Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-12-17 23:58

Geplaatst: 05-12-17 23:58

Ik heb vaak het meest last van irreële angsten, bang dat mijn huis affikt, zonder reden bijvoorbeeld. Altijd nadenken en piekeren over eventuele gevolgen en hoe iets wel of niet zou kunnen gaan... Ik weet allemaal niet waar ik over pieker, het is zóveel dat ik het zelf niet meer bij kan houden. Ik ben zelf ook erg slecht in positief denken inderdaad. Ook heb ik altijd last van een onbestemd gevoel in mijn buik, 'iets' zegt me altijd op mijn hoede en wantrouwig te zijn, altijd in totale staat van paraatheid en voel me altijd opgejaagd. Als ik een aanval krijg ga ik ontzettend zweten, trillen en verlies ik een beetje het overzicht van wat ik aan het doen ben(als ik er een krijg tijdens school/huiswerk maken onder druk) en raak ik even de weg kwijt.

**Geplaatst**: 05-12-17 23:58

Geplaatst: 05-12-17 23:58

Citaat:
Ja zeker.. Ik ben sowieso heeel lang heel negatief geweest in alles, positief denken lukte me gewoon niet. Nu wel iets beter maar soms zeg ik dan ook wel tegen mezelf joh Annet kom op zo erg is het allemaal niet en dan is het ineens JA HET IS WEL ERG, alsof je een engeltje en duiveltje in je hoofd hebt die tegen elkaar praten, het engeltje probeert dan de negatieve gedachten te sussen zeg maar en het duiveltje schreeuwt er over heen dat het allemaal wel erg is etc

Citaat:
Ja nou precies dat dus, echt heel herkenbaar. Dat duiveltje geloof ik ook veel sneller dan de engel helaas.

Oh het Engeltje/Duiveltje verhaal, dat is zó herkenbaar. Dat zeg ik ook altijd als ik mensen iets over GAS uit moet leggen $_/-\o_$

**Geplaatst**: 06-12-17 00:00

Geplaatst: 06-12-17 00:00

*steekt vinger op*
(edit: er zijn alweer een paar posts bijgekomen - ik heb minder ideale ervaringen met de hulpverlening.)

Het heeft mij verbijsterd, dat psychologen echt denken dat angst een gedachte zou zijn.
(Natuurlijk bestaan er 'angstgedachten', maar die zijn secundair.)

@ Eloya: angst en stress kunnen elkaar over en weer versterken (beiden hebben met stresshormonen van doen).
En: niet onbelangrijk: bij stress gaan al je zintuigen wagenwijd open. Je lichaam vindt dat je alles wat gevaarlijk kan zijn in de smiezen moet houden - erg vermoeiend!
Let op: zo werkt Moeder Natuur 'er is gevaar, waar zit het roofdier??'. Het gaat niet over een foute gedachte of een verkeerde gewoonte - het is instinct. Als jij vindt dat het verantwoord is om te ontspannen: HEEL erg graag!!

Ook ben ik mijn groepsgenote nog niet vergeten, die voor traumatherapie naar een knoeier van een psycholoog was gegaan.
De eerste fase van traumatherapie gaat over 'stabilisatie', jezelf kunnen troosten, kalmeren en bemoedigen, weten wat te doen tegen manipulatie, en nog een hele serie zaken om het in het 'hier en nu' goed te hebben.
...dat sloeg de knoeier maar gewoon over, 'lekker alles naar boven halen' onder het mom dat dat goed voor je is - Grrr!

