Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-01-16 20:58

Geplaatst: 29-01-16 20:58

Shadow0 schreef:
lor1_1984 schreef:
Weet niet in hoeverre deze regel/wet is veranderd, in 2003 was het iig zoals ik net beschreef.

De regel is nooit zo geweest, Els Borst heeft duidelijk verklaard dat ze de wilsbeschikking altijd heeft bedoeld juist voor de situatie dat je niet meer wilsbekwaam bent en dat de wet die ruimte wel biedt.

Helaas is de regel door de artsen anders uitgelegd waardoor mensen die dachten dat ze het geregeld hadden, toch met een hele andere werkelijkheid te maken hebben gekregen.

Geen persoonlijke ervaring. Ik zou wel graag mijn wensen vast willen leggen.

Dan zal het idd wel zoiets geweest zijn, m'n vader en stiefmoeder dachten nl alles geregeld te hebben en het was een behoorlijke domper toen bleek dat de euthanasie niet door kon gaan omdat hij niet meer helder was.

Alles op papier zetten en waar nodig laten vastleggen kan nooit kwaad, ik ben zelf bezig met alles op papier te zetten qua wat er moet gebeuren met m'n huisdieren, wat mijn wensen zijn, maar idd ook wat er wanneer moet gebeuren bij ernstige ziekte.
M'n moeder vind dat behoorlijk heftig, maar ze snapt het ook wel en steunt me er gelukkig in.

**Geplaatst**: 29-01-16 21:14

Geplaatst: 29-01-16 21:14

bigone schreef:
pipo schreef:
Jij trekt de conclusie zelfmoord maar dan zit je er helemaal naast. Er zijn mensen die "normaal" euthanasie hebben gepleegd die aan het begin van alzheimer of dementie stonden. Volkomen legaal. En verder is er al jaren een vereniging waar je de euthanasiepil kunt bestellen. Die nemen ze thuis en dan mag je heel erg hopen dat de huisarts het een natuurlijke dood vind anders hebben je nabestaanden weer een boel uit te leggen.

En als de nabestaande het niet wisten is het net zo schrikken als de andere mensen. Ook het uitleggen is niet waar je op zit te wachten als je al emotioneel bent. Het is gewoon nodig dat het mag. Maar wel onder strikte regels.

**Geplaatst**: 29-01-16 21:22

Geplaatst: 29-01-16 21:22

Euthanasie mag als regel enkel toe gepast worden bij "uitzichtloos en ondragelijk leiden".
En dat moet beoordeeld worden door minimaal 2 artsen op verschillende momenten. Daar gaat vaak een week of 6 overeen.
De reden dat het bij dementie niet kan is eigenlijk wel heel logisch.
Het is ter bescherming van cliënt en arts.

Stel.... Je hebt niet zo;n leuke papa of mama.... rot jeugd gehad of andere rottige dingen maar je bent de enige familie.
En er zijn mensen die echt geen zin hebben om jaren lang, 1 x per 2 weken, achter de rolstoel te hobbelen van die niet zo leuke pa of ma. En dan al die dingen waar de zorg je mee lastig valt : pa moet nieuwe kleren.... ma moet andere medicijnen... enz. Afstand doen is bijna geen optie. Je bent en blijft verantwoordelijk.

Dan is het misschien wel makkelijk om te zeggen.... Het is zover ! De verklaring is wel ergens, dit is geen leven, dokter : toe maar.....
Of je hebt ergens een oud-tante zonder familie... nooit gezien toen ze nog goed was en nu..... ben je ineens verantwoordelijk voor het mensje. Best oke voor even maar ook voor bijvoorbeeld 6 jaar ??

Het klinkt cru misschien, maar het gebeurt vaker dan je denkt : mensen die liever niet voor hun ouders zorgen.
Om o.a. zulke mensen te beschermen, moet je als persoon zelf die beslissing met je volle verstand kunnen maken.
Een paar keer mee gemaakt (werk) en ik vind het een mooi iets !!

En wat betreft arts..... Je wordt arts door de eed af te leggen om mensen beter te maken, behalve het geloof, gaat het bij een arts ook niet in zijn/haar koude kleren zitten.
Het moet goed onderbouwt zijn, het is tenslotte niet niks. En de arts wil ook geen veroordeling achteraf omdat het niet klopte.

