Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-05-17 21:26

Geplaatst: 22-05-17 21:26

Shanna schreef:
Kennen jullie de docu "Emma wil leven"?

Hele heftige docu, Emma is helaas al over the point of no return, maar ook echt een eye-opener.. Dat kan er gebeuren als je het monstertje in je niet de baas wordt, laat het nooit zo ver komen..

Op mij heeft deze docu een erg diepe indruk achter gelaten, maar ook wel echt als eye-opener.
Ik las ook reacties van mensen die het triggerend vonden, en ook van mensen die het liever niet alleen zouden kijken maar wel samen met een vertrouwd persoon of een begeleider bijvoorbeeld. Wees gewaarschuwd, maar ik persoonlijk vind het wel echt een aanrader.

Goede docu, maar kan ook helemaal verkeerd vallen. (In mijn geval heeft het voor een terugval gezorgd ). Kijk dus uit als je snel getriggerd bent ts!

**Geplaatst**: 22-05-17 21:34

Geplaatst: 22-05-17 21:34

BrechtCarlos schreef:
Shanna schreef:
Kennen jullie de docu "Emma wil leven"?

Hele heftige docu, Emma is helaas al over the point of no return, maar ook echt een eye-opener.. Dat kan er gebeuren als je het monstertje in je niet de baas wordt, laat het nooit zo ver komen..

Op mij heeft deze docu een erg diepe indruk achter gelaten, maar ook wel echt als eye-opener.
Ik las ook reacties van mensen die het triggerend vonden, en ook van mensen die het liever niet alleen zouden kijken maar wel samen met een vertrouwd persoon of een begeleider bijvoorbeeld. Wees gewaarschuwd, maar ik persoonlijk vind het wel echt een aanrader.

Goede docu, maar kan ook helemaal verkeerd vallen. (In mijn geval heeft het voor een terugval gezorgd ). Kijk dus uit als je snel getriggerd bent ts!

Inderdaad goed advies! Ik heb hem ook gekeken en hoewel ik dacht dat ik redelijk trigger-bestendig was, heeft het toch voor wat opschudding gezorgd. Het is zeker een goede docu, maar ik zou inderdaad oppassen met wanneer je hem kijkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-05-17 21:45

Geplaatst door de TopicStarter : 22-05-17 21:45

Bedankt voor al jullie berichtjes

@Newallure, ik heb naast een diëtiste en huisarts nog niet echt hulp gehad helaas ivm omstandigheden. Ik kan hiermee pas in juli beginnen, via pb kan ik dit eventueel uitleggen. Ik wil wel graag hulp.

@melissac, dankjewel, ik hoop dat jij ook weer helemaal beter wordt :(:)

@Shanna, die documentaire heb ik inderdaad gezien en is een van de dingen geweest die me over het laatste stukje hebben geduwd om echt hulp te zoeken en toe te geven dat ik wél een probleem heb (ipv het te ontkennen). Heel confronterend, ik zal te huilen terwijl ik keek, maar zo'n ontzettend eye opener geweest. Ondanks het feit dat Emma het helaas niet heeft gered, vind ik het prachtig wat zij kan bereiken en hoe sterk haar wil was om te overleven. Ik hoop met heel mijn hart dat het nooit zover komt als Emma heeft, gelukkig ben ik daar nog niet.

@Rocamor, klopt zeker, het is echt mijn mindset die moet veranderen...

@Danique, dankjewel. Het is soms zo confronterend om echt te typen wat er om gaat, hoewel ik hier nog steeds bepaalde dingen niet deel, en ik deel hier al veel en veel meer dan ik met mijn ouders, huisarts, diëtiste, of wie dan ook deel.

@Blijheid, het komt ook doordat eetstoornissen vaak als aanstellerij ziektes worden gezien. Het wordt zo veel 'geromantiseerd' in de media en in films waar alle beroemdheden die afvallen gelijk met anorexia worden bestempeld. Ik moet eerlijk toegeven dat toen ik jong was, ik soms ook weleens dacht dat sommige meisjes zich aanstelden of dat het nep was, puur om het feit dat zoveel mensen dat denken en omdat ik niet begreep dat als iemand wist van zichzelf dat hij een probleem heeft, het dan niet is opgelost. Ik dacht: als je het weet, dan eet je toch?

