Ik ben GEEN donor

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
LesleyxLinn
Berichten: 1102
Geregistreerd: 14-06-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:23

knuffeldier schreef:
Salsa schreef:
Kan het ook niet laten eigenlijk dus na ff twijfelen: Zijn de bewuste niet donoren en niet willen ontvangen ook gelovig opgevoed?


Ik ben echt zwarte kousen opgevoed en wel donor. Vroeger nog altijd hele leuke discussies over gehad met onze dominee :D Mijn ouders zijn overigens ook donor.

demo_love schreef:
Ik zou wel donor willen zijn, maar het hele idee jaagt me behoorlijk angst aan. Met ziekenhuis-dingen ben ik toch al geen held en naalden moeten heeeeel ver uit m'n buurt blijven.

Verder stuit het mij heel erg tegen de borst dat je de ontvanger niet mag ontmoeten. Dat lijkt me juist de mooie kant ervan en die wordt je door regeltjes ontnomen.

Ik zou wel eerder geven dan willen ontvangen, omdat het idee van een hart/long etc. van iemand anders heel naar voelt. Je weet dat diegene dan dood is en jij loopt daarmee rond. Nee, dat vind ik eigenlijk nog vervelender dan geven...


Even heel bot gezegd: maar als je dood bent merk je toch niks meer van die naalden en van het feit dat je naar een ziekenhuis gebracht wordt.

En dat je de ontvanger niet mag ontmoeten is heel erg logisch:
- Allereerst wordt het een beetje lastig om een ontvanger te ontmoeten als je zelf dood bent
- Als je zou schenken terwijl je nog leeft, wie zegt er dat jij de ontvanger niet gaat manipuleren of geld gaat vragen voor het redden van zijn leven? Regeltjes zijn er met een reden.


Ik ben er niet helemaal in thuis.
Maar was het niet zo dat ze je gewoon levend mogen houden om een bepaald orgaan nog aan een ander te kunnen doneren? En dat je sowieso in een ziekenhuis moet overlijden om nog organen te kunnen afstaan omdat het maar een bepaalde tijd buiten het lichaam kan zijn?

Ik heb 5 jaar geleden bericht hierover gehad en er was een reden waarom ik op dat moment geen keuze heb gemaakt.

elenaMM77

Berichten: 9548
Geregistreerd: 20-05-14
Woonplaats: Helmond

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:25

Renaatt92 schreef:
Ik ben geen donor. Dit ben ik niet omdat ik geloof in reïncarnatie, ik denk niet dat je verder kunt gaan als je organen in een ander lichaam nog doorleven. Eventuele kinderen later zal ik natuurlijk niets ontzeggen. Ik wil ook zelf geen organen van een ander.


maar hoe kun je het dan rechtvaardigen dat je kinderen dan de organen van een ander ontvangen?
als je tegen donoren bent uit principieële redenen dat kan ik begrijpen hoor..
maar dan zou ik het toch ook niet kunnen accepteren om te ontvangen.. immers daarbij zijn dan toch ook je principes overschreden?

ik bedoel die vraag niet als beledigend of beschuldigend..
ik begrijp echt het dubbele eraan niet..

overigens heb je de ziel nodig voor reïncarnatie, niet het lichaam.. waarom doneer je dan niet vanuit het oogpunt van reïncarnatie als ik vragen mag?

AfricanLady

Berichten: 8123
Geregistreerd: 20-12-11
Woonplaats: Harlingen

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:25

Ik ben bloed, orgaan, stamceldonor.

Maar wat ik niet doneer is geld.
Heb het zelf gewoon nodig en kan zelf net rondkomen.
Tuurlijk ik gun iedereen geld en als ik miljoenen had zou ik best wat weggeven maar met mij inkomen kan ik niks missen.

Furrow

Berichten: 3615
Geregistreerd: 07-01-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:25

Delphi schreef:
Marjola schreef:
De reden dat ik geen donor ben is voor mij heel simpel ik wil het zelf ook niet bloed vind ik wat anders en nee ben niet gelovig opgevoed en geloof nu ook niet


Dus op het moment dat jij dringend een orgaan nodig zou hebben zou jij dit afslaan, ook als dat zou betekenen dat je komt te overlijden?

?


Ik denk dat het in de praktijk nauwelijks voorkomt, zo was de laatste keer zo speciaal dat er een documentaire over werd gemaakt.
Bij situaties waar geen Multi problematiek is natuurlijk :) soms willen die mensen puur niet meer omdat het de oplossing niet brengt.

