Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-02-17 21:59

Geplaatst: 13-02-17 21:59

Ik heb niet alle reacties gelezen.

Zelf zou ik er niet aan beginnen, als het echt alleen zou zijn om af te vallen. Ik kamp al jaaaaren met overgewicht en er mag best een kilo of 30 af. Om deze reden zit ik dus ook nog niet op mijn paard.
Heb het een jaar zelf geprobeerd en ben toen 4 kilo afgevallen (in 1 jaar dus...) Op een gegeven moment bedacht ik me dat dit niet op schoot :')

Ik doe niet aan dieten oid. Geloof in een "gezond eten en regelmatig sporten/bewegen" schema, maar merkte dat dit er door gebrek aan motivatie/doorzettingsvermogen bij mij niet goed uit kwam.
Dus nu begonnen met een personal trainer. Tuurlijk is dit prijzig, maar ben nu wel al in twee weken 2,5 kilo afgevallen... de knop is nu wel effectief om en lukt het me om foute dingen te laten staan.

Voor de mensen die een maagverkleining nemen voor een echte medische reden of als laatste redmiddel, oke.
maar voor zoals mensen zoals ik, die eigenlijk geen motivatie/doorzettings vermogen hebben vind ik het niet oke. Afvallen is hard werken en dat moet je zelf doen (met hulp van een dietist/personal trainer) niet door middel van je lichaam voor de gek houden.

Let's face it, ik heb "vroeger" de keuze gemaakt om ongezond te eten. Nu heb ik de keuze gemaakt om gezonder te worden.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:01

Geplaatst: 13-02-17 22:01

ryukapple schreef:
@koia maar als je op de juiste manier afvalt hoef je geen honger te hebben en nee het is niet makkelijk en soms is iets lekkers zo verleidelijk maar als je het dan laat staan voel je je zoveel beter. En een maandelijkse cheatday is ook zeker aan te raden om het vol te houden

Iedereen vind wel een andere 'juiste' manier, ik had echt alles wat je maar verzinnen kon geprobeerd. Was al een stuk of 10 keer op eigen houtje 30/40 afgevallen en weer langzaam aan aangekomen, vaak genoeg dingen afgewezen en me 'beter' gevoeld..wekenlang mezelf uitgehongerd met allerlei diëten. Na jaren van worstelen met mijn gewicht vond ik het wel mooi geweest. Is het zo fout om van je leven te willen genieten zonder steeds met eten en je gewicht te moeten worstelen? Ik ben nu 30 en EINDELIJK kan ik mijn leven leiden..maar misschien had ik het zonder hulp wel tot 40 moeten uitzingen? Ik vind het reteknap dat er mensen zijn die het zonder hulp hebben gedaan, ik persoonlijk had de hulp hard nodig en ik ben blij dat ik die gekregen heb. Waarom zou iemand die met een operatie is afgevallen niet mogen 'pronken' met hun lichaam maar iemand die zonder hulp is afgevallen wel? Dat is redelijk afgunstig. Overigens heb ik nooit gepronkt maar ben ik alleen maar blij dat ik nu een maat 38 aankan en dingen kan doen die vanzelfsprekend zijn voor een mens (zoals je eigen schoenveters dichtknopen..)
Ik heb trouwens al mijn trajecten zelf moeten betalen voor de geïnteresseerden hier, niks is van jullie belasting centjes vergoed hoor

**Geplaatst**: 13-02-17 22:01

Geplaatst: 13-02-17 22:01

smurffie schreef:
Ik kan me vergissen hoor.. Maar er zijn gewoon klinieken voor dwangmatig eten, hier kun je gewoon behandeld worden. Het heet de GGZ. Hier krijg je ook ondersteuning van een diëtiste.
Echter gewoon overgewicht, even als gewoon ondergewicht, is voor eigen rekening. Tenzij medische indicatie. Er wordt absoluut geen verschil gemaakt in onder of overgewicht, al willen mensen dat wel altijd geloven.

