Bokt.nl

Chiaraa_ schreef:

Ik sta hier echt op huilen, ik ben aan het huilen.
aan het brullen werkelijk.
' Chiara dit is geen spoedgeval hé, er is nu vast geen dokter meer'.
En dan mag je je als kind niet ongewenst soms voelen of je niet eens triestig voelen.
Sorry mensen, maar ik ga slapen.
Proberen..

ashley1 schreef:

Nee inderdaad, bij ons ontbreekt het daar nogal aan blijkbaar..
In ieder geval met de ervaringen die ik daarmee heb gehad.
Nu bel ik ook niet meer voor advies, maar ik bel om te zeggen dat ik eraan kom zodat ze op de hoogte zijn.
Ik heb van niemand toestemming nodig om al dan niet langs te komen en als ik op hun advies moet afgaan...

Ben ook blij dat we doorgedramd hebben, heeft al 2 x -bijna letterlijk- het leven van ons kind gered.
En da's niet aan de telefonistes van de HAP te danken

Chiaraa_ schreef:

Dank je allemaal..
goede nacht..
Als ik niet kan slapen ga ik wel op mijn foon wat op bokt.

Gowlan schreef:

Oh zit nu trouwens te bedenken, moest ook een keer de HAP bellen (nouja mijn moeder en zus) omdat ik zodanig ziek was dat mijn koorts boven de 40-41 graden opliep! Ging om een vervangende huisarts, die van mij was op vakantie.
Ik was ook echt heel flauw, kon niet eens meer lopen en het draaide maar een beetje..
Moest ik naar de huisarts komen, mijn zus doordrammen dat hij naar ons moest komen..
Maar hoe dan ook, wij moesten naar hem.
Loopt mijn zus van haar huis naar ons huis, ziet ze ineens dat hij in de auto stapt..
Dus zij mijn moeder bellen, die met mij al in de auto zat.
Komen we daar aan, is hij er niet.
Komen we thuis, is hij er niet.
Wij bellen, zegt hij: ja eigen schuld want ik was naar jullie toe, maar jullie waren niet thuis.
Zus en moeder boos: we moesten zo nodig naar jou toe komen, vervolgens komen we en lopen we je mis en krijgen wij hier de schuld van?
Kwam hij uiteindelijk nog bij mij thuis, heb antibiotica direct gehad en weetikveel wat.
Ben ruim anderhalve week echt doodziek geweest, het mocht niet oplopen anders moest ik naar het ziekenhuis.
Zo ver heeft het gelukkig niet hoeven komen, maar op die manier is er dus ook met ons laks omgegaan een keer.

ashley1 schreef:

Gowlan schreef:

Oh zit nu trouwens te bedenken, moest ook een keer de HAP bellen (nouja mijn moeder en zus) omdat ik zodanig ziek was dat mijn koorts boven de 40-41 graden opliep! Ging om een vervangende huisarts, die van mij was op vakantie.
Ik was ook echt heel flauw, kon niet eens meer lopen en het draaide maar een beetje..
Moest ik naar de huisarts komen, mijn zus doordrammen dat hij naar ons moest komen..
Maar hoe dan ook, wij moesten naar hem.
Loopt mijn zus van haar huis naar ons huis, ziet ze ineens dat hij in de auto stapt..
Dus zij mijn moeder bellen, die met mij al in de auto zat.
Komen we daar aan, is hij er niet.
Komen we thuis, is hij er niet.
Wij bellen, zegt hij: ja eigen schuld want ik was naar jullie toe, maar jullie waren niet thuis.
Zus en moeder boos: we moesten zo nodig naar jou toe komen, vervolgens komen we en lopen we je mis en krijgen wij hier de schuld van?
Kwam hij uiteindelijk nog bij mij thuis, heb antibiotica direct gehad en weetikveel wat.
Ben ruim anderhalve week echt doodziek geweest, het mocht niet oplopen anders moest ik naar het ziekenhuis.
Zo ver heeft het gelukkig niet hoeven komen, maar op die manier is er dus ook met ons laks omgegaan een keer.

Fijn, zo'n arts waarmee je duidelijke afspraken kunt maken!

Chiaraa_ schreef:

zo.. lig eindelijk in bed. trappen lopen ging wel redelijk maar erg verkrampt en langzaam. zondag heb ik wedstrijd en mijn vader zei net nog dat ik niet voor niets ben ingeschreven.en morgen dat als ik heb gereden ik wel soepeler ga zijn. dus morgen weer in het zadel. heb me nu op mijn rug gelegd, kussen onder knieën, geforceerd en ik heb pijn. maar ik mag niet klagen. er zijn wel ergere zaken.