Misschien hebben sommige mensen gewoon het geluk om niet plots doodziek te worden, en niet in deze situatie te raken.

Sammie

Berichten: 71592
Geregistreerd: 04-06-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:26

Je moet hersendood zijn en dan kan je lichaam idd kunstmatig nog x periode in 'leven' blijven. Kunstmatig. Je bent eigenlijk wel gewoon dood. Dat je in het ziekenhuis moet overlijden klopt helemaal. Thuis, in de auto, in de fiets, als oud vrouwtje/mannetje in het bejaardentehuis.. Dan gaat het gewoon met je mee of op de snijtafel bij een student (e.e.a. afhankelijk van je keuze natuurlijk).

Mensen die bang zijn dat je bij het opbaren iets mist.. Dat hoeft niet.. Men weet dat heel mooi op te vullen, zonder dat je ook maar iets ziet van de operatie :)

En bloed, beenmerg en nieren mag je bij leven ook doneren. Je hebt twee nieren, je kan er met 1 goed uit de voeten :)

elenaMM77

Berichten: 9548
Geregistreerd: 20-05-14
Woonplaats: Helmond

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:30

Just_Sannee schreef:
Ik vind het nog een moeilijke keuze, op dit moment heb ik 'ik laat het aan mijn nabestaande over'.


ik heb er voor gekozen om hen dat niet aan te doen.. het is al een vreselijke keuze en dan moeten ze zich nog af gaan vragen, waarom er geen donorregestratie is en of je het nu wel of niet gehad zou willen hebben.. Nu kunnen ze met een gerust hart zeggen, er is een donorregistratie, ze wilde dit zelf graag..

en dan kunnen ze het laten rusten en rouwen (of feestvieren natuurlijk)..

ik hoop dat je ooit zover bent dat je een keuze kunt maken en je nabestaanden kunt ontlasten.

slimmerik

Berichten: 16626
Geregistreerd: 01-06-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:31

TS ik respecteer je mening. Als het voor jou niet goed voelt dan moet je het ook niet doen. Orgaandonatie is nu typisch iets waar je over na moet denken en jezelf mee moet verenigen.... en anders niet doen....

En de instelling van dat je geen organen mag ontvangen als je zelf geen donor bent deel ik absoluut niet.

Toch zou ik als ik jou was wat open proberen te staan voor verhalen van mensen die op een donor zitten te wachten. Lees de boeken van Kim Moelands eens. Ademloos en Grenzeloos. Hoe dankbaar en blij zij is met haar donorlongen en hoe er een eind kwam aan haar benauwdheid doordat iemand haar na zijn/haar dood nog eens zeker 30 jaar "leven" heeft gegeven.

Ik zelf ben ruim 20 jaar bloeddonor geweest en heb al zo lang ik me kan herinneren gewild dat mijn organen na mijn dood gebruikt worden. Zie de worsteling die mijn neefje heeft met zijn CF ziekte. De benauwdheid.... het wachten op de organen .... of de dood.....

Het zou je kind maar zijn...
Laatst bijgewerkt door slimmerik op 04-08-14 23:35, in het totaal 1 keer bewerkt

josje4

Berichten: 1594
Geregistreerd: 20-07-11
Woonplaats: Wageningen

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:33

Ik ben bewust geen donor.
Dit vanwege persoonlijke overtuigingen (ben niet gelovig).
Bijzaken:
Ook vind ik het geen prettig idee voor mijn nabestaanden dat ze te horen krijgen dat ik gestorven ben en dat ze moeten wachten om mij te zien omdat ik "open" lig.
Als laatste reden weet ik hoe er met de donor wordt omgegaan (goede vriend van mijn vader is arts en doet de donor operaties) en pas ik hiervoor. Deze arts is zelf ook geen donor...

Als ik iets moet ontvangen van een donor om mij te redden, graag! Maar de donor heeft zelf de keuze gemaakt om donor te zijn om bepaalde redenen. Ben ik omdat ik bepaalde overtuigingen heb dan hypocriet (?) dat is natuurlijk echt belachelijk om te zeggen. Iedereen bepaalt voor zichzelf wat hij of zij wil en heeft daar een overtuiging bij. Gelukkig maar want zo worden er een boel levens gered..!!