Maar door de HA word je automatisch doorverwezen naar de obisitas kliniek. En vervolgens naar die operatie.
Maar dat is wat ik mee heb gemaakt. Al die bovengenoemde dingen worden helemaal niet benoemd.
Het is gewoon gelijk ga maar een operatie doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-02-17 22:04

Geplaatst door de TopicStarter : 13-02-17 22:04

Ik denk niet dat mensen voor hun lol met 40 kilo extra rond lopen, maar uit gemakzucht die 40 kilo er wel aan blijft. Dan heb ik het ook over mijzelf. Ik riep al 5 jaar dat ik niet KON afvallen, maar toen ik het wilde was ik in 8 maanden 37 kilo lichter, dus kon wel, wilde niet.
En ik denk dat veel mensen die slachtofferrol innemen, deed ik namelijk ook. Ik had het alleen nooit in mijn hoofd gehaald om aan een operatie te denken, veel te jong voor! Terwijl ik dus zeker wel 35 a 40 kilo overgewicht had. Ik heb nu een gezond gewicht maar nog geen gezond lichaam, dus nog wat meer afvallen voordat ik mijzelf gezond zie.

Ik zeg echt nergens dat het makkelijk is. Maar ik vraag me dus af of het ook zo onmogelijk is als tegenwoordig verkocht wordt. En ik heb nog geen wetenschappelijke onderbouwing daarvan gezien.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:06

Geplaatst: 13-02-17 22:06

smurffie schreef:
Gloa schreef:
Maar nogmaals de vraag: hoeveel mensen met overgewicht hebben een stoornis of verslaving?

In mijn ogen heeft het meerendeel van de obesitas eters een smoesjes stoornis.

Omdat ik van onderbouwing hou, heb ik dat even opgezocht.
Minder dan 1% van de inwoners van Nederland heeft last van BED tegen 13.7% die obesitas heeft.

Minder dan 1% die de diagnose heeft neem ik aan? Maar dat is toch niet zo verrassend, als je nagaat hoe slecht deze eetstoornis gediagnosticeerd wordt? Immers: als je te dik bent, ben je in de ogen van de meeste mensen gewoon een slappeling die een schop onder zijn reet nodig heeft.
Inclusief psychologen trouwens.
Dus dat is in mijn ogen een onderbouwing van niks

Bovendien: de behandeling van een eetstoornis is veelal gericht op het symptoom; het eten. De onderliggende psychische problematiek doen ze 9 van de 10 keer helemaal niks aan. Ook niet in de eetklinieken.

Ik zeg echt niet dat iedereen maar aan de maagband moet. Maar ik geloof wel dat er te weinig gekeken wordt naar onderliggende oorzaken.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:08

Geplaatst: 13-02-17 22:08

Ik vraag me gewoon af of mensen die bij overgewicht van 'slachtofferrol' en 'gemakzucht' spreken, dit ook bij anorexiapatiënten zouden doen.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:10

Geplaatst: 13-02-17 22:10

smurffie schreef:
Ik denk niet dat mensen voor hun lol met 40 kilo extra rond lopen, maar uit gemakzucht die 40 kilo er wel aan blijft. Dan heb ik het ook over mijzelf. Ik riep al 5 jaar dat ik niet KON afvallen, maar toen ik het wilde was ik in 8 maanden 37 kilo lichter, dus kon wel, wilde niet.
En ik denk dat veel mensen die slachtofferrol innemen, deed ik namelijk ook. Ik had het alleen nooit in mijn hoofd gehaald om aan een operatie te denken, veel te jong voor! Terwijl ik dus zeker wel 35 a 40 kilo overgewicht had. Ik heb nu een gezond gewicht maar nog geen gezond lichaam, dus nog wat meer afvallen voordat ik mijzelf gezond zie.

Ik zeg echt nergens dat het makkelijk is. Maar ik vraag me dus af of het ook zo onmogelijk is als tegenwoordig verkocht wordt. En ik heb nog geen wetenschappelijke onderbouwing daarvan gezien.

Dit ben ik met je eens! Maar waarom word gezond afvallen dan niet gepromoot? Dat vind ik jammer!

**Geplaatst**: 13-02-17 22:12

Geplaatst: 13-02-17 22:12

Lau schreef:
Dit ben ik met je eens! Maar waarom word gezond afvallen dan niet gepromoot? Dat vind ik jammer!

En wat is dat dan precies? Want als het niet gepromoot wordt, dan vallen bijvoorbeeld de weightwatchers, de dietist en de sportschool daar dus ook niet onder?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-02-17 22:13

Geplaatst door de TopicStarter : 13-02-17 22:13

Sunrise_ schreef:
Ik vraag me gewoon af of mensen die bij overgewicht van 'slachtofferrol' en 'gemakzucht' spreken, dit ook bij anorexiapatiënten zouden doen.

