Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-05-13 21:47

Geplaatst: 21-05-13 21:47

kaatje77 schreef:
Hier ook graag een pb als ik enigsinds iets voor je kan betekenen, mijn pb staat open.

Heb ook een zoontje verloren, weet als geen ander hoe je geleeft wordt en er van je wordt verwacht om door te gaan, maar dat is niet zo gemakkelijk zoals anderen er op kijken.....
Bij mij kwam de klap ook pas na een paar maand, gelukkig hebben we een hele goede hulpverlener gehad die ons er bovenop heeft gebracht, maar hier blijf je gewoon elke dag aan denken.

Je moet zelf zoiets meegemaakt hebben en dan nog mag en kun je niet oordelen over een ander

Ik hoop dat de kaartjes enigzins energie geven om toch door te gaan

Had via pb het adres al gekregen en nog niet in het topic zelf gereageerd. Lees nu bovenstaande. Vooral de zin Je moet zelf zoiets meegemaakt hebben en dan nog mag en kun je niet oordelen over een ander is zo waar. Ik heb gelukkig geen kind verloren maar wel een broer. Ik zie aan mijn moeder wat dit met haar doet. En inderdaad je mag en kunt nooit oordelen over een ander.

Ik hoop dat Orrie wat heeft aan de kaartjes. En dat ze uit het enorme zwarte gat gaat komen. Sterkte voor haar en ieder die om haar heen staat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-13 17:44

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-13 17:44

Weer een trieste update helaas.
Eigenlijk gaat het steeds slechter, ze verwijd haar man nou ook van alles.
Dat hij haar niet vertrouwd, dat hij niet van haar houd, dat hij niks doet omdat hij haar niet thuis wil hebben etc.
Ze hebben nou zelfs haar telefoon afgepakt.
Ze moet doen wat ze daar willen, maar het zit gewoon niet in onze aard om bij vreemde mensen te gaan zitten en dan maar gezellig te gaan kletsen.
Dat is nou eenmaal een familietrekje.
Mijn vriend en ik zijn ook van mening dat ze daar niet thuis hoort en dat ze daar juist depressief word.
Gelukkig ziet mijn moeder dat nou ook eindelijk in en nu gaan we alles op alles zetten om haar daar weg te krijgen.

**Geplaatst**: 23-05-13 17:47

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 23-05-13 17:47

Ow nee he.... wat enorm erg...
wat erg voor haar, voor haar man, voor haar zoontje, voor jullie...

Ik zou graag de juiste woorden willen vinden, maar ik kan alleen mee duimen dat ze snel de kracht vind de andere kant van het leven weer te zien.. Kan ze onze kaartjes wel waarderen of niet?

Waar gaat ze dan naar toe als ze daar weg gaat?

**Geplaatst**: 23-05-13 17:52

Geplaatst: 23-05-13 17:52

.

Laatst bijgewerkt door Nymbous op 07-07-24 16:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-13 17:59

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-13 17:59

NoaSky je hebt pb

**Geplaatst**: 23-05-13 18:01

Geplaatst: 23-05-13 18:01

Verschrikkelijk zeg :(:)

Hoe reageert ze op al die kaartjes?

**Geplaatst**: 23-05-13 18:08

Geplaatst: 23-05-13 18:08

Jee Pally..wat een naar nieuws zeg! Maar voor je zus moet t ook vreselijk zijn om zo te gaan denken over haar man enzo. Wat erg allemaal.
Waar zouden jullie haar dan heen willen hebben? Ik denk niet dat het een goed plan is om haar thuis bij je ouders op te vangen. Toch wel in een gespecialiseerde instelling? Ohh wat een klote tijd zeg voor jullie allemaal! Redt jij het nog wel meis? In iedergeval dikke knuf van deze kant!

**Geplaatst**: 23-05-13 18:25

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 23-05-13 18:25

Ja precies wat pipo zegt ... als het zo heftig is en ze zo reageert, lijkt me dat ook geen geval om thuis op te vangen

Hoe moeilijk het ook voor jullie als familie is, ik denk ook dat ze beter af is met gespecialiseerde hulp.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-05-13 21:03

Geplaatst door de TopicStarter : 23-05-13 21:03

Eveneen kort antwoord, want momenteel zit ik er zelf ook even door.
Alle negativiteit word me even te veel.
Misschien dat ze beter af is met gespecialiseerde hulp, maar de mensen van de instelling waar ze nu zit kan ik niet echt gespecialiseerd noemen.
Echt, die mensen zijn echt zo dom als het achtereind van een koe en máken haar juist depressief!

