Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-09-13 22:38

Geplaatst: 25-09-13 22:38

Hier een ADHD'er

Sinds zaterdag ben ik begonnen met het slikken van Ritalin (methylfenidaat) en serieus. wat een genot

ik kan weer in het midden van de aula zitten met een man of 15 aan 1 tafel en dan een gesprek voeren. ik kan weer gewoon in de klas opletten of zelfstandig werken als de rest aan het roezemoezen is.
Ik merk zeker wanneer ik geen Ritalin gebruik of wanneer het begint uit te werken.

Verder vind ik ADHD/Autisme absoluut geen ziekte. ik ben namelijk niet ziek. het is een stoornis, Ik mis gewoon iets in mijn hersenen waardoor ik dingen anders doe als de rest.

**Geplaatst**: 25-09-13 22:42

Geplaatst: 25-09-13 22:42

StableDoor schreef:
Melatonine helpt bij mij niks, ook niet als ik er 15 neem...

Wel goed opletten wat de dosering is.

Die je bij de drogist kan halen zijn vaak maar 0,1 of 0,5 mg. Terwijl ije lichaam zelf 30 mg melatonine per nacht aanmaakt. Dus wil je een beetje inslapen dan moet je rond de 2 tot 5 mg nemen, en er 50 van 0,1 nemen. Dan is het logisch dat je na 15 niets voelt.

Overigens is ADHD een echte stoornis, de link van Bizzybijtje slaat de plank volledig mis (en is niet te vergeten géén objectieve bron om je info vandaan te halen). Er zijn bij onderzoeken duidelijke verschillen in hersenwerking aangetoond bij ADHD patienten en "gezonde" (neurotypische) mensen.

**Geplaatst**: 25-09-13 22:43

Geplaatst: 25-09-13 22:43

Moeder van add-er en leerkracht special onderwijs dus ervaring zat. Dochter gebruikt op haar verzoek medikinet. (Niet vergoed) Dat werkt ongeveer 8 uur lang. Ritalin zou ze twee maal daags moeten slikken en dat wil ze niet op school doen. Concerta werkt daarentegen te lang. Kans op niet slapen is groter en buiten schooltijd heeft ze het niet nodig. Dus samen met de kinderpsychiater kwam ze hierop uit. Nu gebruikt ze sinds drie weken weer na drie kwart jaar niks gebruikt te hebben. Ze heeft het nu gewoon weer nodig. Overigens is het echt bedoeld om de concentratie te verbeteren en rust in het koppie te creëren. Dus niet om het drukke gedrag te verminderen bij adhders. Vaak is een positieve bijwerking wel dat ze er rustiger van worden maar dat komt Door de rust in het koppie.

**Geplaatst**: 25-09-13 22:46

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 25-09-13 22:46

Mooi voorbeeld trouwens van het hyperfocussen van ad(h)ders: ze kunnen niks onthouden, niet plannen enz. Maar vraag mijn dochter welk parcours ze vorig jaar gereden heeft in welke willekeurige plaats dan ook. Ze tekent het zo voor je uit....

**Geplaatst**: 25-09-13 22:48

Geplaatst: 25-09-13 22:48

Heb jou openingspost gelezen en verder nog geen reactie's...

Maar ik heb een zoon van 11 een dochter van 7 en een dochter van 2.
Mijn zoon heeft altijd al wel problemen gehad met zijn concentratie en is niet drukker als een ander kind. Hij ging steeds met de hakken over de sloot over tot hij bij zijn huidige juf terecht kwam in groep 6. Deze heeft heel snel contact gezocht met ons omdat ze hem graag wilde laten testen op ADHD en dat hadden wij al wel een hele tijd lang een idee van dat er zoiets weleens gedaan kon worden maar goed als ouders wilde wij eigenlijk niet onder ogen zien dat onze zoon wel eens wat zou kunnen hebben van wat wij zelf beide wel hebben/hebben gehad.
Mijn zoon is op zijn 9de het traject in gegaan en na een aantal gesprekken samen en opnamens van hem alleen en gesprekken met zijn lerares enz enz enz hebben we toen hij bijna 10 was de medicatie gekregen om te proberen voor hem de testen wezen uit dat hij dus ADD heeft dat houd in een concentratie probleem en dus druk in zijn hoofd en overal mee bezig zijn behalve dat wat hij moet doen. Wij geven hem alleen maar zijn medicatie als hij naar school gaat. Het werkt in en uit en heeft 2x per dag een lichte dosis omdat hij dus niet veel nodig heeft om zijn concentratie er bij te houden. Oke met feestdagen enz is het wat anders en krijgt hij op school een iets hogere dosis maar dat kan nog niet tippen aan dat wat hij eigenlijk volgens het doosje zou moeten krijgen met zijn gewicht en zijn grote en leeftijd. Ritalin is een medicatie die op elk persoon een andere werking heeft en dus ook zelf zoeken naar een dosis die bij je past. Mijn zoon heeft het alleen nodig als hij dus op school zit.

