Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-05-16 14:38

Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-16 14:38

Begrijp me niet verkeerd hoor, ik neem het helemaal niemand kwalijk dat het stil is.
Ik verwacht ook niet dat mensen geen leven hebben buiten Bokt en bepaalde topics.

Het was meer een constatering dat het me inderdaad zo raakte.
Ik waardeer jullie reacties ontzettend, voel me wat minder onzichtbaar.

Dat van dat huis is inderdaad superfijn, was echt een naar overblijfsel nog.

Nu ik vakantie heb, heb ik ook meer tijd om na te denken en dat is niet altijd even handig.
Maar veel gewandeld met de hond, veel foto's gemaakt, wat werk van werk afgemaakt.

Ook lukte het redelijk goed dingen daar te laten waar ze horen. Niet na te denken voor anderen, niks op te willen lossen wat bij een ander hoort.

Nog even rommelen en dan ga ik even 2 daagjes oppassen op de kids van een vriendin.
Drukke beestenboel daar, dus ik vermaak me wel.

Dank je wel jullie allemaal, doet me echt heel goed

**Geplaatst**: 01-05-16 17:40

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 01-05-16 17:40

Vakantie kan fijn zijn.
Maar je hebt dan ook genoeg tijd om te piekeren en dat wil je nu net niet.
Ik vind het knap dat je probeert om niet voor anderen te denken.
En hun problemen zelf te laten oplossen.

Valt niet mee als je gewend ben om de wereld op je schouders te torsen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-16 09:39

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-16 09:39

Vakantie is zeker heerlijk en heb genoeg hobbies, maar toch, je gaat makkelijker nadenken enzo.

Het voor anderen denken is een tweede natuur geworden. Alles en iedereen blij en tevreden om te voorkomen dat de situatie naar n vervelend en onoverzichtelijk wordt
Ben alles twee stappen voor. Vaak niet eens bewust.

Maar ben er eerlijk gezegd ook wel heel ontzettend stikmoe van hoor, zachtjes uitgedrukt. Altijd maar iedereen peilen, voelen wat er nodig is en daarop anticiperen.

Probeer nu bij alles wat ik maar denk voor een ander te kunnen doen, gelijk te denken:"Is dat mijn taak?"
Heel vaak is het antwoord nee.
Soms bedenk ik dan nog weleens of ik er toch iets mee wil, als het voor vrienden is...
Zo probeer ik er zelf steeds meer een balans in te vinden. Niet alle antennes uit naar buiten, maar meer naar binnen.
Dat valt niet mee, maar het voelt we goed zo.

**Geplaatst**: 03-05-16 10:05

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 03-05-16 10:05

Ja dat is zeker lastig. Dat herken ik wel. Goed dat je je er bewust van bent en er ook mee bezig bent.
Al doende leert men zeggen ze hè?

Hoelang heb je nog vakantie?

**Geplaatst**: 03-05-16 15:39

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 03-05-16 15:39

Toevallig hoogsensitief dat al je antennes uitstaan?

Het is heel vermoeiend om altijd andere mensen en hun gedrag te voelen.
Zeker als ze verdrietig zijn.
Het geeft niet als mensen boos of verdrietig zijn.
Het is niet jouw taak om dat altijd te willen oplossen.

**Geplaatst**: 03-05-16 16:03

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 03-05-16 16:03

Daar heb ik ook last van. Ik voel me verantwoordelijk voor iedereen. Omdat mensen geen weerstand bij mij voelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-16 12:39

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-16 12:39

@Djoopie: Deze week nog, nu weekend en dan weer aan het werk. Maar volgende week ook lang weekend.
Het valt inderdaad niet mee, maar stuk bewustzijn en een stukje opstandigheid helpen wel.
Oefening baart kunst.

@ Luuntje:Hoog sensitief weet ik niet, waarschijnlijk wel, maar het was ook gewoon een aangeleerd iets.
Mijn ouders hadden vaak ruzie. Ik peilde dan mijn vader, mijn moeder en de situatie. Ik probeerde lief te zijn, niet te zeuren, klusjes in huis te doen, om te zorgen dat iedereen blij was en gelukkig en er geen crisissituatie zou ontstaan.
Idioot natuurlijk, maar als kind er van overtuigd dat ik daar invloed op had.
Met als resultaat dat ik wil(de) dat overal maar iedereen gelukkig en tevreden is, dan komt er geen ruzie en geen crisis.
Daar word je best moe van.
Dus nu hard bezig dat te veranderen

.