**Geplaatst**: 29-01-16 21:36

Geplaatst: 29-01-16 21:36

WendyLotte schreef:
De reden dat het bij dementie niet kan is eigenlijk wel heel logisch.
Het is ter bescherming van cliënt en arts.

Nee, dat is niet logisch want Els Borst heeft bij het opstellen van de wet uitdrukkelijk deze situatie wel mee willen nemen.

Je moet dus zelf, als je nog wel wilsbekwaam bent, duidelijk en schriftelijk een verklaring opstellen, zodat het bekend is dat het echt je eigen wil is. Maar als de omstandigheden dan zover zijn, dan is het juridisch dus wel toegestaan. Als dat gesprek vanaf het begin af aan gevoerd wordt met zowel de persoon als de familie en ook los van elkaar, is dat hele schrikbeeld van achternichten die het hun oudtante opdringen echt niet realistisch.

**Geplaatst**: 29-01-16 21:44

Geplaatst: 29-01-16 21:44

Milkberry schreef:
Hier ontelbaar ervaringen met euthanasie. Ik werk als verpleegkundige in een hospice. En ook al vind ik het mensen hun goed recht om het einde van hun leven zelf te bepalen, ik word van deze methode niet blij. Ik zweer bij palliatieve sedatie. Vooral ook om de familie langzaam te laten wennen aan het idee dat de patiënt gaat overlijden, ipv de patiënt in één keer "uit hun leven te trekken".
Wij ervaren meer positieve herinneringen door familie van patiënten die palliatief gesedeerd zijn geweest, dan van familie waarvan de patiënt geëuthanaseerd is.

Ik denk dat je eigen gevoel erbij een grote rol speelt. Als verpleegkundige heb ik al heel wat mensen zien overlijden met en zonder palliatieve sedatie. Ook ben ik bij 1 euthanasie geweest.

Ik denk dat euthanasie vooral heel heftig voor de nabestaanden is. De euthanasie maakte ook een behoorlijke impact op de afdeling. Echter ik vond het de " mooiste" dood waar ik ooit bij aanwezig ben geweest. Heel vredig en rustig. Zo was de patiënt nog aan het praten en zo was hij weg binnen minder als een minuut.
Was dit volgens de arts wel een hele vredige dood. Misschien daarom dat ik er zo positief tegenover sta.
Tussen het moment dat de patiënt trouwens zei ik wil de euthanasie in gang zetten en het daadwerkelijk uitvoeren zat trouwens 2 dagen. Kan het niet altijd zo snel, maar de patiënt had geluk dat de scan-arts dezelfde dag nog kon komen om tweede mening te geven. Meerdere gesprekken met scan-arts hoeft dus zeker niet. Als het maar duidelijk is dat het geen opwelling van de patiënt is maar een echte wens en de patiënt ondragenlijk lijd en er geen uitzicht op verbetering is..

een dood met palliatieve sedatie lijd de patiënt ook geen pijn (zover wij weten en merken ) maar het is toch niet de persoon zoals je hem kent. Ik vind niet veel verschil in sterven met of zonder sedatie en hoop altijd maar dat het niet te lang duurt. Vind het toch altijd naar om te zien.

Ik denk dat ik nooit zelf de keus voor euthanasie zou kunnen maken. Ik weet niet of ik dat zou kunnen. Is toch wel een hele heftige beslissing meer Nog als palliatieve sedatie vind ik.

**Geplaatst**: 29-01-16 21:52

Geplaatst: 29-01-16 21:52

anjali schreef:
@Grit: Ik vind zeker dater veel meer aandacht moet komen voor goede palliatieve zorg. Met behulp van bijv. opiaten kan pijn uitstekend bestreden worden. Als gelovige Katholiek zie ik het sterven als een overgang naar het eeuwige leven,waardoor het in feite het begin van iets vreugdevols zou moeten zijn. We hebben er ook een speciaal sacrament voor,de ziekenzalving,waar veel kracht vanuit gaat.

Dat dacht ik ook, dat pijn altijd goed bestreden kan worden, helaas is dit niet waar.

