Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-16 12:21

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-16 12:21

Ik besef me heel goed dat het tegen me kan werken... vandaar mijn SA. Bovendien verander ik soms wat details van mijn situatie.

Gesprek met manager gehad. Die vroeg vooral: wat zijn je werkzaamheden, wat zou je kunnen uitbesteden aan anderen en wat wil je zelf graag blijven doen. Onder het mom, ik kan je wel helpen maar jij bent de regisseur van je eigen werk.
Daar kwam niet zo heel veel uit, ik kon zelfs heel slecht uitleggen wat nu mijn grootste taken zijn nu. beetje flater

Ik heb nu een paar dingetjes die ik kan wegleggen bij anderen. Die moeten wel instructies krijgen en daar zie ik wel een beetje tegenop, omdat iets uitleggen soms meer tijd en moeite kost dan zelf doen.
En ik ga al mijn overuren opnemen voor een week vrij, dat moet ik wel even goed inplannen tussen de vakantie van alle collega's door.

Ik ben nog niet echt opgelucht, ik hoop dat dat nog komt. Heb nu vooral het idee dat het allemaal weinig voorstelt en dat ik me aanstel... Kwestie van doorbijten.

**Geplaatst**: 19-07-16 12:37

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 19-07-16 12:37

Succes ts. Goed dat je optijd iets hebt gedaan.

Nu hopen dat het ook allemaal gaat lukken ;-)

**Geplaatst**: 19-07-16 14:15

Geplaatst: 19-07-16 14:15

Mwah, flater, volgens mij is dat nu precies jouw probleem toch? Dat je het niet meer overziet? Dus hoe moet je het dan overzien hoe je iets kan uitbesteden?

Tuurlijk ben jij zelf de regisseur van je eigen werk, maar volgens mij heb jij nu iemand nodig die domweg wat uit je handen neemt, ipv dat je zelf oplossingen moet gaan bedenken. Als je wat bent bijgekomen kan je zelf weer met structurelere oplossingen komen, maar daarvoor moet je bovenkamer wel willen. Ik denk dus dat het geen flater is, maar een symptoom van jouw probleem.

Kan iemand anders die instructies niet van je overnemen? En is het dan ook iets wat ze langere tijd van je over kunnen nemen? Een half uur uitleg geven voor iets wat drie kwartier kost, lijkt me een verkeerde investering.

En jij hoeft je vakantie niet in te plannen, daar heb je personeelszaken of iets van een planning ofzo voor. Anders ben je wéér van alles aan het regelen, plannen en doen.

Zoals je het schrijft durf ik wel te stellen dat je je niet aanstelt en dat het géén kwestie is van doorbijten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-16 15:24

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-16 15:24

Kleine organisatie dus ik ben de eigenaar van de kennis, ik ben b.v. ook afd. personeelszaken als het gaat om vakanties plannen. :')

Nu dient zich een ander mooi voorbeeld aan. Een van onze medewerkers zegt af voor een klus. Ik zou dat normaal gezien opvangen. Maar ik ga denk ik mijn manager aan het probleem zetten.
En ik weet nu al dat hij de bal weer terug gaat leggen, in het gunstigste geval speelt hij hem naar een collega van mij.

Ik merk dat het vermoeiend is dat de organisatie blijkbaar te klein is om fatsoenlijke opvang te hebben voor ziekte en vakanties.

**Geplaatst**: 19-07-16 16:00

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 19-07-16 16:00

Snap dat dat moeilijk is, overal is de werkdruk erg hoog. Er moet gewoon meer gedaan worden met minder mensen, dat is het gevolg van de crisis die er is geweest. Als bedrijven willen blijven bestaan en niet ten onder willen gaan, is dat het beleid.
En dat is ook logisch, en hoe kleiner het bedrijf hoe meer betrokkenheid er is bij de medewerkers om het bedrijf draaiende te houden. Men voelt zich dan ook vaak meer verantwoordelijk richting het bedrijf.

Als echter iedereen standaard overwerkt en standaard geen vakanties kan opnemen, wordt het tijd om de financiele situatie eens opnieuw te bekijken. Is er wellicht ruimte voor een parttimer erbij of kunnen er freelancers ingehuurd voor bepaalde projecten? In mijn vorige werk werden er voor vele projecten freelancers ingezet. Er was een vast kernteam en daaromheen een flexibele schil.