Mijn dochter waren wij en de peuterspeel zaal al van over tuigt dat ze weleens ADHD kon hebben in haar doen en laten en haar energie te zien op zeer jonge leeftijd al.
Mijn kinderen krijgen weleens een snoepje ofzo maar ze vinden groente en fruit veel lekkerder en eten dus liever tomaatjes en komkommertjes ipv lollies of snoep, dus aan teveel slechte suikers zou het niet liggen en aan weinig beweging thuis kon het ook niet liggen daar wij op een boerderij wonen en ze de hele dagen buiten spelen ze hebben geen geduld voor computerspelletjes enz.
Mijn dochter is gewoon al heel druk maar op school nog even een tandje erger omdat ze daar gewoon heel veel afleiding om zich heen heeft en dus met haar vorig jaar ook het traject in gegaan en we hebben al een hoop gesprekken gehad en 15 oktober heeft zei en daarna wij een gesprek met de kinderPsygiater en dan een week later nog een keer en dan ook nog een gesprek met de lerares en de zwem juf en dan gaan we daar ook een diagnose van krijgen. Mij konden ze al wel vertellen dat ze ook aan de medicijnen moet want bij haar is het dus niet alleen concentratie ze is ook gewoon druk in doen en laten en een beetje Hyper dus voor ons kwam het niet als een schok en haar hebben we goed voor bereid op dat medicatie dus niet is omdat ze moet veranderen maar omdat ze rustiger moet worden in haar hoofdje en dat ze dan beter over de dingen na kan denken en minder impulsief dingen doet die eigenlijk niet de bedoeling waren zodat ze beter kan nadenken voor ze wat doet.
Je kunt Ritalin verkeerd gebruiken zodat je kind een lopende zombie word dat zou ik heel erg vinden ik ken mensen die dit weleens doen zodat ze even rust hebben, dit vind ik heel erg en misbruik maken van een medicijn. Mijn kinderen krijgen alleen medicatie omdat ze het nodig hebben voor school ik vind dat ze daarnaast gewoon vooral kind moeten kunnen zijn zoals ze zijn. En dat kan een druk kind zijn zoals mijn dochter of een rustige zoals mijn zoon.
Aan onze jongste dochter zien we nu al dat ze het ook zal ontwikkelen en dat ze dus ook zoals de artsen al zeiden over een paar jaar ook weer bij hun zitten.

Waar het vandaan komt is niet zo moeilijk te vinden. Ik was druk in omgang en druk in mijn hoofd had geen concentratie en was snel afgeleid. Mijn man is ook altijd druk geweest gelukkig kon hij heel goed leren en had dus geen concentratie verlies. Nu is het er bij mij ook wel goed onder controle ik weet hoe ik er mee om kan gaan en meid drukke plekken en bevestig eerst alles voor ik wat onderneem zodat ik zeker weet dat alles goed gaat en ik de controle hou over de situatie en dat helpt mij en mijn kinderen enorm. Ik ben van mening dat ze straks ook weer vrij zijn van de medicatie omdat ze eerder als mij leren er mee om te gaan.

Mijn kinderen zitten op een school met zo'n 60 leerlingen en hebben rustige kleine klassen en zo'n 75% van de leerlingen heeft ADHD of ADD en ze leren enorm veel van elkaar en met elkaar en de leraren zijn er ook erg goed op ingespeeld en houden rekening met iedere leerling.
Deze combinatie in samenwerking met de medicatie is perfect voor mijn kids.

**Geplaatst**: 25-09-13 22:50

Geplaatst: 25-09-13 22:50

xSlvna schreef:
Kort en krachtig, vraag in de titel.

Ik ken mensen met kinderen die 'ADHD' hebben, slikker Ritalin, kinderen moeten de hele tijd op de stoel zitten, worden binnen no time als lastig beschouwd en en en en... Maar wat is nu eigenlijk wel allemaal waar, volgens jullie, en waar hebben jullie dat vandaan?
Is ADHD nu echt, écht een ziekte, en wordt dit ook bij alle kinderen helemaal onderzocht, of krijgen kinderen met (wss) veel energie (door te weinig beweging en/of te veel suiker) gewoon ritalin voorgeschreven?
Is (bijvoorbeeld) ritalin wel dé oplossing voor 'de ziekte', of...?

Vertel op, ik vind het wel een interessant onderwerp vooral gezien er zo veel verschillende meningen over zijn.

add en adhd zijn gewoon echte stoornissen, ik heb op mijn 25ste de diagnose adhd gekregen, hadden ze van mij 20 jaar eerder mogen doen , dan had ik misschien nog eens een opleiding afgemaakt ipv tot mijn 25ste overal tussen wal en schip vallen en tegen deuren oplopen .

wel ben ik van mening dat een diagnose en medicatie absoluut alleen door gespecialiseerde medici zou moeten mogen worden gesteld en voorgeschreven .

**Geplaatst**: 25-09-13 23:42

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 25-09-13 23:42

Grootste voordeel ADHD: je hebt je werk (mits je niet afgeleid wordt) 10x zo snel af als een ander. Ik heb tijdje gewerkt in resaurant bij verzorgcentrum. Daar hebben ze me echt op de stoel moeten drukken van: en nu neem je ff pauze. Ik vloog altijd heeen en weer en ff babbeltje tussendoor en dan weer vliegen.
Mja paps heeft zelfde. Die heeft bij scheer en foppen geweest. Hij haalde de meeste omzet omdat hij wat dat betreft de meeste klanten had haha

**Geplaatst**: 26-09-13 00:18

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 26-09-13 00:18

Hangt echt van het soort werk af, Daantje. Laat mij voor de studie een boek moeten lezen... nou echt, je kunt me aan 't eind van de dag opvegen en ik ben nog niet halverwege.... Dat trek ik gewoon niet en dat terwijl ik gek op lezen ben, maar m'n gedachten vliegen van hot naar her en focus is onmogelijk te vinden. Vreselijk vind ik dat want wat zou ik graag willen kunnen werken...