**Geplaatst**: 29-01-16 21:59

Geplaatst: 29-01-16 21:59

Ik geloof, ik zit zeer regelmatig in de kerk, en ik geloof in een God van mededogen.
Ik ben 'dus' "voor" euthanasie.
Ten eerste omdat we in de 21ste eeuw leven: zou er geen antobiotica zijn, dan waren er veel minder demente mensen. (Idem dito voor een serie andere degeneratieve ziekten.)
Een uitspraak als "God beschikt over leven en dood" kan ik alleen begrijpen als 'geboren worden en sterven zijn hele bijzondere momenten' - verder niet.

Mijn tweede moeder is in een gebedsdienst gestorven door euthanasie. Na een lange lijdensweg en een boel laffe artsen (neehee, u heeft ziekte x en dat is geneselijk!) was er eindelijk een verpleeghuisarts die oren had naar haar wens. Ziekte x is wellicht te genezen, maar na alle geploeter tussen haar 84ste enhaar 92ste mocht het zo langzamerhand wel genoeg zijn. - Zij was niet te genezen en leed vreselijk. Na een serie gesprekken met de dominee en de verpleeghuisarts (en een gesprek met de scanarts, waar ze vreselijk tegenop zag) "mocht het eindelijk".
We hebben samen gezeten, gepraat, gezongen, de dominee bad "dat dokter Marianne een vaste hand mocht hebben bij haar werk van barmhartigheid" en toen kwam het medicijn M ter tafel. Moeder riep nog vrolijk "Ha, ik krijg een bakje, nemen jullie maar zodadelijk een gebakje" (ik moest huilen en lachen tegelijk en mompelde nog iets van 'geen grotere wartaal dan gewoonlijk), we hebben elkaar nog omhelsd en haar laatste woorden luiden "Oh!Ik ga helemaal vliegen! " Ze klonk blij.
En toen ze echt was weggevlogen, brak de arts de stilte door in snikken uit te barsten "Wat was ze toch een lieve vrouw!"
We hebben nog een tijd lang samen gezeten en samen gehuild.

**Geplaatst**: 29-01-16 22:21

Geplaatst: 29-01-16 22:21

Citaat:
En verder is er al jaren een vereniging waar je de euthanasiepil kunt bestellen. Die nemen ze thuis en dan mag je heel erg hopen dat de huisarts het een natuurlijke dood vind anders hebben je nabestaanden weer een boel uit te leggen.

Citaat:
En als de nabestaande het niet wisten is het net zo schrikken als de andere mensen. Ook het uitleggen is niet waar je op zit te wachten als je al emotioneel bent. Het is gewoon nodig dat het mag. Maar wel onder strikte regels.

Nee en nee.
De pil van Drion bestaat in de praktijk niet. Wel zijn er handleidingen in omloop (gewoon legaal) "zo kun je je eigen pil van Drion samenstellen".
Er zijn huisartsen die daar min of meer stilzwijgend aan meewerken.

Wil je dit ondanks alles bijzondere moment delen met je dierbaren, dan heeft het zin als je rechtsgeldig een en ander op papier zet en maakt dat ook lui zoals huisarts, notaris en/of dominee op de hoogte zijn van je wensen in deze.

(Volgens de wet op de lijkbezorging geeft dan de eerste arts een verklaring van niet natuurlijk overlijden af, dan komt de tweede schouwarts en die moet bepalen of de politie moet komen of dat de begrafenisondernemer mag worden gebeld. Het heeft zin om beide artsen de "papierwinkel" te tonen.)

**Geplaatst**: 29-01-16 22:37

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-01-16 22:37

Een euthanasie is altijd een niet-natuurlijke dood. Schouwarts is dan ook verplicht om de OvJ te bellen. OvJ zal dan bepalen hoe verder op basis van de bevindingen van de schouwarts. Echter is de schouwarts er vooral om te checken of de uitvoerend arts zich heeft gehouden aan de richtlijnen voor euthanasie (juiste medicatie, toediening etc) De schouwarts stuurt de hele papierwinkel naar de toetsingscommissie, die dan na een aantal welen uitspraak doet.

**Geplaatst**: 29-01-16 22:43

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-01-16 22:43

Ja, accoord - doorgaans beslist de OvJ op basis van de papieren. Bij moeder was er geen noemenswaardige vertraging.

