Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-08-15 18:59

Geplaatst: 10-08-15 18:59

Er zijn al veel goede tips gegeven, oa over de FB groepen 'vrije geboorte' en 'geboortebeweging'. Aanvullend wil ik je nog meegeven dat je de oxcytocine die ze gebruikt hebben bij het inleiden kunt laten ontstoren bij de homeopaat. Zowel jijzelf als je kindje kunnen hier veel baat bij hebben. Veel sterkte met het verwerken van de bevalling die niet zo liep als je je voorstelde. Mijn ervaring is dat het een poosje duurt voordat je het echt verwerkt hebt en dat een tweede (goede) bevalling echt alles goed kan maken.

**Geplaatst**: 10-08-15 19:02

Re: Verloskundige "bemoeienis" weigeren, toch hulp bij bevalling

Geplaatst: 10-08-15 19:02

Ik weet niet of TS nog bv geeft, maar oxitocine is een bv hormoon die je zelf ook aanmaakt zolang je bv geeft.

**Geplaatst**: 10-08-15 19:04

Geplaatst: 10-08-15 19:04

Dan is het inderdaad gewoon een periode die dan ook afgesloten moet worden anders maak je het jezelf alleen maar moeilijk. Bij een volgende zwangerschap een andere verloskundigenpraktijk uitzoeken en duidelijk aangeven wat er nu gebeurt is en dat je dat niet nogmaals wil. Ik denk dat je dan weinig te vrezen hebt, aan de andere kant leven we natuurlijk niet in Afrika, waar je inderdaad als een bevallend dier in de bosjes kruipt en je kind hurkend baart. Waar het dus ook zeer vaak mis gaat en juist daarom is het zorg om te balanceren tussen wat de a.s. moeder wil en wat misschien wel noodzakelijk is voor het kind. En als a.s. moeder zit je niet altijd op één lijn met medici, ondanks dat je je lichaam zelf het beste denkt te kennen.
http://www.ad.nl/ad/nl/1003/You/article ... land.dhtml

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-15 19:15

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-15 19:15

Nee, de borstvoeding is ook al mislukt door verkeerd begeleiden vanuit de VK... heel gedoe met een te kort tongriempje en allerlei toeters en bellen weer vanuit het ZH / VK....maar wederom niet het juiste. Daar hebben uk en ik ook echt een flinke knauw van gekregen, de eerste 3 weken daar kijk ik echt op terug als "hels" voor zowel mij als die kleine -O-

Ja dat klinkt overdreven, maar zo heb ik het ervaren, ik kan er echt niks anders van maken, vreselijk nare tijd

Dat is uiteindelijk opgelost door een LLL-leidster en een ander ziekenhuis, maar toen was het al te laat en zijn we definitief over gegaan op flesvoeding.

Oxytocine maak je zelf ook aan inderdaad, maargoed dat zal vast anders zijn dan wat je ingespoten krijgt. Valt daar iets aan te ontstoren dan...?

Ik moet er niet aan denken om mezelf nog een keer in deze positie te brengen, met een tweede

Maar als het gebeurt dan wil ik dit niet nog eens zo laten gebeuren in ieder geval, deze kleine en ik hebben er teveel ellende van gehad.

Het zal best schelen dat ik nu zelf ook heel wat wijzer ben geworden door de opgedane ervaringen, maar ik ben er nog niet zeker van of ik straffeloos kan weigeren om controles te doen die ik als onnodig belastend ervaar.... ik zal eens contact opnemen met andere VK praktijk hier in de buurt

Vind het ergens wel lastig want het lijkt nu een beetje of ik deze VK erg zwart probeer te maken maar dat is niet het geval. Ze hebben echt de beste bedoelingen gehad

Maargoed kraamzorg was er ook pissig over hoe 1 en ander zowel voor als na de bevalling begeleid is.
Het hele idee van de natuur zoveel mogelijk zijn ding laten doen en daarna BV is gewoon om zeep geholpen door verkeerde begeleiding in / voor mijn geval.

