Een paar weken school, en nu al gestrest
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- Chiave
-
- Berichten: 5491
- Geregistreerd: 19-03-12
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst: 27-09-17 22:46
Nogmaals: Herman Brood Academie. Google even.
- Anoniem
Geplaatst: 27-09-17 22:48
Ik was eerst van plan om diergeneeskunde te gaan doen, maar tijdens 6vwo kwam ik erachter dat dat echt niet voor mij weggelegd was. Kunstacademie is heel anders dan leren, je bent eigenlijk vooral aan het doen. Ik zie mijn opleiding momenteel eigenlijk als één grote speeltuin waar ik alles kan doen wat ik maar wil (letterlijk álles is er
), en je echt bezig bent met maken, praktische dingen. Ik vind het absoluut niet lijken op school of leren. - antje_vip
-
- Berichten: 10001
- Geregistreerd: 25-06-10
- Woonplaats: Groningen
Geplaatst: 27-09-17 22:55
- miramii
-
- Berichten: 1197
- Geregistreerd: 26-09-14
- Woonplaats: In een hutje op de hei
Geplaatst: 27-09-17 22:55
Ik ben het inderdaad eens met de bovenstaande reacties; wat ik lees is veel negativiteit. Je mag/kan niets vanwege je ouders.. volgens mij hoor ik je ook zeggen dat zij je heel veel zang-, dans- en acteerlessen hebben gegund. Kijk en denk daar niet te licht over, veel jongeren krijgen daar niet de kans voor.
Maar goed, terugkomend op je vraag, ik denk dat je moet gaan kijken of deze opleiding bij je past.
Mijn advies aan jou is dan ook, ga in gesprek met je decaan. Er zijn ontzettend veel studenten die twijfelen over hun studie. Op mijn vorige opleiding is daardoor zelfs 60% van de studenten gestopt. Elke MBO heeft de mogelijkheid om gesprekken te voeren en eventueel beroepstesten te doen, om te kijken naar jouw mogelijkheden. Uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat dit heel verhelderend kan zijn, omdat je op die manier meer opties krijgt dan je nu opnoemt. Je hoeft niet óf dierenarstassistente óf bekende zangeres te worden. Er zijn echt ontzettend veel beroepen waarin jij jouw talenten ook kwijt zou kunnen. Zo iemand kan jou daarmee helpen. En juist omdat je zo aan het begin van je studie zit, zou ik daar nú mee bezig gaan. Het zou zonde zijn als je 1, 2 of 3 jaar verspild (en geld..), aan iets wat je nooit zult worden.
Of misschien ontdek je gaandeweg wel dat je voorliefde voor dieren toch een grotere rol speelt dan je op dit moment denkt. Dat het toch een dipje was. Besef ook dat alle begin moeilijk is. De overgang van middelbare school naar MBO of HBO is gigantisch groot. Er wordt een totaal andere houding verwacht, meer eigen verantwoordelijkheid, andere stof, andere mensen. Ook daarbij is mijn advies; zoek contact met je decaan. Ga in gesprek, laat iemand meedenken over je opties en je helpen om een beslissing te maken. Betrek je ouders hierbij, vraag ze om serieus mee te denken met je. Geef aan dat je het lastig vind, kijk hoe zij daarbij kunnen helpen.
- fleurtjeuh
-
- Berichten: 11524
- Geregistreerd: 24-05-11
- Woonplaats: Tussen het noorden en zuiden in nederland
Geplaatst: 27-09-17 23:00
ben eerst paardenhouderij gaan doen, 1 jaar volgehouden
toen overgestapt op paraveterinair, 2 jaar gedaan
toen teruggezakt naar niveau 3 dierverzorging om maar snel klaar te zijn(hoefde dan maar 1 jaar)
dat ook niet gehaald.
Toen gestopt met school en in het buitenland gaan werken, want dat is wat ik echt wilde!
Ik had geen geld, inkomsten of spaarrekening en ik ging werken voor kost en inwoning.
Als je ver terugzoekt dan kan je nog wel oude topics vinden over mijn tijd in belgie(western), engeland(springen) en een andere plek in belgie(dressuur).
Toen terug naar huis gegaan en in 2 jaar een zeer verkorte paraveterinair opleiding gedaan aan de andere kant van het land, gehaald en in die 2 jaar nog wat (voor mij) heftige persoonlijke dingen meegemaakt.
