Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-10-16 17:54

Geplaatst: 02-10-16 17:54

Je kan hier tips vragen.. Maar elke zwangerschap is anders, elke bevalling is anders.. Elke mama (in wording) en ook elke papa (in wording) is anders.. Negeer de mummy wars en doe datgene waarbij JIJ/JULLIE (bewust in hoofdletters) je goed bij voelen.. Negeer het concentratiebureau, die zijn goed genoeg voor het wegen en opmeten (als je niet exact doet wat zij zeggen ben je een slechte moeder.. Ik was er dus zo één) Inenten of niet inenten, volg ook daarbij je eigen gevoel.. Lees je in en trek daaruit je conclusie.. Je zult het in de ogen van je omgeving nooit goed genoeg doen, want zij weten het altijd beter..

Mijn kids zijn inmiddels 18 (bijna 19) en net 17.. Ze schelen exact 21 maanden.. Beide zwangerschappen, bevallingen en kids zijn een wereld van verschil..

Succes met zwanger worden (laat het gebeuren, als je te gefocust bent er op dan gebeurt niet nooit), je zwangerschap en de bevalling.. Om niet te vergeten de opvoeding.. Oh ja, tip van de dag.. Vergeet jezelf niet in het hele proces.. Een mama die geen tijd voor zichzelf neemt is vaak geen gelukkige mama.. Als jij goed in je vel zit, dan ben je het beste voor je kind en partner..

**Geplaatst**: 02-10-16 18:09

Re: Het eerste kind - ervaringen uitwisselen

Geplaatst: 02-10-16 18:09

Borstvoeding hoeft echt niet altijd moeilijk te zijn. Er zijn genoeg moeders bij wie de borstvoeding wel meteen makkelijk gaat. Natuurlijk zijn er ook genoeg moeders die wel tegen problemen aanlopen, maar het is echt niet altijd bloed, zweet, tranen en horror in die eerste weken.

**Geplaatst**: 02-10-16 19:00

Geplaatst: 02-10-16 19:00

Ik was in 1x zwanger (bij alle 3 en de 3e zelfs met anticonceptie).
We woonden in een appartement, het was erg klein maar wel te doen met 1 kindje.
Ik heb mijn zwangerschap als vrij zwaar ervaren omdat ik al vroeg last kreeg van bekkeninstabiliteit. Mijn dochter is op de uitgerekende datum geboren, de bevalling begon thuis, maar na een nacht met rugweeen en een niet vorderende ontsluiting ben ik naar het ziekenhuis gegaan voor een ruggeprik.
Uiteindelijk heeft het 21 uur geduurd voordat mn dochter er was.
De borstvoeding wilde niet erg lukken en ik ben al snel over gestapt op flesvoeding. Ik ben ook eigenlijk helemaal geen type voor borstvoeding, dus ik heb daar niet wakker van gelegen gelukkig.

Mijn dochter heeft een maand of 4 in een wiegje naast me geslapen. Toen kreeg ze een spreidbroek en toen paste ze niet meer goed in de wieg.
Mijn dochter was echt een super makkelijke baby, ze sliep na 2 weken al door. Het was echt voornamelijk genieten met haar.
Mn man begint erg vroeg met werken en na de ochtend fles bleef ik vaak nog lekker knuffelen in bed.
Dat vind ik jammer dat dat met de andere 2 niet kon/kan. Ik moet nu gelijk mn bed uit.

Voor je eerste heb je alle tijd en bij een volgende moet je je aandacht verdelen.
Toen mijn dochter 2,5 jaar was zijn we verhuist naar een ruime eengezinswoning met 4 slaapkamers. Een jaar later is onze oudste zoon geboren en 3 maanden geleden is onze jongste zoon geboren. De oudste 2 zijn nu 5,5 en 2 jaar.

**Geplaatst**: 02-10-16 19:52

Re: Het eerste kind - ervaringen uitwisselen

Geplaatst: 02-10-16 19:52

Ken je het forum zwangerschapspagina? Vond ik ook erg leuk en nuttig.