**Geplaatst**: 29-01-16 22:48

Geplaatst: 29-01-16 22:48

WendyLotte schreef:
Nee, dat is niet logisch want Els Borst heeft bij het opstellen van de wet uitdrukkelijk deze situatie wel mee willen nemen.

Je moet dus zelf, als je nog wel wilsbekwaam bent, duidelijk en schriftelijk een verklaring opstellen, zodat het bekend is dat het echt je eigen wil is. Maar als de omstandigheden dan zover zijn, dan is het juridisch dus wel toegestaan. Als dat gesprek vanaf het begin af aan gevoerd wordt met zowel de persoon als de familie en ook los van elkaar, is dat hele schrikbeeld van achternichten die het hun oudtante opdringen echt niet realistisch.

Maar wie bepaalt dan het moment..... bij dementie kan de persoon dat dus alleen in het begin van de ziekte. In een verder beloop kan de persoon zelf wettelijk gezien de beslissing niet meer nemen.
En.... voor zover ik het weet, wordt het dan dus ook niet meer gedaan omdat het niet mag. (actieve euthanasie) Dan kan het anders bedoelt zijn, maar zo werkt het in de praktijk.

**Geplaatst**: 29-01-16 22:55

Geplaatst: 29-01-16 22:55

Janneke2 schreef:
Ja, accoord - doorgaans beslist de OvJ op basis van de papieren. Bij moeder was er geen noemenswaardige vertraging.

Klopt hoor, zolang de euthanasie goed is uitgevoerd zal het lichaam direct worden vrijgegeven.

In het topic hier lopen palliatieve sedatie, hulp bij zelfdoding en euthanasie een beetje door elkaar. Euthanasie is het actief levensbeëindigend handelen van de arts. Drankjes, pillen etc., zijn hulp bij zelfdoding.

**Geplaatst**: 29-01-16 22:58

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst: 29-01-16 22:58

Mijn moeder heeft zo een verklaring. Ze heeft oa copd laatste fase en heeft een verklaring dat als ze te benauwd word ze het leven mag beëindigen met de arts. Ikzelf ben erg blij dat dit kan. Om onnodig lijden te voorkomen in mensonwaardige situaties

**Geplaatst**: 30-01-16 00:10

Geplaatst: 30-01-16 00:10

twinducklin schreef:
Milkberry schreef:
Hier ontelbaar ervaringen met euthanasie. Ik werk als verpleegkundige in een hospice. En ook al vind ik het mensen hun goed recht om het einde van hun leven zelf te bepalen, ik word van deze methode niet blij. Ik zweer bij palliatieve sedatie. Vooral ook om de familie langzaam te laten wennen aan het idee dat de patiënt gaat overlijden, ipv de patiënt in één keer "uit hun leven te trekken".
Wij ervaren meer positieve herinneringen door familie van patiënten die palliatief gesedeerd zijn geweest, dan van familie waarvan de patiënt geëuthanaseerd is.

Ik denk dat je eigen gevoel erbij een grote rol speelt. Als verpleegkundige heb ik al heel wat mensen zien overlijden met en zonder palliatieve sedatie. Ook ben ik bij 1 euthanasie geweest.

Ik denk dat euthanasie vooral heel heftig voor de nabestaanden is. De euthanasie maakte ook een behoorlijke impact op de afdeling. Echter ik vond het de " mooiste" dood waar ik ooit bij aanwezig ben geweest. Heel vredig en rustig. Zo was de patiënt nog aan het praten en zo was hij weg binnen minder als een minuut.
Was dit volgens de arts wel een hele vredige dood. Misschien daarom dat ik er zo positief tegenover sta.
Tussen het moment dat de patiënt trouwens zei ik wil de euthanasie in gang zetten en het daadwerkelijk uitvoeren zat trouwens 2 dagen. Kan het niet altijd zo snel, maar de patiënt had geluk dat de scan-arts dezelfde dag nog kon komen om tweede mening te geven. Meerdere gesprekken met scan-arts hoeft dus zeker niet. Als het maar duidelijk is dat het geen opwelling van de patiënt is maar een echte wens en de patiënt ondragenlijk lijd en er geen uitzicht op verbetering is..

een dood met palliatieve sedatie lijd de patiënt ook geen pijn (zover wij weten en merken ) maar het is toch niet de persoon zoals je hem kent. Ik vind niet veel verschil in sterven met of zonder sedatie en hoop altijd maar dat het niet te lang duurt. Vind het toch altijd naar om te zien.