Als je iets echt wil, moet je doorzetten!
De zinnen, kan niet, wil niet en mag niet zijn funest voor je doorzettingsvermogen.
Als je iets echt wil, dan ga je daar voor en dan maakt de rest niet uit.
Al moet je gitaar leren spelen als een baas om daarbij prachtig te kunnen leren zingen dan doe je dat.
Als je het écht wil.
- Lynnepinny
-
- Berichten: 2787
- Geregistreerd: 14-03-10
Geplaatst: 27-09-17 23:01
Vergeet niet dat je ook pas 16 bent, je hebt de hele wereld nog aan je voeten! Lang bezig zijn met het oriënteren op wat je nou eigenlijk kan en wil doen is helemaal niet zo erg. Probeer anders eerst even door te bijten met je huidige studie. Wie weet gaat het over een tijdje al een stuk beter als je bent gewend aan het (huiswerk)systeem. Zo niet, dan kan je altijd nog kijken of de eerder genoemde kunstacademies bijvoorbeeld iets voor je zijn. Maar het is inderdaad een grote stap vanaf vmbo, ik ken het
- Anoniem
Geplaatst: 27-09-17 23:21
Lynnepinny schreef:Ik denk dat als je iets écht wil, je het ook wel kan. Lang doorstuderen voor een uiteindelijk doel is denk ik zo gek nog niet. Zelf zit ik nu bijvoorbeeld al ruim 8 jaar op de middelbare school. Dus van vmbo naar havo, een tussenjaar en nu zit ik in 6vwo. Waarom? Omdat ik heel erg veel interesse had in de opleiding diergeneeskunde, en ik dit ook waar wilde maken. Het moet natuurlijk ook nog blijken of ik wordt toegelaten, maar stel dat dit lukt dan zit ik nog eens 6 jaar 'vast'.
Vergeet niet dat je ook pas 16 bent, je hebt de hele wereld nog aan je voeten! Lang bezig zijn met het oriënteren op wat je nou eigenlijk kan en wil doen is helemaal niet zo erg. Probeer anders eerst even door te bijten met je huidige studie. Wie weet gaat het over een tijdje al een stuk beter als je bent gewend aan het (huiswerk)systeem. Zo niet, dan kan je altijd nog kijken of de eerder genoemde kunstacademies bijvoorbeeld iets voor je zijn. Maar het is inderdaad een grote stap vanaf vmbo, ik ken het
Even heel offtopic, maar wat geweldig dat je die enorme weg hebt afgelegd en nu in 6vwo zit! Er zijn er niet veel die je dat nadoen.
- eclair98
-
- Berichten: 11685
- Geregistreerd: 24-09-11
- Woonplaats: Overijssel en Drenthe
Geplaatst: 27-09-17 23:52
LoveGlove schreef:Cinnepin schreef:Ik heb niet alles gelezen, maar herken veel....bij mij is op veel latere leeftijd eruit gekomen dat ik ADHD heb, toen vielen alle puzzel stukjes in elkaar.
Ik denk zelf dat ik dat ook heb. En ik denk dat ik misschien ook een lichte versie heb van autisme. En ik wil daar ook graag op getest worden. Maar mijn ouders zijn er heilig van overtuigt dat ik niets heb. Nouja, dan niet. Dan ben ik elke dag aan het einde van de Dag maar moe door alle prikkels die ik op een dag binnen krijg.tengeltje11 schreef:ook al zijn dingen al zangschool ed niets voor jou,ook als zangeres heb je een cv nodig.
opleidingen zang,audities,deelnames aan 'got talent',.... staan daar gewoon goed en leuk op.
dus als je daar echt voor gaan,ga je toch je 'is niets voor mij' en 'lijkt me niets' en 'interesseert me niets'..... aan de kant moeten zetten en dat gewoon doen.
want daar lopen nog het meest vanal mensen rond die je verder kunnen helpen als ze iets in je zien.
hoe breder je netwerk,hoe makkelijker.hoe vaker je kop op bv tv komt,hoe beter en ga zo maar door.
als beginnende artiest kan je het gewoon niet maken van geen dingen te gaan doen 'omdat je ze niet leuk vindt'
zangeressen in spe,daar zijn er 100000den van.allemaal kunnen ze goed zingen.
om door te breken is meer nodig dan goed kunnen zingen.
