Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-04-15 11:29

Geplaatst: 22-04-15 11:29

dat snap ik maar goed hoe ik het las is het niet in mate en tja. Ik blijf weer ontopic maar vind het zo jammer dat bijna altijd verpleging onder uitgehaald word dat ze hun werk niet kunnen.

**Geplaatst**: 22-04-15 11:30

Geplaatst: 22-04-15 11:30

Heel veel sterkte en beterschap! Las al mee in het tindertopic en ik kan me voorstellen dat je enorm veel pijn hebt! (wel erg grappig dat je een eerste date in het ziekenhuis hebt)

En wat betreft personeel in ziekenhuis, ik vind de reacties wel heel erg. Wat TS hier opschrijft hoeft ze toch niet naar de zusters te doen? Ik heb een tijdje geleden ook in het ziekenhuis gelegen en vond dit ook helemaal niet grappig. Maar de zusters hebben hier niks van meegekregen, die hebben voornamelijk om me gelachen omdat ik zo stoned was van de morfine. Diep van binnen vond ik het vooral frustrerend. Het is ook echt niet leuk om in het ziekenhuis te liggen.. En daarmee wil ik absoluut niet ondankbaar zijn maar je ligt er meestal niet voor zweetvoeten...

**Geplaatst**: 22-04-15 11:42

Geplaatst: 22-04-15 11:42

Sterkte en beterschap! Heb precies zo'n breuk gehad (ook scheen- en kuitbeen dwars door midden). Mij heeft het heel erg geholpen door me er volledig aan over te geven en heel goed te luisteren naar mijn eigen lichaam en de adviezen van behandelend arts.

Heb ook fysiotherapie gevolgd zodra ik weer kon lopen zonder krukken en ben gaan zwemmen. Allemaal om het herstel te bevorderen dat heeft geholpen want ik zou 4 tot 6 maand moeten herstellen met zo'n dubbele breuk maar na 4 maand zag het er op controle goed genoeg uit dat ik groen licht kreeg om weer te gaan rijden.

Succes er mee en hoop dat jou herstel nu ook zo voorspoedig mag verlopen. :-)

**Geplaatst**: 22-04-15 11:45

Geplaatst: 22-04-15 11:45

Ook zo'n zelfde breuk gehad als jij, mij wilde ze niet ophalen met de ambu. Moest zelf de auto maar in klimmen (van de gekke).
Heb ook niet veel pijn medicatie gehad en het been is ook nog eens scheef terug op elkaar gezet! Maar ik leef ik kan lopen en rijd nog steeds paard. Je overleeft het wel ookal lijkt het echt een hel

**Geplaatst**: 22-04-15 11:47

Geplaatst: 22-04-15 11:47

Jolliegirl schreef:
Wees blij dat ze je helpen...jeetje..wat ondankbaar zeg die laatste woorden.
Mensen in het zkh hebben heus wel verstand..
Praat niet zo raar, wees blij dat je daar geholpen word!

Veel beterschap!

Vast nog nooit zelf in het ziekenhuis gelegen? :')

Zelfs in het VU heb je incompetente verpleegkundigen. Denk na voordat je zo uithaalt naar iemand, altijd dat negatieve gedoe.

Thamar, hoe was je tinderdate vanuit je ziekenhuisbed? <<)

Beterschap!

**Geplaatst**: 22-04-15 11:51

Geplaatst: 22-04-15 11:51

lieveli schreef:
Jolliegirl schreef:
Wees blij dat ze je helpen...jeetje..wat ondankbaar zeg die laatste woorden.
Mensen in het zkh hebben heus wel verstand..
Praat niet zo raar, wees blij dat je daar geholpen word!

Veel beterschap!

Vast nog nooit zelf in het ziekenhuis gelegen?

Zelfs in het VU heb je incompetente verpleegkundigen. Denk na voordat je zo uithaalt naar iemand, altijd dat negatieve gedoe.

Thamar, hoe was je tinderdate vanuit je ziekenhuisbed? Beterschap!

