Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
astridelise schreef:Dank jullie wel allemaal, ik herken mijn zoon in jullie verhalen.
Hij voelt zich ook vaak niet begrepen, omdat hij het moeilijk vindt om iets onder woorden te brengen terwijl hij het zo duidelijk ziet in zijn koppie.
Hebben jullie ook moeite met tijd? Als hij ergens aan het spelen is dan zeg ik hoe laat hij naar huis moet gaan, niet hoe laat hij thuis moet zijn. Hij weet dan niet hoe laat hij weg moet, want hoelang doe ik over die afstand, dus hoe laat moet ik dan weg! Daar kan hij al van in paniek raken, dus om 5 uur naar huis dat snapt hij en dat gaat ook goed. Hij heeft ook nog steeds moeite met de tafels ( hij is trouwens 12 jaar ) en dat hoort er ook bij. Wat wij ook regelmatig van lerearen horen over Lucas is: Er zit veel meer in Lucas dan dat eruit komt. Ik hoop echt dat er wat uitkomt bij de test zodat wij hem kunnen helpen, want hij kan erg onzeker worden en dat wil ik graag wegnemen bij hem.
Tafeltjes heb ik nooit gekund was de enige in de klas die niet zijn tafeltjes "diploma" had
Ik en op tijd komen dat is gewoon bijna onmogelijk
Ik moet vaak zoeken naar woorden om te vertellen wat de film in mijn hoofd laat zien, alleen beelden gaan veel sneller dan woorden dus het is heel moeilijk om de belangrijke punten uit die film te pikken zodat het voor de ander ook een logisch verhaal wordt. Daarom moet ik mijn verhalen heel bewust vertellen. Hier op het forum rondhangen heeft mij enorm geholpen om geschreven teksten in de goede context te plaatsen voor anderen. Dat ik daardoor 2x zolang doe over een tekst als een ander dat is een ander verhaal
chocobroodje schreef:astridelise schreef:Dank jullie wel allemaal, ik herken mijn zoon in jullie verhalen.
Hij voelt zich ook vaak niet begrepen, omdat hij het moeilijk vindt om iets onder woorden te brengen terwijl hij het zo duidelijk ziet in zijn koppie.
Hebben jullie ook moeite met tijd? Als hij ergens aan het spelen is dan zeg ik hoe laat hij naar huis moet gaan, niet hoe laat hij thuis moet zijn. Hij weet dan niet hoe laat hij weg moet, want hoelang doe ik over die afstand, dus hoe laat moet ik dan weg! Daar kan hij al van in paniek raken, dus om 5 uur naar huis dat snapt hij en dat gaat ook goed. Hij heeft ook nog steeds moeite met de tafels ( hij is trouwens 12 jaar ) en dat hoort er ook bij. Wat wij ook regelmatig van lerearen horen over Lucas is: Er zit veel meer in Lucas dan dat eruit komt. Ik hoop echt dat er wat uitkomt bij de test zodat wij hem kunnen helpen, want hij kan erg onzeker worden en dat wil ik graag wegnemen bij hem.
Hoevaak mijn moeder dat niet gehoord heeft![]()
Zo zit ik dus ook precies in elkaarTafeltjes heb ik nooit gekund was de enige in de klas die niet zijn tafeltjes "diploma" had
Ik en op tijd komen dat is gewoon bijna onmogelijk
Ik moet vaak zoeken naar woorden om te vertellen wat de film in mijn hoofd laat zien, alleen beelden gaan veel sneller dan woorden dus het is heel moeilijk om de belangrijke punten uit die film te pikken zodat het voor de ander ook een logisch verhaal wordt. Daarom moet ik mijn verhalen heel bewust vertellen. Hier op het forum rondhangen heeft mij enorm geholpen om geschreven teksten in de goede context te plaatsen voor anderen. Dat ik daardoor 2x zolang doe over een tekst als een ander dat is een ander verhaal
amyz schreef:Overigens heb ik 80% van de kenmerken van een beelddenker blijkbaar ook, alleen is mijn taalgevoel heel goed, dus misschien bestaan er gradaties in?


delerium schreef:Hier nog een beelddenker. Tafels/breuken/rekenen in het algemeen? Echt helemaal niet mijn ding... Scheikunde etc idem; ik kan er helemaal niets mee. Tafels moet ik ook echt voor me zien; vraag me 4x5 en ik zie de hele tafel van 5 voor me en daarin zoek ik het dan als het ware op. De DS met braintraining heeft daarin ook wel een berg meer handigheid gebracht trouwens!