Doorbreken is wel wat ik wil. En ik ben er van overtuigt dat ik dat ook kan.
Mijn ouders vinden die scholen en talentenshows ook niets aan trouwens. Maar ze vinden het hele zangeres gebeure niets aan. Alhoewel ik wel weet dat ze me zullen steunen als ik echt die richting op gaGoof schreef:Ga eens eem goed gesprek aan met een loopbaancoach of studiebegeleider.
Je kan wel artiest willen worden, maar de halve wereld wil dat en je moet wel heel uniek zijn wil het lukken. Je zal toch een basis nodig hebben om jezelf later van inkomen te voorzien. Een goede opleiding is altijd wijs.
Dat weet ik. Daarom doe ik ook deze opleiding. Mijn plannen zijn letterlijk altijd zo groot, en heel moeilijk haalbaar. Maar ik wil het wel
Mam heeft net toch wel gemerkt dat er iets mis met me is. Er zijn nu een hoop man, dus ik kan het nu niet gaan vertellen. Ik heb haar beloofd om het te vertellen, dus ik heb niet veel keuze meer. Het is gewoon zo lastig, omdat ik weet dat mam waarschijnlijk niet helemaal weet wat ze er mee moet. Ik bedoel, zangeres is niet zomaar wat. Ze weet wel dat dat is wat ik wil doen.
Nou TS, ook al ben je getest en heb je een labeltje, dit blijft. Je zou er mee leren omgaan, het blijft.
- moonfish13
- Berichten: 18488
- Geregistreerd: 20-08-07
Geplaatst: 28-09-17 00:42
Maar qua zangeres: zet dat uit je hoofd, en zorg eerst voor een goede opleiding zodat je ergens op terug kunt vallen, en dan kan zingen altijd nog.
Net als jij heb ik niks gedaan op het vmbo, en ik kan veel meer.
Maar ik heb nooit geleerd te leren, is dat bij jou ook aan de orde?
Dat het plannen en leren gewoon niet lukt? Want daar is vast hulp voor.
Ik heb een niveau 2 diploma, door ziekte moest ik stoppen maar ik wist het ook totaal niet wat ik er mee moest.
Ik ben nu 8 jaar uit het schoolbanken en werkgebeuren, en ik moet straks met 26 nog beginnen met bouwen voor mijn gevoel.
Mijn gevoel zegt niet meer langdurig naar school te willen, niet iedereen hoeft het hbo gedaan te hebben, maar wat ik wel wil?
Ik heb in elk geval een back up plan, met iets waar ik in korte tijd klaar mee kan zijn en ze gillen om meer personeel, vrijwel zeker al voor einde opleiding werk.
En verder ga ik zéker met professionals praten, wie weet komen zij met een geweldig leuk idee en valt alles zo op zijn plek.
En net als jij heb ik gauw teveel stress en prikkels, mét stempeltje maar dat houdt dus in dat ik werk moet vinden waar dat mee matcht.
Rustig werk, geen totale chaos en het liefst een kleiner bedrijf zodat ik niet met tig mensen te maken heb die mijn accu negatief leeg kunnen trekken.
Sommige mensen passen niet bij een standaard baan/studie met teveel drukte, nou en, dan zoek je iets wat daar wél bij matcht.
En daarin is je huidige studie denk ik prima, meeste dierenartspraktijken zijn toch kleine vaste teams, alhoewel baangarantie echt wel een puntje is bij deze studie.
De grootste winst is denk ik te halen bij echt willen, en accepteren dat je ondanks dat je slim bent her en der hulp nodig hebt.
Op zijn minst om je draai te vinden in je studie, en daar is niks op tegen om daar hulp bij te vragen!
- LoveGlove
-
- Berichten: 7934
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-17 06:23
En dat over mijn ouders, wat ze me wel hebben gegund, daar ben ik ook heel dankbaar voor. Mijn punt is dat er gewoon grenzen zijn gesteld die niet aan mijn eigen grenzen voldoen, en dat ik daar soms echt moeite mee heb. Er zijn helaas inderdaad ook kinderen die veeel minder geluk hebben dan mij. Dat vind ik zelf heel jammer
Ik zal wel eens kijken wat je bij een kunstacademie precies allemaal krijgt. Ik houd het in ieder geval open voor als ik klaar ben mer deze opleiding
Vandaag begin ik weer met frisse moed. En nu moet Ik echt opstaan, anders kom ik te laat
- verootjoo
- Berichten: 36813
- Geregistreerd: 19-10-03
Geplaatst: 28-09-17 09:43
En je geeft aan dat je niet tegen veel stress kan.