Wat jij zegt herken ik ook tinkertreas, nu kregen wij 2 in 1x maar je moet je altijd opdelen. Lijkt me heerlijk om eens lekker met 1 te knuffelen op bed enzo.

Hier trouwens meteen in eigen bed, deed geen oog dicht met die herrie die kleine baby's maken in hun slaap. Borstvoeding geprobeerd maar met elke 1,5 uur kolven dag en nacht, zware bloedarmoede en baby's die alleen uit fles dronken geloofde ik het op laatst wel. Het sloopte mij, en vriend ook, ontzettend.

**Geplaatst**: 02-10-16 20:42

Geplaatst: 02-10-16 20:42

rainbow8 schreef:
Negeer het concentratiebureau, die zijn goed genoeg voor het wegen en opmeten (als je niet exact doet wat zij zeggen ben je een slechte moeder.. Ik was er dus zo één)

Dit geld niet voor alle consultatie bureaus.
Hier een in de vorige stad waar ik woonde waren ze juist heel fijn dachten met je mee en laten ze je in je waarden. En de richtlijnen zijn ook echt richtlijnen en kijken dus naar je kind.

**Geplaatst**: 02-10-16 20:53

Geplaatst: 02-10-16 20:53

Ik ben nu 4,5 maand zwanger dus ik ben al op de helft (gelukkig..)
Zwangerschap was totaal niet gepland en we hebben behoorlijk in de stress gezeten want ik zou in eerste instantie in mei een half jaar naar Nieuw Zeeland gaan voor school, vriendlief vertrekt volgende week voor z'n werk 2 maanden dus dan sta ik er alleen voor..
Alles gaat verder wel lekker, maar ik ben iedere ochtend én avond echt kotsmisselijk.. Ben verder wel heel benieuwd hoe het de rest vergaat hier

**Geplaatst**: 02-10-16 20:56

Geplaatst: 02-10-16 20:56

Met kinderen krijgen leg je je eigen kindertijd definitief af. Dat is goed om je van te voren goed te realiseren.
Vier kinderen heb ik (gehad). De zorgen kwamen bij ons al voor de eerste bevalling echt op ons pad. Het eerste kindje was namelijk helaas niet levens vatbaar en hebben we af moeten geven. Dat gebeurt niet vaak maar ook in deze tijd gebeurt het helaas nog steeds. Ook dat is het leven.

Ik heb als moeder (en oma van de kleinkinderen van mijn man) geen seconde spijt gehad van de kinderen. De zwangerschappen en bevallingen waren alle vier redelijk normaal tot gemakkelijk. De andere drie zwangerschappen gingen gelukkig goed.

Kinderen trekken een enorme wissel op de relatie. Het overlijden van onze oudste was erg verdrietig en een heftige tijd.
De eerst levende dochter was als baby en klein kind zeer gemakkelijk.
Het tweede kindje huilde enorm tot zijn derde jaar elke nacht waar nooit een reden voor gevonden is. Ik was uitgeput.
Het derde kind was zo gemakkelijk. Hij was eigenlijk niet echt gepland, wel zeer welkom ook al wist ik niet van te voren hoe ik hem nog de aandacht en zorg kon geven.

Borstvoeding geven had ik me goed op voorbereid. Altijd gelukkig genoeg voeding gehad. Zog thee van Welede helpt erg goed, zelf erg veel drinken (echt heel erg veel) en een oud bruin biertje elke dag. Tegen de buik krampjes van de baby in de natuurwinkel venkelzaadjes gekocht die je zelf als thee ook kunt drinken. Helpt dat niet voldoende, dan je kindje voor elke voeding op een thee lepeltje de venkel thee geven en gelijk de borst er achter aan.

