Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-02-15 12:47

Geplaatst: 24-02-15 12:47

Ik vraag me af heb je toevallig wel eens een iq test gedaan? Misschien kan ik je helpen met een evt plek om in ieder geval in therapie te gaan.

**Geplaatst**: 24-02-15 12:48

Geplaatst: 24-02-15 12:48

Die tattoo lijkt me inderdaad een goed begin.
En dan op een plek waar je het goed kan zien en vaak herinnerd wordt aan hetgeen dat je daar hebt staan.
Ik heb er een heleboel die voor jou wel goed zouden kunnen zijn op mijn mobiel staan, zal ik ze naar je sturen?

Sterkte met wachten, het duurt inderdaad heel lang..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-15 17:35

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-15 17:35

Heel graag als je dat wilt doen Milty?
De plek weet ik niet maar denk pols.
Het is bij mij zoiezo heel erg en laat de buitenwereld nooit meegenieten.
Maar langzamerhand krijg ik er sche*t aan..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-15 22:34

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-15 22:34

Best wel een domper heb de tattoage zaak gebeld en uitgelegd wat ik wilde, hij zei respect maar zo te horen is het nogal ernstig.
Wij zullen eerst beide armen moeten kijken welke nog het beste in elkaar zit en welke we kunnen gebruiken op welke plek.
Dit omdast als je het op huid doet dat verdikten verminkt uit elkaar getrokken is door litteken weefsel (heb ik) dan vervormd je tattoo. Ik ga morgen even langs.. Ik heb wel gezegd dat ik het achter de schermen zonder mee kijkers wil, dit was geen probleem.

**Geplaatst**: 24-02-15 23:02

Geplaatst: 24-02-15 23:02

Jammer, maar komt hopelijk goed! Klinkt in ieder geval alsof hij het wel wil proberen

Heb je in ieder geval al een berichtje gestuurd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-15 23:18

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-15 23:18

Ja, verknallen kan hij het toch niet meer.

**Geplaatst**: 24-02-15 23:26

Geplaatst: 24-02-15 23:26

Wat een goed idee een tattoo! Ik denk dat het sowieso wel mooier zal zijn. Misschien zijn er gespecialiseerde tattoo zaken daarvoor die hier extra goed wat mee kunnen? Ik zou eerst wat rond informeren want niet iedere is het zelfde

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-02-15 23:42

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 24-02-15 23:42

Hier zit wel een goede zaak, die hebben mijn andere tattoo's ook gezet.
Enig idee voor teksten ? Ik heb er 2 in mijn hoofd, maar weet t niet.
Moet hij in het zicht ? moet hij onderop bij me pols. Kan hem over mijn hand laten lopen.
Iemand tips?

**Geplaatst**: 25-02-15 00:03

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst: 25-02-15 00:03

Misschien niet wat je wilt horen maar ik zou je een tattoo nemen afraden totdat je in een wat rustiger periode zit. Misschien stom, maar ik ben bang dat je er te veel van verwacht... Een tekst over een deel van je littekens helpt waarschijnlijk maar kort.

Is er niks anders dat je voor jezelf kunt maken of bedenken zodat je daar wat steun aan hebt? Ook vind ik dat er goede tips voor therapie voorbij komen, tenminste interessante opties!
Ga er voor mezelf ook een paar na. Hoorde vandaag per toeval iemand heel positief over die dialectische therapie.

Sterkte en rustige nacht gewenst

**Geplaatst**: 25-02-15 00:08

Geplaatst: 25-02-15 00:08

Lieve TS ik wens je ontzettend veel sterkte en wijsheid toe. Mijn PB box staat ten alle tijden open.

**Geplaatst**: 25-02-15 09:11

Geplaatst: 25-02-15 09:11

Safiera schreef:
Misschien niet wat je wilt horen maar ik zou je een tattoo nemen afraden totdat je in een wat rustiger periode zit. Misschien stom, maar ik ben bang dat je er te veel van verwacht... Een tekst over een deel van je littekens helpt waarschijnlijk maar kort.