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:34

Pfoeh, ben 16 en heb echt geen idee wat te doen..

Voor:
Je helpt anderen nog wanneer je dood bent.
Tegen:
Het is gewoon zo'n raar idee dat ze iets uit je halen wat echt van jou is. Iets wat vanaf je geboorte tot je dood van jou is.
Het idee gewoon.. Als ik dood ben zal het me een worst wezen, maar dan kan ik er ook niet over denken :P


Ik weet niet of ze ook iets met hersenen kunnen? Maar mocht ik donerrn.. Die blijven in mijn hoofd zitten!

Over het zelf ontvangen.. Ik denk dat je het wel zou willen, dieren en mensen hebben vaak toch een overlevingsdrang :)

En het feit dat sommigen eem kaartje hebben van 'niet reanimeren'.., de hulpverleners terplekke voelrn zich aan 1 kant zo verschrikkelijk dat ze iemand niet lunnen helpen.. Al is het voor om andere mensen 'blij' te maken.

Het lijkt mij heerlijk te zien hoe familie en vrienden iemand nog met een glimlach toekijken omdat de ontvanger dmv een donor nog leeft. Je maakt ook anderen blij met het feit dat je nog leeft..

Echt een moeilijk onderwerp altijd!
Laatst bijgewerkt door Anoniem op 04-08-14 23:36, in het totaal 1 keer bewerkt

antje_vip

Berichten: 10001
Geregistreerd: 25-06-10
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-14 23:35

elenaMM77 schreef:
maar hoe kun je het dan rechtvaardigen dat je kinderen dan de organen van een ander ontvangen?
als je tegen donoren bent uit principieële redenen dat kan ik begrijpen hoor..
maar dan zou ik het toch ook niet kunnen accepteren om te ontvangen.. immers daarbij zijn dan toch ook je principes overschreden?


Mijn principes zijn dan overschreden, maar wie zegt dat dat ook mijn kind zijn principes zijn? Daarnaast is dit een kwestie van leven/dood, dus dan zal ik dat mijn kind niet ontzeggen. Zolang hij dit niet zelf kan beslissen, ga ik er van uit dat hij zolang mogelijk wil leven, ookal zou dat met donororgaan zijn. Als moeder kan ik niet zeggen: ik laat je sterven want IK wil geen andere organen in MIJN lichaam.

Gypsy
Soort van gewaardeerd verhalenverteller

Berichten: 20062
Geregistreerd: 09-08-07
Woonplaats: The world is my playground.

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:35

Sammie schreef:
En bloed, beenmerg en nieren mag je bij leven ook doneren. Je hebt twee nieren, je kan er met 1 goed uit de voeten :)


En die ene nier hé, die mijn tante (bij leven! door operatie) missen kon, die maakt dat mijn vader weer een dragelijk leven heeft.
Ik ervaar het absoluut niet als op onnatuurlijke wijze iets rekken. Je kunt s'nachts ook spoelen aan een machine om die nierfunctie te vervangen, maar halverwege de dag begin je dan al weer te merken dat je iets mist. Meteen na de operatie merkte mijn vader het verschil. Eerste wat hij zei toen iedereen weer bij hem mocht komen was "ik heb het niet koud!" *\o/*

Is de manier waarop we tegenwoordig voedsel verbouwen dan ook niet kunstmatig iets rekken? Schoonmaakmiddelen? Een modern huis? Allemaal redenen waarom we tegenwoordig langer leven.

Het is zeker weer een stapje verder, maar imo verschilt het niet van bovenstaande voorbeelden.

MarlindeRooz

Berichten: 35945
Geregistreerd: 27-02-10
Woonplaats: Onder de rook van Zwolle

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:36

Salsa schreef:
Kan het ook niet laten eigenlijk dus na ff twijfelen: Zijn de bewuste niet donoren en niet willen ontvangen ook gelovig opgevoed?

Ik ben best wel christelijk opgevoed, elke dag uit de bijbel lezen, vader zit in de kerkerraad etc.
Mijn vader is dus ook geen donor.

Ik ben niet gelovig, wel donor.
Maar ik zou, totaal oftopic, nooit een abortus laten plegen

LoveChamp
Berichten: 1289
Geregistreerd: 15-11-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:37

Ik ben ook geen donor. Ik ben helaas gewoon te bang voor operaties en naalden. Wel zit ik eraan te denken voor als ik sterf om dan te doneren maar daar ben ik nog niet helemaal uit.