Een ander dan ik had er wellicht geen enkel probleem mee gehad. Ik heb ze gewoon teveel macht gegeven en mezelf maar tegen mijn gevoel in overtuigd dat zij het vast allemaal beter zouden moeten weten dan ik -O-

Zal wel onder invloed van hormonen en opgehouden barensdrang zijn geweest

Ik wist maar 1 ding en dat was dat ik het allemaal achter de rug wilde hebben, en nóóit meer daar naartoe wilde

**Geplaatst**: 10-08-15 19:23

Geplaatst: 10-08-15 19:23

Sizzle schreef:
Ik weet niet of TS nog bv geeft, maar oxitocine is een bv hormoon die je zelf ook aanmaakt zolang je bv geeft.

Of je kan alvast gaan oefenen voor nr 2, oxytocine à volenté! $*\o/*$

En een stuk goedkoper dan zogenaamd speciaal kraantjeswater...

**Geplaatst**: 10-08-15 19:26

Geplaatst: 10-08-15 19:26

Heb niet alles gelezen maar wil wel even reageren op je stukje 'zelf aan de bel trekken als ik iets mankeer' als ze mij niet gecontroleerd hadden was er nooit zwangerschapsvergiftiging bij me ontdekt en was ik nooit meer de oude geworden, kijk dus uit met wat je zegt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-15 19:30

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-15 19:30

bakkabouter schreef:
Of je kan alvast gaan oefenen voor nr 2, oxytocine à volenté! $*\o/*$

En een stuk goedkoper dan zogenaamd speciaal kraantjeswater...

Willen jullie wat minder vaak over een nummer 2 beginnen... de rillingen lopen me elke keer over de rug bij het idee alleen al

Dat oxytocine dat was het eerste "dingetje" waardoor ik me minder prettig bij de VK ging voelen, toen ik vertelde dat ik niet automatisch zo'n spuit van dat spul wilde krijgen direct na de bevalling.... want dat was ook alweer protocol. Wacht toch verdorie even, geef dat lijf op zijn minst een klein half uurtje de tijd om zelf die placenta er uit te werken, voordat je je er weer mee gaat bemoeien van buitenaf... -O-

Ik snap het wel hoor, geen risico willen nemen en lekker snel overal een vinkje achter kunnen zetten en klaar zijn maar jeetje hee...het gemak waarmee er maar ingegrepen wordt in een doodnormaal proces...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-15 19:32

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-15 19:32

Joanne1987 schreef:
Heb niet alles gelezen maar wil wel even reageren op je stukje 'zelf aan de bel trekken als ik iets mankeer' als ze mij niet gecontroleerd hadden was er nooit zwangerschapsvergiftiging bij me ontdekt en was ik nooit meer de oude geworden, kijk dus uit met wat je zegt

Balen

Waarom en hoe hebben ze je gecontroleerd dan?

**Geplaatst**: 10-08-15 19:39

Geplaatst: 10-08-15 19:39

He bah Pmarena wat jammer dat je zo terug kijkt op die tijd en snap het zeker.
Ik zou bij een volgende gewoon alle VK's in je omgeving af gaan en goed gaan praten, duidelijk je wensen kenbaar maken, dit verhaal voorleggen en kijken hoe er op gereageerd wordt vanuit de VK. Dan kun je goed kiezen welke het beste bij je past en aanvoelen of de VK jouw keuzes honoreert. Ik denk dat er een grote kans bestaat dat bij een beter passende VK je een fijnere zwangerschap/bevalling gaat hebben.