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 06-12-17 00:01, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-12-17 00:01

Geplaatst: 06-12-17 00:01

Net nog met post. Snapte het niet, ga dan lopen malen en word angstig dat het niet goed is gegaan. Moeders geappt of ze wakker was en die heeft me mentale steun gegeven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-17 04:59

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-17 04:59

Ik ben dit topic gestart en las nog steeds mee, maar ivm pittige tijden het reageren op een laag pitje gezet.
Ik krijg nu al een tijdje cognitieve therapie, maar ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Mijn psychologe heeft af en toe vreemde manieren om een paniekaanval 'uit te lokken'. Ik vraag me af of het op deze manier vaker word gedaan?
Zo moet ik twee minuten lang op haar bureaustoel heel hard draaien om een paniekaanval na te bootsen? Nou word ik alleen wat duizelig ervan, maar een paniekaanval krijg ik niet. Wel heb ik laatst daardoor gigantisch hard mijn scheenbeen gestoten

en ze wil ook hyperventilatie oproepen. Nou snap ik de gedachtengang hier achter, maar het staat me toch tegen. Ook mijn man wil dat soort dingen liever niet omdat ik in het verleden door hyperventileren nog weleens ben flauw gevallen. Volgens mijn psychologe is dat echter onmogelijk?

Nogmaals: Ik snap op zich de gedachtengang wel achter het opwekken, maar ik sta er op deze manier niet achter. Is dat vreemd?

**Geplaatst**: 06-12-17 09:43

Geplaatst: 06-12-17 09:43

Cayenne schreef:
Ik ben dit topic gestart en las nog steeds mee, maar ivm pittige tijden het reageren op een laag pitje gezet.
Ik krijg nu al een tijdje cognitieve therapie, maar ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Mijn psychologe heeft af en toe vreemde manieren om een paniekaanval 'uit te lokken'. Ik vraag me af of het op deze manier vaker word gedaan?
Zo moet ik twee minuten lang op haar bureaustoel heel hard draaien om een paniekaanval na te bootsen? Nou word ik alleen wat duizelig ervan, maar een paniekaanval krijg ik niet. Wel heb ik laatst daardoor gigantisch hard mijn scheenbeen gestoten
en ze wil ook hyperventilatie oproepen. Nou snap ik de gedachtengang hier achter, maar het staat me toch tegen. Ook mijn man wil dat soort dingen liever niet omdat ik in het verleden door hyperventileren nog weleens ben flauw gevallen. Volgens mijn psychologe is dat echter onmogelijk?

Nogmaals: Ik snap op zich de gedachtengang wel achter het opwekken, maar ik sta er op deze manier niet achter. Is dat vreemd?

Heel raar en totaal niet vreemd... Ik krijg zelf ook cognitieve gedragstherapie en waar ik met mijn psych mee bezig ben is het veranderen van mijn gedachten, ervoor zorgen dat ik probleem-oplossend ga denken ipv in mijn stress ga zitten. Natuurlijk doe ik ook wel eens oefeningetjes maar ronddraaien op je bureaustoel en hyperventilatie oproepen hoort daar absoluut niet bij. Wat een rare psych heb jij, die gaat wss een beetje zn eigen methodes erop na houden? -O-

**Geplaatst**: 06-12-17 09:56

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 09:56

Nee hoor, zo vreemd is dit niet. Bij instellingen gespecialiseerd in angst wordt hiermee ook gewerkt. Deze oefeningen noem je interoceptieve oefeningen en daarbij is het in dit geval de bedoeling om de lichamelijke sensaties bij paniek na te bootsen. Het idee daarbij is dat je gaat merken dat je niet in paniek raakt van die sensaties en dat je ze kunt uitzitten, ze gaan weer weg. Het is niet de bedoeling dat je echt in paniek zou raken (hoeft niet iig), maar het moet wel een beetje lijken op een paniekaanval voor jou

**Geplaatst**: 06-12-17 10:17

Geplaatst: 06-12-17 10:17

Ik ben niet gediagnosticeerd, maar volgens mij pas ik hier wel. Mijn obsessies zijn vooral opleidingsgericht. Momenteel dus helemaal in de stress over scriptie. Als er niks is om me zorgen over te maken, "default" ik naar de altijd leuke zorgen over de toekomst.