@ Valentijn5: Dat is lastig zeg.
Ik denk dat het bij mij niet zo de weerstand is. Hoe probeer je het te verhelpen/ voorkomen?

**Geplaatst**: 06-05-16 14:21

Geplaatst: 06-05-16 14:21

nascha_7 schreef:
@Djoopie: Deze week nog, nu weekend en dan weer aan het werk. Maar volgende week ook lang weekend.
Het valt inderdaad niet mee, maar stuk bewustzijn en een stukje opstandigheid helpen wel.
Oefening baart kunst.

@ Luuntje:Hoog sensitief weet ik niet, waarschijnlijk wel, maar het was ook gewoon een aangeleerd iets.
Mijn ouders hadden vaak ruzie. Ik peilde dan mijn vader, mijn moeder en de situatie. Ik probeerde lief te zijn, niet te zeuren, klusjes in huis te doen, om te zorgen dat iedereen blij was en gelukkig en er geen crisissituatie zou ontstaan.
Idioot natuurlijk, maar als kind er van overtuigd dat ik daar invloed op had.
Met als resultaat dat ik wil(de) dat overal maar iedereen gelukkig en tevreden is, dan komt er geen ruzie en geen crisis.
Daar word je best moe van.
Dus nu hard bezig dat te veranderen .
Dat begrijp ik wel wat jij zegt. Ouders worden niet graag op hen gedrag aangesproken. Ook niet door mij.

@ Valentijn5: Dat is lastig zeg.
Ik denk dat het bij mij niet zo de weerstand is. Hoe probeer je het te verhelpen/ voorkomen?

**Geplaatst**: 06-05-16 20:03

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 06-05-16 20:03

Het is ook moeilijk om voor jezelf op te komen.
Zeker als je het niet geleerd hebt als kind.

Het is wel enorm vermoeiend om met iedereen rekening te houden.

**Geplaatst**: 06-05-16 20:20

Geplaatst: 06-05-16 20:20

Het verleden heeft je ongetwijfeld sterkers gemaakt, dan wel met vele Ups and Downs. Nu kan je echt iets voor je zelf gaan opbouwen, de juiste mensen om je heen zoeken etc.

Probeer van elk goed moment te genieten, durf ook een beetje doelen te gaan stellen wat je graag ooit wilt!

Je verdient het.

**Geplaatst**: 07-05-16 14:16

Geplaatst: 07-05-16 14:16

Bedenk, dat zowel "hoge sensitiviteit" als 'iedereen in de gaten houden' op zich logische reacties zijn op trauma.
(Het ligt niet aan je karakter, opvoeding, gedrag, etc. etc.)

Een van de functies van het schriksysteem is, dat je zintuigen scherper werken. Zodat je meer informatie over de omgeving krijgt en hopelijk te weten komt 'waar het monster zit', zodat je bij aanvallen terecht naar het westen loopt, en juist bij vluchten naar het oosten. (Ondertussen zorgt ditzelfde systeem voor een bonkend hart, actieve arm- en beenspieren, bloed dat juist uit je spijsverteringskanaal weg wordt gehaald etc etc.)

En goed opletten is een variant op dit gegeven. Natuurlijk is het niet je taak, maar 'zorgen dat er geen ruzie komt' (doodvermoeiend!) is ook een manier om te voorkomen dat je klappen krijgt.
...als gedrag signaleren en jezelf wat terugfluiten: graag!
Maar zie het ook voor wat het is: er zijn gewoon nog stukken / stukjes ellende die de nek nog niet zijn omgedraaid.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-05-16 19:22

Geplaatst door de TopicStarter : 09-05-16 19:22

@luuntje: is ook zo, je kan het beter als kind leren dan later. Zwaardere klus. Maar goed, doe mijn best

@Arjan1983: Dat van die doelen stellen is wel een goede, dat doe ik te weinig inderdaad. En het verleden heeft me inderdaad sterker gemaakt ook, het werkt ook die kant op gelukkig.

@Janneke2: je hebt helemaal gelijk. Regelmatig op zoek naar monsters. Vaak onbewust, maar blijkbaar ga ik er vanuit dat er ergens wel monsters op de loer liggen.