Belangrijk met BV is, dat je altijd je armen goed bedekt hebt, dat je een vest of iets aan hebt en je borst zo min mogelijk bloot houdt en niet op de tocht gaat zitten. Dit om borstontsteking te voorkomen. Het is fijn als je een goede kraamhulp hebt, zoals ik had, die bij eventuele stuwing de harde schijven weg masseert in je borsten. Dat vermindert enorm de kans op borstontsteking en pijnlijke borsten. De voeding komt dan al gauw op gang. Ook is belangrijk dat je al tijdens de zwangerschap je tepels voorbereid op de komende voeding taak. Dit door na douchen 1x per dag met een ruwe handdoek je tepels droog te maken. Afharden alvast een beetje en dat rustig opbouwend. Het is ook goed om al iets in huis te hebben mocht je och tepel kloofjes krijgen zodat je er gelijk iets aankunt doen.

Een goede vriendin om de ervaringen mee te delen had ik en dat was erg fijn. Na 3 weken klopt met de borst voeding, vraag en aanbod meestal niet, vaak ook na 5 - 6 weken is dat het geval. Dan baby twee dagen extra aanleggen en de derde dag is de melk fabriek weer goed op orde.

Gelukkig is er ook hele goede flesvoeding dus alle ouders kunnen zelf in alle vrijheid de keuze maken wat voor hen het fijnste is.

Vaak is de derde dag na de bevalling een echte huil dag. Tranen van geluk, tranen van verdriet, vaak is er geen houden aan komt door de hormoon verandering in je lijf en dat hoort erbij.

Voorbereiden op de bevalling is fijn, zodat je weet wat je te wachten staat en weet als je echt voelt, ik wil niet meer mee doen want nu gaat het te zeer doen, dat je kindje er bijna aankomt. Ik kijk met veel warm gevoel op alle bevallingen terug. Als rugpijn klantje kan ik zeggen dat het de enige keren in mijn leven was dat iets zeer deed, waarvoor ik ook echt iets heel moois terug heb gekregen.

En verder wil ik jullie gewoon heel veel succes toewensen en vooral als het enigszins kan, ga van alles heel erg genieten. Het is een unieke en heel bijzondere tijd de zwangerschap, bevalling en de kindertijd van je kind(eren).

**Geplaatst**: 02-10-16 21:07

Geplaatst: 02-10-16 21:07

Ik heb me indertijd bewust niet ingelezen of gek laten maken door enge zwangerschapsverhalen. Om het even heel plat te zeggen, ging ik mijn zwangerschap in alsof ik nog in de middeleeuwen zou leven: toen wist je van tevoren ook niets. Mijn zwangerschap was echt een cadeau: in één keer raak, niet misselijk, geen zwangerschapsongemakken (met uitzondering van jeuk aan mijn buik van het oprekken van de huid in de laatste week), makkelijke thuisbevalling (natuurlijk deed het even pijn toen de schouders erdoor moesten, maar verder was het in drie kwartier vanaf de eerste perswee achter de rug), modelbaby wat slapen, eten en huilen aangaat (sliep meteen de nacht door, huilde zelden - alleen als er echt iets aan de hand was, at goed, groeide als kool), ik kon gelukkig borstvoeding geven (is ook niet altijd vanzelfsprekend). Kortom: het hoeft niet altijd horror te zijn. Het enige nadeel was dat ik behoorlijk wat bloed was verloren en daardoor de eerste drie weken opnieuw moest leren mijn balans te vinden en zonder flauwvallen van de ene kant van het huis naar de andere kant te komen. Gelukkig had ik goede hulp aan mijn man, ouders en broer.

**Geplaatst**: 02-10-16 21:29

Re: Het eerste kind - ervaringen uitwisselen

Geplaatst: 02-10-16 21:29

Het 'harden' van je tepels is echt niet nodig en wordt tegenwoordig juist afgeraden. Op de tepels zitten de kliertjes van Montgomery en die scheiden een stof uit die de tepel schoon en een beetje vettig houdt. Bovendien als een baby goed aanhapt ligt de tepel behoorlijk ver in het mondje en ligt de tepel stil en raakt het zachte gehemelte. De tepel schuurt tijdens het voeden, als het goed is, dus nergens tegenaan.