Ik denk dit ook.
Ik ben inmiddels 6 mnd 'clean' en wil tzt ook een tattoo laten zetten als reminder maar ook als beloning!
Ik wil niet het risico lopen dat ik dalijk een tattoo heb laten zetten die ik beschadig,of als het op een andere plek mis gaat,de hele betekenis van de tattoo eigenlijk ongedaan maakt en ik door die tattoo juist herinnerd wordt aan de 'faal'.
Daarom wacht ik nog steeds met het zetten van een tattoo.

Ik herken wel wat je zegt trouwens,dat je nu geen behoefte meer hebt.
Ik ben zelf ook wel eens te heftig gegaan waar ik achteraf best van schrok op dat moment,waardoor ik een soort afkeer ontwikkelde om het opnieuw te doen.
Die afkeer was alleen wel tijdelijk,uiteindelijk overwon een negatief gevoel toch weer de afkeer.

Ik hoop dat je de juiste hulp gaat krijgen,en aannemen!
Ik moet wel zeggen dat je redelijk onsamenhangend en wellicht iets te heftig post. Misschien is het hierdoor dat je een beetje 'schreeuwerig' overkomt en men denkt dat je geen echte hulp wil accepteren. Ik denk echter dat het zowel een masker als complete chaos in je hoofd is...
Sterkte...

**Geplaatst**: 25-02-15 12:33

Geplaatst: 25-02-15 12:33

Tivoli schreef:
Safiera schreef:

Ik hoop dat je de juiste hulp gaat krijgen,en aannemen!
Ik moet wel zeggen dat je redelijk onsamenhangend en wellicht iets te heftig post. Misschien is het hierdoor dat je een beetje 'schreeuwerig' overkomt en men denkt dat je geen echte hulp wil accepteren. Ik denk echter dat het zowel een masker als complete chaos in je hoofd is...
Sterkte...

Hier sluit ik me dan weer bij aan.
Ik zie in je tekst dat jij, de persoon achter de tekst, het erg moeilijk hebt. Maar vrees ook dat het voor anderen lastig kan zijn om met je mee te voelen.
Die situatie kom ik in mijn dagelijks leven ook veel tegen.
Woede, chaos, verdriet... een sterk masker... en dan strijd met de omgeving krijgen omdat die er geen touw aan vast kunnen knopen. Me onbegrepen voelen wat me nog kwader maakt.

Heel veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-02-15 21:59

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 25-02-15 21:59

Een dag met goed nieuws, en iets minder nieuws. Kost veel energie, ik ga morgen bijlezen en reageren!
En het goede en minder fijne nieuws vertellen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-02-15 17:14

Geplaatst door de TopicStarter : 26-02-15 17:14

Zo even antwoord... Voel me nog niet al te best maar wil het topic graag bijhouden heb net alle PB's beantwoord op een paar na.
Die gene krijgen nog antwoord!

Het goede nieuws is, dinsdag aanstaande hebben mijn vader ik, directeur van een organisatie woonbegeleiding huizen en maatschappelijk werker een gesprek! Als ik in een woning pas bij 3 meiden en 1 jongen dan heb ik een woning in de locatie die ik wilde! Op hoop van zegen. Ik weet de woning al te vinden vind t erg mooi en is vlakbij me oude werkplaats. De directeur wil alleen een gesprek met mij alleen en met de rest daarna er ook bij. Heel erg zenuwachtig dus! Denk dat ik daarom vannacht heb gedissocieerd. Maar gelukkig is er niks gebeurd.

Nog meer goed nieuws, maandag heb ik een intake/gesprek over therapieën op Heidezicht!
Dan kijken wat ik MAG volgen en wat er is.