Ook is het niet waar dat je geen opleiding nodig hebt voor zangeres. Er zijn maar weinig grote zangers zonder opleiding/scholing.
Er zijn geen musicalsterren zonder toneelacademie/dansacademie of kleinkunstacademie opleiding. Het is gewoon keihard werken en je zit dan overigens nog wel langer dan 8 uur aan je huiswerk. Zijn ook nog HBO- opleidingen.
Overigens vind ik tot 8 uur aan je huiswerk vrij normaal? Een diploma komt je niet aanwaaien, daar moet je voor werken.
Het is wel lastig om voor iets te werken wat je eigenlijk niet wil. Kan je niet met een loopbaanbegeleider praten en erachter komen wat je werkelijk wilt?
- miramii
-
- Berichten: 1197
- Geregistreerd: 26-09-14
- Woonplaats: In een hutje op de hei
Geplaatst: 28-09-17 10:30
LoveGlove schreef:Ik lees dat mensen vinden dat ik geen goed doorzettingsvermogen heb. Ik ben anders wel al sinds ik er echt echt serieus mee bezig ben (dat begon dus echt rond mijn puberteit) wel al keihard aan het werken om zelf beter te worden. Dat weten zelfs mijn ouders niet. Ofja ze weten het wel, maar hoe ver ik ga, weten ze niet. En, waar baseer je dan precies op dat ik geen doorzettingsvermogen heb?
Ik denk dat dat vooral voortkomt uit de dingen die je schrijft. Van 6 tot 8 aan huiswerk zitten is niet ongebruikelijk voor een mbo/hbo opleiding. Dat soort dingen kunnen anders overkomen.
Echter zijn er ook een aantal factoren die effect hebben op iemand zijn doorzettingsvermogen. Passie en interesse voor hetgeen wat je doet, zorgen ervoor dat doorzetten je veel makkelijker afgaat dan wanneer je geen interesse hebt voor het betreffende onderwerp. Dan kan van 6 tot 8 studeren veel minderen belastend zijn dan bij een onderwerp dat je niet interesseert. Dat zal je ongetwijfeld ook gehad hebben bij bepaalde vakken op de middelbare school.
Ik heb het idee dat je de essentie uit mijn bericht niet helemaal opgepakt hebt. Het lastige is, voor alle bokkers uit dit topic, is dat het lastig is om de vinger op de zere plek te leggen. Ligt het inderdaad aan je doorzettingsvermogen en motivatie? Is het een tijdelijk dipje? Kamp je met de beginselen van een depressie (iets wat onder jongeren veel vaker voorkomt dan men denkt)? Is de druk te hoog? Je opleidingsniveau te hoog of te laag? Motiveren je ouders je inderdaad te weinig of zijn ze juist realistisch? Besides that ben je ook 16, een leeftijd waarop je sowieso aardig met jezelf in de knoop kan zitten.
Er zijn zo ontzettend veel dingen die deze situatie kunnen veroorzaken. Vandaar de decaan. Een gesprek kan sowieso geen kwaad, iemand die meedenkt en je ook kan helpen met leren.
Ik spreek zelf uit ervaring. Ik wilde jarenlang de paardenwereld in, maar er is weinig werk en weinig kans op succes. Ik koos voor een 'veilige keuze', een opleiding met een grote kans op een baan. Tijdens mijn mbo deed ik dus een opleiding onder mijn niveau en iets wat ik totaal niet leuk vind. In gesprek met een decaan heb ik dit ontdekt en heb ik een (hbo)opleiding uitgezocht. Voor mij gold dat ik mijn mbo in 3 jaar i.p.v. 4 jaar zou doen, zodat ik zo snel mogelijk mijn hbo kon starten. Dit heeft ontzettend goed uitgepakt en uiteindelijk kon ik dit zelfs combineren met mijn droom; de paarden.