**Geplaatst**: 02-10-16 21:54

Geplaatst: 02-10-16 21:54

Wij waren na 8 maanden proberen zwanger. Waarschijnlijk omdat ik te gespannen was. Na de zoveelste niet gewenste ongesteldheid dacht ik "laat maar, dan maar geen kind" :')

, en toen pats boem zwanger :')

Zwangerschap was erg leuk. Nooit overgegeven, wel heel moe en ik ben 17 kg aangekomen. Ik heb geen cursussen gedaan. Geen yoga, zwemmen, hoe je moet bevallen. Ik dacht: kind komt er toch wel uit en bijna iedere vrouw doet dat. Dus heb me er niet mee bezig gehouden

Bevalling duurde 8 uur vanaf de eerste (rug)wee. In de auto naar ziekenhuis heb ik weeenstorm gekregen en eenmaal bij aankomst was ik te ver voor medicatie dus mijn dochter is "per ongeluk" natuurlijk zonder verdoving te wereld gekomen

heb erg fijne bevalling gehad, geen horror hier.

Daarna begon drama. Dochter was erg huilerig, boos, wilde niet aan de borst, uiteindelijk wekenlang gekolfd. Slapen deed ze keurig maar wel dankzij ons ritme vanwege haar onrust. Ria Blom heeft daar boekje over geschreven. Helaas bleef dochter huilen als ze wakker was en ben een jaar bezig geweest. Na een jaar was het over, zo rond het moment dat ze kon stappen. En toen storte ik in. Twee jaar amper geslapen, gegeten, afgevallen, paniek en angtstaanvallen, zelfs even bij mijn ouders in huis gewoond omdat ik niet meer zelf voor haar kon zorgen en manlief gewoon moest werken. Drie psychiaters/coaches etc konden me niet verder helpen dus heb ik het zelf maar geprobeerd op te lossen. Inmiddels ben ik weer bijna 100% mezelf en mijn dochter is uiteraard de beste

-------

Adviezen die je niet aanstaan: ene oor in en andere oor uit

Probeer niet teveel van te voren te plannen/vast te leggen. Er veranderd zoveel als je je kindje ontmoet en soms zijn de plannen dan helemaal niet meer haalbaar.

Babyspullen kocht ik al voordat we uberhaupt aan het proberen waren. We hadden het niet zo breed en het leek mij niet handig om alle spullen tijdens zwangerschap te moeten kopen. Heb die uitgaves verdeeld over veeeel langere tijd

. Overal koopjes gescoord als ik iets neutraals en leuks tegenkwam.

Geniet en relax

!!

**Geplaatst**: 03-10-16 08:18

Geplaatst: 03-10-16 08:18

Ik denk niet dat je je kunt voorbereiden

Ik werd onverwachts zwanger en was de grootste anti-kind in Nederland.
Ik vind niks leuks aan kinderen en had diverse relaties beëindigd omdat de kerels zonodig een gezinnetje wilden.

Dus mijn zwangerschap was niet leuk, ik was zo boos op de wereld hoe kon dit.
Zwangerschap zelf was een eitje ........ ik was mooi.....droeg van voren leek weinig aangekomen en kon alles nog.
Ik heb wel kunnen genieten hoor maar bleef onrustig.

Ondertussen was ik in het zkh code zwart alles stond paraat voor ons want een grote PND of psychose was aanwezig.
Enige waar ik bang voor was, zou er liefde voor de baby zijn. Een PND of psychose was ik niet bang voor.
Ik had alle dingen die praktisch zijn al geregeld en financieel was ook in orde maar liefde is toch wel iets wat een baby graag wil hebben. En wat ik wil geven....ik heb zoveel liefde voor dieren zou idioot zijn als ik mijn eigen kind geen liefde kon geven.

Baby geboren slechte start medisch en na 3 dagen mocht ze op de kamer, brandde de stal af en weer kon ik niet genieten....nadat de kraamhulp weg was na 7 dagen kon ik eindelijk iets doen waar ik ontzettend goed in ben moederen.

Nooit verwacht maar moederschap is zo mooi, zo leuk en zo makkelijk.
Omdat ik er negatief in stond is mij alles 100% mee gevallen.
Onze kleine meid is nu 10 maanden wordt pittig want ze begint nu al te praten en te lopen .....moet echt opletten.....en is fantastisch

Partner en ik hebben beide niet hoeven te wennen aan een klein mensje
Ze kwam in de familie en draaide gelijk mee.

