Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-11 08:46

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-11 08:46

Ja dat lijkt me ook erg confronterend Colunder. Heb je het al op je werk overlegd?? en hoe werkt dat dan, krijg je een brief mee van de Ha??
Ik vind mijn werk heerlijk, en als ik het druk heb vergeet ik ook alle problemen, maar zodra het dan weer rustig is valt alles weer als een zwarte deken bovenop me.
Ik ben gisteren naar een huisje gaan kijken om te wonen en mijn paard mee te nemen, (ik denk erover om mijn relatie te beeindigen) maar dan begin ik ook weer overal problemen te zien en te twijfelen en ipv kansen te zien, zie ik alleen maar beren op de weg.

**Geplaatst**: 14-07-11 09:33

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 09:33

Oei, wat heftig allemaal, je honden weg, je relatie op en dan ook allemaal nog beren op de weg. Heb je iemand in je vriendenkring om echt mee te praten? Zoniet dan mag je alle oliebol wel in mijn pb box storten, een luisterend en niet veroordelend oor kan soms een beetje helpen.
Als je trouwens van jouw leeftijd bent gebeurt het vaak dat je op een punt komt waarbij je je afvraagt of dit het nu is, vaak krijg je het gevoel wat te veranderen omdat je zo niet oud wil worden en je denkt dat het roer omgooien de enigste mogelijkheid is. Misschien wel of ook niet, ik hoop dat je juiste beslissingen gaat nemen en de beren wat kleiner worden,gr. :(:)

**Geplaatst**: 14-07-11 09:34

Geplaatst: 14-07-11 09:34

Jeps ik herken het zooo!

Heb me in de winter van 2009/2010 en heel het jaar 2010 zooo slecht gevoeld. En waarom???? Geen idee. Maar ik was MOEEEEE wilde niks, voelde me down, nergens zin in...verdrietig worden omdat je je zo leeg voelt. Blablabla.....pffff......

Uiteindelijk is deels daardoor misschien wel mn relatie naar de knoppen gegaan. Ik voelde me schuldig en een kreng, altijd klagen/moe/nergens zin in en seks zat er al helmaaaaaaal niet meer in! Dus heb ik er een punt achter gezet dit was oneerlijk voor hem en ik hoopte dat het aan mn relatie lag dat ik me zo voelde....krijg je het kip/ei verhaal....?

Nu gaat het wel weer stuk beter (mooi weer helpt ook wel wat) maar dat intens genieten van iets is er nog niet en ik moet me soms bewust tot dingen zetten, denk hele makkelijk: Nee geen zin in (Stappen/uitjes) zo gauw het wat meer moeite kost.

Soms vraag ik me af of het leeftijd is, dat de onbezonnenheid van als jongeren weg is...?

**Geplaatst**: 14-07-11 09:42

Geplaatst: 14-07-11 09:42

dan sta je wel voor een moeilijke keuze.
ik heb er ook lang over gedaan om die stap te zetten, en heb nu spijt dat ik dat niet jaren eerder heb gedaan.
Als je nu de kans hebt om woonruimte te krijgen zou ik er toch goed over na deken wat je wil.
Ik moest noodgedwongen nog 8 maanden met mijn ex samenwonen om dat ik geen woonruimte kon vinden.

Dat je beren op je weg ziet lijkt me niet zo vreemd, als je goed in je vel zit is zo'n beslissing al niet makkelijk, maar als je dan ook nog eens niet lekker in je vel zit wordt het nog lastiger.
Heb je niet iemand waar je in vertrouwen me kan praten,die jouw situatie kent??
Je hebt toch goed contact met je zus,kan je daar niet mee praten?

Pas wel op dat je je niet gaat verstoppen in je werk,dan komt de klap later alsnog.
Dit gevoel gaat waarschijnlijk niet zomaar over,ik dacht dat nl ook, maar ben er nu achter dat ik het alleen gewoon niet ga redden.
Zoek hulp,schaam je niet voor hoe je je voelt.
Ik heb er ook veel te lang mee gewacht,en nu ik hulp heb gezocht valt er al wat al wat last van me af.