Laatst bijgewerkt door miramii op 28-09-17 10:36, in het totaal 1 keer bewerkt
- Liezel1
- Berichten: 14963
- Geregistreerd: 20-10-04
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst: 28-09-17 10:35
- Dani
-
- Berichten: 14039
- Geregistreerd: 26-12-08
- Woonplaats: Alkmaar
Geplaatst: 28-09-17 11:27
LoveGlove schreef:En sommige dingen wil, of doe ik niet, omdat dat voor mijn gevoel geen zin heeft. Ik bereik er niet veel mee. Dat is mijn gevoel, en mijn gevoel heeft het nooit mis.
Dit pik ik er even uit.
Ik denk namelijk dat hier een belangrijk deel van het probleem in schuilt, in jouw overtuiging dat je gevoel altijd klopt. Dat is niet zo. Jij bent namelijk ook maar een mens, en mensen zijn feilbaar. We maken fouten. Ons gevoel wordt beïnvloedt door karaktertrekken, door je humeur, door wat je gisteren hebt meegemaakt. De ene dag voelt het alsof ik nooit succesvol kan worden, twee dagen later weet ik zeker dat ik over 5 jaar 10,000 euro per maand verdien.
Gevoel is 'maar' gevoel. Het is niet de waarheid. Maar als je gelooft dat je gevoel altijd klopt, dan zal je die overtuiging niet uitdagen en beperk je jezelf enorm. Wij mensen zijn enorm goed in onszelf voor de gek houden, en jij bent (helaas) geen unieke uitzondering. Hoe anders het misschien ook voelt. 
Er is nog iets wat me opviel bij het verloop van dit topic. Je begint over je vermoeidheid en demotivatie, en vertelt dat dit al zeker een jaar speelt. Dan schrijf je iets over zingen, je passie. En direct daarna trek je de conclusie: dát is waarom mijn studie niet lukt, omdat ik zangeres wil worden. Vervolgens gaat het topic vooral nog over die ambitie. Maar hoe weet je ineens zo zeker dat dit de reden is? Want ik vond mijn studie erg leuk, en toch was ik ook vaak moe en gedemotiveerd bij mijn huiswerk. Je worstelt hier al een jaar mee en 'ineens' heb je het antwoord, maar hoe kan het dat je hier nooit eerder aan hebt gedacht? Is dit écht de oorzaak? Of vind je het ook fijn om er een reden aan te hangen, een verklaring, zodat je niet verder hoeft te zoeken en jezelf ook geen schop onder de kont hoeft te geven? Nu hoef je geen oplossing meer te zoeken, nu kan je je focussen op je nieuwe doel, zangeres worden. En als dat niet lukt, en je blijft ongemotiveerd, dan kan je er niks aan doen want het komt doordat je andere ambities hebt.
Ik heb het idee dat jij heel erg zoekend bent naar een doel. En misschien ook naar aandacht, en dat bedoel ik niet negatief! In andere topics valt me op dat je vaak 'informatief' reageert: je wil mensen iets leren, iets uitleggen. Je laat graag zien wat je weet. En ook je ambities zijn groots. Je wil Neverland kopen. Je wil zangeres worden, maar dan wél internationaal. Dat zegt mij dat je niet alleen dolgraag wil zingen, je wil ook internationale aandacht en roem. En dat past dan weer in het plaatje van perfectionisme, waar je ook mee worstelt. Het willen bewijzen dat je goed genoeg bent, slim genoeg, talentvol genoeg, daadkrachtig genoeg.
Je fladdert. Van plannetje naar plannetje, van ambitie naar ambitie. En steeds valt het stuk en kan het niet, mag het niet of lukt het niet. Maar weet je, soms bedriegt je eigen gevoel je genadeloos. Soms mislukken plannen. Soms moet je jezelf een schop onder de kont geven en iets doen waar je geen zin in hebt. Soms moet je iets proberen waar je niet in gelooft.
Maak een beslissing. Wil je Neverland kopen? Dat staat fantastisch op je c.v. dus vooral doen maar ga er dan voor. Maak het concreet. Wil je deze opleiding afronden? Zoek hulp of tips om je focus te verbeteren en accepteer dat je met tegenzin je huiswerk zit te doen. Wil je zangeres worden? Zoek een opleiding die bij je past, of doe mee aan elke workshop en lokale talentenjacht die er is om bekender te worden in het wereldje en de juiste contacten op te doen. Twijfel je over die kunstacademie? Ga met Resistance en Warboel mee om rond te kijken of dat iets voor je is. Grijp die kansen aan.
Als het negatief of bekritiserend overkomt, sorry.