**Geplaatst**: 23-05-13 21:32

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 23-05-13 21:32

Jammer genoeg werkt het vaker zo, wss zit ze bij een crisisopvang? Daar zijn ze vaak ingesteld op mensen met psychoses en wat minder met andere problematiek (zo gaat het hier tenminste). Mensen worden dan idd op een verkeerde manier benaderd. In gesprek blijven is belangrijk. Succes met het zoeken naar een betere plek, wss zul je tegen heel wat muren aan gaan lopen maar gewoon doorzetten.

Heel veel sterkte, ook voor jou! Aanbod staat nog.

**Geplaatst**: 23-05-13 22:36

Geplaatst: 23-05-13 22:36

Pally schreef:
Eveneen kort antwoord, want momenteel zit ik er zelf ook even door.
Alle negativiteit word me even te veel.
Misschien dat ze beter af is met gespecialiseerde hulp, maar de mensen van de instelling waar ze nu zit kan ik niet echt gespecialiseerd noemen.
Echt, die mensen zijn echt zo dom als het achtereind van een koe en máken haar juist depressief!

Helaas, dat herken ik. De enige remedie daartegen is herrie schoppen tot je geholpen wordt. Maar dat is in zo'n situatie niet makkelijk. TS, zorg ook goed voor jezelf, niemand neemt het je kwalijk als je eens even gaat uitwaaien ofzo.

**Geplaatst**: 24-05-13 05:00

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 24-05-13 05:00

OHH meisje toch, wat vreselijk toch allemaal! Als ik wat voor je kan doen roepen hoor!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-05-13 19:05

Geplaatst door de TopicStarter : 25-05-13 19:05

Vandaag weer geweest, maar er was geen land mee te bezeilen.
Ze had vanochtend samen met haar man gedouched en is daarna in elkaar gezakt.
Ze zei zelf dat haar bloedsuiker te laag was, maar die was keurig in orde.
Toen wij kwamen lag ze laveloos op bed, ze weigerd te eten en te drinken.
Maar toen ze haar waardes weer gecontroleerd hadden, was haar suiker wel wat hoger.
Ze heeft dus wel iets gegeten, maar ze had niks op haar kamer.
Waarschijnlijk stiekem de keuken in geglipt, daar slaapt ze naast, om wat eten te pakken.
Het begint nu steeds meer op aandacht trekkerij te lijken.
Ze wil namelijk zelf een sonde en het is ons nu ook duidelijk waarom.

Al met al gaat het dus niet echt beter.
Zag al wel een lading kaartjes op haar kamer, waar ik zelf wel warm van werd.
Wil iedereen dan ook nogmaals bedanken voor het sturen.

**Geplaatst**: 25-05-13 19:10

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 25-05-13 19:10

Ik ken dat verhaal ja, inderdaad vreselijk. Wat erg dat ze daar helemaal depri van is.

**Geplaatst**: 25-05-13 19:19

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 25-05-13 19:19

Gatsie.. elke keer hoop ik dat ze misschien wat opkrabbeld.. Is ze nu in een soort van hongerstaking dan of niet (sorry, heb er totaal geen verstand van vandaar).

Hoe gaat het met jou, met haar man en haar zoontje? Ow ik hoop toch zo dat jullie allemaal de kracht hebben dit goed door te komen. Hopelijk gaat het snel weer wat beter. Let ook op jezelf he!

**Geplaatst**: 29-05-13 12:49

Geplaatst: 29-05-13 12:49

Bij deze wil jullie bedanken voor alle lieve kaartjes. Ik ben op dit moment nog niet aan het eten, m'n suiker gaat omhoog door de medicatie die ik krijg. Stiekem naar de keuken eten pakken kan niet, s'nachts is die op slot en als je het overdag wel zou doen kom je in de sepereercel.

Ben idd in een hongerstaking, omdat ze met hun aanpak hier het doel voor mij echt voorbij schieten.
Het is echt een standaardprotocol voor de standaard depripatient.
Ze trekken zich er niet zoveel van aan, pakken gewoon m'n laptop en telefoon af.

Dat werkt dus bij mij niet, er komen nu ook allemaal gevoelens die niet echt positief zijn uit m'n jeugd naar boven waardoor ik iedere dag alleen maar kwader word.
Vandaag gaat m'n tante met ze in gesprek, omdat zij mij goed kent en weet wat wel en niet zou werken voor mij. Hopen dat ze naar haar gaan luisteren en er wat mee doen. Want tot nu toe word er niet geluisterd naar m'n man, moeder en vriend van m'n moeder. Ze blijven maar met hun standaard protocolletje werken.

En daar wordt ik dan weer zo kwaad van -:(-

**Geplaatst**: 29-05-13 12:54

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 29-05-13 12:54

Vervelend zeg. Maar kan je niet naar een ander psychiatrische instelling dan? Hee heel veel sterkte meis! Ik hoop dat je snel weer zover bent dat je weer een klein beetje van het leven en van je eigen gezinnetje kan genieten. Dikke knuf van hierzo.

