Jannepauli schreef:Ik heb dit topic van een stipje voorzien om dagelijks de ervaringen van de stoppers mee te lezen in de hoop dat het mij ook ooit eens gaat lukken. Ik ben al meer dan een jaar aan het denken dat ik serieus moet gaan stoppen, al was het maar voor de centen.. maar het lijkt erop dat ik steeds méér ga roken en nu zomaar een pakje shag per dag wegpaf.. yak! Maar als ik serieus aan stoppen denk, slaat de schrik me om het hart.. datzelfde opgejaagde gevoel dat je hebt als je pakje bijna leeg is en je niks meer in huis hebt.. zo stom!
Ook ik heb er veel langer als 1 jaar over gedaan om te stoppen hoor... het begint met dezelfde gedachtes als jij nu hebt.
Het lijkt een soort proces waar je doorheen moet gaan. Het idee om te stoppen jaagt je angst aan, want de sigaret heeft je door veel moeilijke momenten heen geholpen. Was je vriendje immers? Je bent bang om dat 'vriendje' kwijt te raken daarom rook je nu meer....
Niet zo gek dat het sterk lijkt om een soort rouwproces. Het is ook waar dat het echt tussen je oren zit...
Ik ben nu zowat 11 maanden rookvrij, na meer dan 40 jaar stevig doorpaffen.... en nog steeds (!!!!!!!!) heb ik zo af en toe momenten dat ik denk: ff peukie... oh nee!! Fractie van 'n seconde, het wordt steeds minder, maar gebeurd nog wel. Kun je nagaan!
(Grapje van mezelf als je een stevige roker bent: eenmaal goed geasfalteert moet je het goed bijhouden! Stevig doorpaffen dus....)
Jannepauli schreef:Heel lang geleden heb ik het boek van Carr gelezen - de man had groot gelijk maar zijn theorie werkte niet.. ik leende het boek uit aan iemand die vervolgens meteen overtuigd was en stopte! Maar ik liet meniet overtuigen. Zo ben ik ooit ook een keer bij een stop met roken bijeenkomst geweest en stond na een paar uur buiten.. met een peukje in de hand. Hoe krijg ik het ooit voor elkaar mezelf te overtuigen? Ik vind het vies, het stinkt, ik weet dat het ongezond is, als ik de trap oploop raak ik buiten adem.. en toch kan ik die nare gewoonte niet breken. Hoe ga ik het gevecht aan?
Jij bent de enigste die jezelf kunt overtuigen
) Dat kan niemand anders voor je doen. Er moet een soort knop omgaan, althans, zo was het bij mij. Het is genoeg geweest, ik heb genoeg gerookt, m'n lijf verpest, anderen last bezorgd, het heeft al genoeg geld gekost, ik wil niet meer afhankelijk zijn van mijn verslaving... vul zelf maar in wat voor jou van toepassing is.
Misschien moet je het geen gevecht noemen..... misschien moet je zeggen: OK! Ik kan 1 uur niet roken.... als ik dát kan... kan ik ook 2 uur niet roken. Lukt dat?? OK. Gaan we verder. Als ik 2 uur niet kan roken... kan ik ook 3, 4, 5 uur... niet roken.
Totdat je op 1 dag zit. Je kunt ervoor kiezen om wel/niet als beloning een sigaret te nemen... maar mijn mening is dat er maar 1 manier is om te stoppen. En dat is radicaal, nooit meer roken. Voor de meeste mensen is het nl. zo: eenmaal rookverslaafd... blijf je altijd een verslaafde. Helemaal niet meer roken dus....
Opsteker voor je is dat je ook vrij snel merkt dat je niet meer rookt. Dát is je beloning! Niet meer benauwd, niet meer ochtendkuchen... je ruikt beter, je proeft weer veel meer.... etc.etc.
Nu, ik wens je sterkte!