Ik moet alleen nog wennen dat we minder intiem zijn....dat mis ik echt ......er zijn dagen dat ik gewoon in slaap val zodra ik bed of bank zie

**Geplaatst**: 03-10-16 10:30

Re: Het eerste kind - ervaringen uitwisselen

Geplaatst: 03-10-16 10:30

Tita, mag ik vragen waarom je hebt besloten door te zetten ondanks dat je aanvankelijk absoluut geen kindje wilde?

**Geplaatst**: 03-10-16 14:05

Geplaatst: 03-10-16 14:05

Esplendido schreef:
Het 'harden' van je tepels is echt niet nodig en wordt tegenwoordig juist afgeraden. Op de tepels zitten de kliertjes van Montgomery en die scheiden een stof uit die de tepel schoon en een beetje vettig houdt. Bovendien als een baby goed aanhapt ligt de tepel behoorlijk ver in het mondje en ligt de tepel stil en raakt het zachte gehemelte. De tepel schuurt tijdens het voeden, als het goed is, dus nergens tegenaan.

Leuk dit! Is dus veranderd de opvatting daarover.

**Geplaatst**: 03-10-16 14:20

Geplaatst: 03-10-16 14:20

Weet je ervaringen uitwisselen is een goed plan, maar wat voor de een werkt hoeft bij jou niet zo te zijn ...Blijf nuchter en trek ook je eigen plan dat is mijn ervaring.

**Geplaatst**: 03-10-16 14:54

Geplaatst: 03-10-16 14:54

Mooi idd tita, hoe dat bij jou is omgeslagen.

Hier was ik ook onverwachts zwanger, maar eigenlijk hadden we bijna alles wel voor elkaar en een lange stabiele relatie met kinderwens voor 'later', dus we waren bijna meteen blij.
Dat sloeg gauw om, want ik werd dood en doodziek en bleef dat vrijwel de hele zwangerschap. Uiteindelijk kon ik letterlijk niet meer op mijn benen staan en was enorm verzwakt.
Ik denk dat mede daarom de bevalling met flink wat medisch ingrijpen ging, maar uiteindelijk toch nog behoorlijk voorspoedig.
Het leven met alleen een baby vond ik, behalve de gebroken nachten en de vermoeidheid, niet echt zwaar. Heerlijk, de hele dag bezig met zo'n lief, klein, warm mensje. Maar mijn dochter was ook een redelijk makkelijke baby en ik was alleen maar blij dat ik niet meer zwanger was, een huilbaby lijkt me dan weer heel pittig.
Alleen lichamelijk bleef ik kwakkelen. Na maanden mmm werd een grote tumor in mijn hoofd gevonden. Op mijn evenwichtszenuw, Gek he, dat ik icm de zwangerschap zo extreem ziek was...
Door erg veel pech tijdens de operatie daarvan belandde ik in een revalidatiecentrum en ging daarna een lang revalidatietraject, waarvoor ik een jaar lang minimaal 2/3 keer per week naar het zh moest. Ook had ik veel complicaties, waardoor ik o.a. Erg weinig energie had om voor mijn baby te zorgen. Dat was een erg verdrietige en heftige tijd, waarin ze zelfs een tijdje noodgedwongen bij opa en oma moest wonen.
Aan het eind van het traject ging het een stuk beter, maar ik had nog steeds aardig wat hulp om dochter op te vangen.