En het uitbesteden van taken: probeer zoveel mogelijk terugkerende taken uit te besteden. Ja het kost tijd om het uit te leggen, maar dat is (hopelijk) éénmalig (maak desnoods even een kort stappenplan) en daarna is het van je bord.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-16 17:38

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-16 17:38

En, baalmoment

Ik ga nu wel een beetje in op een detail, maar het illustreert wel mijn probleem.
Om de klus van de afgemelde medewerker op te vangen heb ik eerder al een mailing gedaan naar een groep vervangers. Geen respons.
Dat aapje dus even bij manager gelegd. Antwoord : "Dan bel je toch even iedereen af"
Ja, mijn fitte energieke zelf had dit ook wel bedacht en gedaan, maar nu is het een berg waar ik niet op kom, dus ik wil dit aapje van mijn schouders af.

De verontwaardiging kon bijna niet groter bij manager, dat ik niet even een belrondje kan doen.

Euh... in principe ben ik heus nog wel in staat om een paar telefoon gesprekjes te voeren. Maar het gaat me om de beladenheid. Dat ik alweer met een probleem zit en dat ik er alleen voor sta om het op te lossen. Dat er een kans is dat niemand de klus wil of kan doen. Dát..... -O-

Toevallig zat er een collega bij die zei: " uhm, ik wil best een paar mensen bellen hoor morgen" (voeg een gezichtsuitdrukking toe die weinig enthousiasme uitstraalt).

-O-

**Geplaatst**: 19-07-16 17:58

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 19-07-16 17:58

... en benoem je op dat moment dan ook dat het deels van het probleem is wat je ervaart en waarom je naar de bedrijfsarts bent gegaan? Want je manager kan dan wel mooi verontwaardigd reageren... als hij dat 1x teveel doet zit jij gewoon ziek thuis door een burn-out.

**Geplaatst**: 19-07-16 19:20

Geplaatst: 19-07-16 19:20

Wamoe schreef:
Toevallig zat er een collega bij die zei: " uhm, ik wil best een paar mensen bellen hoor morgen" (voeg een gezichtsuitdrukking toe die weinig enthousiasme uitstraalt).

Ik haal even 1 zinnetje uit je bericht.
Zelf vind ik het ook altijd erg moeilijk om hulp te vragen en om te krijgen, maar ik heb geleerd dat ik ook dingen wel eens verkeerd inschatte. Bijvoorbeeld bij dit zinnetje, hij wil je helpen en misschien was hij gewoon moe of heb je het verkeerd begrepen.
Ik zou zeggen neem dit aanbod gewoon aan want dit wil je, dat je geholpen wordt. Hoe moeilijk het ook is, en hoe ver het tegen je gevoel in gaat.

**Geplaatst**: 19-07-16 19:28

Geplaatst: 19-07-16 19:28

Je geeft aan dat het harde werken/werkdruk komt door de kleine organisatie, maar in elke organisatie als jij zoveel verantwoordelijkheden blijft pakken en niet delegeert en geen 'nee' kan gaan zeggen blijft de werkdruk hoog. Je moet leren los laten, leren dat je niet onvervangbaar bent, dat het werk ook gedaan wordt als jij 'nee' zegt. Immers als je uiteindelijk zelf de taakjes wel weer oppakt, weten medewerkers dat ook en zijn ze niet geneigd om taken van jou over te pakken. Laat andere mensen ook fouten maken, hoe leren ze anders hun werkzaamheden goed te doen/over te pakken? Ja het kost tijd en misschien gaat het fout, hun verantwoordelijkheid en waarschijnlijk gaat het de volgende keer goed.
Wees is wat 'egocentrischer' zeg dat je het te druk hebt en zeg 'nee' tegen een opdracht.

En ga proberen los te laten wat 'ze' over je denken.. Zij werken toch ook voor het bedrijf, dus zij zijn toch ook verantwoordelijk als er een club mensen staat? Niet alleen jij, dus zij kunnen ook best bellen.

Daarnaast wil ik je ook adviseren om een vervolg afspraak te maken met de arboarts. Je hebt alle signalen van een burn-out en het is goed als een onafhankelijk persoon dit blijft monitoren/stekker uit kan trekken/tips kan geven als er geen verbetering optreedt.

**Geplaatst**: 19-07-16 21:42

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 19-07-16 21:42

ts wat een ontzettend vervelende situatie.

ik zie een combinatie van veel factoren.

