Heel veel beterschap! Braaf zijn
En dan komt het vast weer helemaal goed
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
celine14 schreef:Hee nog ff een vraagje wat doe je voor studie en waar liggen je interesses toen ik 3 week thuis moest liggen heb ik me verdiept in de paardenanatomie (ik studeer fysio) dus ik dacht misschien is er ook wel zowiets wat jij er. Interessant vind
Wat bij mij alleen wel scheelde was dat ik een hersenschudding had dus dat ik me niet echt heb verveeld omdat ik na een kwartiertje iets doen al zo dood op was alleen jij bent zegmaar niet 'ziek' dus daar heb jij denk ik geen last van en maakt het dat je je veel sneller verveeld denk ik
Aieshja schreef:Het is echt heel belangrijk dat je goed je rust pak.
Ik heb helaas de uitspraak; wie niet horen wilt, moet maar voelen ...
Ik begon weer met werken en alles op te pakken en nu heb ik krachtverlies in mijn linkerbeen en constante tintelingen en laat ik me mond al dichthouden over de rugpijn.
Nu ben ik dus weer terug bij af !


EvitaHitalia schreef:Ik voel met je mee!
Ik ben in oktober van een jong beest gevallen en aardig wat pijn in de rug maar ach, gaat wel over dacht ik.
Tot ik de volgende dag toch maar foto's liet maken, had ik dus mijn rug gebroken!
Ik moest ook gelijk plat op bed liggen en mocht er de komende dagen/weken niet uit. Ik mocht nog niet eens mijn benen optrekken of de rugleuning iets omhoog doen, echt helemaal plat. Je mag blij wezen dat je naar huis mocht, ik mocht dat echt niet! Na 2 weken mocht ik eindelijk staan zitten en weer naar huis! Wat een rot periode was dat zeg
Wel fijn dat je niet naar een revalidatiecentrum hoefde. Dat hoefde ik ook niet maar ben wel nog steeds met de fysio bezig!
Ik zit ondertussen wel weer op het paard, maar ik kan je alleen maar zeggen; neem de tijd om het goed te laten genezen! Het kan maar 1 keer goed gebeuren en dat is nu, niet later! Succes en sterkte.
trudel schreef:het was echt heerlijk!!
bijna niet duizelig!!
alleen als ik de andere kant op keek kwam het beeld er wat in slow motion achteraan!!
heel apart maar was normaal na 2 weken niks doen zei de fysio!!
mag nu ook 2x per dag met mijn moeder op het rand van het bed zitten en gaat ook aardig goed!!
hoop dat ik snel wat langer mag zitten en in een rol stoel ofzo!!
ookal ik het maar even naar de winkel!!
wil an buiten met dit weer!!
EvitaHitalia schreef:Ik voel met je mee!
Ik ben in oktober van een jong beest gevallen en aardig wat pijn in de rug maar ach, gaat wel over dacht ik.
Tot ik de volgende dag toch maar foto's liet maken, had ik dus mijn rug gebroken!
Ik moest ook gelijk plat op bed liggen en mocht er de komende dagen/weken niet uit. Ik mocht nog niet eens mijn benen optrekken of de rugleuning iets omhoog doen, echt helemaal plat. Je mag blij wezen dat je naar huis mocht, ik mocht dat echt niet! Na 2 weken mocht ik eindelijk staan zitten en weer naar huis! Wat een rot periode was dat zeg
Wel fijn dat je niet naar een revalidatiecentrum hoefde. Dat hoefde ik ook niet maar ben wel nog steeds met de fysio bezig!
Ik zit ondertussen wel weer op het paard, maar ik kan je alleen maar zeggen; neem de tijd om het goed te laten genezen! Het kan maar 1 keer goed gebeuren en dat is nu, niet later! Succes en sterkte.

Aieshja schreef:@TS, ik kon gelukkig weer snel terecht voor foto's.
Ik zag wel dat mijn staartbot minder scheef was dan eerst, dat was wel iets goeds!
Nu moeten we een MRI scan laten maken om te kijken of mijn zenuwen bekneld zijn of iets dergelijks, ook hebben we het even over de operatie gehad om de staartbot te manipuleren of verwijderen, maar deze operatie is zo risicovol dat deze arts het echt op mijn hart heeft gedrukt het niet te doen! Als maar iets minimaal misgaat kan ik voor eeuwig een darmpatient worden omdat achter dat botje mijn endeldarm zit.
Ondertussen gaat het met mij wel weer wat beter omdat ik rustiger aan heb gedaan en maar twee paardden per dag rij.
Wat voor bed heb jij? Wij bestelde een ziekenhuisbed, want voor mij was het fijnste om in een soort kuiltje te liggen, de rugleuning dus beetje omhoog en me knieeen ook.
Plat, op me zij of op mijn buik was verschrikkelijk !
Ook heb ik weken lang met een rollator gelopen door de bekkeninstabiliteit haha, dat was echt verschrikkelijk
EvitaHitalia schreef:Dat is wel fijn he dat je ouders en vriend er dan zijn om te helpen en voor steun en afleiding.
Ja ik ben inderdaad doorgelopen met een gebroken rug, heb ontzettend op mijn kop gehad in het ziekenhuis. Bij mij hebben ze er ook aan gedacht om te opereren, maar gelukkig hoefde dat niet!
Owja toen ik was gevallen bleef dat paard maar wild bokken en springen enzo dus ik wou opstaan om te zorgen dat ie me niet trapte, maar toen ik opstond zakte ik in eerste instantie door me benen. Na een tijdje heeft de broer van mijn vriend mij op een stoel gezet en ben ik samen met hem en zijn vriendin naar binnen gelopen, het gebeurde namelijk bij mijn vriend thuis.

EvitaHitalia schreef:Ja ik heb zeker geluk gehad, ik realiseer me nu ook wel dat als er iemand (of ik zelf) een keer hard valt en t niet allemaal zo soepel gaat dat je dan ook gelijk naar het ziekenhuis moet.. Omdat ik was doorgelopen heeft het ook langer geduurd voor ik weer hersteld was.
Haha nou toen ik viel wou ik dat beest wel naar de slacht brengen, was de pony van mijn schoonzusje die die week op vakantie was met der ouders en jongste broertje. Hij heeft wel vaker zulken streken gehad en ook bij mijn schoonzusje, uiteindelijk hebben ze hem ook verkocht!
Kun je je een beetje vermaken?
Aieshja schreef:@TS, ik kon heel lang niet op mijn zij liggen, behalve als ik een kussen voor tegendruk tegen mijn onderrug legde.
Ja het is flinke ellende, ik rij wel want de breuk is genezen.
Het is vooral het weefsel eromheen dat nog goed moet herstellen etc, hopelijk hoor ik bij de MRI meer.
Ik heb zelfs al 2 wedstrijden gesprongen, toen was ik gelijk 1e en deze week was ik ook tweemaal foutloos en 5e en 7e, ook met het paard waardoor ik dus mijn heiligbeen en staartbot brak.
Stiekem ben ik wel trots op mezelf en ik blijf gewoon rijden komende weken anders word ik denk ik echt depressief.

