, dat je er mee moet leren leven.
Dat sommige ziekenhuizen wel eens wat anders zien, hebben we ook beleefd met de enkel van mijn dochter.
Drie jaar geleden brak ze haar enkel, 4 breuken en een scheur (2 in onderkant scheenbeen, 2 breuken en scheur in groeischijf in enkel).
6 Weken onbelast gips gehad, daarna zoek het maar uit. Geen controle foto, niets.
Nu ondervind ze nog steeds dagelijks problemen, welke steeds erger worden.
Foto's gemaakt. Groeischijf goed hersteld, verspouwing van het spronggewricht, en mogelijke cyste.
Advies, spoed afspraak orthopeed, binnen 3 weken gezien.
Leuk een ziekenhuis met lange wachttijden van minimaal 3.5 maand. Op advies naar ander ziekenhuis. Cyste niet te vinden op de foto (andere ziekenhuis weigerde ze te geven).
Hun conclusie enkelbanden beschadigd en nog niet hersteld. 3 Maanden een brace.
Leek beter te gaan de eerste 2 maanden, daarna ging die meer pijn geven.
Terug naar orthopeed (ondertussen zelf wel de foto's gekregen van eerste ziekenhuis). Nu mri gehad en wachten op de uitslag. Maar kregen al te horen dat ze normaal de afspraken telefonisch doen, maar dat ze in haar geval wilde dat ze terug kwam naar het ziekenhuis, ondanks ze weten dat het voor ons een stuk verder weg is. Geeft geen fijn gevoel
Och dat is ook een heel erg verhaal.. Hopen dat het snel beter gaat!
Het is gewoon raar dat ze nu niks kunnen vinden, op zowel de röntgen, mri en echo ziet alles er perfect uit en toch blijft hij zo reageren. Mochten bij mij de klachten verslechteren ga ik direct naar de huisarts.