Gisteren ineens erg last van het fenomeen moederdag. De ene keer kan ik last hebben van bepaalde dagen, de andere keer helemaal niet.
Gisteren dus wel. Was bij vrienden en probeerde het dapper binnen te houden.
Toen gingen ze even weg en voelde het helemaal stikeenzaam. Bijna van plan in de auto te springen en naar huis te gaan, maar dat voelde zo ontzettend niet oké.
Toen ze terugkwamen kon ik mijn tranen niet meer binnen houden.
Het is soms erg raar, wel ouders hebben, maar eigenlijk toch niet.
Goed gesprek en knuffel gehad.
Niet gevlucht, eerlijk geweest en in plaats van bang te zijn dat ze me zat zijn, leek de vriendschap juist nog hechter te worden.
Gaf vertrouwen of zo dat ik het wel kan en niet een kneus ben.

**Geplaatst**: 09-05-16 19:36

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 09-05-16 19:36

Stoer dat je jezelf hebt laten troosten.
Je ben toch maar mooi gebleven.

Tja je kan niet zelf je ouders maken of uitkiezen.
Was dat maar zo.

Anderen kan je niet veranderen. Je kan wel jezelf veranderen.
Hoe jij reageert op situaties.

Offtopic:ik heb heel dwingend fb bericht van mijn vaders vrouw. Ik kan pissig reageren, maar daar word ik zelf humeurig van. Ik reageer niet of reageer uiterst beleefd als zijnde een vreemde. Aan mij de keus. Die vrouw gaat niet meer veranderen.

**Geplaatst**: 09-05-16 19:39

Geplaatst: 09-05-16 19:39

nascha_7 schreef:
@luuntje: is ook zo, je kan het beter als kind leren dan later. Zwaardere klus. Maar goed, doe mijn best

@Arjan1983: Dat van die doelen stellen is wel een goede, dat doe ik te weinig inderdaad. En het verleden heeft me inderdaad sterker gemaakt ook, het werkt ook die kant op gelukkig.

@Janneke2: je hebt helemaal gelijk. Regelmatig op zoek naar monsters. Vaak onbewust, maar blijkbaar ga ik er vanuit dat er ergens wel monsters op de loer liggen.

Gisteren ineens erg last van het fenomeen moederdag. De ene keer kan ik last hebben van bepaalde dagen, de andere keer helemaal niet.
Gisteren dus wel. Was bij vrienden en probeerde het dapper binnen te houden.
Toen gingen ze even weg en voelde het helemaal stikeenzaam. Bijna van plan in de auto te springen en naar huis te gaan, maar dat voelde zo ontzettend niet oké.
Toen ze terugkwamen kon ik mijn tranen niet meer binnen houden.
Het is soms erg raar, wel ouders hebben, maar eigenlijk toch niet.
Goed gesprek en knuffel gehad.
Niet gevlucht, eerlijk geweest en in plaats van bang te zijn dat ze me zat zijn, leek de vriendschap juist nog hechter te worden.
Gaf vertrouwen of zo dat ik het wel kan en niet een kneus ben.

Goed gedaan hoor het leven is ook niet makkelijk. Maar als je maar jezelf in de ogen kan kijken dan kom je er wel.

**Geplaatst**: 10-05-16 00:13

Geplaatst: 10-05-16 00:13

nascha_7 schreef:
@Janneke2: je hebt helemaal gelijk. Regelmatig op zoek naar monsters. Vaak onbewust, maar blijkbaar ga ik er vanuit dat er ergens wel monsters op de loer liggen.

Nou, - nee, eigenlijk niet.

Het is geen kwestie van karakter, gewoonte, aangeleerd gedrag of onbewuste denkwijze.
Het is gewoon puur het overlevingsinstinct zelf.
Nog voor je als mens met je bewustegeest ook maar kunt weten "wat daar in je ooghoek beweegt" is er al een hersenorgaantje actief 'kan dat dingetje daarzo gevaarlijk zijn, ja of nee?'. Zo ja wordt jouw lichaam in vecht/ vlucht mode gezet nog voor je zelf weet wat er aan de hand is.

**Geplaatst**: 10-05-16 00:51

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 10-05-16 00:51

Wat een verdrietig verhaal en wat knap dat je zelf de stap hebt gezet om hieruit te stappen. Respect

**Geplaatst**: 10-05-16 01:07

Geplaatst: 10-05-16 01:07

Lieve TS,
Wat knap hoe je ermee omgaat. je komt erg sterk over en toch heb je ook goed zicht op je zwakkere momenten.

Ik herken een deel van je karakter wel. Altijd de antennes uit en voor iedereen aan het nadenken, altijd een stapje vóór zijn.