Ik heb zelf ook zeer kritisch gezocht en ben uiteindelijk bij een droom van een VK uitgekomen. Ik was als de dood voor bloedprikken en heb 'geluk' gehad dat ze het tijdens een operatie die ik had hebben kunnen doen terwijl ik onder narcose was. Toen bleek dat ik een of andere rhesus factor heb en dat zou betekenen dat ik rond de xx weken nog eens bloed moest prikken. Met die resultaten konden ze niks, behalve dat ze dan zouden weten of er MISSCHIEN een bloed transfusie moest komen... dus het was compleet onnodig want dat zouden ze ook weten zodra de kleine er is (zou dan geel aanlopen o.i.d.).

Zowel mijn VK als ik vonden het zwaar onnodig en ze ging helemaal mee in mijn beslissing dat we niet nog eens bloed gingen prikken. Moest ook iets ondertekenen maar daarmee was de kous af.

In het ziekenhuis tijdens de bevalling waren die mutsen daar echt vreselijk, ik werd niet serieus genomen en tegen mijn ex werd zelfs gezegd dat hij mijn eigen VK nog niet hoefde te bellen terwijl ik al persdrang had (wat muts niet geloofde) en hem vroeg haar te bellen. Gelukkig heeft de ex alsnog wel gebeld want zonder haar had ik écht een vreselijke bevalling gehad en nu met haar en haar begeleiding was het goed te doen en alsnog goed afgelopen. Ik ben haar echt super dankbaar.

**Geplaatst**: 10-08-15 19:40

Geplaatst: 10-08-15 19:40

Bloeddruk opnemen die wad vanaf week 35 te hoog, daarna na elke controle vk door naar het ziekenhuis voor een held uur ctg en bloed en urine onderzoek (laatste weken dus 2x per week). Uiteindelijk op 41+1 gestript en is op 41+2 mijn zoontje geboren waarbij ik dus tijdens de bevalling vergiftiging heb gekregen. Daarna 48 uur gedwongen opname ziekenhuis en een week bedrust thuis, daarbij hoge dosis medicatie om bloeddruk te laten zakken en 2x per week controle huisarts

**Geplaatst**: 10-08-15 20:04

Re: Verloskundige "bemoeienis" weigeren, toch hulp bij bevalling

Geplaatst: 10-08-15 20:04

Oxytocine maak je idd zelf aan, maar dit is syntetische oxytocine en dat kan heel veel klachten veroorzaken. Ik weet dat TS open staat voor homeopatie, dus kraantjeswatergeleuter kan wat mij betreft achterwege blijven.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-15 20:16

Re: Verloskundige "bemoeienis" weigeren, toch hulp bij bevalling

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-15 20:16

Van klachten achteraf weet ik niets, mocht je meer info hebben: graag. Zal zelf ook eens kijken

Joanne: maar dan hebben bij jou de controles toch ook weinig bijgedragen eigenlijk, gezien het pas tijdens de bevalling echt die ZV werd....?

Twee keer in de week controleren had ik al een stuk minder erg gevonden dan om de dag trouwens... nu was het elke keer zo dat ik de avond en nacht voor de controle met elke vezel in mijn lijf zat te hopen dat die bevalling zou gaan doorzetten omdat ik zó opzag tegen de volgende dag dat ik weer naar dat nare ZH zou moeten... was ik dan geweest en mocht ik weer naar huis, dan zat de stress nog volop in mijn lijf.... dan was ik even een half dagje opgelucht en dan begon het er tegenop zien alweer.... het was gewoon te verstorend voor mijn "bevallingsbubbel" zo.

Heb echt gesmeekt of het na een controle vrijdag alsjeblieft pas weer na het weekend zou mogen maar nee hoor, moest zondag alweer terugkomen

Ik vind het aanstellerig klinken maar ik vond het echt vreselijk, voelde me zo opgejaagd en rondgesold.

Super vervelend dat je de ZV hebt gekregen, je schijnt daar dan echt flink beroerd van te zijn :(:)

Is je bloeddruk daarna wel weer redelijk snel goed gezakt?