Maar bepaalde andere dingen joh. Ik vrijwillig op Castlefest als teamleider bij de toegangscontrole en informatievoorziening en ik draai moeiteloos dagen van 18 uur en ren heen en weer en fix alles voor iedereen en juist omdat het zo druk is kan ik me er ook goed in kwijt en lúkt alles ook, want ik mag daar gewoon met honderd dingen tegelijk bezig zijn - het is zelfs een vereiste. En juist daar kom ik helemaal tot bloei.

In dat opzicht denk ik dat iemand met iets als ADD ook gewoon echt werk moet zoeken wat bij hem of haar past. Ik wilde het onderzoek in aan de universiteit, maar sinds ik een paar maanden terug de diagnose ADD gekregen heb ben ik daarvan afgeweken en overgestapt van studie, omdat ik weet dat ik mezelf alleen maar kwel als ik het mezelf aandoe om voor de rest van mijn leven met mijn neus in de studieboeken te zitten.

En nu ga ik het onderwijs in, docent worden. En ik weet zeker dat ik daar mijn ei juist veel meer in kwijt kan.

**Geplaatst**: 26-09-13 08:16

Geplaatst: 26-09-13 08:16

" Beatrix Willemsen
ZOET VERGIF, EEN “MUST”OM TE LEZEN

In oktober 2001 werd mijn zus erg ziek. Ze had maagkrampen en ze had het heel zwaar. Lopen was een enorme opgave. Ze had al haar krachten nodig om uit bed te komen, zoveel pijn had ze.

In maart 2002 had ze al verschillende weefsel- en spierbiopsies ondergaan en had ze 24 verschillende medicaties voorgeschreven gekregen. De artsen konden niet vinden wat zij mankeerde en zij had zoveel pijn en was zo ziek dat ze wist dat ze ging sterven.

Zij zette haar huis, bankrekeningen, levensverzekering etc. op naam van haar dochter en regelde alles voor de verzorging van haar jongere kinderen.

Zij wilde nog één keer echt genieten en plande voor 22 maart een reisje naar Florida (voornamelijk in een rolstoel).

Op 19 maart belde ik haar hoe de meest recente tests waren verlopen en zij zei dat men bij de tests niets had gevonden, maar dat men dacht dat ze MS had.

Ik herinnerde me een e-mail die een vriend me gestuurd had en vroeg mijn zus of zij frisdrank Light dronk. Zij bevestigde dit en stond zelfs op het punt om een flesje open te maken. Ik raadde haar aan om te stoppen met het drinken van Light drankjes en e-mailde haar het artikel dat mijn vriend, advocaat van beroep, mij had toegestuurd.

Mijn zus belde me binnen 32 uur na ons telefoongesprek en vertelde me dat ze gestopt was met het drinken van Light frisdrank en dat ze kon lopen. De spierkrampen verdwenen. Ze voelde zich nog wel geen 100%, maar wel stukken beter. Ze zou met dit artikel naar haar dokter gaan en me later bellen.

Wel, ze belde me en vertelde dat haar arts verbaasd was. Hij zou al zijn MS- patienten bellen en navragen of zij kunstmatige zoetstof van wat voor soort dan ook gebruikten. Kortom, zij werd vergiftigd door het aspartaam in de Light drankjes en was letterlijk bezig dood te gaan.

Toen zij op 22 maart in Florida aankwam, hoefde zij nog maar 1 pil te slikken en dat was een pil tegen de aspartaam-vergiftiging. Zij is goed op weg naar een compleet herstel en ZE LOOPT, geen rolstoel. Dit artikel redde haar leven. Als er op een label suikervrij staat: VERGEET HET!!

Ik heb verscheidene lezingen gegeven op de Wereld Milieu Conferentie over Aspartaam, op de markt gebracht als Nutrasweet en diverse andere namen.

Tijdens een lezing door de “EPA” was bekend gemaakt dat er in 2001 in de USA een epidemie was van MS en “systemic lupus” (een het gehele gestel betreffende huidziekte). Het was moeilijk te bepalen welk vergif hier de oorzaak van was. Ik stond op en vertelde dat ik daar was om een lezing juist over dat onderwerp te geven. Ik zal uitleggen waarom juist aspartaam zo gevaarlijk is. Als de temperatuur van deze zoetstof boven de 86º Fahrenheit (32º Celcius) komt, verandert de methylalcohol in aspartaam in formaldehyde en vervolgens in mierenzuur, dat op
zijn beurt weer stofwisselingszuurvergiftiging veroorzaakt. Mierenzuur is het vergif dat voorkomt in de steek van vuurmieren.

De methanol vergiftiging lijkt heel erg veel op MS en systematische lupus. Heel veel mensen hebben de verkeerde diagnose gekregen. Ofschoon MS geen doodsvonnis betekent, is methanol vergiftiging dat wel.