Hebben jullie alleen dwanggedachten of ook handelingen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-17 10:54

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-17 10:54

Wipher, zo bedoelde ze het inderdaad. Ik snap de gedachtengang ook wel, maar voor mij voelt het niet goed. Daarnaast heb ik chronische bronchitis (heb dat ook meerdere keren aangegeven) en een lage bloeddruk waardoor ik nog wel eens omval.

Ierpier, ja ik heb ook OCD-achtige trekken. Dat is ook in de diagnose naar voren gekomen. Bij mij komt het voort uit angst om de controle te verliezen. Ik heb niet de dwang om bijvoorbeeld 10 keer het lichtknopje aan en uit te doen, maar wanneer ik bijvoorbeeld niet iedere dag het huis stofzuig heb ik geen rust en voel ik me alsof ik het huis verwaarloos. Ik kan er ook heel erg slecht tegen wanneer iemand mijn schema in de war gooit. Dat zijn echt mijn hou-vastpuntjes

en ik heb daar best heel veel van.
Dat schijnt bij een GAS heel normaal te zijn?

**Geplaatst**: 06-12-17 11:07

Geplaatst: 06-12-17 11:07

Cayenne schreef:
(...)
Ik krijg nu al een tijdje cognitieve therapie, maar ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Mijn psychologe heeft af en toe vreemde manieren om een paniekaanval 'uit te lokken'. Ik vraag me af of het op deze manier vaker word gedaan?
Zo moet ik twee minuten lang op haar bureaustoel heel hard draaien om een paniekaanval na te bootsen? Nou word ik alleen wat duizelig ervan, maar een paniekaanval krijg ik niet. Wel heb ik laatst daardoor gigantisch hard mijn scheenbeen gestoten
en ze wil ook hyperventilatie oproepen. Nou snap ik de gedachtengang hier achter, maar het staat me toch tegen. Ook mijn man wil dat soort dingen liever niet omdat ik in het verleden door hyperventileren nog weleens ben flauw gevallen. Volgens mijn psychologe is dat echter onmogelijk?

Nogmaals: Ik snap op zich de gedachtengang wel achter het opwekken, maar ik sta er op deze manier niet achter. Is dat vreemd?

Ik vind het onverantwoord.

Okee, ik heb therapie gedaan bij onder andere het INPP.
Want op de een of andere manier was mijn Moro reflex teruggekomen. (Het schrikreflex dat kleine kinderen en aapjes delen: aapjes klampen zich vast aan de vacht van mama bij gevaar. Wat erg zwaar is - dus krijg je erg veel stresshormonen, om dat vastklampen vol te kunnen houden.)

Ronddraaien in een stoel is een prima manier om het Mororeflex weer te laten verdwijnen. Mijn ervaring was, dat bij het 'verdwijnen' van mijn Mororeflex de angststoornis meteen stukken milder werd...!

MAAR: mij is op het hart gedrukt: begin met een week lamg oefenen, kwart cirkel in 15 seconden - 8 seconden rust - in 15 seconden de kwart cirkel terug - 8 seconden rust. (Daarna ga je dingen uitbouwen. Maar je bouwt op en dat gebeurt voorzichtig.)

En ik snap drommels goed dat een mens een angstaanval kan krijgen van dit rondgezwier.
Sommige psychologen schijnen te denken dat ze alles weten en dat moeder natuur dom is en dat angstaanvallen dom zijn - en dan de psycholoog maar troosten ofzo

. Ik ben er echt boos over!!
Subtiele evenwichtsproblemen komen vaker voor en kunnen heftige angst oproepen. (Waarbij troost leuk is, maar verder geen zier helpt. En de aanvallen terugkomen tot de evenwichtssystemen goed op elkaar zijn afgestemd.)

...goed, gelukkig dat jij niet in paniek raakt of gaat dissociëren.
Maar dan nog: een psycholoog die jou misselijk maakt: "waar is het goed voor??"