Dat klopt zeker ben zelf in het VU naar huis gestuurd met gekneusde ribben terwijl ik een gescheurde milt had. Moest ook liggen in bed van verpleeger nou dan was ik dus dood geweest. :')

Sterkte TS

**Geplaatst**: 22-04-15 11:59

Geplaatst: 22-04-15 11:59

suikermeisje schreef:
Ze zeggen steeds: je mag meer maar als ik erom vraag gaan ze eerst tien minuten moeilijk doen of ik echt pijn heb. Nu al 5x moeten vragen boor medicatie tegen misselijkheid. Sinds gistermiddag al niet fatsoenlijk kunnen eten, ook fijn met suiker.
Ben de laatste die hard zal janken om dingen en ben kei hard voor mezelf.
Voor de rest ben ik gewoon vriendelijk tegen het personeel behalve als ze eigenwijs zijn over mijn suiker en het beter weten. Dan bellen ze de internist voor de zekerheid en heb ik opeens wel gelijk.

Van veel anderen gehoord dat ze met zoiets aan morfinepomp lagen. Mij hebben ze aan een ampul paracetemol gelegd toen het net gebeurd was.

Als je juist wakker word van de misselijkheid en in het zweet hebben de verplegers groot gelijk dat ze je geen morfine geven dat zijn juist de bijwerkingen van opiaten.
Toen ik een gebroken knie had hebben ze ook in eerste instantie een paracetamol gegeven, dat is gewoon het veiligste voordat ze heel je achtergrond weten. Vele zwaardere medicijnen kunnen interactie hebben met andere medicaties, wat tot veel ergere dingen kan leiden, en als je binnenkomt weten ze zo niet wat je al slikt. Het kan goed zijn dat je vanwege je diabetes bepaalde medicatie/hoeveelheden gewoon niet mag hebben.

**Geplaatst**: 22-04-15 12:18

Geplaatst: 22-04-15 12:18

Sky_Britt schreef:
suikermeisje schreef:
Ze zeggen steeds: je mag meer maar als ik erom vraag gaan ze eerst tien minuten moeilijk doen of ik echt pijn heb. Nu al 5x moeten vragen boor medicatie tegen misselijkheid. Sinds gistermiddag al niet fatsoenlijk kunnen eten, ook fijn met suiker.
Ben de laatste die hard zal janken om dingen en ben kei hard voor mezelf.
Voor de rest ben ik gewoon vriendelijk tegen het personeel behalve als ze eigenwijs zijn over mijn suiker en het beter weten. Dan bellen ze de internist voor de zekerheid en heb ik opeens wel gelijk.

Van veel anderen gehoord dat ze met zoiets aan morfinepomp lagen. Mij hebben ze aan een ampul paracetemol gelegd toen het net gebeurd was.

Als je juist wakker word van de misselijkheid en in het zweet hebben de verplegers groot gelijk dat ze je geen morfine geven dat zijn juist de bijwerkingen van opiaten.
Toen ik een gebroken knie had hebben ze ook in eerste instantie een paracetamol gegeven, dat is gewoon het veiligste voordat ze heel je achtergrond weten. Vele zwaardere medicijnen kunnen interactie hebben met andere medicaties, wat tot veel ergere dingen kan leiden, en als je binnenkomt weten ze zo niet wat je al slikt. Het kan goed zijn dat je vanwege je diabetes bepaalde medicatie/hoeveelheden gewoon niet mag hebben.

Als je iets meer gelezen had, had je gezien dat ze voor behandeling ALTIJD naar dit ziekenhuis gaat en dat ze dus wel degelijk weten welke medicijnen ze krijgt, kwestie van de goede map pakken.

Maargoed, tram, sterkte ermee. Dit zul je niet oplossen met een paar weken aan de hand stappen helaas.

**Geplaatst**: 22-04-15 13:41

Geplaatst: 22-04-15 13:41

suikermeisje schreef:
Billy schreef:
naar ongelukje, maar als je het allemaal beter weet dan het ziekenhuis, zou ik de breuk de volgende keer zelf behandelen, dan hoef je ook niet lelijk te doen over de mensen die je nu helpen.
Ik schrok trouwens toen ik in je profiel keek, ik dacht dat een puberende 16/17 jarige dit geschreven had.......

Nee toevallig iemand die onder de morfine pillen ligt maar hele nachten wakker ligt van de pijn en niet genoeg medicatie op die momenten krijgt.

Deze woorden doen me echt heel pijn zeg...