Nogmaals, graag niet een stoornis en overgewicht gelijk trekken.
Wat je vergelijking moet zijn is de volgende:
Ik vraag me gewoon af of mensen die bij overgewicht van slachtofferrol en gemakzucht spreken, dit ook bij mensen met ondergewicht zouden doen.

Dan klopt je tegenstelling en dan is mijn antwoord ja

. Gezond en verstandig eten is ook in dit geval vaak een oplossing met voldoende motivatie.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:14

Geplaatst: 13-02-17 22:14

http://www.trouw.nl/tr/nl/4516/Gezondhe ... llen.dhtml

Een al wat ouder artikel, maar het geeft wel vrij aardig aan dat blijvend sleutelen aan overgewicht nog niet zo eenvoudig is. De obesitasarts waar ik ooit was vertelde mij dat 95% van de mensen die hij in behandeling had geen blijvend resultaat had, maar dat het met de geopereerde patienten wel beter afliep, omdat daar ook daadwerkelijk iets in het lijf veranderde. Alleen je leefstijl aanpassen is op lange termijn ook niet genoeg.

Was het maar zo simpel...

**Geplaatst**: 13-02-17 22:15

Geplaatst: 13-02-17 22:15

Furrow schreef:
Dat is hetzelfde zeggen als tegen een depressieve dat die niet gemotiveerd genoeg is om blij te zijn.

Dit is de allermooiste omschrijving die ik ooit heb gehoord. :wow:

Eerlijk is eerlijk, ik ben op zich tegen een maagverkleining.

Zelf ben ik nu minimaal 60 kilo te zwaar en ik ben net mijn 'reis' op weg naar beneden weer actief op gaan pakken.
Dat is ontzettend zwaar en ik snap om die reden ook dat men wel een maagverkleining neemt.
Aan de andere kant, juist omdat het niet vanzelf gaat en het letterlijk pijn doet en een enorme hoop doorzettingsvermogen, is het uiteindelijk wel ontzettend fijn als het lukt.

Toch zal ik iemand die er wel voor kiest nooit en te nimmer zien als een zwakkeling, want uiteindelijk gaat het erom dát je je doel haalt en niet zo zeer op welke manier.

Ik ben alleen maar blij dat men dan weer fijn kan leven.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:18

Geplaatst: 13-02-17 22:18

smurffie schreef:
Goedenavond Bokkers!

Laten we ermee beginnen dat ik met dit onderwerp niemand voor zijn schenen wil schoppen.
Ik weet dat het een beladen onderwerp is, maar door mijn eigen ervaring en nieuwschierigheid blijft het in mijn hoofd spoken.

Ik ben zelf iemand die jaren (flink) overgewicht gehad heeft.
Jaren riep ik dat het mij echt niet zelf lukte om af te vallen, ik sporten altijd flink en at relatief normaal.
Maar toen ik goed ging kijken..Gek genoeg, door het aanpassen van mijn voeding en levensstijl viel ik het afgelopen jaar wel 37 kilo af. (still working on it, ik wil nog zeker 5 kilo, de laatste kilo's zijn het lastigste).

Nu hoor ik de laatste tijd steeds vaker dat mensen het traject voor een maagverkleining in gaan of een maagverkleining krijgen; zelfs op 20 jarige leeftijd!?

Ik vraag me af, als iemand nou echt wil afvallen, waarom het dan bij een maagverkleining wel lukt, en bij gewoon minder eten niet.
Imo is het enige verschil dat je door de maagverkleining geen honger voelt omdat je maag vol is?
Ik zal niet zeggen dat het makkelijk is, maar als je nou echt zegt dood te gaan zonder operatie; Is dat wel zo?
Als zo iemand een dieet van zeg 1400 kcal gaat volgen, heeft dat toch hetzelfde effect als de maagverkleining?
Alleen kost dat geen 10.000 euro aan belastinggeld, maar wat lichamelijk ongemak en flinke portie doorzettingsvermogen?

Brand los, maar hou het een beetje respectvol a.u.b. .

Mij verbaast het idee "je maag is je vijand" eerlijk gezegd nogal.