@Deni11, dankjewel!

@BrechtCarlos, gelukkig bij mij het tegenovergestelde, wat erg om te horen dat het bij jou wel voor terugval heeft gezorgd :(:)

Hopelijk op iedereen gereageerd! Ik zal later ook op alle pb's reageren die ik heb gehad. Echt, nogmaals, ik vind het zo lief dat iedereen zo steunend is en het afschuwelijk om te zien hoeveel mensen hiermee strugglen en ik hoop echt dat iedereen er boven op komt :(:)

Vandaag helaas weer een slechte dag. Hoewel ik iets meer op heb dan gisteren, ging het mentaal veel slechter. Gelukkig wel een leuke dag met mijn vrienden gehad en lekker volleybal gespeeld en paardgereden

Vanmorgen ook een foto gemaakt van mijn huidige figuur, en ik zie echt wel dat het te dun is. Toen ik nog niet doorhad dat ik een probleem had en regelmatig op Pro Ana sites zat en dergelijke, zag ik ook wel van dat soort foto's, maar ik dacht altijd ik ga maar zo ver tot het het figuur is dat ik wil, no way dat ik zooo erg doorsla, dat is helemaal niet mooi meer. En toch, iets in mij dwingt me nog steeds om zo min mogelijk calorieën te eten, zo min mogelijk vet, zo min mogelijk koolhydraten, terwijl ik eigenlijk mijn figuur soms niet eens zo mooi meer vind. Maar aan de andere kant ook weer wel, ik ben wel trots op het feit dat het me lukt om zo dun te zijn en ik ben nog niet zo dun als sommige van die meisjes en iets in mij wil wel bewijzen dat ik dat wel kán zijn. Als zij het kunnen, dan kan er hier toch ook nog wel wat af? Zoveel schade kan dat nou ook weer niet aanrichten, zij leven ook allemaal gewoon met dat figuur.
Ik weet dat dit niet de juiste gedachtes zijn, en ik ben er constant tegen aan het vechten, maar gisteren en vandaag verloor ik het. Vandaag heb ik bijna een uur zitten strijden om het feit of ik wel of geen bakje sojayoghurt met een beetje cornflakes en een appel mocht eten. 's Avonds lukte het me echt niet meer en ik wist dat als ik zelf ging koken het uit zou komen op niet meer dan een paar stukjes groentes. Gelukkig heb ik een trucje waardoor het me wel redelijk lukt om te eten als ik buiten de deur eet dus dat heb ik toen maar last minute gedaan. Duurde ook ongeveer een uur voordat ik eindelijk besloot toch maar te gaan eten, want het stemmetje zei dat ik dat niet mocht, want ik had al de yoghurt op. Als compromis dan wel weer het laagste in calorieën genomen, maar in elk geval meer op dan ik zou hebben als ik thuis at.

Maar goed, morgen weer een dag waarin ik het weer opnieuw kan proberen.

**Geplaatst**: 22-05-17 22:22

Geplaatst: 22-05-17 22:22

Recovery schreef:
Bedankt voor al jullie berichtjes

@Newallure, ik heb naast een diëtiste en huisarts nog niet echt hulp gehad helaas ivm omstandigheden. Ik kan hiermee pas in juli beginnen, via pb kan ik dit eventueel uitleggen. Ik wil wel graag hulp.

@melissac, dankjewel, ik hoop dat jij ook weer helemaal beter wordt

@Shanna, die documentaire heb ik inderdaad gezien en is een van de dingen geweest die me over het laatste stukje hebben geduwd om echt hulp te zoeken en toe te geven dat ik wél een probleem heb (ipv het te ontkennen). Heel confronterend, ik zal te huilen terwijl ik keek, maar zo'n ontzettend eye opener geweest. Ondanks het feit dat Emma het helaas niet heeft gered, vind ik het prachtig wat zij kan bereiken en hoe sterk haar wil was om te overleven. Ik hoop met heel mijn hart dat het nooit zover komt als Emma heeft, gelukkig ben ik daar nog niet.