1. een kleine organisatie waardoor er weinig vervanging is, er verwacht wordt dat men hard werkt en alles oppakt
2. een medewerker die zich overal verantwoordelijk voor voelt. dit niet kan loslaten.

je leidinggevende pakt het opzich goed op. jij ben indd de regisseur van je eigen werk. jij kan het beste inschatten wat er eventueel door een ander gedaan kan worden.

probeer het vooral los te laten. als het moet kunnen ze zonder je en pakken ze het werk wel op. houd minder rekening met anderen. je collega heeft het aangeboden even rond te bellen, mooi. dit aanbod aannemen. had hij het maar niet moeten aanbieden als hij niet wil. ook niet schuldig over voelen. dat jij er zo in staat (alles voor je werk willen doen, alles willen oplossen) betekend niet dat iedereen er zo in staat. waarschijnlijk niet.daarom ben jij straks overspannen en de rest niet.

waar ben je echt verantwoordelijk voor en wat doe je er allemaal bij?
welke zaken moeten echt en welke kunnen blijven liggen?

pas goed op jezelf. en dat is niet door je nu ziek te melden, maar wel door aan jezelf te werken.

mijn pb box staat voor je open. ik ben zowel ervaringsdeskundige

als P&O adviseur. wie weet kan ik je een spiegel voorhouden.

**Geplaatst**: 20-07-16 17:27

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 20-07-16 17:27

Hoop dat je een fijne (stressloze) dag op het werk hebt gehad TS!

Ik ga morgen beginnen met reintegratie, 3 uurtjes. Klinkt als heel weinig, maar voor mij is 3 uur heel erg lang (met name door vermoeidheid en overprikkeling).
Dat ik ooit van 36 uur werk + paard + huishouden + sociaal leven nu naar "help ik ga morgen 3 uurtjes heel simpel werk doen en kan ik dat wel aan" ben gegaan laat zien dat een burnout/depressie erg veel impact kan hebben.

Wil jou dit lot besparen, dus zorg goed voor jezelf! Niemand anders die dat voor jou doet, dan kan alleen jij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-07-16 10:23

Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-16 10:23

Sterkte Leatitia, ik ken het vanaf de andere kant. Wij bieden namelijk re-integratieplaatsen voor mensen die om diverse redenen tijdelijk arbeidsongeschikt zijn geweest.

Het 'nieuws' is volgens mij rond, want ineens staan er collega's aan mijn bureau die me sterkte wensen vragen of ze iets kunnen doen. En ook dat het niet verbazend is gezien de werkdruk etc. Ik voel me er erg opgelaten onder...

Ik ben momenteel wel aanwezig op het werk, maar het drijfzand van werk (ook al is het nu minder) blijft een beetje een brij waar ik amper in vooruit kom. Stom is dat, minder taken, maar het overzicht en de energie nog altijd kwijt. Is er meer nodig? iets anders?

Het advies van de bedrijfsarts om ook psychologische ondersteuning te nemen lijkt eenvoudiger dan het is. Bij de GGZ psycholoog van onze huisartspraktijk zou ik pas 18 augustus terecht kunnen. Nu ben ik eens verder gaan kijken, en heb een HR bureau gevonden dat coaching kan geven gespecialiseerd in preventie van burn-out. Het spreekt me erg aan, maar is denk ik niet vergoed door de polis van mijn zorgverzekering.
Wat is de ervaring van anderen hierin?

**Geplaatst**: 21-07-16 10:29

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 21-07-16 10:29

Ik zou nu juist even de mogelijkheid benutten dat blijkbaar mensen het weten. Probeer een werkoverleg in te plannen waarin je aan geeft dat je het momenteel even niet makkelijk hebt en dat je graag wat hulp zou willen hebben. Dit kan in het mee denken van taken overnemen, eventueel iemand die het fijn zou vinden om dingen samen met je op te pakken of misschien hebben je collega's wel fijne ideeën of een klein beetje meer ruimte dan je zelf denkt om dingen te doen.

**Geplaatst**: 21-07-16 10:37

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 21-07-16 10:37

Hoe duur is het coachingburo? En hebben deze zeer snel plek?
De afspraak voor de 18de gewoon laten staan en eventueel 2-3 keer aan de burn-outpreventie meedoen.

Het gaat om je gezondheid
Als het goed is heb je optijd aan de bel getrokken!

**Geplaatst**: 21-07-16 10:40

Geplaatst: 21-07-16 10:40

Heeft je werkgever geen mogelijkheden je daarmee te helpen? Soms zijn er opleidingsbudgetten beschikbaar die je ook voor dit soort dingen mag gebruiken.

