knuffeldier schreef:Salsa schreef:Kan het ook niet laten eigenlijk dus na ff twijfelen: Zijn de bewuste niet donoren en niet willen ontvangen ook gelovig opgevoed?
Ik ben echt zwarte kousen opgevoed en wel donor. Vroeger nog altijd hele leuke discussies over gehad met onze domineeMijn ouders zijn overigens ook donor.
demo_love schreef:Ik zou wel donor willen zijn, maar het hele idee jaagt me behoorlijk angst aan. Met ziekenhuis-dingen ben ik toch al geen held en naalden moeten heeeeel ver uit m'n buurt blijven.
Verder stuit het mij heel erg tegen de borst dat je de ontvanger niet mag ontmoeten. Dat lijkt me juist de mooie kant ervan en die wordt je door regeltjes ontnomen.
Ik zou wel eerder geven dan willen ontvangen, omdat het idee van een hart/long etc. van iemand anders heel naar voelt. Je weet dat diegene dan dood is en jij loopt daarmee rond. Nee, dat vind ik eigenlijk nog vervelender dan geven...
Even heel bot gezegd: maar als je dood bent merk je toch niks meer van die naalden en van het feit dat je naar een ziekenhuis gebracht wordt.
En dat je de ontvanger niet mag ontmoeten is heel erg logisch:
- Allereerst wordt het een beetje lastig om een ontvanger te ontmoeten als je zelf dood bent
- Als je zou schenken terwijl je nog leeft, wie zegt er dat jij de ontvanger niet gaat manipuleren of geld gaat vragen voor het redden van zijn leven? Regeltjes zijn er met een reden.
Ik ben er niet helemaal in thuis.
Maar was het niet zo dat ze je gewoon levend mogen houden om een bepaald orgaan nog aan een ander te kunnen doneren? En dat je sowieso in een ziekenhuis moet overlijden om nog organen te kunnen afstaan omdat het maar een bepaalde tijd buiten het lichaam kan zijn?
Ik heb 5 jaar geleden bericht hierover gehad en er was een reden waarom ik op dat moment geen keuze heb gemaakt.