Jaaaa, ik weet van het idee dat als je maag 'vol voelt ', de honger hoort te stoppen.
Maar we leven in 2017 en weten dat dit ook samenhangt met een serie weefselhormonen zoals ghreline en leptine. Ten minste acupunctuur kan de secretie van ghreline ("ik wil eten!") en leptine ("ik zit vol") beïnvloeden - en mogelijk zijn er meerdere mogelijkheden.

2e: nog mallotiger: mondflora. Sommige bacteriën in de mond weten hun gastheren 'zo gek te krijgen' dat ze niets dan suiker willen eten.
Paar weken kuren met betere mondflora werkt.

En de ontwikkeling dat je nietzo zeer vet wordt van vet eten, maar van koolhydraten kan ook zinnig zijn.

En stel: iemand laat een gastric bypass doen.
Het is een verminkende operatie- accoord, soms moet je wat als mens.
Maar daarna kan je eiwitten veel slechter verteren en moet je vaak vaker dan 2 of 3x per dag eten.
....tja: vaak koolhydraten eten is dan weer juist de valkuil om aan te komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-02-17 22:20

Geplaatst door de TopicStarter : 13-02-17 22:20

Toch zonde kbk dat wat jij de mooiste omschrijving noemt, kant nog wal slaat uit wetenschappelijke onderbouwing. Immers hebben we het over overgewicht, daar maar een klein deel hiervan een stoornis heeft. Dus het generaliseren van gedrag tot stoornis vind ik not done en heel simpel.
Kbk je raakt wel.precies wat ik wil zeggen: jij zou, als ik je verhaal zo lees, in aanmerking komen voor een gb. Maar door eigen motivatie ga je hetzelfde doel bereiken en is, denk ik, de kans op langdurig herstel veel groter?

**Geplaatst**: 13-02-17 22:20

Geplaatst: 13-02-17 22:20

Ik heb het van zeer dichtbij meegemaakt.

En ja, ik vond het bij haar puur luiheid.

Ze had verschillende diëten gevolgd...tsja, elk voor 3 weken, en in die drie weken werd er zo veel gesmokkeld :roll:

Voorbeeld: Dr. Frank dieet. Als tussendoortje stond er een stukje droge worst op de lijst. Zij nam een complete droge worst

Zo ging dat wel vaker.
Dus ja, niet meer dan logisch dat zo'n dieet dan niet werkt. Na 3 weken werd de handdoek in de ring gegooid ''want het werkte toch niet''

Vervolgens niet willen lopen, want alles deed dan al zo gauw pijn. Begrijpelijk met een gewicht van 150 kilo. Echter dan niet de kleine stukjes willen lopen om op te bouwen (liever met netflix op bed liggen zegmaar), daar had ik dan weer weinig begrip voor.

Uiteindelijk naar de dokter gegaan, die haar heeft doorverwezen. Ze moest bij een diëtiste lopen voordat er een operatie kwam. Een van de opdrachten was een voedingsdagboek bijhouden (zo konden ze dan zien hoe haar voedingspatroon was, om dat aan te passen voordat er sprake zou zijn van een operatie). Vervolgens schreef ze niet alle dagen op, en van de dagen die ze opschreef niet eens alles (alleen de goede dingen zegmaar). Onze relatie heeft op dat moment ook op een verschrikkelijk punt gestaan. Ze heeft de operatie wel gekregen, maar ik ben niet bij haar geweest in het ziekenhuis. Het ging compleet tegen alles in waarvan ik wist dat ze het kon, zolang ze maar door zou zetten!

Inmiddels is zij al 50 kilo afgevallen. Vind het super voor haar, we wandelen nu samen en ze heeft duidelijk meer plezier in het leven. Ik zit zelf ook nog met overgewicht, maar ik zou nooit voor die stap willen kiezen. Ik weet dat ik een emotie eter ben, ik weet dat elk pondje door mijn mondje is gegaan. Dan is het ook aan mij om de knop om te zetten en het gewicht er af te krijgen

**Geplaatst**: 13-02-17 22:21

Geplaatst: 13-02-17 22:21

Ik ken iemand in mijn naaste omgeving die zich niet kan beheersen kwa eten en die na eerst een maag balon gehad te hebben nu een maag verkleining heeft ondergaan. Ze is mega afgevallen in korte tijd. Als ik haar zie valt mij op zij nog steeds mega veel vreet! Laatst ging ze zelfs kotsen omdat een derde stuk cake haar maag te veel was.( wat gek)

Ik vind het absurd dat A: deze operatie volledig vergoed is en B: ze niet psychische hulp krijgt bij het leren om gaan met haar eet probleem!
Oh en sporten wil ze ook niet!