Tegenwoordig kan ik er veel beter mee omgaan en mijn eigen karakter koesteren. Eigenlijk is het een hele mooie eigenschap dat je bent zoals je bent. Alleen maak je het jezelf er soms zo moeilijk mee. Ik ben er ook nog niet helemaal, waarschijnlijk zal het een levenslang proces zijn om voor jezelf te leren kiezen.
Maar zo te lezen ben je al een heel eind op de goede weg.

Je hebt besloten te kiezen voor jezelf en dat maakt je een stuk gelukkiger. Moeilijke momenten zullen er blijven, ik weet ook hoe snel bepaalde momenten/beelden/woorden allerlei emoties kunnen oproepen. Dat valt niet te voorkomen, wat wel in je eigen handen ligt, is hoeveel invloed je deze emoties op je stemming laat hebben. Wegstoppen heeft geen zin... laat ze er zijn, observeer ze en zeg ze vervolgens weer gedag.
Dat is wat mij erg goed helpt.

Veel sterkte, knap dat je je verhaal hebt kunnen delen hier

**Geplaatst**: 10-05-16 01:51

Geplaatst: 10-05-16 01:51

Ik heb je verhaal gelezen en wat een ontzettend sterke vrouw ben jij! Maar juist ook sterke vrouwen hebben de behoefte aan een arm om zich heen en geborgenheid. Door je verhaal zo te delen, ben je alweer een stukje verder in je eigen ontwikkeling voor wat betreft het vertrouwen van anderen.
Het vertrouwen van anderen ligt eigenlijk niet zozeer erin dat een ander te vertrouwen zou zijn, maar dat je jezelf durft toe te vertrouwen aan een ander. Zonder dat je daar zelf meer of minder van zou worden in je gevoel. En door je levensverhaal zo te delen, ben je daarmee bezig. Heel goed!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-05-16 21:49

Geplaatst door de TopicStarter : 10-05-16 21:49

Bedankt voor de lieve reacties, echt heel fijn

.

@luuntje: ben zeker gebleven en dat voelde achteraf 100x beter dan weggaan en huilend naar huis rijden, teleurgesteld in mezelf.
En wat mensen betreft heb je gelijk. Soms moet je maar gewoon geen energie er in steken omdat je weet dat het bij jezelf alleen maar frustratie brengt en niet meer dan dat.
Zo vragen mensen weleens of ik denk dat het nog goed komt. Na zoveel jaar geloof ik daar niet meer in.
Ik ben veranderd, maar zij niet. En ik heb het recht niet om mensen te veranderen.
Maar als we vanaf beide partijen weer met elkaar verder zouden gaan, dan zitten we waarschijnlijk binnen no-time weer in hetzelfde patroon.
Dat is al eens eerder gebeurd bedenk ik me.

@Valentijn5: Ja, helemaal waar! Jezelf elke dag recht in de spiegel aan kunnen kijken is belangrijk !

@Janneke2: dat bedoelde ik ook Janneke, kon het alleen niet zo mooi uitleggen.

@antje_vip: Wat raakt jou reactie me zeg, op een positieve manier hoor! Zou denk ik andersom ook zo reageren, maar ben vaak heel hard voor mezelf en vergeet soms dat dit verdrietige verhaal wel bij mij hoort en dat ik best trots mag zijn op mezelf dat ik ben wie ik ben.

@Bootsiebob: Dank je wel voor het delen van jouw ervaring

. En zo herkenbaar wat je zegt! Van de invloed op die emoties klopt. Fijn dat je het weer even aanhaalt, het was toch wel weer weggezakt. Jij ook heel veel sterkte !

@Coloured: Sterk zijn heeft soms inderdaad ook zijn nadelen. Zo vaak gehoord dat ik de boel zo goed op orde heb, er goed uitzie (ook als ik een week slecht geslapen heb :')

)Dan is het soms frustrerend als je niet uit kan leggen dat het even niet zo lekker gaat. Bij mijn tante en vrienden is dat inmiddels geen probleem meer, durf ik het ook. Soms zélfs te vragen om een knuffel, al is dat soms nog een hele bevalling.
Maar doe mijn best

Morgenmiddag weer eens lekker paardrijden, als het niet heel hard gaat onweren. Heerlijk.
Verder eigenlijk wel goed in mijn velletje.
Snel naar bed, wilde vroeg gaan vanwege mijn wekker die morgen vroeg gaat... maar dat lukt niet meer helemaal.
Dan maar extra koffie

**Geplaatst**: 10-05-16 22:36

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 10-05-16 22:36

Fijn dat het weer goed gaat met je.