Ik heb mijn werk geprobeerd te bellen, maar diegene die ik moet hebben is er pas om 11 uur weer,nog even in de zenuwen zitten dus.
Ik heb geen brief mee van de huisarts,zij neemt contact op met die instelling en die bellen mij dan.
Als ik maandag nog niks gehoord had moest ik de huisarts bellen.

Heel veel sterkte met het nemen van die moeilijke beslissing,en neem wat tijd voor jezelf!!
dikke knuffel vanaf hier!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-11 11:01

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-11 11:01

Dankje Bigone, lief van je. Ik heb ook idd gedacht dat het misschien de leeftijd is maar ik denk het al zolang...Mijn man is zo ontzettend veranderd, (of ik had het eerst gewoon niet door) Hij is altijd maar bezig met zijn werk, en in het weekend met zijn vader, hij leeft voor die 2 dingen. Ik heb gepraat als brugman, gehuild gesmeekt van alles en nog wat aangedragen zodat onze relatie weer fijn wordt, maar hij zegt alleen, het komt wel weer goed, natuurlijk hou ik van je, heb nu geen zin om te praten, ja je hebt gelijk etc etc en gaat dan gewoon weer door met zijn eigen leven.
We leven als het ware langs elkaar heen, we gaan nooit meer ergens samen naar toe, of op vakantie.Mijn fam. is hier nu al 2 weken, hij heeft de moeite niet eens genomen om even mee te gaan. Tja dan kan ik wel wachten tot ik een ons weeg, maar beter wordt het niet, en alhoewel hij altijd zorgzaam en lief tegen me is op de momenten dat hij wél in huis is, is dit niet wat ik voor ogen had toen ik hem 25 jr geleden leerde kennen.
Ik wil wel met mijn zus praten, maar er zit altijd wel iemand bij en dan ben ik ook bang dat ze in Nederland over mij gaat zitten piekeren, dat wil ik niet.
Ik heb dindsdag een afspraak met de dokter, en dan ga ik het erover hebben dat het zo niet verder meer gaat, want het is zo net alsof ik niet leef en de tijd gaat maar door,.
Zonnetje dus nu gaat het beter?? En heb je nog steeds contact met je ex??
Ha aan het mooie weer zal het bij mij niet liggen denk ik...
Colunder heel veel sterkte ook, ook met het vertellen op het werk, ik ben benieuwd of ze begrip op brengen voor je, ik hoop het zo!!!

**Geplaatst**: 14-07-11 11:05

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 11:05

Tja, als je man zo is en misschien altijd al zo geweest is dan is er weinig te veranderen, juist als je bepaalde dingen nodig hebt vallen tekortkomingen bij je partner extra op. Misschien idd het heft in eigen handen nemen, betekend niet dat de scheidingspapieren meteen op tafel moeten maar eerst ergens anders gaan wonen en afstand nemen van de hele situatie kan al veel veranderen, scheiden kan altijd nog ook al kan ik me het wel heel goed voorstellen na je bericht.

**Geplaatst**: 14-07-11 11:10

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 11:10

Ik voelde me in onze relatie ook niet begrepen. Hij deed enerzijds alles voor me als ik het vroeg, was lief etc maar wel altijd op pad, liep 101 feestjes af waar ik niet op zat te wachten, maakte geen keuzes en alles 'kwam van zelf wel goed'. Zoooo dubbel.... heb jij dus ook??

Ik heb nog contact met ex ja, vorige week samen nog wezen eten. En als ik een toverstafje had dan zou ik die gebruiken. Ik heb toen de conclusie getrokken dat we maatjes zijn maar geen geliefde/minnaars van elkaar. Maar of dat zo is of dat het kwam door mijn gevoel..??? Geen idee.

