NatasjavE schreef:Vergelijk het maar met mensen die geen of een tekort aan insuline aanmaken....die zijn hun leven lang afhankelijk van insuline.
Bij mensen met depressieve of bipolaire klachten is de serotonine aanmaak verstoord. Dat kan soms tijdelijk zijn maar ook levenslang.
Daar sla je op zich een spijker op de kop, maar daarna begint het.
Bij bipolaire aandoeningen wordt er nog een minimale hoeveelheid lichamelijk onderzoek gedaan, bij ""gewone"" depressie gedraagt de arts zich als een (slechte) psycholoog: er wordt aan de hand van vragen nav de DSM 'vastgesteld' dat het een depressie is (....zo stelt een slechte psycholoog een diagnose....) en vaak komen dan de ssri's uit de medicijn kast.
Misschien is biochemisch sprake van een depressie als gevolg van dopamine of noradrenaline?
Als de serotonine huishouding verstoord is, hoe zit die verstoring dan in elkaar?
Bij pillen die wel nare effecten hebben (also known as bijwerkingen)
en die geen prettiger effecten hebben (aka de werking)
.....mag je als mens verwachten dat een arts zich uitslooft om dit helder te krijgen. (En gelukkig zijn die artsen er ook, maar helaas niet in de meerderheid.)
En de vergelijking met insuline gaat zelden op.