Daarnaast zou je ook naar een psycholoog kunnen kijken die niet verbonden is aan het GGZ, die hebben meestal kortere wachttijden. Hoewel het natuurlijk vakantietijd is.... Informeer even bij je zorgverzekering waar een psycholoog aan moet voldoen om vergoed te krijgen.

Fijn dat je collega's zo begripvol gereageerd hebben en je nu dingen uit handen nemen. Maar dat betekend ook dat je inderdaad even het overzicht weer kwijt bent. Gun jezelf even de tijd.

**Geplaatst**: 21-07-16 10:49

Geplaatst: 21-07-16 10:49

Wamoe schreef:
Ik heb nu een paar dingetjes die ik kan wegleggen bij anderen. Die moeten wel instructies krijgen en daar zie ik wel een beetje tegenop, omdat iets uitleggen soms meer tijd en moeite kost dan zelf doen.
En ik ga al mijn overuren opnemen voor een week vrij, dat moet ik wel even goed inplannen tussen de vakantie van alle collega's door.

Als jij het goed uitlegt, dan is dat waarschijnlijk maar éénmalig nodig. Hooguit nog een tweede keer als iets niet helemaal duidelijk was, maar daarna hoef jij je er niet meer mee bezig te houden. Het is namelijk niet zo dat je iedere keer als die klus voorbij komt dit aan de betreffende persoon/personen moet uitleggen.

En luister goed naar je lijf: het geeft niet voor niets aan dat je moe bent en je gedrag is er niet voor niets 'ineens'. Ik heb zelf met een hele, hele zware burn-out te maken gehad (jaren geleden), omdat ik alle signalen bewust en onbewust negeerde. Ben er echt goed ziek van geweest en wil dat nooit, maar dan ook nooit meer. Toen ik onlangs weer dreigde overwerkt te raken, heb ik een gesprek op mijn werk gehad. Het lijkt nu wat beter te gaan, maar ik hou mijn lijf en reacties goed in de gaten!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-07-16 11:03

Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-16 11:03

O.k. even een rectificatie.... men bied wel aan om iets te doen, maar concreet is dat meer een formele vraag dan werkelijke actie. Dat heeft met werkveld en specialisme te maken

En een van de taken die ik wel heb overgedragen is nu naar iemand die meer papierwerk maakt dan nodig. Overijverig maar mijn tenen krommen als ik zie hoeveel werk die steekt in typen en tabellen maken. Ik laat het maar, want ja.... uit handen is uit handen 8)7

Ik snak verder naar dom fysiek werk, zoals stallen mesten en vegen, dat zou volgens mij werkelijk therapeutisch zijn om een paar weken te gaan doen O:)

Ik ga het HR bureau eens peilen over mogelijkheden en mijn werkgever over kosten.

**Geplaatst**: 21-07-16 11:11

Geplaatst: 21-07-16 11:11

Maar is dit nou niet het moment om eens met het team te brainstormen? Het is mooi weer gooi ergens een bbq aan en praat er op een ontspannen manier eens over.

**Geplaatst**: 21-07-16 11:24

Geplaatst: 21-07-16 11:24

Zit het probleem in dat je eigenlijk ook geen werk af wil stoten/ door anderen laten doen en dat je het allemaal zelf wel doet omdat je het zelf beter doet of denkt te doen? Kijk daar voor jezelf naar want dat is een valkuil die blijvend is als je er niets mee doet.Ik weet niet of je een vast contract hebt maar een zieke werknemer kan een werkgever zo'n 12 jaar geld kosten. Dus ik denk dat jullie er beiden er bij gebaat zijn dat het niet zover komt dat je langdurig ziek wordt. Ik weet niet of een psycholoog jou het beste kan helpen. Misschien is juist een goede zeer ervaren jobcoach een betere keus. Die met jou kijkt naar het werk en jou bewust leert worden van je goede en minder goede kanten en je ook eye openers kan bieden en voor nu even wat structuur in de brei van je werk kan brengen.Het lijkt dat je inderdaad nog doorgaat op je adrenaline en drive maar dat maakt wel dat je in een andere "wereld"zit dan de rest van de werknemers en dat het wijs is daar zo snel mogelijk weer uit te komen voordat je echt afbreekt. Wens je nog heel veel sterkte. Ik vind het heel knap van je dat je zelf ziet dat het 5 voor 12 is. Sterkte nog met alles!