Laatst bijgewerkt door Popstra op 13-02-17 22:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 13-02-17 22:22

Geplaatst: 13-02-17 22:22

Wendy schreef:
Lau schreef:
Dit ben ik met je eens! Maar waarom word gezond afvallen dan niet gepromoot? Dat vind ik jammer!

En wat is dat dan precies? Want als het niet gepromoot wordt, dan vallen bijvoorbeeld de weightwatchers, de dietist en de sportschool daar dus ook niet onder?

Dat valt er wel onder,
Maar dat is ontzettend duur. En niet iedereen kan dat betalen. Daarom lijkt het mij een goed idee om vanuit de verzekering hulp te bedien bij het begin.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:28

Re: Maagverkleining, niet gewoon een tekort aan motivatie?

Geplaatst: 13-02-17 22:28

Ik haat sporten, ik ben door mijn eetgewoontes te veranderen in drie maanden tijd 12 kilo afgevallen. En dan heb ik het nog een beetje losjes gedaan met hier en daar wat lekkers of een avondje uit eten.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:28

Geplaatst: 13-02-17 22:28

Ik heb verder niet meegelezen, maar wel het verhaal gevolgd van twee mensen uit mijn schoonfamilie die al jaaaaaaaren flink overgewicht hebben. Zij hebben het beide vorig jaar voor elkaar gekregen om een maagverkleining te krijgen (na verschillende maagband operaties). Wat ik erg jammer vind, en dit is vast niet bij iedereen zo, is dat ze zelf niet weten waar ze dik door worden. Aangezien ik toen ik nog bij mijn ouders woonde tegenover één van de twee woonde, zag ik dat daar minimaal 4 keer per week eten bezorgd werd van de snackbar, de pizzeria, de dönertent etc. etc. Vervolgens ging ik samenwonen met mijn vriend en een jaar later kwam nummer twee tegenover ons wonen, zelfde verhaal, minimaal 4 keer per week een scootertje met vreten. Inmiddels hebben ze allebei een maagverkleining gehad (de ene omdat de knieën versleten zijn en de andere om psychische klachten), en bij beide ging het in het begin echt heel goed, vielen beide ontzettend af. Maar op een gegeven moment kwamen de scootertjes weer, en nummer één is alweer bijna op het gewicht van vóór de maagverkleining.. Ergste is nog dat zoonlief van 11 ook al over de 100 kg weegt en hartstikke gepest wordt, ik heb er geen goed woord over te zeggen

In dit geval is het bij deze mensen echt een gebrek aan motivatie en doorzettingsvermogen en vind ik het eigenlijk belachelijk dat deze mensen de operatie vergoed hebben gekregen. Ik vind dat ze best strenger mogen zijn met kijken wie er wel en wie er niet zo'n operatie mag krijgen.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:31

Geplaatst: 13-02-17 22:31

smurffie schreef:
Toch zonde [naam] dat wat jij de mooiste omschrijving noemt, kant nog wal slaat uit wetenschappelijke onderbouwing. Immers hebben we het over overgewicht, daar maar een klein deel hiervan een stoornis heeft. Dus het generaliseren van gedrag tot stoornis vind ik not done en heel simpel.
[naam] je raakt wel.precies wat ik wil zeggen: jij zou, als ik je verhaal zo lees, in aanmerking komen voor een gb. Maar door eigen motivatie ga je hetzelfde doel bereiken en is, denk ik, de kans op langdurig herstel veel groter?

Dat mag je gerust zonde vinden.

Ik vind het een erg mooie opmerking, niet zozeer vanwege de link met een GB, maar meer dat mensen die bijvoorbeeld nooit last hebben gehad van (ernstig) overgewicht soms zo makkelijk kunnen zeggen;"Gewoon minder/gezonder eten", terwijl het zoveel meer kan zijn dan dat.