Systematische lupus komt bijna net zoveel voor als MS, vooral bij Dieet Cola en Pepsi drinkers.

Het slachtoffer weet gewoonlijk niet dat aspartaam de boosdoener is. Hij of zij blijft het gebruiken; de Lupus wordt zodanig geïrriteerd dat het levensbedreigend kan worden.

Wij hebben patienten gezien waarbij de symptomen van systematische Lupus verdwenen zodra zij geen Light drank meer gebruikten. In gevallen van mensen met MS verdwijnen de meeste symptomen. We hebben veel gevallen gezien waarbij het zicht terugkwam en het gehoor aanmerkelijk verbeterde.

Dit is ook van toepassing op gevallen van tinnitus en fybromyalgie.

Gedurende een lezing zei ik: “Als u aspartaam gebruikt en u lijdt aan fybromyalgie, krampen, pijnscheuten, gevoelloosheid in benen, duizeligheid, hoofdpijn, tinnitus, gewrichtspijn, onverklaarbare depressie, angstaanvallen, onduidelijk spreken, vertroebeld zicht of geheugenverlies, dan heeft u waarschijnlijk een aspartaam-vergiftiging.

Mensen stonden op gedurende mijn lezing en zeiden: ik heb sommige van deze symptomen, is het omkeerbaar?

JA! JA! JA! Stop met het drinken van Light drank en ben alert op aspartaam op voedsellabels. Veel producten worden hiermee versterkt. Dit is een serieus probleem.

Dr. Espart (een van mijn sprekers) merkte op dat zoveel mensen symptomatisch schijnen te zijn voor MS en dat, gedurende zijn recente bezoek aan een ziekenhuis, een verpleegster hem meldde, dat 6 van haar vrienden, allemaal zware Cola Light verslaafden, allen de diagnose MS hadden gekregen. Dit kan geen toeval meer zijn.

Light dranken zijn geen dieetproducten. Het is een chemisch gewijzigd veelvoudig sodium (zout) en aspartaam bevattend product, dat juist maakt dat je verlangt naar koolhydraten. Het lijkt er eerder op dat je juist meer gaat wegen. Deze producten bevatten formaldehyde, wat opgeslagen wordt in de vetcellen, vooral op de heupen en dijen. Formaldehyde is absoluut vergif en wordt voornamelijk gebruikt om lichaamsweefsel te conserveren. Veel producten die wij elke dag gebruiken bevatten deze stof, die wij niet in ons lichaam zouden moeten opslaan.

Dr. Roberts vermeldde in zijn lezingen dat, eenmaal verlost van de “dieetproducten” en met geen beduidende toename van oefeningen, zijn patiënten een gemiddelde van 19 pond verloren gedurende een proefperiode.

Aspartaam is vooral gevaarlijk voor diabetici. Wij ondervonden dat sommige artsen, die meenden dat zij een patiënt hadden met retinopathie, in feite te maken hadden met symptomen veroorzaakt door aspartaam. De aspartaam zorgt dat de bloedsuiker oncontroleerbaar wordt.

Dientengevolge kunnen diabetici lijden aan acuut geheugenverlies tengevolge van het feit dat aspartaamzuur en phenytalaline neurotoxisch zijn als ze zonder de andere aminozuren worden genomen die nodig zijn voor een goede balans.

Diabetes behandelen gaat helemaal over BALANS. Vooral bij diabetici passeert het aspartaam de bloed/hersenen grens en maakt dan de neuronen van de hersenen slechter. Het veroorzaakt dan diverse soorten van hersenbeschadiging, infarcten, depressie, manische depressie, paniek-aanvallen, oncontroleerbare woede-aanvallen!!!

Consumptie van aspartaam veroorzaakt deze zelfde symptomen ook bij niet-diabetici. Documentatie en observatie onthullen ook dat duizenden kinderen met de diagnose ADD en ADHD een complete omslag kregen in hun gedrag als deze chemische producten niet meer gebruikt werden. Zogenaamde gedragsveranderende medicijnen (Ritalin e.a.) zijn niet meer langer nodig. De waarheid is dat ze eigenlijk in de eerste plaats nooit nodig waren. De meeste van deze kinderen werden dagelijks “vergiftigd” met juist het voedsel dat “beter voor hen zou zijn dan suiker”.

Het vermoeden bestaat ook dat de aspartaam in duizenden pallets met Coke en Pepsi Light drank, die gedronken werd door mannen en vrouwen in de Golfoorlog, gedeeltelijk schuld heeft aan het wel bekende “Golfoorlog syndroom”.

Dr. Roberts waarschuwt dat het geboortegebreken kan veroorzaken, zoals verstandelijke handicaps, als het gebruikt wordt gedurende de tijd van conceptie of de zwangerschap.

Kinderen lopen vooral het risico van neurologische kwalen en zouden NOOIT kunstmatige zoetstof moeten krijgen. Er zijn verscheidene gevallen bekend van kinderen die lijden aan epileptische aanvallen en andere neurologische storingen die rechtstreeks veroorzaakt worden door het gebruik van dit dodelijke vergif.