Lastig dat je in het buitenland zit, ben je voor hem daarheen gegaan of hoe zit dat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-11 11:28

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-11 11:28

Ja ik ben voor hem naar Spanje gekomen en we hadden het ook heel leuk en fijn samen, alhoewel zijn familie mij nooit gemogen heeft ( ouderwets en heel catalaans wilden ze dat mijn man met een catalaans meisje zou trouwen) we hebben een eigen restaurant opgebouwd en uitgebaat en het is eigenlijk mis gegaan toen we die verhuurden. Dit deden we om aan kinderen toe te komen en meer tijd voor ons zelf wilden. Ik vond ook al vrij snel deze superleuke baan, maar hij is een echte workaholic en waar hij werkt werkt hij alsof het zijn eigen zaak is.En hij is heel erg veranderd, veel meer egoistischer.Misschien moet ik idd een tijdje op mezelf gaan wonen en dan kijken wat hij doet.
Ik weet alleen wel dat ik overal verschrikkelijk moe van ben.
Zonnetje, ja heel dubbel, kan geen keuzes maken, maar klaagt steen en been hoe zwaar hij het heeft, en hij is altijd weg. Soms denk ik misschien heeft hij een ander en zit ik hier te wachten en mijn tijd te verdoen. ik voel me ook echtr alsof ik niets bereikt heb in mijn leven.

**Geplaatst**: 14-07-11 11:57

Geplaatst: 14-07-11 11:57

TS je moet niet schamen of denken dat je zeurt of zo en zeker geen spijt hebben van het openen van dit topic :(:)

Het eruit gooien lucht vaak op en ook het lezen van verhalen van "lotgenoten" kan een goede hulp zijn!
Ik herken het... ben er volgens mij gevoelig voor

gelukkig heb ik een lieve vriend en leuk paard, die me op de been houden anders was ik volgens mij allang afgezakt...
Zo'n workaholic man die er nooit is maakt het idd denk ik ook niet makkelijker :(:)

@kiolette O zo herkenbaar dat "niet begrepen worden als jij dan keer ei kwijt wilt"

Zonnetje81 schreef:
Jeps ik herken het zooo!

Heb me in de winter van 2009/2010 en heel het jaar 2010 zooo slecht gevoeld. En waarom???? Geen idee. Maar ik was MOEEEEE wilde niks, voelde me down, nergens zin in...verdrietig worden omdat je je zo leeg voelt. Blablabla.....pffff......

Uiteindelijk is deels daardoor misschien wel mn relatie naar de knoppen gegaan. Ik voelde me schuldig en een kreng, altijd klagen/moe/nergens zin in en seks zat er al helmaaaaaaal niet meer in! Dus heb ik er een punt achter gezet dit was oneerlijk voor hem en ik hoopte dat het aan mn relatie lag dat ik me zo voelde....krijg je het kip/ei verhaal....?

Nu gaat het wel weer stuk beter (mooi weer helpt ook wel wat) maar dat intens genieten van iets is er nog niet en ik moet me soms bewust tot dingen zetten, denk hele makkelijk: Nee geen zin in (Stappen/uitjes) zo gauw het wat meer moeite kost.

Soms vraag ik me af of het leeftijd is, dat de onbezonnenheid van als jongeren weg is...?

Dat is misschien ook wel zo

ik moest meteen denken aan t "30ers syndroom" (Is dit het dan)

ben zo opgeknapt na het kijken van dit programma. Daarvoor het gevoel dat ik de enige was en toen was het ineens "heel normaal"

(niet dat ik me in alles herkende, maar herkende veel dingen

en soms had ik ook ineens zoiets van "O daar heb ik dan weer geen last van, zo erg is het nog niet" dat voelde ook goed

)
http://www.nederland3.nl/programma/thema-avond-z30

Laatst bijgewerkt door grid op 14-07-11 12:10, in het totaal 3 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-07-11 12:01

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 12:01

Ik zal er thuis naar kijken als ik terug ben van festival!

**Geplaatst**: 14-07-11 12:04

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 12:04

ik heb even snel doorgekeken, maar zag het nergens staan, maar heb je je B12 al eens laten testen?
Tekort daarvan kan ook die klachten geven nl.
Kijk anders eens op www.stichtingB12tekort.nl en kijk of je de symptomen herkent.