**Geplaatst**: 10-05-16 23:39

Geplaatst: 10-05-16 23:39

Fijn dat je je goed voelt! En morgen lekker rijden

Ook heel herkenbaar, mensen die zeggen dat je er goed uitziet, terwijl je zelf in de spiegel heel goed kunt zien dat je ogen dof zijn met kringen eronder. Of dat mensen zelfs jaloers kunnen zijn op je leven/uiterlijk/opleiding, dan denk ik vaak: je zou echt niet willen ruilen met me
De mensen die zich het sterkst voordoen hebben het soms nog het moeilijkst (gehad), zo ook jij

Zelf heb ik aan ACT (acceptance and commitment) heel veel gehad. Gedachten patronen veranderen hielp niet en ik ben altijd hard voor mezelf geweest. daar werd ik echter niet beter van...

Maar ACT heeft me echt geholpen om met mezelf om te gaan

**Geplaatst**: 11-05-16 08:24

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 11-05-16 08:24

Ik duim voor je dat onweer weg blijft vanmiddag.
Kan je lekker gaan rijden.

Heel knap dat je inziet dat je met sommige mensen in dezelfde 'fouten' kan gaan vervallen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-05-16 22:22

Geplaatst door de TopicStarter : 11-05-16 22:22

@Bootsiebob: Buitenkantje is ook niet alles. Maar blijkbaar zie ik er altijd wel wakker, uitgerust en gezond uit. Dat is lastig. Ook zo vaak gehoord dat ik de rust en kalmte zelf ben, vol zelfvertrouwen enzovoorts..... van binnen soms ontzettend anders.
Bij dieren ben ik altijd eerlijk, die trappen er toch niet in trouwens

Zal eens kijken naar ACT, ken het niet, thanks!

@luuntje: soms is het een vliegensvlugge vraag :" Ga ik hier energie insteken of niet? " Zowel in mensen als situaties..... gaat me steeds beter af, veranderen kan je dingen niet, wel je zienswijze erop.

Vanmorgen ook zo'n situatie. Moest met een invaller werken, die kwam laat, was passief ... enzovoorts. Er kwam iemand twee kinderen observeren en als klap op de vuurpijl kwam de GGD onverwachts binnenvallen. Ze was overigens heel begripvol, of het wel uitkwam.
Tuurlijk! Mens stoel onder haar kont geschoven, welkom geheten, alles aangewezen en verder met de groep.
Geen stress, gewoon vanuit mijn eigen ik, mijn eigen gevoel waar ik me prettig bij voel de ochtend gewerkt.

Vanmiddag lekker paardgereden. Ben gaan rijden op mijn 25ste. Ben geen held, maar wel erg leuk.
Rij nu soms op het paardje van een vriendin. braaf beestje en voel me fijn bij hem.
Zal morgen wel spierpijn hebben.

Na het een rijden nog een onweersbui, ben gek op onweer, hoe harder hoe beter, dus dat was dubbel genieten.

Nu lekker naar bed, morgen pittige dag en ben stiekem een beetje moe, maar niet vervelend moe.

Thanks voor jullie lieve reacties!

**Geplaatst**: 12-05-16 08:04

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Geplaatst: 12-05-16 08:04

Op je werk/stage heb je het prima gedaan.
En ook nog lekker kunnen paardrijden.
Volgens mij klinkt dat als een nuttige en fijne dag.

Succes vandaag.

**Geplaatst**: 12-05-16 09:14

Geplaatst: 12-05-16 09:14

Net pas je topic gelezen, maar wel heftig! Ondanks dat het zeker niet altijd zo voelt, leest het voor mij alsof je het nu goed helder hebt. Superknap!

Fijn dat het op je werk zo ging, dat je je dag goed kon afsluiten. Heel vermoeiend lijkt me dat, al die plotselinge dingen die toch wat tegenwerken (passieve collega, iemand die meekijkt) maar je bij jezelf kon blijven.

En heerlijk dat je het paardje kan rijden van een vriendin, als het klikt, is dat zo'n fijne uitlaatklep! En ook zo'n spiegel, want dieren houd je idd niet voor de gek. Jezelf soms nog wel, zonder dat je het in de gaten hebt, en dan is zo'n spiegel wel heel erg fijn.

Veel succes vandaag!