Zo bedoel ik het zeker niet. Ik herken mezelf wel een beetje in jou. Het perfectionisme, het zoeken naar verklaringen waarom ik dingen niet kon, de grootse plannen die nooit slaagden. Maar ik heb inmiddels geleerd dat de enige manier om iets te bereiken is om je schouders eronder te zetten en er 100% voor te gaan, ook als je soms twijfelt, ook als je geen zin hebt. Je kunt beter ergens vól voor gaan wat niet perfect aansluit op je droombeeld en die 7 (letterlijk of metaforisch) accepteren, dan blijven dromen van een te hoog gegrepen 10 en daardoor niks meer uit je handen krijgen.
- Janneke2
-
- Berichten: 23646
- Geregistreerd: 28-02-13
- Woonplaats: Ergens in Drenthe
Geplaatst: 28-09-17 11:29
Ik weet dat dit de associatie met ADHD kan geven.
Maar noch de prikkelgevoeligheid, noch de gedragskenmerken die soms tot de diagnose ADHD leiden hoeven blijvend te zijn.
(Al is de kans dat het blijft erg groot als je je er maar bij neerlegt 'dat het niet over zou kunnen gaan')
- davinci2412
-
- Berichten: 1655
- Geregistreerd: 07-11-12
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst: 28-09-17 11:55
Je kan best gevoelig zijn voor prikkels, misschien zelfs ADD of ADHD maar dat je enkel doet waar je zelf zin in hebt is gewoon kinderachtig. Mijn advies? Grow up en zet je schouders er onder.
- Dakario
-
- Berichten: 1625
- Geregistreerd: 19-01-08
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst: 28-09-17 12:01
- LoveGlove
-
- Berichten: 7934
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-17 13:03
davinci2412 schreef:Alle antwoorden die ts geeft staat wel iets in van ik kan niet, ik wil niet, daar heb ik geen zin in enz. Denk je nou echt dat als je zangeres wil worden je alleen maar dingen kan doen die je leuk vind. Je zal keihard moeten werken en regelmatig dingen moeten doen die je niet leuk vind!
Je kan best gevoelig zijn voor prikkels, misschien zelfs ADD of ADHD maar dat je enkel doet waar je zelf zin in hebt is gewoon kinderachtig. Mijn advies? Grow up en zet je schouders er onder.
Ik wil ook hard werken. Dat doe ik ook. Ik dans en zing en acteer bijna altijd als ik vrije tijd heb. Ik dans wel vaker 3 uur achter elkaar zonder pauze om daarna bijna flauw te vallen, omdat ik zo hard werk aan het verbeteren van een dans of een stijl. Maar kijk, dat vind ik ook echt leuk. Ik vind zingen leuk, dus ik doe het graag de hele dag door om maar die hoge noot uit dat liedje beter te halen. Hard werken doe ik echt wel. Ik betrap mezelf inderdaad wel vaker dat ik niet hard wil werken als ik het niet leuk vind. Daar ben ik ook weer mee bezig.
Kwa gevoel over de opleiding of de talentenshows. Dat gevoel had ik niet alleen gisteren, maar ook die dag ervoor. En dat jaar ervoor ook. En 2 jaar ervoor ook. En er zijn wel meer dingen gebeurt waarvan ik mijn gevoel heb gevolgd, en mijn gevoel had het goed. Misschien moet ik ook intuïtie zeggen ipv gevoel. Ik heb het met zwangerschappen nog nooit fout gehad met raden wat het zou worden. Doe ik ook via mijn gevoel. Als ik een dansje improviseer doe ik dat ook op gevoel. Als ik er bij ga nadenken gaat het mis. Ik laat mijn gevoel gewoon gaan. En dan ziet het er meteen veel beter uit. Dat heb ik ook geleerd van Michael Jackson.