Mij heeft het in iedergeval goed geholpen

**Geplaatst**: 14-07-11 12:14

Geplaatst: 14-07-11 12:14

Ik deel deels je mening, ben al aantal jaren alleen maar moe, moe en nog eens moe ik heb vaak andere klachten waardoor ik steeds minder dingen ga doen (ze hebben gezegd dat ik CVS heb samen met ADD)!
Een week voor mijn menstruatie krijg ik een hele grote dip! die nadat ik ongesteld ben geworden per dag weer afzwakt! :Y)

Ze denken ook dat ik B12 tekort heb, ik heb het einde van deze maand een intake in Lelystad, dus ik ben erg benieuwd!
Mijn dokter is er alleen niet zo fan van, maar dat hoor ik wel vaker van mensen die B12 tekort hebben.

**Geplaatst**: 14-07-11 12:15

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 12:15

Waar geen fan van?

Ik heb zoveel klachten die in dat lijstje staan, ik ben daarop nooit getest, het heeft wel vaak genoeg gespookt door mijn hoofd. Maar die injecties helpen toch ook niet meteen?

**Geplaatst**: 14-07-11 12:21

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 12:21

nee dat duurt 3-4 weken, maar wat maakt dat uit, zolang ze maar helpen toch?

**Geplaatst**: 14-07-11 12:23

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 12:23

Oh ik dacht dat het veel langer duurde en het niet altijd helpt. Maar wel dus.

**Geplaatst**: 14-07-11 12:28

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 12:28

ja ik vind van wel lees dit maar eens: [MW] B12 tekort??? wie nog meer..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-07-11 13:39

Geplaatst door de TopicStarter : 14-07-11 13:39

Ik heb even op de site gekeken van het B12 tekort, en er zijn wel dingen die overeenkomen, maar echt getest hebben ze me niet. Wel op reuma, mijn zus heeft lupus en een tijdje terug had ik ontzettend veel pijn in mijn gewrichten en mijn voeten, handen waren ontzettend opgezwollen.Maar onderhand weet ik niet meer waar ik naar moet kijken of wat ik moet denken.
Ik denk zelf dat de afgelopen 15 er zoveel dingen gebeurd zijn waarvan ik dacht onbewust of bewust, wegstoppen en het beste ervan maken, er zijn zoveel mensen die het slechter hebben. Maar ik ben nu op een punt beland dat het met helemaal opbreekt en dat ik liever de hele dag in bed lig dan dat ik wat ga ondernemen.
DDW, wat is CVS en ADD?? Sorry ik woon al heel lang in Spanje, af en toe ontgaan me dingen.

**Geplaatst**: 14-07-11 13:44

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 14-07-11 13:44

Ik weet ook niet wat het is DDW/CVS/ADD

**Geplaatst**: 14-07-11 19:49

Geplaatst: 14-07-11 19:49

ADD is net zoiets als ADHD alleen dan ben je vooral druk in je hoofd en niet lichamelijk/ vd buitenkant

CVS is volgens mij chronische vermoeidheid

en DDW

weet ik ook niet

**Geplaatst**: 15-07-11 10:18

Geplaatst: 15-07-11 10:18

DDW was de naam van de poster van CVS en ADD;)

Herken me ook wel enigszins in jouw verhaal. Ik denk dan ook echt dat je een stuk zal opknappen als je even op jezelf gaat wonen. Alleen maar voor jezelf te hoeven zorgen. Niet rekenen op steun, liefde e.d. die je uiteindelijk niet of te weinig krijgt. Dat doet namelijk nog een schepje bovenop de depressie.
Gewoon lekker kunnen doen waar je zelf zin in hebt en als het even moet, kun je ook gewoon lekker op bed blijven liggen met een filmpje ofzo aan, zonder dat je jezelf schuldig hoeft te voelen.