Ze hebben me voor en na de operatie niet gecontroleerd op mijn suiker, je weet waarschijnlijk niet wat de ziekte inhoud maar dat kan maar zo iemands einde zijn.
Ben geregistreerd als donor maar wilde nog niet gebruikt worden hoor

Ik ben zelf verpleegkundige, dus weet er genoeg vanaf...
Maar jij profileert je hier als een verwende 14 jarige die geen idee heeft hoe het werkt met pijnstilling, en die doet alsof ze de enige is die wat van diabetes afweet...
Bij pijnstilling moet je een spiegel opbouwen, dat duurt even. Als jij morfine krijgt, mag je een bepaalde hoeveelheid per dag, afgezet naar je gewicht. Als je dat achter elkaar geeft, heb je de rest van de dag niks.
Daarbij zijn er morfine receptoren in je lijf. Als die vol zijn, kun je verder morfine geven wat je wilt, maar wordt de werking niet beter omdat het zich nergens aan kan hechten.
maw misschien waren die verpleegkundigen toch niet zo onnozel dan jij wel dacht.....

**Geplaatst**: 22-04-15 13:47

Geplaatst: 22-04-15 13:47

Ayasha schreef:
Onali schreef:

Dan weet je blijkbaar meer dan mij? Ik krijg geen hekel aan mn baan door mensen zoals ts.

Diabetes zorgt ook voor zenuwbeschadigingen en daardoor kan ts wel degelijk meer pijn hebben/ voelen dan anderen. Sowieso is pijn voor ieder mens persoonlijk.

Er bestaan verschillende soorten pijnstilling en helaas moet je bij alles een spiegel opbouwen zodat je pijnvrij blijft.

Ts heel veel beterschap

Wacht, dat moet ik even nuanceren; "waarom sommige verpleging een hekel krijgt aan hun job".
En ja, ik ken wel degelijk verpleging die hierdoor er mee stoppen of met tegenzin naar het werk gaan. Mensen waarvoor je niks goed kon doen hoe zeer je ook je best deed. En in mijn drie maanden ziekenhuis, heb ik veel verpleging gesproken en hun voornaamste frustratie was mensen waar je niks goed voor kon doen, waarbij ze niet meer pijnstilling móchten geven en die dan de verpleging de schuld gaf.
Het zijn ook maar mensen die hun uiterste best doen. Ze staan daar niet om hun patiënten het leven moeilijk te maken of om eigenzinnig te doen...

Broer had geen morfinepomp, die kreeg alleen dafalgan. Ook na de operatie. Die had scheen en kuitbeen over en ze hebben het in elkaar moeten puzzelen omdat het deels verbrijzeld was. Dus morfine is heus niet zo gangbaar voor dergelijke breuken. Kan me ook voorstellen dat ze daar weigerachtig tegenover staan. tis immers geen paracetamolletje.
Dat je misselijk bent kan juist komen door die morfine die je gekregen hebt.

Als je een hoge pijngrens hebt en je wil geen watje zijn heb je eigenlijk ook jezelf er mee is mijn ervaring. Beter goed aangeven hoe je je voelt en dat ook vriendelijk doen, daar zijn zusters toch ook voor, anders ben je niet geschikt voor die job.

Beterschap TS.

**Geplaatst**: 22-04-15 13:57

Re: Daar lig je dan met je been in 2 stukken

Geplaatst: 22-04-15 13:57

@ Billy waarom voel jij je zo aangesproken? Zo te horen heb jij weinig lol in je werk? TS mag toch best even "klagen" liever hier dan een verpleegster in het ziekenhuis toch? Ik weet nog wel dat ik elk uur wakker gemaakt werd door een zuster, nou kan je vertellen dat ik dan ook denk van alsjeblieft hé laat me toch even slapen... Maar goed ze deed het ook niet voor niks maar ben ik dan ondankbaar als ik dan op dat moment baal dat ik wakker gemaakt wordt?

Daarbij je weet als verpleegkundige dat je er soms mensen bij hebt zitten die even niet zo lekker in hun vel zitten.. Je kiest er ook niet voor om even "lekker" in het ziekenhuis te gaan liggen..