**Geplaatst**: 10-08-15 20:31

Re: Verloskundige "bemoeienis" weigeren, toch hulp bij bevalling

Geplaatst: 10-08-15 20:31

Ik heb niet het hele topic doorgelezen en ga even in op je eerste post.

De volgende keer kan het anders gaan omdat je erover hebt kunnen praten met je VK. Vertel wat er de eerste keer in jouw ogen fout is gegaan, dat hoeft niet eens in je tweede zwangerschap te zijn, dat kan zelfs nu al als het je erg dwars zit.

Bij mij is het de eerste keer ook mis gegaan. Mijn borstvoeding kwam niet op gang en alles in mij voelde aan dat hij enorme dorst had. Volgens de Vk moest ik hem maar vaker aanleggen. Ik wilde hem bijvoeding geven maar dat mocht niet. Mijn zoon huilde, gilde, werd paars, kreeg koorts en zakte weg. Diezelfde nacht is mijn zoon in het ziekenhuis opgenomen met uitdroging. Arme jochie was 2 dagen oud. We moesten dagen in het ziekenhuis blijven en ik heb niet genoten van mijn kraamtijd. Ik voelde me vreselijk omdat het niet was gegaan zoals ik wilde. Ik voelde me schuldig omdat ik niet naar mezelf had geluisterd.

Uiteindelijk heb ik 2 jaar lang met boze gevoelens rondgelopen en enorme schuldgevoelens. Toen ik weer zwanger was heb ik alles uitgepraat met de desbetreffende verloskundige. Dat heeft me erg goed gedaan en de tweede keer heeft ze mij in alles veel serieuzer genomen. Misschien omdat er wat schuldgevoel van haar kant was, maar misschien ook omdat ik duidelijker was.

Ik ben in mijn geval dus blij dat ik bij dezelfde vlk praktijk ben gebleven, ten eerste omdat ik alles uit heb kunnen praten, en ten tweede omdat ze me bij de tweede zwangerschap erg fijn hebben begeleid.

Succes en ik raad je aan om alles nog eens goed uit te praten.

**Geplaatst**: 10-08-15 20:37

Geplaatst: 10-08-15 20:37

Wat een vervelende ervaring moet het geweest zijn!
Wel goed van je dat je je hart nu lucht.
Misschien is het voor andere aanstaande moeders echter tóch fijn als je de betreffende VK('s) erover aanspreekt. Voor hetzelfde geld zijn ze zich van geen kwaad bewust en dan is een stukje bewustwording wel handig.

Kijk maar waar je je goed bij voelt.

Mijn eerste (zelfde naam als jouw zoontje) was ook een enorm zware bevalling, maar niet door de VK in dit geval. Mijn tweede was amper 3x zuchten en daar was ie :-)

. Ik was zo fris als een hoentje! Zo kan het ook.... (was zelfs nog een paar uur van tevoren naar de VK gegaan voor controle... wel met een 'oefenwee' in de auto wat achteraf gezien waarschijnlijk al geen oefenwee meer was, haha).

**Geplaatst**: 10-08-15 21:46

Geplaatst: 10-08-15 21:46

pmarena schreef:
Van klachten achteraf weet ik niets, mocht je meer info hebben: graag. Zal zelf ook eens kijken

Joanne: maar dan hebben bij jou de controles toch ook weinig bijgedragen eigenlijk, gezien het pas tijdens de bevalling echt die ZV werd....?

Twee keer in de week controleren had ik al een stuk minder erg gevonden dan om de dag trouwens... nu was het elke keer zo dat ik de avond en nacht voor de controle met elke vezel in mijn lijf zat te hopen dat die bevalling zou gaan doorzetten omdat ik zó opzag tegen de volgende dag dat ik weer naar dat nare ZH zou moeten... was ik dan geweest en mocht ik weer naar huis, dan zat de stress nog volop in mijn lijf.... dan was ik even een half dagje opgelucht en dan begon het er tegenop zien alweer.... het was gewoon te verstorend voor mijn "bevallingsbubbel" zo.