Ik denk dat ik nooit zelf de keus voor euthanasie zou kunnen maken. Ik weet niet of ik dat zou kunnen. Is toch wel een hele heftige beslissing meer Nog als palliatieve sedatie vind ik.

Ik ervaarde de euthanasie bij mijn schoonvader helemaal niet als plotseling.
Dit was al uitvoerig besproken binnen de familie en met de huisarts. Wij vonden dit met ons allen een heel mooi afscheid.
Heel bewust met elk van ons de tijd genomen voor het afscheid.
In een kring stonden we hand in hand rond zijn bed. Mijn schoonmoeder zat in het bed met haar mans hoofd op haar schoot.

Zo bewust afscheid nemen vonden we eigenlijk wel heel mooi met ons allen.

**Geplaatst**: 30-01-16 03:14

Geplaatst: 30-01-16 03:14

pipo schreef:
Daarnaast heeft een "reanimeer mij niet " penning totaal geen nut. Als je op straat ligt ligt dat ding onder je nek en geen mens die je ketting gaat bekijken of dat je wel of niet gereanimeerd wil worden.. elke seconde telt word je ook geleerd.

Dit is ons bekend, ook dat ambulancebroeders altijd reanimeren. Maar deze ketting kan in een later stadium wel degelijk nut hebben, bijvoorbeeld zodra je bent opgenomen in een ZH sta je wel degelijk sterker als de situatie zich voordoet en je deze ketting bij je draagt.

**Geplaatst**: 30-01-16 03:45

Geplaatst: 30-01-16 03:45

anjali schreef:
Ik ben Rooms-Katholiek en dan is euthanasie verboden.Goede palliatieve zorg is natuurlijk wel nodig.Maar ik ga ervan uit dat het leven in Gods hand is en dat alleen Hij erover kan beslissen.Uiteraard wel met de nodige pijnstilling etc!

Ik begrijp heel goed je standpunt. Alleen is mensen in leven houden een goed draaiende industrie waar de hand van god ook weinig inbreng heeft. In vele gevallen ben ik er blij om dat de dokters zoveel kunnen. Maar soms gaan we te ver. Zoveel mensen die jaren in coma in leven gehouden worden. Dan kan ik echt niets tegen euthanasie hebben.

**Geplaatst**: 30-01-16 05:02

Geplaatst: 30-01-16 05:02

Euthanasie is mede ook heel afhankelijk van hoe je huisarts in het onderwerp staat en afhankelijk van de persoon.

Mijn vader had longkanker, uitgezaaid naar de lymfeklieren en de lever. Van begin af aan was duidelijk dat er alleen nog pallatief behandeld kon worden met chemo en evt bestraling.
Mijn vader kon er zelf niet aan, wilde dit ondanks de diagnose overwinnen. Kansloze missie natuurlijk.

Omdat mijn moeder aan COPD overleden was in het ziekenhuis en geen prettige dood heeft gehad, wilde mijn vader thuis blijven.
Ik heb hem de laatste 3 maanden van zijn leven dus thuis verzorgd met hulp van thuiszorg.

Zijn huisarts was heel erg betrokken en in het laatste stadium heeft hij ook met mijn vader en mij gesproken over euthanasie. Huisarts was zelf zijn vader verloren aan longkanker op een gruwelijke manier en stond dus heel positief tegenover euthanasie. Hij wilde mijn vader hierbij heel graag helpen maar mijn vader wilde dit niet want hij wilde leven en was er van overtuigd dat hij dit kon overwinnen...dat kan natuurlijk niet.

Omdat mijn moeder met palliatieve sedatie uiteindelijk, na een horror ziekbed, uiteindelijk is overleden, wilde mij vader ook niets weren van een morfinepomp. Maar hij vertrouwde 1000% op mij en heeft gezegd: wanneer ik niet meer kan beslissen dan moet jij dat voor mij doen.

Hij had op een gegeven moment zoveel pijn...op pleisters reageerde hij niet, op pillen niet en ook op de neusspray niet. Zelfs niet op de spuiten.
Dus ik heb, tegen mijn gevoel in, toen hij niet meer kon eten en op een gegeven moment ook niet meer kon drinken, besloten dat er toch een pomp aangesloten moest worden.
Omdat hij zo'n angst had voor morfine, heb ik in samenspraak ook tevens gezorgd dat hij haldol kreeg.