Hyperventilatie opwekken vind ik al even belachelijk.
Accoord, zou iemand bang zijn voor hyperventilatie zou het wellicht nuttig kunnen zijn in het kader van 'desensitisatie', voelen dat het wel naar is, maar niet levensbedreigend.
Maar hier weet ze ook haar weetje niet (en dat voor een cognitief werkend iemand!) - je kunt wel degelijk flauwvallen. Tuurlijk kan dat, je wekt immers zuurstoftekort op. Sommige mensen denken tijdens hun eerste hyperventilatie aanval dat ze dood zullen gaan - wat uiteraard de angst versterkt.- Zodra je buiten bewustzijn bent, gaat je lichaam weer gewoon ademen (er aan sterven kan dus niet).

Maar ook hier weer: eerst is er het alarm van de amygdala, daarna gaat je lichaam in alarm en komen de angstgedachten - en dat kan zich verder ontwikkelen tot een hyperventilatie aanval. Maar tenzij het hyperventileren weer nieuwe angst oplevert: het ontgaat mij ten enen male hoe je minder angst zou moeten krijgen door jezelf naar te maken met 'stap 3' nabootsen.
De amygdala wordt daar echt niet minder overijverig van...

Edit: wat Wiper ook zegt: 'stap 3', de angst heeft toegeslagen - ervaren dat het heel naar is (...angst is een van de grootste rotgevoelens die Moeder Natuur kon verzinnen...) "maar dat je er niet dood aan gaat".
Helaas - wat Moeder Natuur wil, is dat je iets gaat DOEN als je bang bent.
Dus binnen bepaalde grenzen hebben de psychologen best gelijk hoor: jr gaat niet dood en je kunt het uitzitten.
Maar waarom zou je?
Met veteranen van uitzendingen doen ze in Nederland tegenwoordig een soort emdr op een loopband.
Ten eerste is het voor die stoere kerels prettig om te hollen en ye zweten of te stampen - maar de angst zakt er veel sneller door.

Laatst bijgewerkt door Janneke2 op 06-12-17 11:15, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-17 11:14

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-17 11:14

Bedankt voor je uitgebreide post (en uitleg!) Janneke. Naar mijn weten kun je idd wel flauwvallen van hyperventilatie, zeker in combinatie met chronische bronchitis. En dan doelbewust 120 seconden lang hyperventilatie opzoeken is dan best heftig. Volgens haar gaat het er om dat je dan door krijgt dat je tijdens een aanval op je lichaam kunt vertrouwen dat er verder niets ernstigs gebeurd.

**Geplaatst**: 06-12-17 11:25

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 11:25

Tjeu...!

Een gezond mens kan idd op haar lichaam vertrouwen, maar zaken als bronchitis hebben wel een andere logica.
Ontstoken slijmvliezen in je luchtwegen betekent per definitie dikker slijmvlies dus dunnere "buisjes" naar je longen.

En ik vind het ook een soort van cynisch: dat mensen zo weinig weten over angst en het lichaam...
het begint met een overijverige amygdala,
je zintuigen gaan wagenwijd open,
cognitief denken wordt onderdrukt,
je spieren worden beter doorbloed,
al die stresshormonen 'om te zorgen dat je vecht of vlucht
en de lijst is nog langer...

...en nadat de hotemetoot dit allemaal negeert, moet jij met al je angst op je lichaam leren vertrouwen...!
Terwijl je als gevolg van ontstekingen al moeilijker je zuurstof binnenkrijgt.

**Geplaatst**: 06-12-17 16:47

Geplaatst: 06-12-17 16:47

Cayenne schreef:
Wipher, zo bedoelde ze het inderdaad. Ik snap de gedachtengang ook wel, maar voor mij voelt het niet goed. Daarnaast heb ik chronische bronchitis (heb dat ook meerdere keren aangegeven) en een lage bloeddruk waardoor ik nog wel eens omval.