Heb echt gesmeekt of het na een controle vrijdag alsjeblieft pas weer na het weekend zou mogen maar nee hoor, moest zondag alweer terugkomen

Ik vind het aanstellerig klinken maar ik vond het echt vreselijk, voelde me zo opgejaagd en rondgesold.

Super vervelend dat je de ZV hebt gekregen, je schijnt daar dan echt flink beroerd van te zijn
Is je bloeddruk daarna wel weer redelijk snel goed gezakt?

Ik snap best je dingen vervelend vond hoor! Ik heb 'geluk' gehad, het kan ook ineens omgaan in vergiftiging. Ik voelde me kiplekker dus als ze niet steeds bloeddruk hadden nagekeken waren ze er niet achter gekomen.
Bloeddruk duurde nog wel even voordat die goed zakte, hebben ook medicatie verhoogd Toen na 1.5 dag

**Geplaatst**: 10-08-15 21:55

Geplaatst: 10-08-15 21:55

Ik heb niks met bevallingen of verloskundigen te maken - maar ik heb wel enige keren tegen medisch advies in gehandeld en/of zorgverleners de deur uit gezet, en in al die gevallen heb ik de keuze heel bewust genomen (inclusief de bijbehorende risico's) en ben ik er volledig van overtuigd dat het de goede keuze was. Het gooit bovendien lang niet alle deuren dicht - ze laten je bij 112 niet zomaar liggen, en ook de huisarts heeft me niet de praktijk uitgezet.

Als je er echt goed over na hebt gedacht... vertrouw op jezelf, uiteindelijk mag jij de keuze maken. Het is jouw lichaam en jouw kind. En de fouten die je dan maakt zijn dan je eigen fouten, niet die van een ander.
(En dat vereist soms flinke moed, omdat je een risico neemt. Maar angst voor de repercussies moet in elk geval niet de reden zijn - als je instemt met een behandeling of onderzoek moet dat zijn omdat je instemt met onderzoek of behandeling, of in elk geval voldoende vertrouwen hebt in de expertise van de ander en de statistische achtergrond van de protocollen... Maar niet uit angst voor psychische druk of gebrek aan zorg. Maar zelf kiezen geeft ook kracht, en is ook je ultieme verantwoordelijkheid naar jezelf en naar je kind: dat jij daarvoor gaat en je niet onvrijwillig onderwerpt aan andermans keuzes.)

(Aan alle meelezers: dit is geen advies om dus maar zelf aan te rommelen. De vraag die je je moet stellen: kun je ermee leven als je ongelijk hebt, kun je jezelf dan nog in de spiegel aankijken. In mijn geval was het antwoord zonder meer ja: wat ook de gevolgen geweest zouden zijn, ik had ze zonder probleem aanvaard, terwijl ik als ik me had laten overhalen die twijfel gehouden zou hebben.
Maar het is een beslissing die vereist dat je heel eerlijk naar jezelf durft te zijn, ook over de risico's.)

**Geplaatst**: 10-08-15 23:21

Geplaatst: 10-08-15 23:21

TS: Ik heb heel veel gehad aan het volgende boek:
http://www.bevallenopeigenkracht.nl/index.html

Na 3 bevallingen waarover ik "niet tevreden" was, heb ik de laatste helemaal zelf gedaan.

En wat voelde dat goed.

Ik hoop dat je wat aan dit boek zult hebben!

**Geplaatst**: 11-08-15 18:30

Geplaatst: 11-08-15 18:30

Het ligt een beetje aan de situatie denk ik.
Mijn eerste is levenloos geboren, flinke knip want hij was in nood.. (Overigens wel goedgekomen.)