@Rocamor, klopt zeker, het is echt mijn mindset die moet veranderen...

@Danique, dankjewel. Het is soms zo confronterend om echt te typen wat er om gaat, hoewel ik hier nog steeds bepaalde dingen niet deel, en ik deel hier al veel en veel meer dan ik met mijn ouders, huisarts, diëtiste, of wie dan ook deel.

@Blijheid, het komt ook doordat eetstoornissen vaak als aanstellerij ziektes worden gezien. Het wordt zo veel 'geromantiseerd' in de media en in films waar alle beroemdheden die afvallen gelijk met anorexia worden bestempeld. Ik moet eerlijk toegeven dat toen ik jong was, ik soms ook weleens dacht dat sommige meisjes zich aanstelden of dat het nep was, puur om het feit dat zoveel mensen dat denken en omdat ik niet begreep dat als iemand wist van zichzelf dat hij een probleem heeft, het dan niet is opgelost. Ik dacht: als je het weet, dan eet je toch?

@Deni11, dankjewel!

@BrechtCarlos, gelukkig bij mij het tegenovergestelde, wat erg om te horen dat het bij jou wel voor terugval heeft gezorgd

Hopelijk op iedereen gereageerd! Ik zal later ook op alle pb's reageren die ik heb gehad. Echt, nogmaals, ik vind het zo lief dat iedereen zo steunend is en het afschuwelijk om te zien hoeveel mensen hiermee strugglen en ik hoop echt dat iedereen er boven op komt

Vandaag helaas weer een slechte dag. Hoewel ik iets meer op heb dan gisteren, ging het mentaal veel slechter. Gelukkig wel een leuke dag met mijn vrienden gehad en lekker volleybal gespeeld en paardgereden
Vanmorgen ook een foto gemaakt van mijn huidige figuur, en ik zie echt wel dat het te dun is. Toen ik nog niet doorhad dat ik een probleem had en regelmatig op Pro Ana sites zat en dergelijke, zag ik ook wel van dat soort foto's, maar ik dacht altijd ik ga maar zo ver tot het het figuur is dat ik wil, no way dat ik zooo erg doorsla, dat is helemaal niet mooi meer. En toch, iets in mij dwingt me nog steeds om zo min mogelijk calorieën te eten, zo min mogelijk vet, zo min mogelijk koolhydraten, terwijl ik eigenlijk mijn figuur soms niet eens zo mooi meer vind. Maar aan de andere kant ook weer wel, ik ben wel trots op het feit dat het me lukt om zo dun te zijn en ik ben nog niet zo dun als sommige van die meisjes en iets in mij wil wel bewijzen dat ik dat wel kán zijn. Als zij het kunnen, dan kan er hier toch ook nog wel wat af? Zoveel schade kan dat nou ook weer niet aanrichten, zij leven ook allemaal gewoon met dat figuur.
Ik weet dat dit niet de juiste gedachtes zijn, en ik ben er constant tegen aan het vechten, maar gisteren en vandaag verloor ik het. Vandaag heb ik bijna een uur zitten strijden om het feit of ik wel of geen bakje sojayoghurt met een beetje cornflakes en een appel mocht eten. 's Avonds lukte het me echt niet meer en ik wist dat als ik zelf ging koken het uit zou komen op niet meer dan een paar stukjes groentes. Gelukkig heb ik een trucje waardoor het me wel redelijk lukt om te eten als ik buiten de deur eet dus dat heb ik toen maar last minute gedaan. Duurde ook ongeveer een uur voordat ik eindelijk besloot toch maar te gaan eten, want het stemmetje zei dat ik dat niet mocht, want ik had al de yoghurt op. Als compromis dan wel weer het laagste in calorieën genomen, maar in elk geval meer op dan ik zou hebben als ik thuis at.

Maar goed, morgen weer een dag waarin ik het weer opnieuw kan proberen.