**Geplaatst**: 21-07-16 12:23

Geplaatst: 21-07-16 12:23

Wamoe schreef:
O.k. even een rectificatie.... men bied wel aan om iets te doen, maar concreet is dat meer een formele vraag dan werkelijke actie. Dat heeft met werkveld en specialisme te maken

En een van de taken die ik wel heb overgedragen is nu naar iemand die meer papierwerk maakt dan nodig. Overijverig maar mijn tenen krommen als ik zie hoeveel werk die steekt in typen en tabellen maken. Ik laat het maar, want ja.... uit handen is uit handen

Ik snak verder naar dom fysiek werk, zoals stallen mesten en vegen, dat zou volgens mij werkelijk therapeutisch zijn om een paar weken te gaan doen

Ik ga het HR bureau eens peilen over mogelijkheden en mijn werkgever over kosten.

Iedereen doet het op zijn/haar eigen manier. Ik erger me er ook wel eens aan dat iemand te lang met iets bezig is of te precies (oké, met cijfers moet je precies zijn), maar probeer me steeds meer te concentreren op mijn eigen werk (want waarom erger ik me? Niemand is perfect en het geeft rust als je los laat). Voor iedereen is het een leerproces wat makkelijk(er) is/werkt. Als ik nu iets nieuws zou gaan doen, dan zou ik het vast ook anders doen dan men normaliter doet. Communicatie is het sleutelwoord.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-07-16 18:56

Geplaatst door de TopicStarter : 21-07-16 18:56

Jennyj01 schreef:
Maar is dit nou niet het moment om eens met het team te brainstormen? Het is mooi weer gooi ergens een bbq aan en praat er op een ontspannen manier eens over.

Wel mooi dat je dit aanhaalt....
Ik zie zoiets werkelijk niet snel gebeuren, zo goed als ondenkbaar.
De bedrijfscultuur heeft iets van eilanden, en we hebben er allemaal één. Ik heb wel eens wat geprobeerd in deze sfeer, maar het kwam amper van de grond.
Heel jammer -O-

**Geplaatst**: 22-07-16 08:27

Geplaatst: 22-07-16 08:27

Vervelend voor je. Misschien zit je qua cultuur niet bij het juiste bedrijf.

**Geplaatst**: 22-07-16 09:15

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 22-07-16 09:15

Misschien na je werk geen sporten om je hoofd leeg te maken?
Dan overdag ook jezelf trainen om meer los te laten. Geef het idd uit handen en laat het los, het is niet jouw bedrijf. Accepteer ook de aanbieding dat een ander voor je wil gaan bellen. Wees wat egoistischer en hoe realistisch is het om alles zelf te doen?

**Geplaatst**: 22-07-16 19:29

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 22-07-16 19:29

Sorry voor het binnenvallen, maar laat het je werkgever ook eens aankaarten bij de verzuimverzekering (als jullie die hebben).
Het scheelt iedereen namelijk geld als jij niet thuis komt te zitten, verzekeraars kunnen hier vaak ook wat in betekenen als aangetoond kan worden dat jij door een bepaalde behandeling/cursus etc aan het werk kan blijven.

Verder wil ik je veel sterkte wensen. Luister naar je lichaam!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-16 18:53

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-16 18:53

Dank voor de tips. Ik zou zo graag weer sporten, maar er is een drempel. Nu even zoeken waar dat hem in zit...

Er gaat veel door het hoofd, soms uit het zich in vlagen van productiviteit. Ik vraag me af en toe echt af of ik me niet gewoon aanstel, dan loopt het best o.k. Alleen ben ik even later weer verstrooid. Ik, kan halverwege een zin afdwalen naar andere taken. Kan na een onderbreking zoals telefoontjes niet meer concentreren. En de drempel om zelf collega's te gaan bellen om iets te vragen is huizenhoog. Mijn stemming wisselt bijna per uur, heel vermoeiend.

Afgelopen week gesproken met een HR consultant waar ons bedrijf al eerder mee heeft samengewerkt. Een fijn gesprek en een voor mij relevant traject dat geboden wordt. Maar werkgever wil er niet aan. Advies van de bedrijfsarts was psycholoog en daar wil hij niet aan voorbij gaan. Probleem is dat de psycholoog via de huisarts pas in september weer plaats heeft. Wat moet ik daar toch mee???

Ik werk trouwens nog steeds fulltime en krijg geen nieuwe grote projecten meer toegewezen, iets wat me normaal zo'n 6 tot 8 uur per week zou kosten. De taken voor de dagelijkse gang van zaken zijn gebleven. Het stomme is dat mij dagen net zo goed vol lopen. Alsof die uren er nooit zijn geweest, heel gek.