Hierin ligt het probleem. Er was een hoorzitting van het Congres waar grote bezwaren werden ingediend tegen het gebruik van aspartaam.Sinds deze hoorzitting zijn er nog twee gevolgd en nog steeds is er nog niets aan gedaan. De medicijnen en chemische lobbies hebben veel in de melk te brokkelen.

Helaas is het patent van Monsanto op aspartaam verlopen. Er zijn nu meer dan 5000 producten op de markt die dit dodelijke chemische product bevatten en er zullen er nog meer worden geïntroduceerd. Iedereen wil een stukje van de “Aspartaam-cake”. Ik kan u verzekeren dat Monsanto, de uitvinder van aspartaam, weet hoe dodelijk het is.

En is het niet ironisch dat Monsanto o.a. de Amerikaanse Diabetes Vereniging, de Amerikaanse Dieet Vereniging en de Conferentie van het Amerikaanse College van Artsen sponsort?

Dit is onlangs aan het licht gebracht in de New York Times. Bovengenoemde organisaties kunnen geen kritiek leveren of hun link met Monsanto bekend maken, omdat zij geld krijgen van de voedselindustrie en achter hun producten moeten staan.

Senator Howard Metzenbaum schreef en presenteerde een wetsontwerp, dat men labelwaarschu- wingen moest aanbrengen op producten die aspartaam bevatten, vooral voor wat betreft zwangere vrouwen, kinderen en babies. Het wetsontwerp zou ook onafhankelijke studies moeten instellen over de bekende gevaren en de bestaande problemen bij de bevolking betreffende aanvallen, veranderingen in de hersenen, neurologische veranderingen en gedragssymptomen.

Het wetsontwerp werd afgewezen.

Het is bekend dat de machtige medicijnen en chemische lobbies hier verantwoordelijk voor zijn door de “honden” van ziekte en dood los te laten op een argeloos en ongeïnformeerd publiek.

Wel, u bent nu geïnformeerd. U HEEFT HET RECHT OM DIT TE WETEN!!!
PRINT DIT VERHAAL A.U.B. EN/OF E-MAIL HET AAN UW FAMILIE EN VRIENDEN

ZIJ HEBBEN OOK HET RECHT OM DIT TE WETEN!!!!!!"

Dit las ik net ergens denk deel het ook hier je weet nooit wie er mee gebaat is
Delen

**Geplaatst**: 26-09-13 09:15

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 26-09-13 09:15

jackyline: je weet ook dat het een hoax is?

**Geplaatst**: 26-09-13 09:39

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 26-09-13 09:39

Zelfs al was het geen hoax, wat heeft het met adhd te maken?

**Geplaatst**: 26-09-13 09:52

Geplaatst: 26-09-13 09:52

ik en me dochter hebben allebij ADHD en zijn uitgebreid getest .
wij willen geen medicijnen maar hebben terapie en proberen het zo te redden .

**Geplaatst**: 26-09-13 10:11

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 26-09-13 10:11

Ik heb ook ADD en slik muv vakanties en weekenden Ritalin. Ik merk niks van rebounds of slaapproblemen of verslaving. Sterker nog ik vergeet mijn medicatie vaak. Maar het helpt me wel om me langer te kunnen concentreren op mijn studie! Ik gebruik het dus echt als hulpmiddel, daarnaast volg ik een selfmanagement cursus en heb ik gesprekken met psychiater en psycholoog gehad. Mijn dosering werd in het begin ook elke maand bekeken en waar nodig aangepast. Ik kreeg echt niet zomaar voor een half jaar mee. Voordat ik een diagnose had waren we ook al 4 gesprekken en veeeele testen verder. Voor mijn gevoel is het zeker geen ziekte! Zonder medicatie heb ik gewoon mijn basisschool en VWO kunnen halen, maar toen ik eenmaal op mezelf woonde werden de problemen toch wel heel erg duidelijk! Nu gaat het prima met ritalin als hulp af en toe

als mensen zonder adhd add ritalin nemen krijgen ze echt een hyperfocus en kunnen dan echt urenlang studeren en niet slapen, mensen met adhd add krijgen hoogstens een normale concentratieboog:)

**Geplaatst**: 26-09-13 10:15

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 26-09-13 10:15

Nou vanochtend heb ik nog heel even gesprongen voor mijn medicatie begon te werken. Als mijn medicijnen niet werken heb ik soms veel te veel energie die ik niet kwijt kan, vooral nu ik weer in conditie ben. O:)

**Geplaatst**: 26-09-13 10:15

Geplaatst: 26-09-13 10:15

Zo zie je maar dat iedereen er weer andere bijwerkingen van heeft... Ik heb absoluut ook geen last van rebounds, slaapproblemen of last wanneer het uitwerkt. Ik merk eigenlijk alleen dat het uitwerkt omdat ik dan weer honger krijg

En verder heb ik vooral last van een ongelooflijk droge strot en sombere lusteloze buien wanneer ik ritalin op heb, tot aan het punt dat ik eigenlijk alleen maar wil janken.

Dus ik zit nog steeds te wachten tot ik weer bij de arts terecht kan voor eventueel andere meds want ik neem ritalin absoluut niet met plezier, ook al heb ik dan meer rust in m'n kop... heb ook het idee dat het niet zo goed werkt als zou kunnen want helemaal optimaal is mijn concentratievermogen dan nog niet.