Ineens bleek ik, weer zeer onverwacht en onwaarschijnlijk, opnieuw zwanger. Ik vond het dit keer aanvankelijk door de omstandigheden veel moeilijker om blij te zijn, hoewel het kindje zeer welkom was.
De zwangerschap verliep vele malen voorspoediger. Hoewel ik zwanger zijn gewoon echt niet leuk vind met al die kwaaltjes.
De bevalling viel me een beetje tegen, maar vooral omdat ik me een voorstelling had gemaakt van dat een tweede bevalling vast sneller en makkelijker zou gaan, wat niet zo was. Maar het had, ondanks weer wat dingetjes die niet volgens plan gingen, veel erger kunnen zijn, dus ik moet niet zeuren, haha.
Mijn zoontje is een megarelaxte baby. Echt een Buddhatje. Dik en zen

.
Wel vind ik de combinatie met een peuter best zwaar. Mijn dochter is uitgegroeid tot een pittig peuterwijffie met een temperamentje en zeer sterke mening (maar ook enorm veel humor en pit

).
En ik zal nooit meer zo energiek zijn als ik was voor de operatie, ook al doe ik inmiddels weer een stuk meer zelf. En de gebroken nachten voor de baby icm de vroege ochtenden vanwege de peuter hakken er af en toe best in. Dus dat vind ik af en toe best pitig.
Toch is het zo mooi om mama te zijn van twee zo verschillende lieve kindjes

.

Ik heb me nooit gek laten maken van goedbedoelde meningen. Zorg dat je zelf gewoon een beetje weet hoe je het wilt doen en neem alleen het advies aan wat je aanspreekt. Ik heb nooit veel vervelende bemoeienis gemerkt hoor. Het is allemaal goedbedoeld, hoewel niet allemaal in ons straatje.

Laatst bijgewerkt door Cerilene_ op 03-10-16 15:33, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-10-16 15:27

Geplaatst: 03-10-16 15:27

verootjoo schreef:
Tita, mag ik vragen waarom je hebt besloten door te zetten ondanks dat je aanvankelijk absoluut geen kindje wilde?

Leeftijd
Vriend (binnenkort man) met hele grote kinderwens

Tevens was gewoon uitstellen durfde zelf de beslissing niet te nemen mijn partner steunde me in wat ik zou doen.... hij zei dus ook niet laat maar weghalen had hij dat gezegd was het gebeurt
Hij zei ook niet ik wil dat je het houdt.......ik wist dat hij graag de kleine wilde hebben maar de keuze was aan mij......echter kon ik geen keuze maken

Een van voorwaarden was dat ik een KS wilde, die kreeg ik dus kon niet meer terug.
Verder hadden we super echo's en uitstekende waarden van de combinatietest........ houden was geen optie en weghalen ook niet......en groeit gewoon door :Y)

**Geplaatst**: 03-10-16 15:33

Re: Het eerste kind - ervaringen uitwisselen

Geplaatst: 03-10-16 15:33

Spannend.

Ik kwam erachter met 34 weken. Zij is op 1 augustus 2015 geboren. 1 week misselijk geweest en de laatste week krampkuiten.

Ik heb een heerlijke dame nu en ben nog elke dag verliefd op haar. Papa is niet in beeld, maar ik heb een geweldige en lieve vriend.

**Geplaatst**: 03-10-16 15:41

Re: Het eerste kind - ervaringen uitwisselen

Geplaatst: 03-10-16 15:41

34 weken werd er een minibuikje geconstateerd. 4 kilo aangekomen maar wat wil je met een paard dat overleden is en minder beweging. Vooral lekker blijven eten dan komen die kilo's vanzelf.

Ik heb altijd een hekel gehad aan kinderen en heb altijd gezegd dat als ik ooit zwanger zou zijn dat mijn kind op marktplaats ging ipv mijn paard. Nu ben ik een trotse moeder met 2 heerlijke paarden.

Toen ik er met 34 weken achter kwam heb ik gehuild als een klein kind. Walgelijk dat ik dalijk een kleine had en niemand die er iets aan kon doen. Adoptie overwogen, maarja na echo nummer 1 heb ik mezelf voor mijn kop geslagen. Hoe had ik het überhaupt kunnen bedenken.

Jillian is een cadeau uit de hemel. Mijn moeder was ernstig ziek en zei al weken tegen mijn vader dat zij nooit oma zou worden en dat ze dat vreselijk vond omdat zij zo graag een kleinkind had gewild. Daar kwam ik haha met onze grootste shock ever.

Jillian is dus 1 augustus geboren en mijn moeder 17 januari erna overleden.