Bij m'n tweede beviel ik in het zh, aangegeven dat ik absoluut niet geknipt wilde worden. (Geboorteplan)
Dit hebben ze netjes aangehouden, maar ik ben dus wel giga uitgescheurd omdat m'n zoon met opgeslagen handje geboren is..

Dus soms moet een vk wel, zoals bij mijn eerste..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-15 18:56

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-15 18:56

Die knip en vervelende nasleep ervan heb ik ook gehad

Maarja dat vind ik idd, in de categorie vallen van als het moet, dan moet het

(als ze dat ook maar niet doen terwijl de kans er nog in zat dat het prima zonder kan). Bij mij moest het want lijf was door die laatste weken bemoeienis zo van slag dat het helemaal niks meer deed en na een ruime dag opwekken en weeën kwam kleine in nood en moest de vacuumpomp er aan te pas komen -O-

Maar hierbij hadden ze me gewoon tegemoet moeten komen en mij op eigen risico gewoon lekker moeten laten lopen. Ik heb ècht gesmeekt om iets anders te bedenken dan om de dag die stress, wilde alles tekenen als ze me maar met rùst lieten, maar het interesseerde ze geen ruk want hun protocollen waren belangrijker.

Ook al gaven de testen keer op keer aan dat er geen sprake was van een zwangerschapsvergiftiging.
Het vervelendste was gewoon dat men mij monddood maakte en me als een soort onbekwaam iemand behandelde, de laatste die er wat vanaf zou weten zeg maar, èrg onprettig.

Ik ben dan ook echt niet van plan om bij een eventuele 2e nogmaals daar naartoe te gaan.
Mijn vertrouwen is gewoon te erg beschadigd daar, ik wilde graag hulp en ondersteuning in het natuurlijke proces van de zwangerschap en bevalling, geen tegenwerking...en dat laatste heb ik gekregen in mijn beleving -O-

Zal voor een eventuele 2e echt iets moeten vinden waar ze niet zo snel een medisch stickertje op je willen plakken

Bedankt voor de aanwijzingen wat dat betreft +:)+

Het is echt niet zo dat ik er nog hele dagen mee bezig ben ofzo

Godzijdank ben ik (zijn wij) nu uit die situatie $*\o/*$

Maar het zal me wel een zekere extra rust geven als ik zou weten dat ik bij een eventuele volgende ook een verloskundige(npraktijk) in kan schakelen die verder kijken dan wat cijfertjes en protocollen en niet alleen zeggen dat ze zo min mogelijk het natuurlijke proces willen verstoren, maar daar ook daadwerkelijk naar handelen

**Geplaatst**: 11-08-15 19:07

Re: Verloskundige "bemoeienis" weigeren, toch hulp bij bevalling

Geplaatst: 11-08-15 19:07

Ik herken dit helemaal niet eigenlijk..

Wss zul je opzoek moeten naar een juiste praktijk.. Ik ben zelf van vk naar zh gegaan wegens hevige bloedingen in m'n zwangerschap, en in week 38 na een hevige bloeding gaven ze aan dat ze me adviseerde om voor inleiden te kiezen maar ik had daar zelf de keus in.

Ik heb hier wel voor gekozen omdat ik al 9 maanden met de stress liep of ik m'n kindje wel gezond zou vasthouden.. Helemaal na m'n eerste bevalling hield dit me heel erg bezig!

Ik weet niet waar je woont, maar de praktijk waar ik voor het zh liep waren super meiden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-15 19:39

Re: Verloskundige "bemoeienis" weigeren, toch hulp bij bevalling

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-15 19:39

Nou, kan me voorstellen dat je er dan liever maar met wat meer zekerheid een eind aan breidt :(:)

Ik had ook zogenaamd de keuze om zelf voor inleiden te kiezen...jaja het was dat of om de dag terug blijven komen -O-

Hier waren ze op zich ook gewoon hartstikke aardig

Alleen tja het laatste stuk werd het ineens akelig

Daarom, ik had het vertrouwen dat ik daar goed zat....

