Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-03-16 00:10

Geplaatst: 26-03-16 00:10

Ik vind het ook best wel interessant.
En over revalidatie... Ik zie op mijn stage op een revalidatieafdeling ook patiënten met een kneuzing van de heup na een val, die daardoor niet meer zelfstandig kunnen functioneren. De revalidatie is vaak minder intensief dan mensen met meer aandoeningen of operaties, maar het is en blijft revalidatie.

Overigens zou ik er zelf niet voor kiezen om mijn hand in een kwartier in een emmer te doen die op de grond staat. Het wordt dan natuurlijk nog moeilijker om dat vocht naar boven af te voeren. Heb je geen teiltje die je op tafel kunt zetten?

In ieder geval sterkte met je hand!

**Geplaatst**: 26-03-16 00:14

Geplaatst: 26-03-16 00:14

Mijn reactie was niet vriendelijk nee, maar is iemand die waarschijnlijk enorm geschrokken is van haar blessure zo afzeiken wél vriendelijk dan? Misschien heeft ze het woord "revalideren" wat ongelukkig gekozen maar om TS dan meerdere malen uit te maken voor aansteller vind ik echt misselijk

Little_Gift schreef:
Trouwens, mezelf heel zielig vinden?
Uiteraard, vandaar dat ik topics open over hoe mijn schouder eraf valt uiteraard $*\o/*$

Je opent zelf geen topic nee, maar je blijft er wel aardig veel over doorgaan in het topic van een ander :')

**Geplaatst**: 26-03-16 00:21

Re: Handrevalidatie na van van paard. Proces!

Geplaatst: 26-03-16 00:21

Jij vindt dat misselijkmakend, Jessdaniels... ik vind iets anders misselijkmakend... dus... staan we quitte toch?

**Geplaatst**: 26-03-16 01:09

Geplaatst: 26-03-16 01:09

blondies schreef:
En zo zal iemand met een dubbele beenamputatie, 3 weken intensive care en jaren revalidatie ook over jouw revalidatie denken dan..
Alles is relatief en nergens zegt TS dat haar letsel het einde van de wereld is. Ze vindt het zelf vanuit haar achtergrond waarschijnlijk interessant om te delen, interesseert het jou niet dan klik u het weg.
Ze heeft gelijk dat ze er tijdens stage problemen mee zal krijgen, ze zegt niet dat ze van plan is geen stage te lopen.
Ik zou niet weten hoe ik met zo'n hand mijn mobilisaties en manipulaties uit moet voeren dus een groot deel van mijn patiënten zou naar mijn collega's moeten.

Hier 3weken IC en vanaf de hals verlamt wakker geworden met blijvende gevolgen ondanks dat ik veel heb terug geëist. ( ja ik gebruik bewust 'geëist'. ). En ja das poedersuiker maar neen ik vind mezelf niet zielig want ben trots op wat ik gedaan heb en nog elke dag doe. Maar om dus als vergelijkbaar 'voorbeeld' te reageren op wat ik zou moeten vinden van LG; Vind de schouder-revalidatie nog wel vaneen heel ander kaliber dan een blauwe hand. Vind het schandalig dat je doet alsof iemand de schouder ooit gelijk zou stellen met wat wondjes en zwelling die na 2 dagen oid al grotendeels weg was. En dan doen alsof ie er af ligt.

**Geplaatst**: 26-03-16 01:33

Re: Handrevalidatie na van van paard. Proces!

Geplaatst: 26-03-16 01:33

Gaat het in dit topic nou echt om wie het zwaarst gerevalideerd is? Nee, volgens mij niet en als een van jullie dat wel wil dan open een topic met revalidatie verhalen.

Littlegift zo te lezen heb je een hoop frustraties maar reageer die op iemand anders af. Heb ik ook gedaan, met name op het arme pasta deeg.

TS, reuze interessant om je herstel te zien. Mooi hoe het menselijk lichaam werkt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-16 06:03

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-16 06:03

Jongens, komop zeg. Dit is geen battle van de zieligste...

De term revalidatie betekens niks meer dan het opnieuw (leren) gebruiken van lichaamsdelen na ongeval of operatie. Niks meer, niks minder... Trek er niet zo hard aan.