**Geplaatst**: 03-10-16 16:48

Re: Het eerste kind - ervaringen uitwisselen

Geplaatst: 03-10-16 16:48

Ik ben op mijn 32e moeder geworden van mijn eerste kind. Wij wilden wel graag kinderen maar ik had ervoor getekend om nog 20 te zijn en er niet aan te hoeven denken - geen klok die gaat tikken. Al is 32 niet oud, natuurlijk.
Bijna al mijn hobby's heb ik ervoor op moeten geven, mijn hele vrije leventje. Natuurlijk heb ik ook een man die gelukkig erg geëmancipeerd is waarmee ik de zorg 50/50% kan verdelen. Maar dan nog. Mijn zoon huilde vrij veel, sliep erg weinig, kreeg bij de oppas een 3e graads brandwond waarmee we veel hebben getobt, werd daarna om de haverklap ziek. Klinkt misschien heel eng allemaal, maar we hebben het overleefd en ik leef voor de momenten waarop ik bij mijn zoon kan zijn. De bevalling vond ik een geweldige ervaring, het gaf me een enorme kick en de kraamtijd was een roze wolk. Nu genieten we van alle stapjes die onze zoon vooruit maakt en kunnen we uren over hem praten samen. Ik zou dit nooit hebben willen missen.
Maar het is ontzettend persoonlijk. Toch denk ik dat de liefde voor je kind de zware kanten aan het ouderschap goed maakt.

**Geplaatst**: 03-10-16 18:08

Geplaatst: 03-10-16 18:08

tita schreef:
verootjoo schreef:
Tita, mag ik vragen waarom je hebt besloten door te zetten ondanks dat je aanvankelijk absoluut geen kindje wilde?

Leeftijd
Vriend (binnenkort man) met hele grote kinderwens

Tevens was gewoon uitstellen durfde zelf de beslissing niet te nemen mijn partner steunde me in wat ik zou doen.... hij zei dus ook niet laat maar weghalen had hij dat gezegd was het gebeurt
Hij zei ook niet ik wil dat je het houdt.......ik wist dat hij graag de kleine wilde hebben maar de keuze was aan mij......echter kon ik geen keuze maken

Een van voorwaarden was dat ik een KS wilde, die kreeg ik dus kon niet meer terug.
Verder hadden we super echo's en uitstekende waarden van de combinatietest........ houden was geen optie en weghalen ook niet......en groeit gewoon door

Wat fijn dat het zo goed heeft uitgepakt en je echt kan genieten van je kind

**Geplaatst**: 04-10-16 15:42

Geplaatst: 04-10-16 15:42

conejo schreef:
rainbow8 schreef:
Negeer het concentratiebureau, die zijn goed genoeg voor het wegen en opmeten (als je niet exact doet wat zij zeggen ben je een slechte moeder.. Ik was er dus zo één)

Dit geld niet voor alle consultatie bureaus.
Hier een in de vorige stad waar ik woonde waren ze juist heel fijn dachten met je mee en laten ze je in je waarden. En de richtlijnen zijn ook echt richtlijnen en kijken dus naar je kind.

Hier dus ook zo een cb buro..., nu met het 2e kind zijn er nieuwe mensen en het is wel verbeterd maar ook nu als het even niet zo gaat als standaard mag je geen eigen ideen hebben, gek genoeg moesten ze toch bevestigen dat mijn vermoedens toch wel klopten....maar dat ik dat zonder overleg deed oei foei dat kan echt niet....(wat deed ik dan:gewoon de fles erbij geven en overgaan op kv met hypoallergeen melk.)
Pukkeltjes, Eczeem en droge huid zijn weg en nu worden het ook minder krampjes...idd een goed advies Zeg altijd ja en amen....ze zijn heel goed in wegen en opmeten , ga voor medische zaken beter naar een huis of kinder arts is ook mijn ervaring!