**Geplaatst**: 22-04-15 14:11

Geplaatst: 22-04-15 14:11

Heel veel sterkte!
Wat zal je geschrokken zijn.
Fijn dat je al zoveel bezoek hebt gehad.

Mijn zusje gaat al 3 a 4 jaar ziekenhuis in en uit en heeft meer van die tijd in het ziekenhuis door gebracht dan thuis.
Inderdaad ook met veel pijnstilling en sterker nog dan morfine.
Je moet hier inderdaad mee uitkijken.
Me zusje als zij geopereerd wordt werkt bv een morfine pomp bijna of niet eens meer.
En je kan ook verslaafd raken.
En veel mensen worden trouwens misselijk van een morfine pomp.

Helaas hebben we gisteren (me zusje ligt wee rin het ziekenhuis) nog hard gelachen om de fouten van verpleegsters. Kwam een oud kamergenootje tegen die net een afsapraak had in het ziekenhuis en ik zat er net bij.
Als je de verhalen hoort gaan je oren echt klapperen.
Nu kunnen we erom lachen maar eigenlijk kan het gewoon niet.

Controleer alles echt zelf.
Ook de medicijnen die op je kastje gezet worden.
Probeer zoveel mogelijk gewoon je eigen suiker te controleren.
Heb je een apaaraatje van jezelf bij je?
En als ze er niet mee eens zijn en je weet zeker het zit niet goed laat ze dan een arts bellen.

Verpleegkundigen doen echt hun best maar ze zijn ook mensen.
Zet hem op en hoop dat alles weer goed komt en dat je pijn snel minder word.

**Geplaatst**: 22-04-15 14:18

Geplaatst: 22-04-15 14:18

Zo hee wat lijkt me dat eng om mee te maken zo'n botbreuk brrrr. Wat een pech ik hoop voor je dat het snel geneest en vooral dat de pijn snel afneemt.

Heel veel beterschap en sterkte ts. :(:)

**Geplaatst**: 22-04-15 14:24

Geplaatst: 22-04-15 14:24

hoge pijngrens of lage pijngrens; neemt niet weg dat je lichaam maar zoveel morfine aankan en niet meer. Je kan er niet eindeloos opiaten in blijven stoppen.
Ja kan wel, maar dan is het resultaat hetzelfde als wanneer je compleet zou negeren dat je patient diabetes is.
Begrijp heel goed dat ts zwaar gefrustreerd is atm en niet al te vrolijk vanwege de pijn. Ben zelf ook een alles verslindend monster als ik ondragelijke pijnen heb, maar dat doet niets af van het feit dat de intake van opiaten zorgvuldig in de gaten moet worden gehouden. En dit niet onophoudelijk gegeven kan worden. Als de limiet bereikt is, dan is het klaar en zal je helaas moeten wachten tot er weer wat uit je lichaam is voor er weer nieuwe ingestopt kan worden.

In ieder geval; ts heel veel beterschap en hopelijk ben je snel van de pijn af, of toch in ieder geval gezakt naar een niveau die dragelijk is. En uiteraard dat alles goed geneest.
Wel heel apart om zo je been te breken. Kun je nagaan hoe kwetsbaar een lichaam eigenlijk wel niet is.
Ik zeg wel eens; je kan je nek breken door over een stoeprand te struikelen, ligt er maar net aan hoe je terecht komt.
En dat zie je bij jou wel weer, hoewel het gelukkig dan 'maar' om een beenbreuk gaat en gelukkig niet een nek

**Geplaatst**: 22-04-15 14:35

Re: Daar lig je dan met je been in 2 stukken

Geplaatst: 22-04-15 14:35

Hee meis, wat doe je nou... lomp hoor om zo van je paard te springen...

Nee zonder gekheid. Jee wat een zooitje zo. Lig je daar een beetje te vervelen. Hebben ze een verklaring gegeven hoe dat zomaar kan gebeuren? Of ben je stiekum op een steentje gestapt of zo?
Hee lekker je eigen bloed prikken en zo hoor, gewoon zoals altijd. Doe ik ook altijd. Medicatie in eigen beheer. (uiteraard de medicijnen niet die je nu heb vanwege de pijn en bv ontstekings of zo)
He ik hoop dat je snel naar huis mag. Knuf van hier

**Geplaatst**: 22-04-15 16:10

Geplaatst: 22-04-15 16:10

palousa_boy schreef:
Als je iets meer gelezen had, had je gezien dat ze voor behandeling ALTIJD naar dit ziekenhuis gaat en dat ze dus wel degelijk weten welke medicijnen ze krijgt, kwestie van de goede map pakken.

