Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-12-10 21:34

Geplaatst: 15-12-10 21:34

Kan me alleen maar aansluiten bij de rest. Goed van je dat je hulp gaat zoeken!

**Geplaatst**: 15-12-10 22:03

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 15-12-10 22:03

Rivka, ik wens je heel veel sterkte. Ik hoop dat je goede hulp kan vinden en dat je weldra weer rondloopt zoals ik je ken: vol energie, levenslust en met een mooie toekomst in het vooruitzicht. Dat je kan doen wat jij graag wilt, je kan leven zoals jij het wilt!

**Geplaatst**: 15-12-10 23:23

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 15-12-10 23:23

Heel veel sterkte Urielle! Ik vind het knap en dapper dat je hulp gaat zoeken en hoop van harte dat je uit deze hel komt. :(:)

**Geplaatst**: 16-12-10 14:55

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 16-12-10 14:55

Zo; knap dat je bewust bent van hetgeen je jezelf aan doet!

Onwijs dapper dat je hulp in schakelt, als ik dit zo lees, kun je die goed gebruiken! Hopelijk wordt je schoonmoeder ook aangepakt, want dat is niet normaal hoe zij doet.

**Geplaatst**: 16-12-10 16:56

Geplaatst: 16-12-10 16:56

Urielle, heel veel sterkte!! dat wou ik alleen even zeggen. Ik hoop dat je je snel weer beter voelt.

**Geplaatst**: 16-12-10 18:53

Geplaatst: 16-12-10 18:53

Jeetje, heftig. Maar je komt er wel door heen, echt waar! :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-10 21:59

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-10 21:59

Nou, ik kan niet zeggen dat het vandaag beter ging, want de bom is nu echt gebarsten.

Mijn schoonmoeder kwam 's middags aan terwijl wij aan het verven waren in het nieuwe huis. Eerst ging het op een paar kleine ergernissen na nog redelijk, maar Enya was net als gisteren heel huilerig omdat ze niet kon slapen en bang was van het geluid van het snijmachine van de laminaat. Gisteren hadden ze daar al ontzettend over zitten mauwen en vandaag was het dus weer prijs.

Ze was eerst steeds met een rammelaartje aan de maxi cosy gaan staan dus ik had al gezegd dat ze haar gewoon met rust moest laten omdat ze slaap nodig had en van nog meer aandacht (impulsen) helemaal over de mik ging. Nou ja, mopper mopper maar ze liet Enya dan met rust. Een kwartier ofzo.

Toen ging het weer verder. 'Maar moet ze dan niet boven staan?' 'Kan niet, trap is net gelakt.' 'Maar in de badkamer dan, met de deur dicht?' Dus toen werd ik geirriteerd en zei ik: 'Laat haar nu AUB gewoon met rust!' 'Ja maar, blablabla, dramdramdram...' En toen kon ik het dus echt niet meer hebben en zei 'Wil je nu alsjeblieft eens stoppen met je overal tegenaan te bemoeien?!' 'Ja maar, in de badkamer dramdramdram...'

En toen schoot ik helemaal uit mijn slof en begon te schreeuwen dat ze gewoon moest stoppen met dat eeuwige bemoeien overal mee en dat ik het gewoon hartstikke zat was. Nou, en ze was mij ook zat met dat geschreeuw en ik moest niet denken dat ik het altijd beter wist. Dus toen schreeuwde ik weer dat het toevallig wel MIJN kind was en dat ik nog steeds de enige was die daarover besliste, en niet zij. En dat ik nu wilde dat ze gewoon wegging. Nou, dat deed ze dus niet, want ze verrekte het om weg te gaan zei ze. Dus ik heb nog een paar keer gezegd dat ze gewoon nu moest vertrekken, dat het mijn huis was, en dat ik haar niet meer binnen wilde hebben nu. En ze ging dus niet. Dus ik tegen mijn vriend gezegd dat hij moest zorgen dat ze wegging want dat ik niet meer voor mezelf instond. Maar die had zich in de badkamer verschanst. Dus toen ze nog een keer vlak voor me kwam staan en zei dat ze het verrekte om weg te gaan, heb ik haar bij de schouders gegrepen en meegesleurd richting deur. Toen was mijn vriend er wel snel en die is er tussen gesprongen. Toen kwam ze voor me staan met haar handen in haar zij en zei dus weer dat ze echt niet wegging voor mij. En toen heb ik haar dus heel hard in haar gezicht geslagen