Omdat er vaak nogal wat mensen zijn die wondjes als stootaangevend of vies of eng of what ever vinden, heft ik het in de opening aangegeven. Anders krijg je weer dat geneuzel waarom ik het niet in de OP heb aangegeven.

Dat gezegd hebbende.

Het is voor nu niks meer dan een zwaar gekeusde hand met wondjes, maar volgens mij heb ik daar ook nooit iets anders van gemaakt... En ja, mijn handen zijn belangrijk voor mijn werk. Manipulaties, massages, of zelfs iets "simpels" als werken met valgevaarlijke patiënten kan ik nu niet, omdat ik niet kan garanderen dat ik ze kan opvangen vanwege mijn hand. Daar zou ik nu wel 2x over nadenken voordat ik ze opvang. En wat ik het aller vervelendste vind ik dat ik nu natuurlijk niet kan paardrijden :Y)

Tjah, ik wil het hier verder bij laten. Aangezien dit topic toch alleen maar uitloopt op wie er het zieligste is, waar het helemaal niet voor bedoeld was. Het leek mij gewoon interessant om dit te delen, uit medisch oogpunt. Niks meer of minder.

Goed. Dat was hem dan... Tabee.
Voor de gene die het wel interessant vinden, kunnen me uiteraard een pbtje doen

**Geplaatst**: 26-03-16 08:26

Geplaatst: 26-03-16 08:26

Ayasha schreef:
Hier 3weken IC en vanaf de hals verlamt wakker geworden met blijvende gevolgen ondanks dat ik veel heb terug geëist. ( ja ik gebruik bewust 'geëist'. ). En ja das poedersuiker maar neen ik vind mezelf niet zielig want ben trots op wat ik gedaan heb en nog elke dag doe. Maar om dus als vergelijkbaar 'voorbeeld' te reageren op wat ik zou moeten vinden van LG; Vind de schouder-revalidatie nog wel vaneen heel ander kaliber dan een blauwe hand. Vind het schandalig dat je doet alsof iemand de schouder ooit gelijk zou stellen met wat wondjes en zwelling die na 2 dagen oid al grotendeels weg was. En dan doen alsof ie er af ligt.

Jij leest verkeerd en bevestigd tegelijkertijd wat ik zeg. Ondanks het verschil in letsel laat jij (terecht) LG in haar waarde en zo kunnen we ook TS in haar waarde laten. Vertel mij waar ik zo schandalig bezig ben met te zeggen dat de schouderrevalidatie gelijk staat aan deze hand. Voel je vrij om te quoten.
Heb toch allemaal een beetje respect voor elkaar en begin niet meteen te rellen over iets, maakt een mens niet mooier. Ik vind het ook wat over the top, open ik daarom het vuur op haar? Nee ik haal eruit wat interessant vind en de rest lees ik gewoon lekker niet

**Geplaatst**: 26-03-16 11:06

Geplaatst: 26-03-16 11:06

Opnieuw leren gebruiken moet TS toch niet. Eenmaal de zwelling weg (die vanzelf slinkt) heeft ze weer net zoveel macht over haar hand als er voor. Alles functioneerd gewoon alleen de zwelling zat wat in de weg.

Blondies; in haar waarde laten vind in verkeerd gekozen. Ik erken dat haar toestand zwaar is. TS haar toestand is verdorie drie wondjes en een blauwe plek. Als dat zwaar is hoop ik dat ze nooit echt moet gaan revalideren als ze hier al zo'n tam-tam om maakt. Dan denk je ook niet aan bokt filmpjes. Daar heb je dan tijd noch zin voor.

**Geplaatst**: 26-03-16 14:27

Re: Handrevalidatie na van van paard. Proces!

Geplaatst: 26-03-16 14:27

Ben ik de enige die zich afvraagt hoe en waardoor ze van haar paard af is gevallen?

**Geplaatst**: 26-03-16 14:41

Re: Handrevalidatie na van van paard. Proces!