Storm

Berichten: 21458
Geregistreerd: 05-06-02
Woonplaats: Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:37

En stel, je hebt 1 of meerdere kinderen en je word ziek. Je redding is een nieuw hart en alleen dan zie je je kinderen opgroeien, wat doe je dan? Zou jij je kinderen hun moeder afnemen?

LesleyxLinn
Berichten: 1102
Geregistreerd: 14-06-13

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:39

Sammie schreef:
Je moet hersendood zijn en dan kan je lichaam idd kunstmatig nog x periode in 'leven' blijven. Kunstmatig. Je bent eigenlijk wel gewoon dood. Dat je in het ziekenhuis moet overlijden klopt helemaal. Thuis, in de auto, in de fiets, als oud vrouwtje/mannetje in het bejaardentehuis.. Dan gaat het gewoon met je mee of op de snijtafel bij een student (e.e.a. afhankelijk van je keuze natuurlijk).

Mensen die bang zijn dat je bij het opbaren iets mist.. Dat hoeft niet.. Men weet dat heel mooi op te vullen, zonder dat je ook maar iets ziet van de operatie :)

En bloed, beenmerg en nieren mag je bij leven ook doneren. Je hebt twee nieren, je kan er met 1 goed uit de voeten :)


Ik vond het op dat moment een raar idee dat mijn lichaam nog in 'leven' blijft.
En ook zou ik graag thuis willen overlijden als ik de keuze heb. Bijvoorbeeld bij een langdurige ziekte.
Mocht ik toch in het ziekenhuis overlijden dan wil ik als ik de kans heb het nog bespreken met mijn dierbaren en anders mogen zij over mij beslissen.

Ik hou het nog even open. 5 jaar geleden zou ik nee hebben gezegd. En nu heb ik ook nog steeds mijn twijfels.

antje_vip

Berichten: 10001
Geregistreerd: 25-06-10
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-08-14 23:43

slimmerik schreef:
Toch zou ik als ik jou was wat open proberen te staan voor verhalen van mensen die op een donor zitten te wachten. Lees de boeken van Kim Moelands eens. Ademloos en Grenzeloos. Hoe dankbaar en blij zij is met haar donorlongen en hoe er een eind kwam aan haar benauwdheid doordat iemand haar na zijn/haar dood nog eens zeker 30 jaar "leven" heeft gegeven.


Ik ken de verhalen wel en vind dat ook heel mooi voor hun.


Storm schreef:
En stel, je hebt 1 of meerdere kinderen en je word ziek. Je redding is een nieuw hart en alleen dan zie je je kinderen opgroeien, wat doe je dan? Zou jij je kinderen hun moeder afnemen?


Hier kan ik nog geen antwoord op geven, ik ben nog lang geen moeder.

elenaMM77

Berichten: 9548
Geregistreerd: 20-05-14
Woonplaats: Helmond

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:44

antje_vip schreef:
Mijn principes zijn dan overschreden, maar wie zegt dat dat ook mijn kind zijn principes zijn? Daarnaast is dit een kwestie van leven/dood, dus dan zal ik dat mijn kind niet ontzeggen. Zolang hij dit niet zelf kan beslissen, ga ik er van uit dat hij zolang mogelijk wil leven, ookal zou dat met donororgaan zijn. Als moeder kan ik niet zeggen: ik laat je sterven want IK wil geen andere organen in MIJN lichaam.


ik denk dat mijn gevoel voortkomt uit mijn achterliggende gedachte om zelf te doneren..

en dat is, als ik zelf wat nodig zou hebben, dan zou ik het heel akelig vinden om wel te willen ontvangen maar niet te willen doneren..

en wat zou er nu dan gebeuren, als jouw kindje een nier nodig heeft en er is geen donor... of ze heeft beenmerg nodig.. en jij bent de enige match in de familie?

dit soort overwegingen zijn er allemaal door mijn eigen hoofd gegaan toendertijd.. toen ik besloot dat ik een kind van mij, of mijn zusje, of mijn nichtje/neef bij mijn eigen leven (dus niet eens na mijn dood) beenmerg/nier nodig heeft die ik zou kunnen bieden... waarom zou ik dat dan wel doen, maar anderen na mijn dood dan ook geen leven gunnen..

het enige dat ik principieel niet doe is onbekenden mijn reserve onderdelen doneren bij leven.. je loopt altijd het risico dat je ergens in je leven zelf een verminderde nierfunctie krijgt.. dit risico wil ik wel lopen voor een familielid, maar niet voor vreemden. dan kies ik voor mijzelf (ben geen held op dat punt)

------

of misschien nog erger.. Je kindje is 5, en jij hebt absoluut een donorhart, nier, long of wat dan ook, anders sterf je.. weiger je dan en laat je je kindje moederloos achter?

