Geplaatst secricible schreef:Jeetje TS...verdomme, ik zou willen vloeken om dit soort dingen. Hoe iedereen probeert om je alles mee te geven en dan zo'n rotzak je vervolgens alsnog zoveel verdriet doet. En hoe vriendinnen vervolgens er voor zorgen dat je aan jezelf begint te twijfelen.
Jij bent NIKS schuldig. Alsjeblieft, ik hoop dat je dat diep van binnen nu beseft. HIJ is schuldig, niet jij. HIJ had moeten stoppen toen jij nee zei. Er is geen andere grens nodig dan het woord Nee. Kan hij die niet accepteren, dan is het een verkrachting. Daarvoor hoef jij niet te schoppen, niet te slaan, geen 10x nee te zeggen en ook geen 100x. Nee is nee, klaar.
Ik hoop dat je dit ooit kan verwerken, dat je de hulp kan krijgen die je nodig hebt.
Heel erg bedankt Secricible. Jouw bericht, en die van alle andere bokkers doen me echt heel veel goed. Onwijs bedankt allemaal.
baroeg schreef:hey TS, hier vandaag mijn eerste sessie gehad, en ja ben uren daarna heel erg misselijk geweest, maar er is ook een nieuwe soort rust over me heen gekomen. Ik wil er allemaal niet teveel op focussen, want misschien is dit ook weer gewoon een nieuw soort verstoppertje spelen van de gebeurtenis. Maar tot nog toe een okay ervaring. als je wil kan ik je een beetje op de hoogte houden over mijn traject, wellicht geeft het goede moed/ motivatie
Dat lijkt me erg fijn! Ben ontzettend benieuwd wat die therapie met iemand kan doen. Sterkte
.Saar4 schreef:Zo hee, mijn eerste reactie was intens medeleven met jou, maar mijn tweede reactie was boosheid. Ik zou deze rotzak en die pleurisvriendinnen van je zo graag eigenhandig in elkaar willen meppen!
Heel veel sterkte. Het is afschuwelijk wat je hebt meegemaakt maar je bent sterk en prachtig en je komt hier doorheen.
Dat heb ik heel lang gevoeld. Sterker nog, ik voel het nog steeds. Ik ben een enorm agressief persoon geworden door die gebeurtenis. Zo ben ik meerdere malen in gevechten terecht gekomen en heb daardoor ook de nodige klappen ontvangen gekregen (ook van het andere geslacht, vaker van het andere geslacht zelfs). Ook dat is niet bevorderend voor het vertrouwen in een ander..
Waves schreef:Lieve TO, jouw verhaal zou mijn verhaal kunnen zijn. Mij is zo goed als hetzelfde overkomen, zelfde manier, zelfde leeftijd, zelfde vakantiecontext en dezelfde freeze response van mij en ook doen alsof er niks gebeurd was tegen mijn beste vriendin en de groep waar ik direct na het gebeurde weer bij kwam. Ik heb het mijn vriendin nooit verteld. Het is tussen ons in komen te staan en de vriendschap is erdoor kapot gegaan. Nog iets wat de verkrachter veroorzaakt heeft.
Maar ik wil je een hart onder de riem steken. Ik ben inmiddels vijfentwintig jaren verder en denk er al heel lang nooit meer aan, het is weg. Het duurde wat jaren voordat ik toe kon geven aan mezelf dat het echt verkrachting was en daarna heb ik EMDR gehad. Dat heeft me goed geholpen. En de tijd. De tijd heeltbecht alle wonden. Sterkte Meis, je hebt nog een weg af te leggen maar weet dat het aan het eind van je weg weer veilig en vrolijk en fijn is. Echt waar.
Dikke knuffel. Heel bizar, ik had echt niet verwacht dat er zó veel anderen zouden zijn.
Bedankt voor je lieve reactie!
Eight schreef:Ik wil niet te ver in details treden met mijn verhaal, ik ben seksueel misbruikt op mijn 8e door een 16-jarige. Het enige wat werkelijk helpt is hulp zoeken. Het voelt prettig je verhaal anoniem kwijt te kunnen, maar echt helpen doet het je niet. Zoek een psycholoog/seksuoloog waar je je bij op je gemak voelt en laat je helpenEMDR heeft wonderen gedaan bij mij, ik heb het compleet kunnen verwerken terwijl ik er 15 jaar mee heb rondgelopen. Heel veel sterkte en succes, loop er niet te lang mee rond, dat is het niet waard
Heel veel sterkte. Verschrikkelijk dat je dit hebt mee moeten maken..
Mijn inbox staat altijd open voor je! Dit geldt ook voor de rest trouwens!
janouk schreef:Goed dat je jouw verhaal opschrijft en deelt
De geest is nu uit de fles. Ik hoop van harte dat je hulp zoekt om je te helpen om een begin te maken met de verwerking. Dat ben je waard.je eigen macht weer terug te pakken.
Er is geen reden om het geheim te houden, je hebt niets verkeerd gedaan. Niemand weet hoe je in gevaar gaat reagere: fight, flight, freeze of faint. Alle reacties komen voor. Dat is natuurlijk gedrag, je kan dat zelf niet sturen.
Wees lief voor jezelf
Wat onwijs lief, dankjewel!
_Alarm_wlkp schreef:Naarmate ik verder las, verzonken geraakte in de woorden, kwam het besef dat dit niet zomaar een verhaal is maar harde realiteit...
Ook ik TS kan er over meepraten, dezelfde gevoelens, gedachtes, het breekt je echt, het beperkt je zo hard in andere dingen van het leven, het zorgt dat je je sterk wilt voor doen maar diep binnen volledig kapot bent.
En die personen, die doen verder het leven in gaan alsof er nooit iets gebeurd is...
Je hebt het prachtig geschreven TS, ik hoop dat het wat oplucht.
En dat professionele hulp je alsnog wat kan helpen. Hier escaleerde het alleen maar, werd me te zwaar om me blijven open te stellen en telkens met die gebeurtenis te moeten dealen.
Dankjewel! Ik vind dat er inderdaad een flinke taboe ligt op dit onderwerp. Imo moet dit onderwerp gewoon met regelmaat besproken worden omdat het echt niet niks is. Vreselijk dat er vaak nog wordt gezegd dat meiden het zelf veroorzaakt hebben oid. Kotsmisselijk word ik er van..
KarmaWitch schreef:Wow heftig, dapper van je dat je het zo op papier hebt kunnen zetten! Ik herken mij in jou verhaal, deels dan wel, maar wel met de angsten waarmee je rondloopt. Dat het door een bekende gebeurt etc...
Ik raad je aan EMDR therapie te gaan doen, dat heeft mij erg veel geholpen!
Heel veel sterkte meid, je staat niet alleen!
Hier ga ik zeker even wat meer informatie over opzoeken. Dankjewel!
-----
Nogmaals allemaal ontzettend bedankt voor deze bijzondere, lieve reacties. Het doet me echt heel erg goed en geeft een bepaalde soort rust. Thanks.