**Geplaatst**: 26-09-13 10:30

Geplaatst: 26-09-13 10:30

Mijn vriend heeft ook adhd en niet zo'n beetje ook. Bij hem waren er ook heel veel tests geweest. Hij heeft een soort agressieve kant er van of zo. Maar als hij medicijnen slikt wordt ie duf en weet hij niet wat ie moet zeggen en daardoor voelt ie zich ongemakkelijk. Dus hij slikt al jare niks meer. Ik kan er ook niet tegen als hij als een dood hondje op de bank zit.

**Geplaatst**: 26-09-13 10:33

Geplaatst: 26-09-13 10:33

AD(H)D komt absoluut niet door teveel suiker/te weinig beweging!! Dat is de grootste onzin die er is, en ik kan er ook echt boos om worden. Het is waar, dat kleurstoffen, suiker etc, het "effect" kan verergeren, puur omdat het rotzooi is. Maar dat daardoor AD(H)D ontstaan is onzin, het is iets waar je mee geboren wordt.

Ik persoonlijk heb ADD, slik geen Ritalin maar Concerta, mede door het vergeetachtig zijn en de rebounds waar ik geen zin in heb. Dit bevalt mij prima en geeft mij echt veel rust in mijn hoofd en een stukje overzicht wat voor mij zo belangrijk is.

**Geplaatst**: 26-09-13 10:49

Re: ADD/ADHD en ritalin, wat zijn nu de feiten?

Geplaatst: 26-09-13 10:49

Voor degene met is [MW] ADD - ik word er zo MOE van! misschien wel een leuk topic.

**Geplaatst**: 26-09-13 11:18

Geplaatst: 26-09-13 11:18

Ja zit ik idd ook

is een fijn leerzaam topic.

**Geplaatst**: 26-09-13 14:28

Geplaatst: 26-09-13 14:28

Suiker verergert de klachten dat staat er ook, niet dat ADHD of ADD er door komt.
Mijn dochter reageert heel erg op suikers.
Maar sorry dat ik iets neerzet waar jij je aan stoort, was niet de bedoeling.
Op de site van de HSP op facebook staan ook verschillende interessante wetenswaardigheden voor ADHD en of ADD en dus ook HSP.
Soms zie je door de info het bos niet meer, maar soms zie je die ene struik die je nodig hebt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-13 18:29

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-13 18:29

http://www.levente.nl/kenmerkenADD.htm

Even 'voor de grap' de kenmerken opgezocht, en uit de lijst van bovenstaande site heb ik alleen niet het kenmerk 'zwak voor verslavingen'.
Volgens mij moet ik me maar eens gaan laten testen. Ik moet ook constant uitgedaagd worden maar niet vermoeid, ik moet constant bezig zijn (logisch denken, creatief bezig zijn, leerlingen helpen met lesstof) en om maar niet te beginnen over de filosofische vragen die ik constant zelf 'verzin', voor mezelf beantwoord om er later met intelligente(re) 'vrienden' over te praten (waar zij eigenlijk niet veel zin in hebben, te veel denkwerk), en zo kan ik nog even door gaan. Mijn concentratie is gewoon 0 als ik iets uitgelegd krijg wat ik écht niet snap en het gaat me te snel, of als ik iets te horen krijg wat ik al weet.

Maar hoe testen ze zo een ziekte, vraagjes beantwoorden, gedrag observeren of hersenscans (ik noem maar iets)...?
Ik schuif mijn desinteresse, moodswings en lastige denkwijze (etc.) altijd er op af dat ik gewoon 'onder mijn niveau' zit, waardoor ik of heel afwezig word (muziekje op en dan maar voor me uit staren), of enorm hyper/irritant (als ik geen muziek mag luisteren). Vandaar mijn vraag hoe het onderzocht word.

Het kan overigens best zijn dat ik iets verkeerd interpreteer, vind het wel interessant om de reacties hier te lezen

**Geplaatst**: 26-09-13 18:40

Geplaatst: 26-09-13 18:40

xSlvna schreef:
http://www.levente.nl/kenmerkenADD.htm

Even 'voor de grap' de kenmerken opgezocht, en uit de lijst van bovenstaande site heb ik alleen niet het kenmerk 'zwak voor verslavingen'.
Volgens mij moet ik me maar eens gaan laten testen. Ik moet ook constant uitgedaagd worden maar niet vermoeid, ik moet constant bezig zijn (logisch denken, creatief bezig zijn, leerlingen helpen met lesstof) en om maar niet te beginnen over de filosofische vragen die ik constant zelf 'verzin', voor mezelf beantwoord om er later met intelligente(re) 'vrienden' over te praten (waar zij eigenlijk niet veel zin in hebben, te veel denkwerk), en zo kan ik nog even door gaan. Mijn concentratie is gewoon 0 als ik iets uitgelegd krijg wat ik écht niet snap en het gaat me te snel, of als ik iets te horen krijg wat ik al weet.

Maar hoe testen ze zo een ziekte, vraagjes beantwoorden, gedrag observeren of hersenscans (ik noem maar iets)...?
Ik schuif mijn desinteresse, moodswings en lastige denkwijze (etc.) altijd er op af dat ik gewoon 'onder mijn niveau' zit, waardoor ik of heel afwezig word (muziekje op en dan maar voor me uit staren), of enorm hyper/irritant (als ik geen muziek mag luisteren). Vandaar mijn vraag hoe het onderzocht word.