Ierpier, ja ik heb ook OCD-achtige trekken. Dat is ook in de diagnose naar voren gekomen. Bij mij komt het voort uit angst om de controle te verliezen. Ik heb niet de dwang om bijvoorbeeld 10 keer het lichtknopje aan en uit te doen, maar wanneer ik bijvoorbeeld niet iedere dag het huis stofzuig heb ik geen rust en voel ik me alsof ik het huis verwaarloos. Ik kan er ook heel erg slecht tegen wanneer iemand mijn schema in de war gooit. Dat zijn echt mijn hou-vastpuntjes en ik heb daar best heel veel van.
Dat schijnt bij een GAS heel normaal te zijn?

Dit heb ik inderdaad ook en is idd heel typisch voor GAS.

**Geplaatst**: 06-12-17 18:02

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 18:02

Janneke, je praalt erg denigrerend over psychologen.. Misschien dat jouw ervaring met hulpverlening negatief was, maar dat betekend niet dat psychologen niks snappen of het fysieke ontstaan van angst noet kennen..

**Geplaatst**: 06-12-17 18:55

Geplaatst: 06-12-17 18:55

Eh - ik werd idd vandaag boos.
Dat ging niet (alleen) over mijn ervaring (icm een gedegen opleiding) maar over de ervaring die hier in dit topic gemeld werd.

En tja - ik heb vriendinnen die psycholoog zijn.
Die hebben dit idd niet geleerd in hun opleiding, hoe angst ontstaat. (Beiden rond 1985 afgestudeerd...

)

Verder heb ik niet gezegd 'dat een psycholoog niets snapt', maar weten van ademhalingsproblemen bij bronchitis heeft charmes als je een hyperventilatie aanval probeert op te wekken bij iemand met bronchitis.
Weten dat je wel flauw kunt vallen etc etc (zie boven) - dat soort onkunde maakt mij boos.

Dat heeft niets denigrerends (of nu ja...) het gaat hier om iemand die gewoon naar mijn mening minder dan haar/zijn professionele best doet.
Een cliënt komt om hulp en heeft er recht op correct behandeld te worden zodat je niet verder beschadigd raakt.
"Schoenmaker blijf bij je leest."

**Geplaatst**: 06-12-17 19:53

Geplaatst: 06-12-17 19:53

Janneke2 schreef:
Eh - ik werd idd vandaag boos.
Dat ging niet (alleen) over mijn ervaring (icm een gedegen opleiding) maar over de ervaring die hier in dit topic gemeld werd.

En tja - ik heb vriendinnen die psycholoog zijn.
Die hebben dit idd niet geleerd in hun opleiding, hoe angst ontstaat. (Beiden rond 1985 afgestudeerd... )

Verder heb ik niet gezegd 'dat een psycholoog niets snapt', maar weten van ademhalingsproblemen bij bronchitis heeft charmes als je een hyperventilatie aanval probeert op te wekken bij iemand met bronchitis.
Weten dat je wel flauw kunt vallen etc etc (zie boven) - dat soort onkunde maakt mij boos.

Dat heeft niets denigrerends (of nu ja...) het gaat hier om iemand die gewoon naar mijn mening minder dan haar/zijn professionele best doet.
Een cliënt komt om hulp en heeft er recht op correct behandeld te worden zodat je niet verder beschadigd raakt.
"Schoenmaker blijf bij je leest."

Er wordt juist enorm veel onderzoek gedaan naar angst en hoe dat werkt en naar de behandeling ervan. Gelukkig hebben dat onderzoek en de verschillende behandelmethoden (en dus ook de opleiding) zich gewoon ontwikkeld sinds 1985

**Geplaatst**: 06-12-17 20:53

Geplaatst: 06-12-17 20:53

Ja, inderdaad.
Daarom kan ik er ook boos om worden.
Dat we in 1985 veel minder wisten -
"natuurlijk".
Maar qua behandelplan anno 2017 mag er idd wel nieuwe kennis worden gebruikt.
(Afgezien dus van aperte fouten als 'je kunt niet flauwvallen'...)