Geplaatst: 26-03-16 14:41

pff wat een hele discussie over dit, ts maakt gewoon een topic hoe ze het doet, ze doet niet zielig ofzo,
gewoon zo doorgaan uiteindelijk wordt het beter, goed rustig houden, ik heb zelf men hand zwaar gekneusd en mijn middenhandsbeentje gebroken, waar ik eerst nog 3 weken mee liep omdat de ha alleen zei dat het licht gekneusd was wat dus niet waar was.

goed rust houden!

**Geplaatst**: 26-03-16 15:09

Geplaatst: 26-03-16 15:09

Sabahartje schreef:
pff wat een hele discussie over dit, ts maakt gewoon een topic hoe ze het doet, ze doet niet zielig ofzo,
gewoon zo doorgaan uiteindelijk wordt het beter, goed rustig houden, ik heb zelf men hand zwaar gekneusd en mijn middenhandsbeentje gebroken, waar ik eerst nog 3 weken mee liep omdat de ha alleen zei dat het licht gekneusd was wat dus niet waar was.

goed rust houden!

Precies... de verhalen van littekens door deelname aan "de slag om Stalingrad" met gebroken ledematen, en dergelijke die sommige Bokkers opschrijven zijn dan wel stoere verhalen, maar om er TS mee af te kraken gaat me te ver.

**Geplaatst**: 26-03-16 15:40

Geplaatst: 26-03-16 15:40

Ik kan beide partijen enigszins begrijpen.
In 2009 is tijdens een gezellig avond in de kroeg een massief houten barkruk op mijn voet gevallen, nogal ongelukkig met de brede rand precies over het midden. Gelijk poot omhoog en koelen. Het leek mee te vallen maar ik kon de dag erna de voet toch niet belasten, conclusie gekneusd.
Ook zo in eerste instantie behandeld, koelen, voet omhoog en rust. Ik was net een maand begonnen aan mijn nieuwe BBL opleiding met zwaar verstandelijk en geestelijk gehandicapten, dus ook ik moest voor mijn opleiding mobiel zijn. Uiteindelijk maar krukken gehaald en licht klussen op het werk gaan doen. Maar op krukken lopen was ook geen lollletje want ik heb fibromyalgie en hypermobileitssyndroom.
Nadat er na 4 maanden nog steeds geen verbetering was en ik zelfs naar een universitair ziekenhuis in Aken ben geweest stonden ze al op het punt me naar de pijnpoli te sturen. Uiteindelijk gekozen voor een soort brace en hele intensieve revalidatie. Helaas heb ik dystrofie in die voet over gehouden en blijft hij letterlijk een blok aan mijn been.
Wat ik eigenlijk met mijn verhaal wil zeggen is dat mijn eerste reactie ook was; kom op meid, het is een kneuzing. Koelen, hoog houden, rust en gecontroleerd bewegen. Ik zou het niet direct revalideren willen noemen.
Het lijkt mij echter ook geen wedstrijd wat écht revalideren in houd. Hoewel ik ook écht goed kan begrijpen dat mensen die intensief hebben moeten revalideren dit voor het hoofd kan stoten.
Maar ik spreek ook uit ervaringen dat een 'gewone' kneuzing gemener uit kan pakken en ik heb mijn werk en opleiding erdoor moeten laten schieten. Dus ik kan begrijpen dat TS er alles aan doet om schade te beperken en zo snel mogelijk weer mee kan draaien in haar stage en toekomstig beroep.

Ik wens je veel sterkte en beterschap TS en hoop dat je er snel weer bovenop bent!

**Geplaatst**: 26-03-16 16:32

Geplaatst: 26-03-16 16:32

Moderatoropmerking:

Discussies over de ernst van de situatie vergeleken met andere situaties, of over de woordkeuze, doen niet ter zake en beïnvloeden de sfeer in het topic niet in positieve zin. Natuurlijk is het prima om ervaringen te delen, maar houd daarbij wel rekening met elkaar en houd het gezellig!

**Geplaatst**: 26-03-16 17:30

Re: Handrevalidatie na van van paard. Proces!

Geplaatst: 26-03-16 17:30

Overigens, ik zit in een traject van schouder-revalidatie, na een bijna onbenullig ongelukje, doordat een tegemoetkomende fietser haar fiets voor die van mij "gooide". Er leek nog minder aan de hand dan bij TS, maar nu 2 jaar later ben ik nog "zoet" met die schouder, met maandenlange fysio-therapie...