**Geplaatst**: 04-10-16 15:54

Geplaatst: 04-10-16 15:54

kwita schreef:
conejo schreef:
Negeer het concentratiebureau, die zijn goed genoeg voor het wegen en opmeten (als je niet exact doet wat zij zeggen ben je een slechte moeder.. Ik was er dus zo één)

Dit geld niet voor alle consultatie bureaus.
Hier een in de vorige stad waar ik woonde waren ze juist heel fijn dachten met je mee en laten ze je in je waarden. En de richtlijnen zijn ook echt richtlijnen en kijken dus naar je kind.

Hier dus ook zo een cb buro..., nu met het 2e kind zijn er nieuwe mensen en het is wel verbeterd maar ook nu als het even niet zo gaat als standaard mag je geen eigen ideen hebben, gek genoeg moesten ze toch bevestigen dat mijn vermoedens toch wel klopten....maar dat ik dat zonder overleg deed oei foei dat kan echt niet....(wat deed ik dan:gewoon de fles erbij geven en overgaan op kv met hypoallergeen melk.)
Pukkeltjes, Eczeem en droge huid zijn weg en nu worden het ook minder krampjes...idd een goed advies Zeg altijd ja en amen....ze zijn heel goed in wegen en opmeten , ga voor medische zaken beter naar een huis of kinder arts is ook mijn ervaring!

[/quote]

Ik zeg ook niet dat ze allemaal goed zijn. Maar er zijn ook cb die wel goed en fijn zijn. Zo komt het net over of alle cb zo zijn. Je moet altijd je eigen gevoel volgen met welk advies dan ook. Ook bij die van een arts.

**Geplaatst**: 04-10-16 16:04

Geplaatst: 04-10-16 16:04

Hier wel een fijn cb gelukkig. Maar de vorige keer zat er een die niet zo goed kon meten. Ik vond het al veel dat hij gegroeid zou zijn, maar ze wist zeker dat ze goed gemeten had. Nou prima, ik lig er niet wakker van. Vroeg de arts of mijn andere kinderen ook zo lang waren. Nou nee, die vrouw heeft gewoon verkeerd gemeten. Maar ik hoefde hem niet over te laten meten.
Een dag erna moest ik met hem naar de kinderarts, blijkt dat hij 3 cm kleiner was. Dat is best veel voor een baby van 3 maanden. Haha. Gelukkig was die vrouw een invaller ivm vakantie, haha.
Verder hebben we hier een prima arts en verpleegkundige, ze denken goed met je mee. En als je andere ideeen hebt is dat ook prima.

**Geplaatst**: 04-10-16 16:18

Re: Het eerste kind - ervaringen uitwisselen

Geplaatst: 04-10-16 16:18

Mijn persoonlijke ervaring is, dat sommige huisartsen geen bal verstand hebben van kindergeneeskunde. Die gooien elke aandoening op een virusje of schimmeltje (huidaandoeningen). Ik zal wel pech hebben gehad, maar ik ben erg blij dat ik inmiddels met onze zoon in een academisch ziekenhuis onder controle ben voor bepaalde kwaaltjes. Niets dan lof over hen!

**Geplaatst**: 04-10-16 16:24

Geplaatst: 04-10-16 16:24

Ik weet niet voor wat jullie allemaal naar het cb gaan, maar hier is kind en gezin vooral bedoeld voor gewicht en lengte op te volgen, vaccinatie's en om de ontwikkeling op te volgen.

Kind en gezin heeft wel een probleem bij mijn zoontje opgemerkt die ik nog niet gezien, waardoor er direct actie is ondernomen. Ik ben wel heel content van kind en gezin, toch het bureau waar ik ga. Het kan er echt van afhangen waar je ga.

Dingen als allergieen en welke melk enzo leg ik niet aan hen voor maar aan de pediater.

Ik ga met mijn zoon ook niet naar de huisarts als hij ziek is maar naar de pediater.
Heb het nu al 2 keer voorgehad dat ik in het weekend naar de huisarts van wacht ga omdat hij ziek was en 2 keer hebben ze al verkeerd gediagnosteerd of de ernst er niet van ingezien, de laatste keer moest ben ik alle geluk naar de pediater gegaan met hem, al hoewel er niets aan de hand was volgens de huisarts van wacht en kon hij in het ziekenhuis blijven.