**Geplaatst**: 06-12-17 20:57

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 20:57

Mag ik mij hier ook melden? Weet niet of dit hier ook hoort, maar ik heb sinds juli last van hele heftige paniek/angstaanvallen. Ze komen uit het niets en zijn dusdanig heftig dat ik ook vaak weg val, of een paar seconden niets hoor of zie. Soms gaat het een of twee weken goed, maar soms heb ik ze ook vijf keer op een dag. Ik word er best naar van en het belemmerd mijn dagelijks leven inmiddels ook

**Geplaatst**: 06-12-17 21:38

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 21:38

Treffende beschrijving...

**Geplaatst**: 06-12-17 22:18

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 22:18

Nou, inderdaad. Welk boek is dat?

**Geplaatst**: 06-12-17 22:48

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 22:48

Turtles all the way down - John Green

**Geplaatst**: 06-12-17 22:54

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 22:54

Dacht ik al, heb ‘m zojuist besteld. Vond het een goed stukje tekst

**Geplaatst**: 06-12-17 22:56

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 22:56

Ben er pas net in begonnen. So far, so good. Typische John Green stijl en tot nu toe op momenten zeer herkenbaar

.

**Geplaatst**: 06-12-17 22:59

Re: Gegeneraliseerde angststoornis

Geplaatst: 06-12-17 22:59

Goed om te horen! Heb verder al zijn boeken gelezen en toen ik dit stuk las was ik om.

**Geplaatst**: 06-12-17 23:16

Geplaatst: 06-12-17 23:16

Ik kan me ook melden. Trouwens wel met tegenovergestelde ervaringen dan die van anderen in dit topic. Wat begon met een nare reis eindigde in een angst steeds breder werd en kreeg ik uiteindelijk ook paniekaanvallen in de bus en in de auto, op de fiets en eigenlijk bij alles wat betekende dat ik niet meteen naar een wc kon (dat was om de een of andere reden een soort voorwaarde geworden in mijn hoofd). En uiteindelijk kon alleen in de supermarkt lopen of het thuis op de bank zitten al reden genoeg zijn voor een paniekaanval.
CBD olie hielp wel tegen andere klachten, maar helaas niet tegen de angst.

Mijn behandelaar gaf me toen een tweesporenbeleid: pammetjes om überhaupt weer te kunnen reizen met auto/ov, en online angst/meditatiemodules waarbij je je angst op een cognitieve manier te lijf gaat. Bij die modules bestond een deel van de opdrachten inderdaad ook uit: rondjes draaien tot je net duizelig wordt, 'hyperventilerend' ademhalen tot je licht wordt in je hoofd, tig keer de trap op en af rennen - wel met de aantekening dat je het natuurlijk wel veilig moet houden voor jezelf en dat mensen die bijvoorbeeld hartklachten hadden hier voorzichtig mee moesten zijn.

In dit topic wordt geschreven dat dit niet helpt/onnodig wreed of onzin is: bij mij hielp het wel. De amygdala vangt inderdaad signalen op en zet die meteen om in het gevoel ANGST, maar vervolgens krijgt dat gevoel allerlei lichamelijke en geestelijke 'bijwerkingen' in je lichaam. En daar kun je vervolgens weer bang van worden, of ze verkeerd interpreteren, of ze groter maken dan ze zijn. In de cursus zat bijvoorbeeld een man die paniekaanvallen met alle bijbehorende nare lichamelijke sensaties kreeg en die sensaties interpreteerde als 'ik krijg een hartaanval en ik ga dood'. En dat zorgde voor zoveel paniek dat hij inderdaad bijna in het ziekenhuis belandde. Zijn angst werd verzwaard door de interpretatie die hij eraan toekende. Ik dacht door die sensaties bijvoorbeeld steeds dat ik ziek was en acuut een wc nodig had. Door diezelfde lichamelijke, nare sensaties in een veilige omgeving op te wekken (door al die idiote oefeningetjes) leer je jezelf eigenlijk gewoon aan dat 'snelle hartslag' niet automatisch 'hartaanval' betekent. Dus dan hoef je daar in elk geval niet meer bang voor te zijn als je bang bent. :Y)

