Maar er zijn ook mensen die vragen met oprechte verbazing waarom ik toch paardrij? Soms meerdere keren per jaar?
Laat gaan en doe je eigen ding.
[/quote]
Waarom vragen mensen waarom je paardrijd? Ben je zo raar
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
xSCWx schreef:@knabbelgirl, dat vind ik wel heel erg, als het niet gaat...
Mijn vriend wil heel graag kinderen - met mij. Nog voordat we iets kregen wist hij al dat ik geen kinderen wil. Maar hij hoopte dat ik nog wel van gedachten zou veranderen. De enige reden dat ik een kind zou krijgen is als hij anders bij me weg zou gaan. Ik weet dat dat een hele slechte reden is om een kind te nemen, maar we houden zoveel van elkaar. En daarbij, door mijn "psychische" aandoening is het heel lastig om met mij samen te leven en een relatie goed te houden. Maar hij neemt me wel zoals ik ben en houd me op de been.

Want een kind voelt dat
Ik roep al van mijn 13 dat ik geen kinderen wil en ben tot op heden niet van gedachten veranderd
Inmiddels mag ik het ook niet meer en vriendlief weet ook dat ik ze niet wil/mag. Voor hem hoeft het niet zo. Die zegt "joh dan heb ik je helemaal voor mezelf.
" 

AAARGH!

Ik heb de moed opgegeven om me steeds te verdedigen, ik zeg tegenwoordig "Nu nog even niet" en dan zeurt er niemand door

Nouks schreef:Eline schreef:De makkelijkste manier om een discussie hierover te ontlopen is om op de vraag 'wil je kinderen' te zeggen 'nu nog niet'. Geen woord van gelogen, en de vraagsteller hoeft je op dat moment ook nergens van te overtuigen
Voor die aanpak kies ik tegenwoordig inderdaad ook steeds vaker
kan daar zo slecht tegen, voel me dan onwijs ongemakkelijk. Tegenwoordig pak ik het kind maar aan met de gedachten "5 minuten en ik geef hem weer terug". Ik weet ook echt niet wat ik met zo'n klein ding moet 

Dat is niet verkeerd bedoeld. Maar als je dan een heel betoog houdt dat kinderen stinken en alleen maar janken en dat je als moeder zijnde alleen maar mama bent en niks anders.. ja dan zou ik ook even verbaasd opkijken
Zeker als een jongedame van 20 dat tegen me zou zeggen.
Pletje123 schreef:Ik moet stiekem een beetje lachen, vind dat er toch wel erg jonge dames hier een hele grote mond hebben over iets waar ze gewoon geen flauw benul van hebben hoe het is. Je weet pas hoe het is om moeder te zijn, als je moeder bent.
Als je geen kinderen wilt, dan is dat toch prima? Er zijn vast ook mensen die gewoon uit interesse vragen of je wel of geen kinderen wiltDat is niet verkeerd bedoeld. Maar als je dan een heel betoog houdt dat kinderen stinken en alleen maar janken en dat je als moeder zijnde alleen maar mama bent en niks anders.. ja dan zou ik ook even verbaasd opkijken
Zeker als een jongedame van 20 dat tegen me zou zeggen.
Maar goed, ieder zijn meug natuurlijk
Pletje123 schreef:Ik moet stiekem een beetje lachen, vind dat er toch wel erg jonge dames hier een hele grote mond hebben over iets waar ze gewoon geen flauw benul van hebben hoe het is. Je weet pas hoe het is om moeder te zijn, als je moeder bent.
Pletje123 schreef:Ik moet stiekem een beetje lachen, vind dat er toch wel erg jonge dames hier een hele grote mond hebben over iets waar ze gewoon geen flauw benul van hebben hoe het is. Je weet pas hoe het is om moeder te zijn, als je moeder bent.


Dan ruikt het heerlijk! Mits je regelmatig de luier verschoont natuurlijk.
Maartje1990 schreef:College van m'n moeder is onbedoeld zwanger geraakt. Zij heeft een goede baan in 't onderwijs enzo en samenwonend dus opzich een prima gezinssituatie. Maar zij wilt dus ECHT GEEN kinderen. Jammer maar helaas, zij heeft nu een dochtertje en ze vind 't AFSCHUWELIJK.... totaal geen moedergevoelens ze heeft 't altijd maar over 'die bleerer/jankert'. Geen idee of ze nog moedergevoelens etc. gaat krijgen, maar op dit moment verafschuwt ze 't moeder zijn en 't kind helemaal.Pletje123 schreef:Ik moet stiekem een beetje lachen, vind dat er toch wel erg jonge dames hier een hele grote mond hebben over iets waar ze gewoon geen flauw benul van hebben hoe het is. Je weet pas hoe het is om moeder te zijn, als je moeder bent.
Niemand weet pas hoe 't is om moeder te zijn totdat je ze echt hebt. 't maakt niet uit of je 20 of 30 bent, je weet 't pas echt als je echt moeder bent.
Ondanks mijn 21 ben ik vrij zeker dat ik meer 'benul' van moederschap heb dan sommige oudere vrouwen. Heb namelijk als au-pair gewerkt, 1 keer had ik de zorg over 5 kids van 4, 6, 10 en tweeling van 12, waarvan de 4 jarige echt zo'n kind zo weggelopen uit 't programma van supernanny oid. Daarna ben ik au-pair geweest voor een baby'tje.
gr_roos schreef:Ik snap niet dat zo'n iemand da geen abortus pleegt.
Pletje, ik ben 38, kennissen, familieleden genoeg met kinderen, maar ik heb er niks mee. Bij mij is het dus niet zo maar een bevlieging en ga me aub niet proberen te bekeren want DAT WIL IK NIET !!!!!!!!!!!!!!!!
Ik accepteer dat jij rammelende eierstokken hebt, accepteer dan ook mijn afkeer van kinderen
Echt niet! In mijn eerdere bericht schreef ik: als je geen kinderen wilt, dan is dat toch prima? En: het is juist goed dat je niet aan kinderen begint als je het je niet trekt.