Vergelijken heeft gewoon weinig zin... je kunt, als je in het verkeerde werelddeel bent geboren, zelfs nog doodgaan aan alleen maar de wondjes die TS heeft, door smerige infecties en gebrek aan hygiëne.

**Geplaatst**: 14-04-16 21:19

Geplaatst: 14-04-16 21:19

Hoe gaat het er ondertussen mee?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-16 21:42

Re: Handrevalidatie na van van paard. Proces!

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-16 21:42

De wondjes zijn dicht, maar er blijven nare littekens over. Zeker die op mijn middelvinger is vervelend. Daar zit nog een behoorlijke harde verdikking.

Verder blijft er vocht in de middelvinger zitten en er met gebogen vingers op steunen is erg pijnlijk. Het volledig buigen van die vinder blijft ook een beetje uit, of gaat gepaard met behoorlijke steken.

Verder zwelt de hele hand nogsteeds op met activiteiten (afwassen, paardrijden, kickboxen--> uiteraard alleen bewegen met links, niet stoten) wat erg vervelend is, omdat ik er op een gegeven moment echt misselijk van wordt als het te lang aan houd.

Wel komt langzaam aan de kracht weer terug, het dichtdraaien van de kraan gaat steeds beter bijv.

Ik ben er dus nog niet. In tegenstelling tot hoe sommige het hadden omschreven als dat ik me aanstel. Ik heb echt nog wel een stukje te gaan voordat ik hem weer helemaal functioneel kan gebruiken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-16 10:28

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-16 10:28

Inmiddels zijn we al weer 4 maanden verder sinds mijn laatste update. Ik dacht toch nog een update te geven, aangezien het echt wel een lange weg is gweest.

Begin april ben ik met mijn stage gestart, die inmiddels is afgerond, en ik moest uiteraard ook zelfstandig mensen behandelen. Het gevoel dat mijn hand mij in de steek zou kunnen laten als een patiënt mij het hardste nodig zou hebben, vond ik het moeilijkste van alles. Wanneer zou het te veel zijn?

Ook heb ik ondertussen velen uren masseren en frictioneren achter de rug. Als er iets belastend is voor je handen en vingers, dan is dat het wel. En dat heb ik geweten ook. Dikke, blauwe vingers, pijnscheuten tot in mijn onderarm en doorbijten.

Nog een hele poos heb ik last gehad van het buigen van mijn vingers, vooral mijn middelvinger was echt een probleem bij m'n knokkel en waar het litteken zit. Mijn wijs- en middelvinger zijn ook niet meer recht geworden, zoals ik wel had gehoopt.

Het is pas sinds een kleine maand dat ik niet meer bij ieder stootje gelijk blauwe en dikke vingers krijg, wel blijft mijn middelvinger wat dikker dan de rest. Dit trekt heeeeeeel langzaam weg.

Al met al heb ik nog wel een eind te gaan voordat alle zwelling weg is en de littekens voor het grootste deel weg getrokken zijn. De huid ziet er nogsteeds rauwig uit en het litteken om mijn middelvinger blijft zeer gevoelig voor aanraking.

Afbeelding

Voor iedereen die mij steunde, bedankt!

**Geplaatst**: 17-08-16 10:51

Geplaatst: 17-08-16 10:51

Jeetje, daar ben je een tijd mee zoet!
Wel fijn dat de stage goed afgerond is.
Gebruik je nog wat op je hand? Zelf hele goede ervaring met calendula (VSM)! Dagelijks dun inmasseren.
Hoop dat het snel helemaal weer hersteld is!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-08-16 11:00

Re: Handrevalidatie na van van paard. Proces!

Geplaatst door de TopicStarter : 17-08-16 11:00

Ik gebruik nu helemaal niks. Ik heb toen wel mesitran gebruikt om de boel te sluiten en dat hielp geweldig.

Het enige waar ik nu tegenaan loop is met grote omslag van weer dat de littekens enorm gaan jeuken en trekken en met paardenrijden moet ik handschoenen aan, wat ik vroeger nooit deed.

En verder, ik ga het wel beleven. Op het moment gaat het goed verder.