**Geplaatst**: 11-08-15 20:29

Re: Verloskundige "bemoeienis" weigeren, toch hulp bij bevalling

Geplaatst: 11-08-15 20:29

Ik had je negatieve ervaring in het andere topic al een beetje meegekregen. En ik moet zeggen dat ik blij ben dat er bij mij wel naar mij geluisterd is. Als het aan de vk en ziekenhuis had gelegen dan was ik ook ingeleid, maar ik wilde perse de natuur en dus mijn lichaam het zelf zijn werk laten doen. En dat is gelukkig ook gebeurt, ondanks de voor mij vervelende afloop van de bevalling.

Ik zou als ik jou was bij een eventuele tweede( ongeacht welke vk je kiest) meteen je verhaal doen over je negatieve ervaring. Dan merk je snel genoeg hoe ze hier op inspelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-08-15 20:30

Re: Verloskundige "bemoeienis" weigeren, toch hulp bij bevalling

Geplaatst door de TopicStarter : 11-08-15 20:30

Ja

**Geplaatst**: 11-08-15 21:06

Geplaatst: 11-08-15 21:06

Ik heb niet alles door gelezen.

Bij mijn oudste een pittige bevalling gehad waardoor ik niet meer thuis mag bevallen.
Nou ja de verloskundigen weigeren het. Ik zou ook niet meer thuis durven hoor.
Maar de tweede had ik na een balloncateter en gebroken vliezen onregelmatige weeen. Huppa infuus er aan. Ik balen want bij de eerste bevalling had ik direct een weeën storm te pakken.
Maar oke op goed vertrouwen en de afspraak dat als het opgang was alle infuus etv uit ging. Maar super drukte geen tijd voor mij. Mijn man deed alles werkelijk alles. Me op de po helpen. Matjes verschonen. Weeen storm was volop aanwezig na een uur hadden ze eindelijk tijd. Mij lijf was al begonnen met pers weeën terwijl ik nog 4 cm moest. Half uur later lag mijn tweede wonder op me borst. Zoveel naween en pijn gehad...
Nu 27 week zwanger. Hoop dat de gynaecoloog mee wil helpen aan een zo natuurlijk mogelijke bevalling.
Want de laatste bevalling vond ik echt verschrikkelijk. De gynaecoloog en verloskundige vonden het een geweldige bevalling. Geen complicaties etc.
Maar geen wee kunnen opvangen en je lijf die veel te hard gaat en 5 dagen verschrikkelijke naween en een zeer gevoelige baarmoeder. Ik vond mijn eerste, heftige, bevalling fijner gaan.

**Geplaatst**: 11-08-15 21:17

Geplaatst: 11-08-15 21:17

Wat vervelend zeg! Kan mij heel goed voorstellen dat jij overbluft bent op zo'n moment. Ze had jou erbij moeten blijven betrekken: jij bent de baas over jouw lijf immers. Vanuit een ander zorgonderdeel is onze richtlijn dat de client de regie heeft.

Ik loop er nu ook al tegenaan, ik MOET hypoallergene voeding geven straks, volgens het protocol. Staat ook in mijn dossier. Protocol is eenrichtingsverkeer, andere kant op kan niet. Heel vervelend dat ik nu al (en dat al met 9 week zwangerschap toen) mij gedwongen voel om dat advies op te volgen; het was geen open vraag, of meedenken, nee; het protocol eist dat dus wij leggen het je op. Weet ook nog niet wat ik ermee moet... Heb al mijn eigen specialist om hulp gevraagd en die gaf tenminste goed onderbouwde informatie en geen dringend advies, nee helemaal geen 'advies'. Dat legde hij bij mij neer wat ik ermee doe met die informatie en dat voelde ook een stuk prettiger.

Durf al bijna niet meer te zeggen tegen de ene verloskundige dat ik het liefst een keizersnede zou willen