Ik kan wel zeggen dat ik bang ben om flauw te vallen tijdens de behandeling. en dan kunnen ze nog zo lief wezen.
Maar ik krijg paniek, Daarom heb ik nu gebeld naar het ziekenhuis of het onder narcose kon.
Woensdag 6 Juli heb ik een afspraak voor een consult, daar wort gekeken hoe bang ik ben. en of ik in aanmerking kom voor die Narcose.

joenohoe schreef:Ten eerste moet je bij je dokter aangeven hoe je je voelt en dat je erg bang bent (ook om flauw te vallen), dan houden ze er rekening mee. Bij mij (schijtebroek eerste klas) begonnen de tranen meteen te stromen en de knappe jonge dokter bleef maar tissues aandragen, grijns. Ze nemen dan echt de tijd voor je, ik ben voor 1 kies bijna een uur onderweg geweest (mijn kies was afgebroken, hij kreeg er geen grip op, raakte de zenuw die al bloot lag, dus weer tranen. Is niet normaal, mijn halve kroon was al weg. Tussendoor hebben ze me gewoon de tijd gegeven om op adem te komen).
Als je verstandskiezen gewoon zitten, dus zonder kromme grote wortels is het plop eruit en hechting erin. Verdoving geven voelde ik niks van, even een heel klein prikje maar dat was alles. Trekken was niet zo leuk, ik had hele kromme wortels en mijn kies was afgebroken. Hij kreeg bijna geen grip en hij kreeg de tand bijna niet los. Dat kost veel kracht een geeft veel druk op je kaak. Dat voelt vervelend, maar doet geen pijn. Tsja en meer is het eigenlijk niet. Zelfs de wortels heeft hij eruit kunnen krijgen zonder te boren, daarna hechtingkje en klaar. Ibuprofen 600 mg mee, dat moet je slikken voor de verdoving uitwerkt. Heb ik alleen 's nachts gebruikt want verder heel weinig last. Ook geen gigantisch dikke wang ofzo, maar klein beetje. Het valt dus wel mee. Enige wat ik niet zo leuk vond was de doek over mn gezicht, maar dat moet anders wordt je verblind door de operatielamp. Maar ze zeiden elke keer gewoon wat ging gebeuren, ik kreeg alle tijd dus heb er geen trauma aan overgehouden, viel me 100% mee.
ik voelde de bui al hangen toen ik binnen kwam ( ik had gewoon een kantoortje verwacht met een tafel waar je achter gaat zitten voor zon gesprek.
ik heb uitgelegt dat ik echt heel erg bang was. maar goed dat moest hij gemerkt hebben. want ik ging met moeite in die stoel liggen ( beetje wantrouwig aangelegt )
, bovendien moet je dan een nacht blijven. Echt neem een pammetje en je bent er zó vanaf
Mijn tweede werd bij een spoedtandarts getrokken, deze kon ik dus niet (Niet dat ik de kaakchirurg wel kon). Vol zenuwen en stress heen gegaan, was achteraf nergens voor nodig want dat was echt een TOF wijf!
ik ben vorig jaar 2x in een half jaar tijd onder narcose geweest (1 lichte operatie en een zware operatie), maar het duurt echt heel lang voordat de narcose helemaal uit je lijf is.
)