Even over dat het altijd erger kan; Ja er zijn extreem magere meiden. Maar je hoeft jezelf niet te bewijzen in het kapot maken van wie je bent. Het is een EETstoornis en geen GEWICHTstoornis.helaas bestaat er een stereotype.... Er is geen finish en je eetstoornis gaat je nooit vertellen dat het genoeg is.

Heel goed dat je buiten de deur bent gaan eten. Dat is ook wel een stap. Super goed!

**Geplaatst**: 22-05-17 23:13

Geplaatst: 22-05-17 23:13

even een reactie op je post waar je reactie geeft op de mijne.. Op mijn uitleg over mijn onbegrip over eetstoornissen. Puur omdat ik het (gelukkig) niet ken.
Ik heb je uitleg helemaal gelezen waarin jebeschrijft dat je eigen twee persoonlijkheden hebt qua eten en gewicht .

Door je uitleg begrijp ik het wel beter, zeker met je vergelijking naar de angst voor de spinnen. Ik herken wat je zelf, je wilt iets graga maar er staat iets in de weg. een angst.
Opzich ben ik niet bang voor spinnen maar ik snapte de strekking van je verhaal.
Ik vind dat je het wel mooi beschrijft en lijkt me ontzettend moeiiljk om dit aan anderen te vertellen (vooral omdat de meesten het niet begrijpen waarschijnlijk, net als ik eerst..).
en dan hoef je dus ook niet echt op hulp van anderen te rekenen en dat is jammer.
De beste therapie voor angsten is exposure. Gewoon DOEN! maar inderdaad is dat maar een klein gedeelte van de aandoening.

Ik kan echt niet snappen dat iemand geen ijsje wil, maar ik begrijp het nu wel wat beter dat het voor jou niet zo werkt. dan denk ik inderdaad aan mijn angst voor naalden en het feit dat ik dat moest overwinnen ooit om erachter te komen of ik nog allergisch was voor honden (daarna kreeg ik mijn eigen duitse herder pup).

Mooi dat je het uitlegt. Misschien kun je er iets mee gaan doen voor lotgenoten wat betreft een blog ofzo. Je kunt mooie voorbeelden geven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-17 11:34

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-17 11:34

@brechtcarlos, dat weet ik inderdaad, maar voor mij is mijn gewicht een groot deel van de controle die ik dan heb. Ik weet niet waarom dit zo voelt voor me, maar het is inderdaad alsof ik een oneindige marathon aan het rennen ben die geen finish heeft. Een wedstrijd waarin ik constant 1e wil blijven.

@ Roycemack, dankjewel, fijn dat ik het een beetje heb kunnen verhelderen. Het probleem is inderdaad niet dat ik bang ben voor het ijsje, want dat wil ik wel graag, maar het is meer het gevolg van het eten van het ijsje. Helaas weet ik zelf ook niet waardoor dit zo voelt -O-

mijn verstand doet soms rare dingen.
En bedankt voor je compliment

ik hoop inderdaad met dit topic ook te bereiken dat anderen het beter begrijpen en dat andere mensen misschien ook hulp gaan zoeken, want ik dacht zo ontzettend lang dat het nog niet erg genoeg was wat er aan de hand was, dat ik geen hulp nodig had! Ik had het toch zelf veroorzaakt? Dan moest ik het ook zelf maar oplossen, terwijl dat me eigenlijk helemaal niet lukt. Ook hoop ik dat anderen inzien dat er geen regel is voor hoe je eetstoornis eruit ziet. Iedereen ervaart het verschillend en er is geen standaard waaraan je moet voldoen om een eetstoornis te hebben. Het fysieke uiterlijk is een gevolg ervan, maar als je psychisch gezien niet goed om kan gaan met eten, dan mag je om hulp vragen. Maak niet dezelfde fout als ik door te denken dat het erger moet zijn voor je hulp verdiend, want dan is het zo veel moeilijker om eruit te komen. Nu zijn er 1000'den meisjes en jongens die nog 100x verder zijn dan ik, maar het is zo onwijs belangrijk om ze vroeg mogelijk hulp te vragen. Des te groter is de kans op goed herstel!