Het kan overigens best zijn dat ik iets verkeerd interpreteer, vind het wel interessant om de reacties hier te lezen

De belangrijkste vraag in dit verhaal: hoeveel last heb je van de dingen die je beschrijft? Wil je hulp bij die dingen of vind je een stempeltje wel makkelijk? Als je er echt in je functioneren door wordt beperkt, dan zou ik zeggen laat je testen. Gaat het nu wel prima, dan heeft een diagnose geen enkele functie eigenlijk. Onderstimulatie kan trouwens goed een oorzaak zijn voor gebrek aan concentratie en aanverwante problemen. Als er andere oorzaken zijn voor je klachten, krijg je geen diagnose adhd. Er moet dus geen andere verklaring zijn voor het scala aan symptomen wat je hebt.
Mijn diagnose is aan de hand van vele dingen gesteld: een twee uur durend gesprek, psychologische vragenlijsten, een gesprek met mn ouders erbij om mn jeugd uit te pluizen (het moet er namelijk altijd al geweest zijn!) en ik had sowieso al wel een dossier uit de psychische hulpverlening dus dat is ook bekeken. Daar is dus adhd uitgekomen.

Ik ben een paar jaar geleden getest, toen ik 25 ofzo was. Was heel fijn, eindelijk een oorzaak waarom ik mn hele leven al vecht om dingen te kunnen maar geen stap verder kom. Geheugen is een drama, concentratie ver te zoeken en laat ik maar niet beginnen over prikkels.... Met medicatie ontdekte ik dat het normaal is dat je in een kamer vol kletsende mensen toch gewoon een gesprek kan volgen! Kon ik nooit, feestjes werd ik echt helemaal knettergek van! Al die gesprekken door elkaar, terwijl ik de persoon tegenover me niet kon volgen. Slechts 1 van de vele dingen die ik dankzij medicatie ontdekte. Ik ben trouwens na de diagnose meteen gestart met een coachingsgroep en medicatie, ik ben best tegen het gebruik van alleen medicatie. Het is een hulpmiddel maar de basis zit toch echt in met jezelf leren omgaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-09-13 18:50

Geplaatst door de TopicStarter : 26-09-13 18:50

Zwerte schreef:
De belangrijkste vraag in dit verhaal: hoeveel last heb je van de dingen die je beschrijft? Wil je hulp bij die dingen of vind je een stempeltje wel makkelijk? Als je er echt in je functioneren door wordt beperkt, dan zou ik zeggen laat je testen. Gaat het nu wel prima, dan heeft een diagnose geen enkele functie eigenlijk. Onderstimulatie kan trouwens goed een oorzaak zijn voor gebrek aan concentratie en aanverwante problemen. Als er andere oorzaken zijn voor je klachten, krijg je geen diagnose adhd. Er moet dus geen andere verklaring zijn voor het scala aan symptomen wat je hebt.
Mijn diagnose is aan de hand van vele dingen gesteld: een twee uur durend gesprek, psychologische vragenlijsten, een gesprek met mn ouders erbij om mn jeugd uit te pluizen (het moet er namelijk altijd al geweest zijn!) en ik had sowieso al wel een dossier uit de psychische hulpverlening dus dat is ook bekeken. Daar is dus adhd uitgekomen.

Ik ben een paar jaar geleden getest, toen ik 25 ofzo was. Was heel fijn, eindelijk een oorzaak waarom ik mn hele leven al vecht om dingen te kunnen maar geen stap verder kom. Geheugen is een drama, concentratie ver te zoeken en laat ik maar niet beginnen over prikkels.... Met medicatie ontdekte ik dat het normaal is dat je in een kamer vol kletsende mensen toch gewoon een gesprek kan volgen! Kon ik nooit, feestjes werd ik echt helemaal knettergek van! Al die gesprekken door elkaar, terwijl ik de persoon tegenover me niet kon volgen. Slechts 1 van de vele dingen die ik dankzij medicatie ontdekte. Ik ben trouwens na de diagnose meteen gestart met een coachingsgroep en medicatie, ik ben best tegen het gebruik van alleen medicatie. Het is een hulpmiddel maar de basis zit toch echt in met jezelf leren omgaan.

Bedankt voor je uitleg, nee ik heb eerder nooit ergens last van gehad (zette mezelf aan het werk met vragen die ik dan zelf, voor mij, logisch ging beantwoorden, heerlijk, alles beredeneren en mentaal aan het werk zijn). Ik denk eerder dat ik dan gewoon niet genoeg uitdaging heb (ik ga overigens ook bij de leraren of zelfs de psycholoog vragen terug stellen, om hun aan het denken te zetten, geweldig vind ik dat).
Ik concentreer me ook gewoon op willekeurige onzin als ik les heb, ik kan gewoon gesprekken aan de andere kant van de klas volgen zonder echt te luisteren of te kijken, ik besef pas dat ik meeluister zodra dan iemand iets grappigs zegt, dan lig ik in een deuk. Zo krijg ik ook overigens de lessen mee, ik ben er wel, en ik hoor het wel, maar ik voel me enorm afwezig, tot de leraar iets verkeerds zegt of iets (voor mij) te langzaam behandeld word, dan ben ik uit het niets enorm aanwezig en val zo even snel ook weer weg in mijn 'niets-doen-status'.