Dat ik niet hard werk, vind ik niet dat je moet zeggen
Dani schreef:Er is nog iets wat me opviel bij het verloop van dit topic. Je begint over je vermoeidheid en demotivatie, en vertelt dat dit al zeker een jaar speelt. Dan schrijf je iets over zingen, je passie. En direct daarna trek je de conclusie: dát is waarom mijn studie niet lukt, omdat ik zangeres wil worden. Vervolgens gaat het topic vooral nog over die ambitie. Maar hoe weet je ineens zo zeker dat dit de reden is? Want ik vond mijn studie erg leuk, en toch was ik ook vaak moe en gedemotiveerd bij mijn huiswerk. Je worstelt hier al een jaar mee en 'ineens' heb je het antwoord, maar hoe kan het dat je hier nooit eerder aan hebt gedacht? Is dit écht de oorzaak? Of vind je het ook fijn om er een reden aan te hangen, een verklaring, zodat je niet verder hoeft te zoeken en jezelf ook geen schop onder de kont hoeft te geven? Nu hoef je geen oplossing meer te zoeken, nu kan je je focussen op je nieuwe doel, zangeres worden. En als dat niet lukt, en je blijft ongemotiveerd, dan kan je er niks aan doen want het komt doordat je andere ambities hebt.
Ik heb dat ik zo graag verder wil al meer dan een jaar. Dat is waar die struggel zit. Niet met demotivatie.
Ik weet van mezelf dat ik nu even in een dip zit, en dat ik over een week ofzo weer vol aan de gang ben. Nu heb ik deze week ook echt een drukke week. En daar zal het nu ook wel mee samenhangen.
Maar dat probleem over dat ik zo graag zangeres wil worden, en dat ik niet blij ben met wat ik doe, heb ik al heel lang. Maar momenten als gisteren zijn gewoon echt dat ik wens dat ik maar ik mijn vingers hoef te knippen, en alles gebeurt. Helaas is dat niet de realiteit. Zou trouwens wel makkelijk zijn zo
Maar ik ben er van bewust dat ik echt hard moet knokken. Dat heb ik al zo vaak gemoeten. En dat gaat bij mij echt letterlijk heel veel met vallen en opstaan. Gisteren ben ik gevallen, en ik probeer nu weer op te staan.
De motivatie is er nog niet helaas. Mijn hoofd zit een beetje stroef. Komt niet veel meer dan zaagsel uit op dit moment. Ik kon me ook niet focussen in de les. Ik heb wel mijn best gedaan, maar nee, helaas lukte het me niet. Maar ik ben nu niet meer in een depressieve bui, dus ik kom er wel weer uit
- LoveGlove
-
- Berichten: 7934
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-17 13:06
miramii schreef:LoveGlove schreef:Ik lees dat mensen vinden dat ik geen goed doorzettingsvermogen heb. Ik ben anders wel al sinds ik er echt echt serieus mee bezig ben (dat begon dus echt rond mijn puberteit) wel al keihard aan het werken om zelf beter te worden. Dat weten zelfs mijn ouders niet. Ofja ze weten het wel, maar hoe ver ik ga, weten ze niet. En, waar baseer je dan precies op dat ik geen doorzettingsvermogen heb?
Ik denk dat dat vooral voortkomt uit de dingen die je schrijft. Van 6 tot 8 aan huiswerk zitten is niet ongebruikelijk voor een mbo/hbo opleiding. Dat soort dingen kunnen anders overkomen.
Echter zijn er ook een aantal factoren die effect hebben op iemand zijn doorzettingsvermogen. Passie en interesse voor hetgeen wat je doet, zorgen ervoor dat doorzetten je veel makkelijker afgaat dan wanneer je geen interesse hebt voor het betreffende onderwerp. Dan kan van 6 tot 8 studeren veel minderen belastend zijn dan bij een onderwerp dat je niet interesseert. Dat zal je ongetwijfeld ook gehad hebben bij bepaalde vakken op de middelbare school.
Ik heb het idee dat je de essentie uit mijn bericht niet helemaal opgepakt hebt. Het lastige is, voor alle bokkers uit dit topic, is dat het lastig is om de vinger op de zere plek te leggen. Ligt het inderdaad aan je doorzettingsvermogen en motivatie? Is het een tijdelijk dipje? Kamp je met de beginselen van een depressie (iets wat onder jongeren veel vaker voorkomt dan men denkt)? Is de druk te hoog? Je opleidingsniveau te hoog of te laag? Motiveren je ouders je inderdaad te weinig of zijn ze juist realistisch? Besides that ben je ook 16, een leeftijd waarop je sowieso aardig met jezelf in de knoop kan zitten.
Er zijn zo ontzettend veel dingen die deze situatie kunnen veroorzaken. Vandaar de decaan. Een gesprek kan sowieso geen kwaad, iemand die meedenkt en je ook kan helpen met leren.