Toen zei ze dat dat nog nooit iemand heeft gedaan en ik keek haar alleen maar aan en zei: 'Ga mijn huis uit.' En toen vloog zij mij aan. En toen hebben we dus gevochten, waarbij zij mij uitschold voor een ondankbare teef en ik haar voor vieze prutsmuts. En de mannen liepen er alleen maar rond te springen want die wisten niet meer hoe ze ons uit elkaar moesten krijgen. Het was steeds actie reactie.
En toen heeft mijn vriend gezegd dat ze weg moest gaan omdat het anders niet goed kwam hier. En toen zei ze dat ze als ze wegging nooit meer terug kwam. En toen is ze weggegaan.
En toen ging mijn vriend werken. En ik verder schilderen. En de klusjesman laminaat leggen.
En nu ben ik thuis en nog steeds overstuur.

**Geplaatst**: 16-12-10 22:05

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 16-12-10 22:05

Oooh oh Riv.... :(:)

**Geplaatst**: 16-12-10 22:05

Geplaatst: 16-12-10 22:05

Rivka... Dit gaat allemaal veel te ver. Zij denkt, omdat ze centen steekt in dat project, dat ze daarom ook op jullie leven aanspraak maakt.

Je vriend gaat serieus zijn rol en taak eens moeten opnemen in dit verhaal. Anders komen er nog echt ongelukken van.

Ik kan me wel voorstellen dat je fysiek agressief wordt van zo'n mens dat voortdurend op je tenen trapt en nog bewust haar zinnetje doordrijft ook.

Dit is echt heel zorgwekkend...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-10 22:12

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-10 22:12

Het is echt onwijs lang geleden dat ik zo uit mijn plaat ben gegaan, zo fysiek agressief en met zoveel haat in me, ik vond mezelf gewoon eng maar er was echt geen houden meer aan. Als ze nu gewoon weg was gegaan was het niet zo geëscaleerd, dan had ik tussendoor kunnen bekoelen, kun je er later over praten nog. Maar dit was echt een soort dierlijkheid die naar boven kwam, twee Alphawijfjes die de dominantie op het territorium uitvochten ofzo. Als ze door was gegaan met uitdagen en de mannen waren er niet tussen gesprongen denk ik echt dat we op leven en dood doorgevochten hadden want ik weet niet wat me bezielde maar ik verrekte het gewoon om bakzeil te halen en ik was echt koste wat het kost doorgegaan.
Ik vond die reactie in mezelf heel eng.

**Geplaatst**: 16-12-10 22:20

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 16-12-10 22:20

Je bent geschrokken van jezelf, maar het is één grote alarmbel die luidt dat het meer dan hoog tijd is om actie te ondernemen om deze situatie te veranderen. Je vriend moet een statement maken naar je moeder toe, want hij kiest voor jou en moet ook achter jou staan. Als hij dat niet kan, denk ik dat je zelf (voorlopig) uit deze situatie moet stappen om tot rust te komen zonder die schoonmoeder en desnoods denk ik zonder je vriend. Nu is het een druppel die de emmer helemaal doet overlopen, maar het is een emmer zonder bodem en het wordt telkens meer en meer. Maar je hebt de medeverantwoordelijk om een veilige omgeving aan je kinderen te bieden, net als de verantwoordelijkheid om voor jezelf te zorgen, zodat jij op je pootjes terecht kan komen en je dochters kan geven wat ze nodig hebben. En als dat wil zeggen dat je een volledig andere weg moet inslaan, denk ik dat dat nodig is, maar dat het dat ook waard is.

**Geplaatst**: 16-12-10 22:23

Geplaatst: 16-12-10 22:23

Jee, Riv.