Ja, er zal zeker een groep mensen zijn met behoorlijk overgewicht die 'niet goed' eet, die wekelijks naar de snackbar gaat of zich volpropt met chippies en koekjes.
Maar ook bij die mensen kun je je af vragen waaróm ze dat doen.
Ik denk werkelijk niet dat er mensen zijn die op een dag wakker worden en zeggen:"En nú ga ik me volvreten en kom ik lekker 50 kilo aan". Of ja, daar zal vast ook wel weer iets voor zijn misschien.
Dan heb je nog de groep die vanwege medische redenen zwaar is geworden, waarbij de schildklier bijvoorbeeld niet goed werkt of waarbij de hele vetverbranding en alles wat daarbij hoort door bepaald medicatiegebruik compleet overhoop ligt.
Sommige mensen hebben die medicijnen nodig om in leven te blijven en daarbij is stoppen geen optie.
Sommige mensen kunnen wel stoppen, maar hebben daarna minimaal een jaar nodig om weer een zelf regelend lichaam te krijgen.

Uiteindelijk maakt het niet uit hoe 'we' zo dik zijn geworden, maar hoe je weer een gezond gewicht kunt bereiken.
Een relatief gezond lichaam dat goed met voedingsstoffen omgaat, scheelt daarbij al een heleboel, maar is niet altijd aanwezig en dan moet je verder kijken.

En hoe je het ook went of keert; 30/40/50/60 kilo afvallen ís níét altijd even makkelijk, soms zelfs helemaal niet makkelijk.

Dus inderdaad nogmaals; ik wil zelf geen GB omdat ik uit ervaring weet dat ik het zelf kan zonder hulp.
Maar ik veroordeel een ander die hier wel voor kiest absoluut niet, omdat het uiteindelijk om het resultaat gaat.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:33

Geplaatst: 13-02-17 22:33

Volgens mij wordt er bij een maagverkleining naast een verkleining van de maag ook de aanmaak van een bepaald hormoon in de volksmond het yummihormoon buiten spel gezet dat aan de rechterzijde van de maag wordt geproduceerd.
Tenminste dat is mij bij de voorlichting voor de maagverkleining zo uitgelegd.
Die maakt dat ik minder honger heb, de stofwisseling werd gereset. Na circa 1,5 jaar heeft het lichaam zich hersteld en wordt dit hormoon in de darm aangemaakt ( wederom zo heb ik het opgepikt uit de uitleg destijds).

Een maagverkleining is geen quick fix en ik kan helemaal meegaan in de opmerkingen dat sommige mensen dit wel denken en vervolgens na 3 jaar net zo dik zijn als toen ze aan het traject begonnen.
Het moet weloverwogen gedaan worden en naast een operatie het best bestaan uit een traject met begeleiding van diëtist, psychoog.

Ik ben 3 jaar geleden geopereerd en nu 2,5 jaar stabiel op 63 kilo.
Een maagverkleining is voor mij een geweldig hulpmiddel geweest om mijn kapotte stofwisseling, door een veelvuldigheid aan diëten te resetten. Ik zat in een cirkel van niet kunnen bewegen door overgewicht en reuma, daardoor een lage stofwisseling hetgeen weer voor toename zorgde etc etc etc.. Het doel van een maagverkleining is om 60 -80 procent van je overgewicht kwijt te raken. De meeste mensen worden dus niet slank maar krijgen vaak een stuk gezonder gewicht dan ervoor.
Het is wel zaak om te leren van je fouten en verkeerde gewoontes om een blijvende verandering te consolideren.
De een kan dit zonder operatie voor de ander is dit niet haalbaar. Laten we elkaar niet afvallen (lekkere woordspeling hier) op de manier en de weg die we hebben gekozen om de gewichtsreductie tot stand te hebben gebracht maar elkaar steunen in dat het gelukt is. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden, kies JOUW weg en zorg dat je daar komt waar je wilt en respecteer dat de een zijn weg, niet de jouwe is en andersom.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:36

Geplaatst: 13-02-17 22:36

Overgewicht is een lastig iets. Er zijn vele oorzaken die maken dat mensen gaan eten. Ook vele oorzaken dat het lichaam meer vet opslaat dan verbrand.
Oordelen is erg makkelijk. Er zullen echt wl mensen zijn die lui zijn of gemakszuchtig. Maar er zijn zoveel mensen die verkeerd geholpen worden.
Ik ben absoluut geen voorstander van gbp omdat je dan altijd chronisch voedingstekorten hebt. Ik ben idd echt obese. Zie ik mezelf als lui absoluut niet.
Zie ik het als zwak soms.
Momenteel zakt mijn gewicht langzaam. Oorzaak dat het nu wel lukt. Angststoornis word behandeld.ik loop bij een mesoloog die mijn lijf corrigeerd. Ik haat diëtisten die hebben namelijk oude info. En vooral beperkte info.