(deze vraag is natuurlijk voor alle 'ik wil niet -ontvangen.. net zo als mijn andere vragen ook aan alle niet-doneerders gericht zijn.. niet alleen aan de antje)
Laatst bijgewerkt door elenaMM77 op 04-08-14 23:46, in het totaal 1 keer bewerkt

Dominique_96

Berichten: 4091
Geregistreerd: 11-12-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:44

Ik zou graag m'n lichaam aan de wetenschap geven :) Vind het een eng idee om begraven of gecremeerd te worden en zou graag een steentje bijdragen aan de wetenschap als dat kan. :)

Mocht dat niet lukken, doneer ik waarschijnlijk vrijwel alles. Heb er na m'n dood toch niets meer aan en als ik er mensen mee kan helpen, waarom niet. Zou zelf ook graag iets ontvangen mocht dat nodig zijn.

Vayo

Berichten: 8041
Geregistreerd: 23-08-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:46

Sammie schreef:
Dat uit de ouderlijke macht zetten denk ik niet hoor Delphi. Volgens mij zijn er zat voorbeelden bekend van kinderen van Jehova getuigen die overleden zijn omdat ze geen bloedtransfusie mochten. En ik ken (wel via via) ook mensen die volwassen waren en dit zelf weigerden.


De arts kan dan een beroep doen op de Wet op de Geneeskundige Behandelings Overeenkomst (WGBO) om de wens van de ouders naast zich neer te leggen.
Via de WGBO (art. 1:246 lid 2 BW) kan een tijdelijke ontheffing of ontzetting uit het ouderlijk gezag van één ouder een oplossing bieden. Een andere mogelijkheid biedt de (eventueel voorlopige) ondertoezichtstelling. In dat geval kan, bij een weigerachtige ouder, de kinderrechter op verzoek van de gezinsvoogd toestemming geven voor een noodzakelijke medische behandeling van een kind jonger dan 12 jaar.


Dit komt bijv. van de website van de Erasmus MC
''Indien de arts bij acute omstandigheden bij wilsonbekwame kinderen < 16 jaar, waarbij geen schriftelijke verklaring van de minderjarige aanwezig is en waarbij de wettelijke vertegenwoordiger geen toestemming voor transfusie geeft, zo ernstig in gewetensnood komt, kan overwogen worden om via een gerechtelijk bevel (bijv. het tijdelijk schorsen van de uitoefening van het ouderlijk gezag) een behandeling af te dwingen. ''

ZowieZo
Berichten: 92
Geregistreerd: 25-03-14

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:47

Ik zit wat dat betreft heel erg in tweestrijd. Vind het ergens ook heel erg onnatuurlijk om verder te leven op iemand ander zijn hart. Dus zelf zou ik, denk ik, ook nooit een orgaan van een ander zelf willen ontvangen. Maar goed dat zeg ik nu, als ik op het punt lig om te sterven, zal ik vast wel anders denken, ieder mens heeft een overlevingsinstinct. En op zo'n punt zou ik het absoluut niet eerlijk vinden als ik alleen neem maar niet geef. Daarom vind ik dan ook, ik respecteer ieder zijn keuze maar toch heb ik daar een duidelijke mening in, het ronduit egoïstisch als je wel een orgaan aanneemt maar er zelf geen af wil staan. Gelovig of niet, (als je gelovig bent en daarom geen orgaan doneert vind ik het al helemaal apart als je er zelf wel een aanneemt, ik weet dan ook niet hoe dat zit bij gelovige). Voor de rest, zie ik mijn lichaam slechts als een omhulsel, vergaan zal het toch wel, dus waarom niet met wat missende organen? Maar ik weet het niet, echt niet, Gelukkig ben ik nog jong, dus hopelijk heb ik nog even de tijd om er over na te denken. Maar als ik neem, dan geef ik ook, anders zal ik voor altijd met een schuldgevoel lopen en me vreselijk egoïstisch vinden.