Ik spreek zelf uit ervaring. Ik wilde jarenlang de paardenwereld in, maar er is weinig werk en weinig kans op succes. Ik koos voor een 'veilige keuze', een opleiding met een grote kans op een baan. Tijdens mijn mbo deed ik dus een opleiding onder mijn niveau en iets wat ik totaal niet leuk vind. In gesprek met een decaan heb ik dit ontdekt en heb ik een (hbo)opleiding uitgezocht. Voor mij gold dat ik mijn mbo in 3 jaar i.p.v. 4 jaar zou doen, zodat ik zo snel mogelijk mijn hbo kon starten. Dit heeft ontzettend goed uitgepakt en uiteindelijk kon ik dit zelfs combineren met mijn droom; de paarden.
Vanuit mijn zicht kan ik antwoorden wat het nou is. Ik heb goede zelfreflectie gelukkig.
Ik heb nu een dipje, gecombineerd met ik denk een drukke week. En Nouja, school is heel makkelijk, maar daar zal het niet aan liggen. Aan mijn ouders ook niet, want mijn moeder heeft me juist net nog zitten motiveren. Even een paracetamol erin duwen, en op volle Touren vooruit.
Dus ik ga nu zo proberen om huiswerk te maken
- davinci2412
-
- Berichten: 1655
- Geregistreerd: 07-11-12
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst: 28-09-17 13:12
- tengeltje11
- Berichten: 7550
- Geregistreerd: 16-06-05
- Woonplaats: w-vl,belgie
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst: 28-09-17 13:18
toen ik nog 'jong' was,danste ik ook heel intensief.
de za bv 8u,zondag voormiddag 3u, in de namiddag vaak optreden of wedstrijd cheerleaden,elke week 's avonds dansen,verschillende uren.
daarvoor gekunstschaatst en ook dat was enorm intens.
ik deed ook een boel stijlen die ik minder leuk vond,maar ze staan goed op je cv,bieden een meerwaarde,dus volgde ik die ook.
dansen,zingen,acteren,....
de straat ligt er vol mee met mensen die het daarin willen maken.
als jij 3u/dag hieraan werken 'hard werken' vindt,dan denk ik toch dat je je volledige visie op alles eens herbekijkt.
daarom volgen mensen ook een dergelijke opleiding.
daar ga je uren en uren per dag intensief werken aan je kunnen.na school vaak nog extra uren in stijlen die je niet op school krijgt.
zo bouw je een cv op en heb je een stapje voor op het gros van alle andere mensen die ook menen het hierin te zullen maken.
- freetorun
-
- Berichten: 2265
- Geregistreerd: 22-04-09
- Woonplaats: Breda
Geplaatst: 28-09-17 13:19
Maar goed, het is natuurlijk wel heel vervelend dat je je op dit moment zo voelt. Als je echt zangeres wilt worden, lijkt het me goed dat je ook voor je droom durft 'te staan'. Boeiend wat andere denken. Als jij het wilt worden, is het goed dat mensen het weten, je kunnen zien, horen etc. Wie weet kent iemand wel weer iemand die jou kan helpen. En een goed filmpje op bv. youtube is dan wel erg handig.
En ik weet zeker dat als je er zelf zo voor staat, dat met je ouders ook overkomelijk is. Je bent 16, geen 12. Daarmee zeg ik niet dat je nu alles stiekem moet doen wat je ouders niet goed vinden, maar heb er een volwassen gesprek over.
- LoveGlove
-
- Berichten: 7934
- Geregistreerd: 28-01-14
- Woonplaats: Op een planeet genaamd aarde
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-17 13:36
Die minstens 3 uur geld op het moment ook ivm school. Maar in de zomervakantie heb ik elke dag, dag in dag uit me bezig gehouden met zingen en dansen enz. Niet alleen her werkelijk doen, maar ook terugkijken en mezelf verbeteren. Plannen opschrijven die ik wil bereiken en er daarna aan werken etc etc. Ik was er constant mee bezig. Nu gaat dat niet omdat ik school heb, wat ik eerlijk gezegd jammer vindt, want ik vindt het geweldig om de hele dag bezig te zijn met mijn passie
- Change3x
-
- Berichten: 6875
- Geregistreerd: 06-12-11
Re: Een paar weken school, en nu al gestrest
Geplaatst: 28-09-17 13:46