Slechte nieuws.... Ik heb een tattoo ontworpen, hele mooie tekst. Ben hiermee naar de tattoo shop gegaan gister avond en ze vonden de tekst heel erg passend en heel mooi. De man keek me echt heel serieus aan, en vroeg me mijn (goede) arm te laten zien hoever dit was met genezing... Echter dacht hij al wat ik vertelde aan de telefoon dat het ernstig is en moest hij mij teleur stellen. Hier kan hij (nog) niet over heen tatoeëren. Mijn pols moet ik blijven in smeren voor sneller herstel en het duurt nog ongeveer een half jaar tot 3/4 jaar tot dit hersteld is... Terwijl het ookal wel oud is wat er op die pols zit. Jammer... Teleurstelling maar kop boven water gehouden en met hem afgesproken als het er beter uitziet kom ik terug en maken we een deal. :(:)

Wat ik verder wou melden weet ik nu even niet meer... Behalve dat de jongen man waar ik steeds mee in de clinche lag, nu gesloten zit. En dit mij erg goed doet...

@Safiera, je mag zeker weerstand geven geen probleem. Ik denk zelf dat ik er veel houvast aan zou hebben. Maar helaas zoals hierboven te zien is kan het voor nu niet..
@Balou, dankjewel..
@Tivoli, indd een masker en complete gaos in mijn hoofd... Ik wil alles behalve schreeuwend overkomen..
Mijn stemmingswisselingen zijn heel heftig en heel sterk houden ze aan en wisselen ze..

**Geplaatst**: 27-02-15 14:06

Geplaatst: 27-02-15 14:06

heb alles doorgelezen ..

je hebt het zwaar gehad, nu zwaar en eerlijk ? je zult het nog zwaar krijgen .. je zit naar mijn idee al te lang in een negatieve spiraal , en krijgt niet de juiste hulp , en dat is best zorgelijk ..

ik snap je paarden4daagse isseu heel goed, maar denk echt dat je nu eerst aan jezelf moet gaan denken , en je kan heel hard roepen ja juist dat doe ik door de vierdaagsse te moeten en zullen rijden , ...maar nee , dat doe je niet ,
je hebt je paardjes al langer, en in de gehele periode ben je blijven snijden en in situaties terecht gekomen , waar je ondanks de liefde voor je paarden niet mee kon stoppen ...

persoonlijk denk ik dat het nu echt tijd word voor jou .. niet voor andere dingen maar voor jou en jou alleen , juist dan krijg je de kans om iets op te bouwen, meer postief in het leven te staan, en hierbij kunnen in een later stadium je paarden je tot steun zijn , want dat is een positief iets in je leven, maar je kan er nu niet optimaal van genieten , en dat is echt zonde ..

Epe is volgend jaar ook weer desnoods het jaar erna ... daar moet je niet alles vanaf laten hangen, ik snap dat het voor jou een vakantie is, maar dan kan je desnoods ook met je vader en de paarden een keer als je beter in je vel en therapie zit , een weekend met de paardjes en je pa weg ..
je laat nu alles afhangen van epe , en dat is echt fout, je moet de hulp aanvaarden, alleen dan word je beter en juist dan kan je meer en meer genieten van de dingen om je heen ..

van therapieën ect heb ik de ballen verstand , maar wat ik lees en ervaar is dat je alles opzij zet, en alles af laat hangen van die 4 dagen epe .. daar moet je niks voor aan de kant zetten wat jou kan helpen voor een langere periode, wss voor de rest van je leven ,

denk er over na .......

Tattoo indd lekker mee wachten zoals eerder is neertgezet hier zie het als beloning, en voor een tijd dat je gewoon clean bent van gedachtes en daden ... niet nu in het midden van je crisis ..

sterkte

**Geplaatst**: 27-02-15 14:40

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst: 27-02-15 14:40

Heel mooi geschreven Sparky, ik ben het helemaal met je eens.