MarijeR

Berichten: 24990
Geregistreerd: 20-08-01
Woonplaats: Onstwedde

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:48

Voor gezonde mensen is het heel simpel om dat soort principes te hebben. Vraag me af hoe ze erover denken op het moment dat ze wel ziek zijn, steeds zieker worden en weten dat ze op korte termijn dood gaan tenzij ze een orgaan van iemand kunnen krijgen en daarmee de kans op een stuk beter en langer leven krijgen...

Marjola

Berichten: 244
Geregistreerd: 02-04-10
Woonplaats: Stadskanaal

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:48

Delphi schreef:
Marjola schreef:
De reden dat ik geen donor ben is voor mij heel simpel ik wil het zelf ook niet bloed vind ik wat anders en nee ben niet gelovig opgevoed en geloof nu ook niet


Dus op het moment dat jij dringend een orgaan nodig zou hebben zou jij dit afslaan, ook als dat zou betekenen dat je komt te overlijden?

Wat ik me ook afvraag is of de mensen die NIET doneren dit ook daadwerkelijk hebben laten vastleggen? Want anders wordt deze beslissing toch genomen door de direct nabestaanden dacht ik?

ik heb me laten registreren als niet donor en mijn ouders en directe omgeving weten het ook verder hoef ik geen hart of long of iets dergelijks van een ander gewoon omdat het in mijn hoofd niet lekker zit dat is toch niet erg lijkt me

Armaris

Berichten: 9535
Geregistreerd: 17-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:49

Delphi schreef:
Brainless schreef:
Zal je bv je eigen kind een goed leven ontzeggen door dat niet toe te staan?


Hier ben ik ook wel benieuwd naar. Al zal dit in de praktijk niet mogelijk zijn, omdat ze je dan tijdelijk uit de ouderlijke macht zullen zetten.

Ik vraag me zelf af of je standpunt zou veranderen als je het van dichtbij mee zou maken met een naasten (wat overigens niet te hopen is natuurlijk!)
Stel je voor dat je je zus, moeder, vriend/man, kind kan redden door één van je nieren te doneren ... Zou je dit dan niet overwegen?


Ik ben geen donor omdat mijn gezondheid niet al te best is (bloed en beenmerg dan).
Ik ben er nog niet over uit of ik na mijn overlijden mijn organen wil doneren. Daar denk ik nog over na.
Mocht een dierbare (zie vetgedrukt hierboven) een match zijn met mij en ik kan helpen met een van mijn nieren zou ik, vooraleer ik beslis, zéér goed willen nadenken over de gevolgen. Ik zie zoveel mis gaan met de nieren waarvan ik denk; je hebt ze soms zelf allebei nodig! Er kan zomaar een nier wegvallen. Een stuk lever, stamcel, bloed,beenmerg, etc maakt me niets uit als mijn gezondheid me dat toelaat

Storm

Berichten: 21458
Geregistreerd: 05-06-02
Woonplaats: Brabant

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:49

Ik doneer alles. Van hoornvlies tot huid, van hart tot nieren, alles. En ik hoop van harte dat ze het ook allemaal gebruiken als ik kom te overlijden.
Ik weet ook zeker dat mijn nabestaanden het een zeer fijn idee vinden dat een deel van mij dan toch verder leeft.

muntdrop

Berichten: 2971
Geregistreerd: 02-08-12

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-08-14 23:50

Zelf denk ik dat er helemaal niks is na de dood. Dus daarom heb ik ook heel makkelijk gekozen om alles te doneren. Ik merk toch nergens iets van dus waarom niet? Het is dat ik dood ben anders had ik er met plezier nog een strikje om gedaan. Ik moet zeggen dat het mij letterlijk echt niks kan schelen wat er met mijn lichaam gebeurd na mijn dood. Uiteindelijk verga je toch wel en raak je vergeten. En voor nabestaanden wordt ik gewoon mooi opgebaard, je ziet er verder niks van. Daarna wil ik toch gecremeerd worden, dus dan blijft er al helemaal niks meer van mij over :').

Ik kan me echt wel voorstellen dat veel mensen hier heel anders over denken hoor. Voor veel mensen geeft het toch een naar gevoel. Dit soort principe kwesties zijn toch wel vrij lastig. Ik denk ook wel dat ik een lichtelijk afwijkende mening heb aangezien het voor veel mensen toch nog wat zwaarder ligt.