Klokkijken heeft ook erg lang geduurd; met name ook het verschil tussen digitaal en op een wijzerklok. Digitaal kon ik prima, maar met wijzers?! Nog steeds heeft digitaal echt mn absolute voorkeur.
Ook het taalgebeuren herken ik wel, ik kan vrijwel foutloos schrijven (hoewel er met typen wel slordigheidjes insluipen) omdat ik het woord voor me zie. Ook heb ik veel de neiging om eigen woorden te maken, gewoon omdat die omschrijven wat ik bedoel.
Op tijd komen zit er niet in. Een kwestie van te laat haasten. De keren dat ik op tijd op mijn werk ben zijn op 1 hand te tellen. Niet uit onwil; maar het lukt gewoon niet. Ik kan om 1400 al helemaal klaar zijn, wetende dat ik om 1600 op het werk moet zijn, dus 1545 de dijk af moet zijn, 1520 de binnenstad uit moet zijn, dus 1505 weg moet. Maar dan ga ik 1505 weg, om vervolgens 3 keer terug te moeten. Tegenwoordig zorg ik dat ik alles wat ik nodig kan hebben dubbel heb zodat ik niet teveel kan vergeten. Maar dan nog...
AlzahraShams schreef:Ik heb dat soms ook nog wel eens, met die klok, dan staat er bijvoorbeeld 17:15 en dan lees ik kwart over 7, heel verwarrend soms

Is er een orthopedagoog aanwezig op zijn school? Misschien kun je dan contact leggen met hem/haar en vragen waar je je zoon nu al mee kunt helpen. Zij hebben vaak goede tips, ook al wordt de diagnose van beelddenken niet (een, twee, drie) gesteld. Jennasilver schreef:Volkomen logischMijn zoontje leert nu klok lezen, maar als hem soms vraag hoe laat het is zegt hij tijden die niet eens bestaan. Tien over 1 is 5 voor 10 bij hem.
. Mijn moeder is een echte taaldenker. Bij het woord appel ziet zij het woord appel ipv een appel. Heb het weleens met haar erover, ze vind het vreselijk interessant maar snapt er de ballen niet van. Net als met dat klokkijken. 'Ja, maar dan is de grote wijzer op 12 en de kleine op 3, dat zie je toch?''Uh, nee, ik zie een driehoek en ik heb geleerd dat dat of 3 uur of 9 uur zou moeten zijn'.
) om me ook nog druk te maken over hoeveel kilometers ze maken. AlzahraShams schreef:Ha, stom? Zo leg ik het ook uit. Daarom wijs ik niemand de weg meer, heb al veel te veel stumperds radeloos achtergelaten...Ik heb dat ook, over de weg vragen. Een ander mens zou zeggen; 'ja en dan bij pietjestraat rechts, en dan de 2de links' ofzoiets. Ik vind dat echt moeilijk, ik onthoud/zou het zeggen als; 'Bij dat gele bord naar rechts, en dan na die rode auto met die 2bomen erlangs naar links'
Oke, dit komt echt heel stom over, maar hoop dat jullie 't beetje begrijpen..
wist wel dat ik beeldenddenker ben ( dacht vroeger dat iedereen dat zo had
) maar nu ik hoor wat er allemaal bijhoord denk ik verdorie DAT wist ik niet
tafels, begrjpend lezen, dingen uitleggen... ik kan ook wel eens iets lezen dat ik denk "huh wat staat daar voor raars/ waar slaat die tekst op?!?! en dan lees ik nog een x en staat er gewoon heeeeel iets anders
Pluizebolpum schreef:Rekenvragen waarin Jan met 10 appels naar Amsterdam fietst en Pietje met 2 citroenen naar Rotterdam en dan hoeveel pakken Dubbelfris Kees in Utrecht heeft, daar kon ik nooit wat mee. Dan ben ik teveel bezig met het vervoer van Jan, Piet, Kees en hun fruit (dat uiteraard ergens halverwege uit de zak scheurt zodat ze eerst weer moeten rapen, tenzij er een trekker overheen walst, dan klopt de hele som al niet meer) om me ook nog druk te maken over hoeveel kilometers ze maken.
Zo herkenbaar! 
Ik ben zoiezo meer visueel ingesteld. heb overigens ook bijna geen tijdsbesef
en digitale klok is ook praktischer 
delerium schreef:heb je het niet meer over een fotografisch geheugen? Dat is toch flink anders dan beelddenken...
Helemaal helder 