Als je out-of-touch met jezelf bent, breekt je dat uiteindelijk op. Dus door dingen in te slikken, voor anderen te zorgen maar daardoor niet voor jezelf, je gedragen naar 'wat zou moeten' ipv wie jij bent of hoe jij je voelt. (En op dit moment is dat moe en klote, dus moet je je ook zo kunnen gedragen anders maak je het alleen maar erger is mijn ervaring)

Mijn advies aan jou: geniet van jezelf!

**Geplaatst**: 15-07-11 10:28

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 15-07-11 10:28

TS volgens mij is het allemaal een beetje teveel nu voor je.
AD moet na enkele weken al helpen en het vlakt gevoelens af, niet allemaal maar wel veel.
Ik raad je aan om naar een psycholoog te gaan, ook al zet je een pokerface op, ze hebben je toch door hoor
Probeer maar eens, het kan echt helpen!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-07-11 14:25

Geplaatst door de TopicStarter : 16-07-11 14:25

Sassol en Armaris dankjullie voor de bemoedigende woorden

Ik denk dat ik idd een beetje op ben en het vooruitzicht om een tijdje op mezelf te gaan wonen schrikt me niet af. Ikhad voor dinsdag een afspraak met de HA staan maar die moet ik nu opschuiven want er komt een vriendin (uit nederland die nu een weekje in BCN is) over en ze kan alleen op dinsdagmorgen. ik hoop dat ik het naar woensdag kan verzetten. Vandaag gaat het wel, maar dat komt ook omdat ik op mijn werk zit en het heel druk heb.

**Geplaatst**: 16-07-11 17:52

Geplaatst: 16-07-11 17:52

rocymax schreef:
Ikhad voor dinsdag een afspraak met de HA staan maar die moet ik nu opschuiven want er komt een vriendin (uit nederland die nu een weekje in BCN is) over en ze kan alleen op dinsdagmorgen. ik hoop dat ik het naar woensdag kan verzetten. Vandaag gaat het wel, maar dat komt ook omdat ik op mijn werk zit en het heel druk heb.

Je houdt ook niet op hè! Ik hoop dat je een leuke dag met je vriendin hebt en je snel bij de HA terecht kan en je dan hopelijk alle tijd lekker aan jezelf gaat besteden.
Tot die tijd wens ik je veel energie en kracht toe :(:)

**Geplaatst**: 16-07-11 19:49

Re: Wie herkent dit gevoel?

Geplaatst: 16-07-11 19:49

Goed dat e nu een afspraak hebt staan met de HA,hopelijk neemt die je serieus en krijg je de hulp die je nodig hebt om je weer fijner te voelen.
geniet er in ieder geval van als je vriendin er is hopelijk vind je daar wat afleiding in.

**Geplaatst**: 16-07-11 20:01

Geplaatst: 16-07-11 20:01

Magnesium.

In het westen hebben we bijna allemaal een groot magnesium tekort.
Het zit niet meer in de bodem en dus ook niet ons voedsel tenzij je biologische voeding eet maar dan nog heb je waarschijnlijk een tekort omdat ons lichaam door onze levenstijl veel magnesium gebruikt.

Zoek er maar eens op.
Werkt beter dan antidepressiva en heeft geen bijwerkingen.

Je kunt het in een spray- of gelvorm opsprayen waardoor het door je huid heentrekt in je bloed, voetenbaden nemen met zuiveringszout = magnesiumsulfaat verbinding. Zorgt voor ontgifting en magnesiumopname. Of 2 kopjes zuiveringszout in badwater op laten lossen en daar een paar keer per week een half uurtje in gaan liggen badderen.
Óf je kunt een magnesiumsupplement gaan nemen.

Let ook op je voeding, vermijdt suiker en stress, dit vreet magnesium en brengt je magnesium/calcium verhouding uit balans waardoor je teveel calcium in je systeem krijgt en te weinig magnesium om de calcium in toom te houden. Deze 2 stoffen zijn elkaar nodig maar moeten wel in balans zijn.