TS, denk eerst aan jezelf, jij moet beter worden, dat is het belangrijkste. Je paarden, de vierdaagse, vakantie, dat alles komt volgend jaar ook. Als ze de juiste therapie voor je hebben kan je er meer van genieten.

Het is nog puur zo'n tijd tot aan de vierdaagse, accepteer de hulp die je NU geboden wordt, voor er straks niets meer te helpen is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-03-15 22:14

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 01-03-15 22:14

Jullie hebben wel een punt maar kom ik weer met mijn maar.. Ik ga een zware therapie van een jaar nu ook zeker niet aankunnen / volhouden. Zijn ze hier ook eindelijk achter. Morgen heb ik een gesprek hoe nu, ik twijfel of ik mijn moeder meeneem. Ik heb hem in het Heidezicht gebouw.

Er zit heel veel spanning in mijn lijf deze week heel veel spannende dingen.

Maar vandaag heerlijk wezen uitwaaien.. LS_fotos @ [AR-ITP] Buck op de shetlanderrit in Ede bij Juffrouw Tok

**Geplaatst**: 01-03-15 22:31

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst: 01-03-15 22:31

Succes morgen!
Wat ziet die rit er gaaf uit zeg

**Geplaatst**: 02-03-15 13:10

Geplaatst: 02-03-15 13:10

de ja maar... is een uitvlucht ken ik van mezelf en van andere ook trouwens, alleen bij jou valt die meer op ...

ja maar als ik geen epe rij dan ....ja wat dan ??
ja maar als ik in therapie ga dan ... ja wat dan ?
ja maar als ik enz enz ... terug koppelen en relativeren naar jezelf toe, jezelf maar verantwoorden tegen over jezelf, ooit komt er iets dat je inziet wat er nu belangrijk is voor jou ...

is dat epe rijden en daarna gewoon weer door met snijden, depresief zijn enz enz?
of is het de juiste hulp krijgen om daarna volgend jaar een epe te rijden en daaran stabiel ook nog door te kunnen gaan en dan niet alleen met oog op epe maar de rest van je leven ... je paardjes hebben hard gezegd helemaal niks aan je als je telkens terug valt ... kop op

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-15 16:10

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-15 16:10

Je hebt gelijk... Snijden is nog steeds niet gebeurd gelukkig na de laatste keer... Ik blif erbij er lijkt een knopje om. Arm is nog steeds heel dik, en gevoelloos. Maar vingers etc kan ik wel bewegen hoewel me pink raar voelt en duim. Ik ga nog een afspraak met de chirurg maken want misschien moet me bot met een operatie hersteld.
Dissocieren wel, dissocieren is een uitvlucht van je verleden. Of het heden wat je niet leuk vind. Down ook, de situatie hier maakt het er niet beter op.

MAAR! Ik gaat DGT volgen. diagnostische gedrag therapie paar keer aangeraden in het topic en ging mijn eigen issue ook naar uit. Voor nu ook omdat ik gewoon geestelijk en lichamelijk een week niet aankan..

Ik hoop dat veel mensen die me kennen me nu wel beter begrijpen en soms de antwoorden die ik geef of hete reacties begrijpen. Het is niet dat het goedgepraat moet worden, maar ik zou zo graag meer wat respect willen dan krijgt men dat ook terug.. Mijn vertrouwen in mensen is zeer laag...
Ben ook benieuwd of mensen bij Epe me me nog zien zitten.. nu dit topic..