Ookal is er geen stoornis vastgesteld moet je altijd voorzichtig zijn met oordelen.
Ik ben er heilig van overtuigd dat ik het zelf kan. Het heeft alleen lang geduurd tot ik had gevonden wat hielp en waaromik zo slecht voor mezelf zorgde

**Geplaatst**: 13-02-17 22:37

Geplaatst: 13-02-17 22:37

Ik wordt altijd een beetje verdrietig van dit soort topics:

De mensen die op "eigen" kracht zoveel zijn afgevallen ( waarvoor respect!), gedragen zich erna vaak als ex rokers, die roepen ook vaak om het hardst dat de nog rokenden geen wilskracht of motivatie hebben. Vergeten voor het gemak maar even dat je dat zelf dan blijkbaar ook veel te lang niet hebt gehad.

Vind dat eerlijk gezegd nog erger dan de opmerkingen van altijd slanke mensen, of nooit gerookt hebben, die weten immers niet hoe het voelt, die kan je het niet kwalijk nemen.

Als een maagverkleining helpen kan, waarom dan niet? Ik zou wensen dat er voor bv anorexia ook iets zou zijn wat die mensen redden kan!

Het is gewoon niet zo dat mensen een maagverkleining krijgen die het niet ontzettend hard nodig hebben, omdat ze als ze dit laatste en drastische redmiddel niet met beide handen aanpakken het vaak ook niet overleven.

Ik vind het zelf eigenlijk een belangrijker vraagstuk hoe het toch komt dat de westerse wereld in grote getalen veel te zwaar wordt, als daar niks aan gedaan wordt is over misschien wel 50 jaar meer dan de helft veel te dik.

**Geplaatst**: 13-02-17 22:38

Geplaatst: 13-02-17 22:38

Dat yummihormoon (ghreline) zou anno 2017 toch ook op een andere manier te beperken zijn...?!

(Ik weet dat het via acupunctuur kan- en wellicht zijn er nog andere wegen dan wegsnijden...)

**Geplaatst**: 13-02-17 22:50

Geplaatst: 13-02-17 22:50

Ik vind anorexia absoluut niet te vergelijken met overeten. Mensen met anorexia hebben een enorme wilskracht om de schreeuw van hun lichaam om voedsel te onderdrukken. Mensen die te veel eten hebben die wilskracht niet. Jouw lichaam dwingt jou om te eten maar niet om te overeten. Bij anorexia je eigen wilskracht overmeesteren is toch wel even andere koek dan de wilskracht vinden om je lichaam de baas te zijn.

Nee natuurlijk wordt niemand wakker met de droom om zichzelf vol te proppen. Maar toch doen we het en sluiten we onze ogen/verzinnen allerlei smoesjes tot het te laat is.

Ik heb een zwaar onregelmatige baan en kan geen dag op vaste tijden eten. Daarnaast werk ik altijd late diensten wat het er ook niet makkelijker op maakt en werk ik in een omgeving vol verleidingen van ongezond eten. We hebben een zogenaamde pauzepas waarmee we grote korting krijgen op eten bij diverse tentjes zoals smullers, broodzaak, kiosk en julia's. Als je in het verblijf rond kijkt is het opvallend dat de collega's met overgewicht aan een bakje patat zitten en diegene met een normaal postuur een eigen prakje in de magnetron zetten of zelf boterhammen mee nemen. Dus hebben de dikke collega's allemaal een psygisch probleem of zijn ze gewoon gemakzuchtig en een slaaf van hun lichaam? Want in een straal van 20m rond de smullers kan je ook prima een maaltijdsalade halen..........

**Geplaatst**: 13-02-17 22:54

Re: Maagverkleining, niet gewoon een tekort aan motivatie?

Geplaatst: 13-02-17 22:54

denk het er zelfde over als jou.

vind het beetje te lam om zoiets maar te nemen. hup met die luie reed in beweging. ik was ook altijd van zo het werkt niet.
nu heb ik een eetschema en moet echt VEEL ETEN maar blijf onder mijn kcal grens zitten. dieet is geen honger lijden.