Maargoed, tram, sterkte ermee. Dit zul je niet oplossen met een paar weken aan de hand stappen helaas.

Dat had ik gelezen. Maar als je bijvoorbeeld bij een psychiater loopt en SSRIs voorgeschreven krijgt zijn ze daar echt niet meteen van op de hoogte en hierover moeten ze je eerst dus vragen stellen. En bij een eerste binnenkomst is het niet de prioriteit om meteen de papierwinkel er bij te halen. Je kunt ook zonder prescriptie medicijnen slikken hier nemen ze geen risico mee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-15 16:12

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-15 16:12

Suiker heb ik steeds zelf geprikt maar was voor de operatie zo vermoeid dat ik zelf niets kon.

Moest net oefeningen doen van de fysio maar toen kwam het eten eruit.

Wel weer gezellig bezoek gehad en gewassen door mijn moeder. Voelt altijd prettiger dan een vreemde.

Nu fijne verpleging, legt alles duidelijk uit misschien had dat ook al frustratie gescheeld.

De negatieve ga ik niet op reageren, geen energie voor.
Rolstoel hebben we voor thuis al geregeld via de verzekering, fysio zijn we ook al mee bezig voor als ik naar huis mag.

De vooruitzichten zien er zoals ik hier lees wel gunstig uit maar gaat wel lang duren
Pfoe!! Naja paard stond even op lager pitje dus dat was wel goede timing.

Billy ben in ieder geval blij dat ik jou niet als verpleging heb. Heb nooit gezegd dat ik de enige ben die er verstand van heeft, maar ze denken hier dat wanneernik op 15 zit niet hoef te spuiten als ik niks eet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-15 16:13

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-15 16:13

Tinderdate was super gezellige jongen trouwens haha. Wil me met rolstoel mee op sleeptouw gaan nemen

**Geplaatst**: 22-04-15 17:21

Re: Daar lig je dan met je been in 2 stukken

Geplaatst: 22-04-15 17:21

Ik ben ook blij dat je niet bij mij ligt hoor, ik werk op een palliatieve afdeling

Insuline spuiten is heel patientafhankelijk, net als de waardes die geaccepteerd worden. Wij hebben hier iemand waarbij een glucose van 20 geaccepteerd wordt.....

**Geplaatst**: 22-04-15 17:25

Geplaatst: 22-04-15 17:25

Heel veel beterschap!

**Geplaatst**: 22-04-15 17:34

Re: Daar lig je dan met je been in 2 stukken

Geplaatst: 22-04-15 17:34

Weer een lekker staaltje ZRT gepruts...
Wat een ontzettend nare misstap heb jij gemaakt... Heel veel sterkte met je herstel, hopelijk heb je gauw minder pijn!

**Geplaatst**: 22-04-15 17:57

Re: Daar lig je dan met je been in 2 stukken

Geplaatst: 22-04-15 17:57

Heel veel sterkte en beterschap.. Daar ben je nog wel een tijdje zoet mee. :(:)

**Geplaatst**: 22-04-15 18:01

Geplaatst: 22-04-15 18:01

Beterschap

**Geplaatst**: 22-04-15 18:08

Geplaatst: 22-04-15 18:08

Vreselijk, sterkte en van harte beterschap toegewenst.

**Geplaatst**: 22-04-15 19:00

Geplaatst: 22-04-15 19:00

Fijn dat je nu goede uitleg krijgt. Dat scheelt altijd.
En dat je zelf je suikers niet kon prikken tja snap ik ook nog. Ik kon de eerste 24 uur tot 30 uur ook weinig tot niets.
De week dat ik in het ziekenhuis heb gelegen heb ik van de televisie ook weinig echt meegekregen was ik al te moe voor.

Ik was ruim een half jaar zoet voor ik mijn eigen werk mocht uitoefenen/ volledig belasten. En een jaar voor ik echt volledig kracht terug had in mijn been.