Geplaatst: 06-04-18 10:42 
Ik ga nu een beetje uitproberen wat ik verdraag qua eten. Gisteravond bloemkoolpizza gegeten en vanavond eten we patat. Ik heb tot nergebs last van. Wat een verademing! 
Ik had twee weken geleden 's avonds ineens de heftigste aanval die ik ooit gehad heb. Moest zelfs naar de ehbo. Heb daar toen diclofenac 100 mg zetpillen gekregen, die werken heel goed. Ik heb toen meteen maandag het ziekenhuis gebeld en hoorde dinsdag dat ik vrijdag terecht kon. Ik ben zo opgelucht!
Wel een vervelende situatie goeroe! Met die kleine van jou en de merries die ieder moment kunnen bevallen... Dan staat je hoofd hier ook niet naar
. En een rare opmerking van de anesthetist zeg! Heel onproffessioneel! Zij moeten dan juist naar een oplossing zoeken! Ik weet niet of je diclo mag tijdens de borstvoeding, maar voor een aanval is dat wel echt een goede pijnstiller. En als je eerder wilt zou ik er gewoon belletje aan wagen. Is bij mij tenslotte ook gelukt
Sterkte in ieder geval!
Mijn aanval van vorige week was ook één van de heftigste tot nu toe en heeft in die zin wel een beetje 'geholpen'. Toen het dinsdag weer begon zat ik er emotioneel alleen wel even helemaal doorheen. Gelukkig kwam die aanval na nog geen anderhalf uur (waarvan een uur een vervelend gevoel en 'slechts' een half uurtje echte pijn) plotseling tot een einde.
) 
Gelukkig niet misselijk geweest en natuurlijk wel wat pijn, maar niet te vergelijken met een aanval. Het idee dat deze pijn ergens goed voor is helpt volgens mij ook. Sinds het wakker worden heb ik alleen nog paracetamol en ibuprofen gehad. Het verplegend personeel was fantastisch. Mijn moeder en zoontje lagen bij mij op de kamer, dus het voelde een beetje als luxe kamperen. Normaal gesproken liggen er daar geen baby's, dus iedereen wilde natuurlijk even kijken. Het was erg rustig, dus er was genoeg tijd voor een praatje. Jammer dat dit ziekenhuis binnenkort verdwijnt. De komende tijd maar lekker rustig herstellen. Hopelijk zijn mijn klachten hiermee verleden tijd. 
Ik hield er rekening mee dat ik niet op mijn zij zou kunnen liggen (en ik voed vaak liggend, dus dat is dan niet zo handig), maar dat lukte zelfs al, ook al is het natuurlijk wel gevoelig.
Het waren kleine steentjes in elk geval, maar hij zei nog dat dat verder niks zegt over de hoeveelheid klachten die je kunt ervaren. Ik heb niks meegekregen, maar dat hoeft van mij ook niet zo, dus daar heb ik ook niet om gevraagd. Verder waren er gelukkig geen bijzonderheden, dus geen ontsteking ofzo. 
Ik stond bij de controle afspraak na tien minuten weer buiten 