De pomp is zondagavond om 23 uur aangesloten. Hij is toen, na dagen ondragelijke pijn, in een heerlijke slaap gevallen en om 6.50 uur in de ochtend overleden.
Het moment voor het overlijden huilde hij even, hij was niet klaar om het leven los te laten.

Maar ben zo blij dat het zo is gegaan. Heb alles in overleg met hem gedaan. Sommige mensen willen geen actieve levensbeëindiging, hoe ziek ze ook zijn.

Het is zoiets persoonlijks maar voor de omstanders is het gewoon fijn om duidelijkheid te hebben. Wat het dan ook inhoudt.

**Geplaatst**: 30-01-16 19:25

Geplaatst: 30-01-16 19:25

poes schreef:
anjali schreef:
Ik ben Rooms-Katholiek en dan is euthanasie verboden.Goede palliatieve zorg is natuurlijk wel nodig.Maar ik ga ervan uit dat het leven in Gods hand is en dat alleen Hij erover kan beslissen.Uiteraard wel met de nodige pijnstilling etc!

Ik begrijp heel goed je standpunt. Alleen is mensen in leven houden een goed draaiende industrie waar de hand van god ook weinig inbreng heeft. In vele gevallen ben ik er blij om dat de dokters zoveel kunnen. Maar soms gaan we te ver. Zoveel mensen die jaren in coma in leven gehouden worden. Dan kan ik echt niets tegen euthanasie hebben.

Kunstmatig in coma houden lijkt mij ook niets.Dat is tegen de natuurwetten.Maar ik wil alleen door God van dewereld afgehaald worden en niet door mensen eraf geduwd....Het is een heel persoonlijk probleem, dat besef ik wel.We hebben het nu in onze familie ook, dat de gelovige familieleden de zieke willen laten doorbehandelen en de ongelovige willen dat niet. wat dus tot grote ruzie leidt. Ik kan niet meewerken aan "levensbeeindiging"omdat dat volgens mijn geloof absoluut verboden is en het ook tegen mijn natuurlijke gevoel ingaat.Ik geef dus geen toestemming voor zoiets.

**Geplaatst**: 30-01-16 19:43

Geplaatst: 30-01-16 19:43

anjali schreef:
Ik ben Rooms-Katholiek en dan is euthanasie verboden.Goede palliatieve zorg is natuurlijk wel nodig.Maar ik ga ervan uit dat het leven in Gods hand is en dat alleen Hij erover kan beslissen.Uiteraard wel met de nodige pijnstilling etc!

(...)

We hebben het nu in onze familie ook, dat de gelovige familieleden de zieke willen laten doorbehandelen en de ongelovige willen dat niet. wat dus tot grote ruzie leidt. Ik kan niet meewerken aan "levensbeeindiging"omdat dat volgens mijn geloof absoluut verboden is en het ook tegen mijn natuurlijke gevoel ingaat.Ik geef dus geen toestemming voor zoiets.

Ten eerste: een hele nare situatie! (Waarin van alles door elkaar heen loopt.)
Heel naar om een ernstig ziek familielid te hebben!
En in plaats van dat dit leed jullie als familie dichter bijeen brengt, komt er nog ruzie van ook. Heel verdrietig!

En geloof en rede lopen ook stevig door elkaar, maar als je in een streng diocees woont, is dat ook iets wat niet helpt. (Er zijn helaas harteloze pastoors die het onchristelijke beleid uitvoeren 'dat als iemand euthanasie heeft gehad, er geen kerkelijke begrafenis mogelijk is'.)
Dat is een goede reden, om in elk geval "officieel" geen euthanasie toe te passen (en eventueel de pastoor, in elk geval de bisschop grandioos voor te liegen, om het simpele feit, dat begraven worden in je eigen kerk toch wel prettig is).

Dat er een christelijke reden zou zijn, om iemand door te behandelen als dat medisch gezien geen zin meer heeft, geloof ik niet. (Maar ik ben de pastoor/bisschop niet.)