**Geplaatst**: 05-03-15 19:49

Geplaatst: 05-03-15 19:49

tis niet dat mensen je niet zien zitten in epe of niet moet je schijt aan hebben ,
maar het feit dat jij alles doordrukt en wegdrukt en alles gooit op epe vind ik persoonlijk echt heel slecht, en snap ook niet dat niemand je daarin remt ...
er is meer dan epe he .... maar denk niet dat je dat nu in wil of gaat zien ,

geloof dat ik je vorig jaar wel een keer ben tegengekomen in epe, wie weet dit jaar weer alhoewel ik het niet hoop , niet omdat ik je niet aardig vind, maar omdat ik dan zeker weet dat je aan jezelf en aan jou toekomst aan het werken bent , ..

en dan denk ik bij mezelf mooi dan zie ik dr volgend jaar vast wel weer!

waar slaap je ?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-03-15 20:42

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 05-03-15 20:42

Ze willen me nu al niet meer plaatsen op de op de in post genoemde therapie hier, toch te zwaar voor nu...
Je moet het daar met groepsgenootjes voornamelijk doen. een groot probleem hier, gezien ik snel ieritatie heb.

Ik slaap op Kastanejhof bij het ggz..

Wie was jij dan op Epe ? Kan me jou niet herinneren.
Ik moet wel zeggen dat ik wel lekkerder ik me vel kom, maar de dingen om me heen me ook remmen.
Ik weet dat ik hulp nodig heb, en heb er heel hart naar geroepen tijden terug en nu het aangeboden werd kwam ik terug,. Angst en het idee dat ze je overnemen... En je het zelf niet meer voor je zeggen hebt.
Soms een grote schop voor me hol nodig, maar moet wel zeggen dat ik nu aan mezelf aan het werken ben en complimenten krijg van de dokter en afdelingshoofd hier. Ik doe me best in de groep ben alleen niet bij de ochtend bijeenkomst want dat trek ik lichamelijk niet.

**Geplaatst**: 05-03-15 22:45

Geplaatst: 05-03-15 22:45

Goed dat je toch wat gaat volgen, maar of dat genoeg is...
En ook goed dat je niet meer gesneden hebt!! Hopelijk is er echt een knop om.

LS_fotos schreef:
Ik hoop dat veel mensen die me kennen me nu wel beter begrijpen en soms de antwoorden die ik geef of hete reacties begrijpen. Het is niet dat het goedgepraat moet worden, maar ik zou zo graag meer wat respect willen dan krijgt men dat ook terug.. Mijn vertrouwen in mensen is zeer laag...
Ben ook benieuwd of mensen bij Epe me me nog zien zitten.. nu dit topic..

Jij wil dat mensen zich aan jou aanpassen en jou altijd maar begrijpen. Zo werkt het niet in het leven he. Het is wederzijds aanpassen en wederzijds begrijpen, daarmee krijg je wederzijds respect en niet zoals jij wil dat ze eerst respect voor jouw hebben voordat je wat respect terug geeft. Met zo'n instelling bouw je geen vriendschappen en vertrouwensbanden op en dan is het logisch dat het vertrouwen in mensen ook zeer laag is, waarschijnlijk is andersom het vertrouwen in jouw ook zeer laag....

Je kan ook niet van mensen verwachten dat ze alles maar slikken en begrijpen (reacties, antwoorden, bepaald gedrag) omdat je ziek bent en bepaalde dingen bij je persoonlijkheid (en stoornis) horen. Sommige dingen zijn gewoon echt totaal niet te begrijpen hoe hard iemand zijn best daarvoor ook zou willen doen, en sommige dingen hoor je ook niet standaard maar te pikken omdat het bij je ziekte/ stoornis hoort.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-03-15 09:43

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-15 09:43

Je hoort mij ook niet zeggen dat ik me ook niet wil proberen aan te passen naar mijn medemensen.

**Geplaatst**: 06-03-15 09:45

Re: Borderline en meer, heftig verhaal.

Geplaatst: 06-03-15 09:45

Ik heb altijd geleerd:
Je kunt een ander niet veranderen, dat moet die persoon zelf doen, maar je kunt wel jezelf veranderen.

Je kunt dus niet van een ander verwachten dat die persoon respect voor jou heeft.
Het enige wat je kan doen, is jezelf zo presenteren (evt. met verandering van jou kant) dat iemand respect voor je krijgt.

Respect dwing je niet af, respect verdien je...