Zie overigens wel af en toe kinderen met AD(H)D die veel suiker krijgen en dan gelijk als 'enorm lastig' worden bestempeld wanneer ze twee keer 'mamma' zeggen, en voor straf moeten 'oprotten' met een glaasje Fanta in handen, lijkt mij toch ook absoluut niet de oplossing?

Wat kunnen (sommige) AD(H)Ders eigenlijk doen om wél geïnteresseerd te raken, om wél eens op te letten en aanwezig zijn?

**Geplaatst**: 26-09-13 18:56

Geplaatst: 26-09-13 18:56

xSlvna schreef:
Zwerte schreef:
De belangrijkste vraag in dit verhaal: hoeveel last heb je van de dingen die je beschrijft? Wil je hulp bij die dingen of vind je een stempeltje wel makkelijk? Als je er echt in je functioneren door wordt beperkt, dan zou ik zeggen laat je testen. Gaat het nu wel prima, dan heeft een diagnose geen enkele functie eigenlijk. Onderstimulatie kan trouwens goed een oorzaak zijn voor gebrek aan concentratie en aanverwante problemen. Als er andere oorzaken zijn voor je klachten, krijg je geen diagnose adhd. Er moet dus geen andere verklaring zijn voor het scala aan symptomen wat je hebt.
Mijn diagnose is aan de hand van vele dingen gesteld: een twee uur durend gesprek, psychologische vragenlijsten, een gesprek met mn ouders erbij om mn jeugd uit te pluizen (het moet er namelijk altijd al geweest zijn!) en ik had sowieso al wel een dossier uit de psychische hulpverlening dus dat is ook bekeken. Daar is dus adhd uitgekomen.

Ik ben een paar jaar geleden getest, toen ik 25 ofzo was. Was heel fijn, eindelijk een oorzaak waarom ik mn hele leven al vecht om dingen te kunnen maar geen stap verder kom. Geheugen is een drama, concentratie ver te zoeken en laat ik maar niet beginnen over prikkels.... Met medicatie ontdekte ik dat het normaal is dat je in een kamer vol kletsende mensen toch gewoon een gesprek kan volgen! Kon ik nooit, feestjes werd ik echt helemaal knettergek van! Al die gesprekken door elkaar, terwijl ik de persoon tegenover me niet kon volgen. Slechts 1 van de vele dingen die ik dankzij medicatie ontdekte. Ik ben trouwens na de diagnose meteen gestart met een coachingsgroep en medicatie, ik ben best tegen het gebruik van alleen medicatie. Het is een hulpmiddel maar de basis zit toch echt in met jezelf leren omgaan.

Bedankt voor je uitleg, nee ik heb eerder nooit ergens last van gehad (zette mezelf aan het werk met vragen die ik dan zelf, voor mij, logisch ging beantwoorden, heerlijk, alles beredeneren en mentaal aan het werk zijn). Ik denk eerder dat ik dan gewoon niet genoeg uitdaging heb (ik ga overigens ook bij de leraren of zelfs de psycholoog vragen terug stellen, om hun aan het denken te zetten, geweldig vind ik dat).
Ik concentreer me ook gewoon op willekeurige onzin als ik les heb, ik kan gewoon gesprekken aan de andere kant van de klas volgen zonder echt te luisteren of te kijken, ik besef pas dat ik meeluister zodra dan iemand iets grappigs zegt, dan lig ik in een deuk. Zo krijg ik ook overigens de lessen mee, ik ben er wel, en ik hoor het wel, maar ik voel me enorm afwezig, tot de leraar iets verkeerds zegt of iets (voor mij) te langzaam behandeld word, dan ben ik uit het niets enorm aanwezig en val zo even snel ook weer weg in mijn 'niets-doen-status'.

Zie overigens wel af en toe kinderen met AD(H)D die veel suiker krijgen en dan gelijk als 'enorm lastig' worden bestempeld wanneer ze twee keer 'mamma' zeggen, en voor straf moeten 'oprotten' met een glaasje Fanta in handen, lijkt mij toch ook absoluut niet de oplossing?

Wat kunnen (sommige) AD(H)Ders eigenlijk doen om wél geïnteresseerd te raken, om wél eens op te letten en aanwezig zijn?

Wat jij beschrijft is vrij normaal voor scholieren.

**Geplaatst**: 26-09-13 19:03

Geplaatst: 26-09-13 19:03

Ik vind die kenmerken sowieso wel slaan op praktisch alle mensen,denk dat 99 procent zich er wel in kan herkennen in de meeste dingen. Wij mensen zijn sowieso al beperkt; kunnen onmogelijk overal aandacht voor hebben en alles blijven onthouden.

T is pas een probleem als het dagelijks leven ernstig wordt belemmerd; dat school slecht gaat, werk niet fout, huishouden in het honderd loopt en het overzicht op de financiën kwijt raken. Dat mensen dingen gaan vermijden; zoals een verjaardag, vanwege teveel prikkels.
(Even makkelijk neergezet zo, voor het begrip)