En wat nog ingewikkelder is, en ten dele ook off topic, de roomse kerk. heeft een traditie om de christelijke God van barmhartigheid af te schilderen als ware Hij een "almachtige" romeinse keizer. (Dat waren lui die over dood en leven beschikten, dat klopt. Doorgaans uiterst onbarmhartig.)

Veel sterkte voor jou en jouw familie!

**Geplaatst**: 30-01-16 20:10

Geplaatst: 30-01-16 20:10

poes schreef:
anjali schreef:
Ik ben Rooms-Katholiek en dan is euthanasie verboden.Goede palliatieve zorg is natuurlijk wel nodig.Maar ik ga ervan uit dat het leven in Gods hand is en dat alleen Hij erover kan beslissen.Uiteraard wel met de nodige pijnstilling etc!

Ik begrijp heel goed je standpunt. Alleen is mensen in leven houden een goed draaiende industrie waar de hand van god ook weinig inbreng heeft. In vele gevallen ben ik er blij om dat de dokters zoveel kunnen. Maar soms gaan we te ver. Zoveel mensen die jaren in coma in leven gehouden worden. Dan kan ik echt niets tegen euthanasie hebben.

Maar de behandeling stoppen is geen euthanasie.
Ik ben ook christen en tegen actieve euthanasie (dus spuit erin en persoon gaat dood) maar begeleiding bij het sterven zoals palliatieve sedatie of ervoor kiezen geen behandeling meer te starten of de behandeling stoppen bij een comapatient kan ik niks op tegen hebben. Dat is m.i. de natuur/God zijn werk laten doen. Het leven is nu eenmaal eindig, en mensen gaan een keer dood. Het is m.i. onnodig mensenlevens eindeloos te rekken, de dood hoort bij het leven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-16 20:14

Re: Euthanasie - hoe vastleggen en ervaringen uit omgeving gz.

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-16 20:14

Wat ontzettend veel reacties al in zo'n korte tijd, en wat een heftige en openhartige verhalen. Ik ga ze dit weekend allemaal eens goed doorlezen.

Overigens is het nooit mijn bedoeling geweest om een discussie te starten over geloof in combinatie met alle vormen van levensbeeindiging. Ik ben echt op zoek naar hetgeen in de openingspost staat.

**Geplaatst**: 30-01-16 20:18

Geplaatst: 30-01-16 20:18

Het ging om het geven van een bloedtransfusie. geen bloedtransfusie zou betekenen doodgaan,wel[wat nu dankzij mijn tussenkomst toch gebeurd is] nog een prettige tijd hebben.Maar een familielid vond dat het genoeg was geweest en werd kwaad om dit levensreddend\verlengend handelen.

**Geplaatst**: 30-01-16 20:20

Geplaatst: 30-01-16 20:20

Edit; ik vind het vooral interessant om ervaringen te horen hoe en of euthanasie toegepast is in juist die grijze gebieden, zoals bijvoorbeeld met dementie als hoofdreden.

Laatst bijgewerkt door Grit op 30-01-16 20:28, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-01-16 20:20

Geplaatst: 30-01-16 20:20

anjali schreef:
Het ging om het geven van een bloedtransfusie. geen bloedtransfusie zou betekenen doodgaan,wel[wat nu dankzij mijn tussenkomst toch gebeurd is] nog een prettige tijd hebben.Maar een familielid vond dat het genoeg was geweest en werd kwaad om dit levensreddend\verlengend handelen.

In dit geval is het vooral heel naar dat de familie moet beslissen en niet duidelijk is wat degene zelf wilde.

Maar het is niet de bedoeling om hierover te discussiëren begrijp ik van Oscar dus we kunnen de discussie beter stoppen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-16 20:24

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-16 20:24

Nou, laat ik het zo zeggen: het is niet de opzet van dit topic geweest om te vragen wie voor en tegen zijn. Als iemand de discussie zou willen voeren over geloof en levensbeeindiging, dan denk ik dat het beter thuis is in een topic dat door iemand gestart wordt die daar achter staat. Ik ben nl. op zoek naar de ervaringen die in de openingspost genoemd staan, en geloof speelt daarbij geen enkele rol en zal het ook niet gaan spelen. Ik denk dus dat het niet relevant is voor een topic met deze insteek en dat het evt. beter op z'n plaats is in een topic dat met een andere insteek (voor of tegen levensbeeindiging) geopend wordt.