Wat de cursus ook deed is het zelfbeeld aanpakken (ik ben een watje omdat ik angstaanvallen heb) en ook het verkeerd gekleurde denken wat erbij hoort (ik kreeg een paniekaanval in de winkel -> winkels zorgen voor paniekaanvallen). Het leert je het cognitieve stuk van de angst te relativeren (angst betekent niet dat ik dood ga, al die rotoefeningetjes overleefde ik ook als ik gewoon weer een paar minuten wachtte tot de misselijkheid/snelle ademhaling/snelle hartslag zakte, dat ik nu nare lichamelijke sensaties voel betekent niet dat ik doodziek ben, zometeen midden in de coupe ga overgeven, naar het ziekenhuis moet enz).
Als ik weer in de trein stapte en gegarandeerd weer een paniekaanval kreeg was ik nog steeds in paniek, maar kon ik die paniek tegelijkertijd wel relativeren. Dat hielp de emotionele helft weliswaar niet, maar mijn verstand sloeg niet meer automatisch mee op hol.

Iets anders wat de cursus deed is je uitdagen om copingmechanismes te vinden, en daar gaven ze ook voorbeelden van. In mijn geval bleek mezelf afleiden door te lezen bijvoorbeeld niet te helpen, maar muziek luisteren wel en een computerspel spelen al helemaal, en een computerspel spelen met koptelefoon op echt heel goed (je bent dan namelijk helemaal uit die enge situatie getransporteerd).
Als dat niet kon dan bleken stressballetjes/kubusjes goed om de paniekaanval op een wat mensvriendelijkere manier te doorstaan.

De pammetjes werkten om de angst wat te verminderen, maar ik liep daar wel tegen een probleem op doordat ik ze verkeerd gebruikte. Ik gebruik het liefst zo min mogelijk medicatie, dus was mijn idee: ik doe het gewoon op eigen kracht en als het écht niet meer gaat, dan neem ik een pammetje. Doordat ik mezelf dan steeds verder train in het zelf doen heb ik dat pilletje uiteindelijk niet meer nodig.
Gevolg; ik ging steeds meer tegen het uit mijn huis gaan opzien omdat ik de angst steeds zover liet oplopen.
Ik legde dat aan mijn behandelaar voor en die zei dat ik ze verkeerdom gebruikte en dat het in mijn geval beter was als ik zo'n pilletje juist voor vertrek innam zodat ik de angstaanval in het beste geval zelfs helemaal voor kon zijn. Als je namelijk een paar keer je huis uit kunt gaan zonder in paniek te schieten, dan vergeet je langzaam maar zeker dat er iets was om bang voor te zijn (nog zo'n cognitief probleem: de angst voor de angst, ook iets wat niets met de amygdala te maken heeft).

Die twee dingen zorgden er samen voor dat ik na een jaar eens in een cafe zat en me ineens verbaasde over het feit dat ik helemaal vergeten was om bang te zijn. Ik was ernaartoe gereisd, wist niet waar de wc was, of ik die wel op tijd zou kunnen bereiken, hoe laat de trein terug ging, wat als alles fout ging... Niet alleen had ik geen paniekaanval gehad, maar ik was ook vergeten om daar bang voor te zijn.
Een maand later stapte ik in de auto en kreeg die paniekaanval alsnog,

want ik bleek een terugval-maandje geboekt te hebben, maar doordat ik nog steeds al die cognitieve handvatten kon gebruiken en wist hoe ik de medicatie zo goed mogelijk in kon zetten bleek dat ook weer te overleven.

Dus ook al werken sommige technieken bij de een niet, bij de ander werken ze wel. En ook als ze de angst niet volledig weghalen (die cursus alleen was voor mij bijvoorbeeld niet genoeg geweest), dan kan juist een combinatie of opeenvolging van methodes ervoor zorgen dat door al die ervaringen het kwartje uiteindelijk alsnog valt. Ik ben juist heel blij dat er keus is, want iedereen is sowieso anders. Het enige jammere is dat je door al die keus soms de bomen niet meer door het bos ziet.