**Geplaatst**: 29-05-13 13:03

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 29-05-13 13:03

Denk dat het inderdaad wel een voorwaarde is om de therapie te doen slagen: dat je vertrouwen hebt in de aanpak !

Wat moet het frustrerend voor je zijn, Orrie, dat je je zo slecht begrepen voelt :(:)

Hopelijk komt er snel verbetering en gaat er voor jou ook weer een beetje licht aan het eind van de tunnel schijnen.

Probeer de moed erin te houden, meid, er is nog zoveel om voor te leven: je eigen gezinnetje, maar ook je familie houdt enorm veel van je :+:

**Geplaatst**: 29-05-13 18:30

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 29-05-13 18:30

Ik hoop voor je dat ze snel naar je luisteren meid. Niemand is standaard dus kun je ook niet een standaard protocol volgen.
Sterkte

**Geplaatst**: 29-05-13 21:38

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 29-05-13 21:38

Hoi Orrie. Fijn dat je de kaartjes kunt waarderen. Je moet inderdaad vertrouwen hebben in de aanpak en natuurlijk ook de mensen die je begeleiden. Balen dat dit daar dus niet zo gaat. Ik hoop echt dat je snel een plek hebt waar je je veilig en begrepen voelt. Mag ik je vragen hoe je nu over je man en je oudste zoon denkt??
Uiteraard hoef je geen antwoord te geven.
Veel sterkte meid. Ik hoop snel op een positief bericht van jouw kant. Knuf!

**Geplaatst**: 30-05-13 11:12

Geplaatst: 30-05-13 11:12

Jeetje wat heftig Orrie, je zou toch denken dat zij per persoon een aparte behandeling opstellen, geen mens is hetzelfde, dat zouden zij juist moeten weten.

Ik hoop dat je spoedig de hulp aangeboden krijgt die je wel verder helpt.

Houd moed en een dikke knuffel :(:)

Kim

**Geplaatst**: 30-05-13 21:23

Geplaatst: 30-05-13 21:23

We hebben gisteren om de tafel gezeten, wat we nu konden gaan veranderen in de communicatie omdat ik zo alleen maar dieper weg zakte. het is een positief gesprek geworden, ze gaan me anders benaderen en mag volgende week weer onder begeleiding van mn man naar de paarden

Mn man is mn grote steun, alleen ben ik het niet altijd met hem eens, heb al voorgesteld om samen in therapie te gaan als ik hier uit ben.
Met mn zoontje krijg ik steeds weer beter contact. Na het overlijden had ik hem natuurlijk helemaal afgestoten, maar dat is weer aan het goed komen. Hij wil inmiddels iedere dag mee naar mamma

**Geplaatst**: 30-05-13 21:57

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 30-05-13 21:57

Dikke virtuele knuff :(:)

**Geplaatst**: 30-05-13 22:53

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 30-05-13 22:53

Fijn dat je een positief gesprek hebt gehad
:(:)

voor jou

**Geplaatst**: 30-05-13 23:14

Re: Een kaartje voor mijn zus.

Geplaatst: 30-05-13 23:14

lieve orrie, ik lees net pas het hele verhaal......ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen....ik kan me alleen maar een voorstelling maken hoe je je moet voelen en zelfs dat zal niet eens in de buurt komen hoe het in werkelijkheid zal zijn.

vind het fijn om te lezen dat je man er voor je is en dat het contact met je oudste ook weer beter gaat, steun bij en van elkaar zullen jullie toch allemaal hard nodig hebben, tenslotte moeten jullie allemaal jullie kleine R.owald evenveel missen.
en hoe moeilijk het voor nu ook zal zijn gaat alles gewoon door, je oudste heeft je nodig, je man heeft je nodig en ook R.owald zal van af z'n ster daar boven willen dat jullie weer gelukkig worden met z'n allen.
En ook al geloof je er nu niet in, jullie R.owald heeft jouw uitgekozen als zijn mama, omdat jij het beste kon zijn wat hem in dit korte leven maar kon overkomen, omdat hij weet dat je het kan en er altijd voor hem zal blijven zijn, zo zal hij er ook altijd voor jullie zijn, niet hier maar wel in jullie gedachtes en dromen, ik hoop dat je je daar een beetje aan vast kan houden....geef niet op, in je hart en gedachtes zijn jullie altijd samen!

fijn dat je volgende week naar je paarden mag, heerlijk niets doen...alleen hun warme adem over je gezicht voelen, laat hun warmte je hart weer langzaam aan verwarmen.
een hele dikke knuffel van hier, tranen lopen over mijn wangen en zou zo graag wat voor je willen doen, maar er is helaas zo weinig......