Zelfs ik word boos en gefrustreerd als ik je verhalen lees over je schoonmoeder en ik zit aan de andere kant van Nederland en ken jullie niet eens! Ik kan daar absoluut niet tegen. Dat jullie elkaar aangevlogen zijn is natuurlijk niet goed te praten, maar ik kan me zo goed voorstellen dat je het niet meer wist. Wat wil ze bereiken door te blijven en steeds terug te komen? Kan je niet met je vriend om de tafel om te praten over een oplossing? Is het een idee om haar alleen tussen 1 en 5 (ik zeg maar wat) in het huis te laten, dan heb je de ochtend en avond in ieder geval voor jezelf en voelt zij zich niet helemaal buitenspel gezet. Want dat wil je neem ik aan eigenlijk ook niet, toch? Ze mag best langskomen, maar niet zo vaak als nu en ze moet jou niet steeds ondermeinen.

Sterkte meis. Het wordt er niet makkelijker op zo.

**Geplaatst**: 16-12-10 22:29

Geplaatst: 16-12-10 22:29

Kan het niet meer eens zijn met Tieneke.

Je bent jezelf nu niet Urielle. Dat zie je gelukkig in en je gaat er hulp voor zoeken. Maar tot dan moet je vriend het even voor jouw bescherming overnemen tegenover de buitenwereld. Ook tegenover zijn eigen moeder. En daar schiet hij schromelijk in tekort imo.

Hij had al 20 keer moeten ingrijpen, dan het had niet tot een gevecht moeten komen. Deze situatie is niet iets wat jij en je gezin nu nood aan hebben en dat is zijn taak om daar voor te kijken.

:(:)

. Zorg alsjeblieft dat je ingrijpt voor het eens volledig uit de hand loopt, want dat zijn drama's die niemand wil meemaken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-10 22:32

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-10 22:32

Vriend ligt momenteel met zijn rug naar me toe in bed met een doek voor zijn ogen en oorstoppen in en heeft sinds het gevecht nog geen woord tegen me gezegd, dus ik geloof dat zijn keuze is gemaakt, dat ik de grote boevrouw ben en dat ik morgen mijn (onze) koffers maar pak...

**Geplaatst**: 16-12-10 22:38

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 16-12-10 22:38

Misschien is hij zelf ook geschrokken en komt hij zichzelf nu ook een beetje tegen. Hij zal wel in een tweestrijd zitten: opnemen tegen moeder en een man zijn, of moeder met centen tevreden houden en financieel niet in de problemen komen. Misschien begint het tot hem door te dringen, maar sluit hij zich af? Ik weet het niet hoor...

**Geplaatst**: 16-12-10 22:40

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 16-12-10 22:40

Arme Riv, wat moet jij nu in een moeilijke situatie zitten... valt er niet te praten met fubby? Die van mij zou er op deze manier niet mee weg komen, maar ik weet natuurlijk niet wat jullie gewoontes zijn op praatgebied.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-10 22:44

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-10 22:44

Aan zijn ademhaling te horen slaapt hij verder al, en ik ben nu zelf nog te overstuur en 'kwetsbaar' om erover te beginnen. Dan maak ik het alleen erger. Ik ga ook maar wat proberen te slapen nu.

**Geplaatst**: 16-12-10 22:48

Geplaatst: 16-12-10 22:48

wat een aangrijpelijke gebeurtenis zeg, ik ken je verder wel niet
maar wil je heel veel sterkte toe wensen in deze moeilijke tijd, hoop voor je
dat je er weer helemaal boven op gaat komen, denk om je kindjes

**Geplaatst**: 16-12-10 22:48

Geplaatst: 16-12-10 22:48

Urielle schreef:
Aan zijn ademhaling te horen slaapt hij verder al, en ik ben nu zelf nog te overstuur en 'kwetsbaar' om erover te beginnen. Dan maak ik het alleen erger. Ik ga ook maar wat proberen te slapen nu.

Goed idee van je. Morgen als jullie allebei van de ergste schrik zijn bekomen er rustig over praten. En confronteer hem maar. Laat hem er niet (weer) onderuit komen. Hij moet in dit geval ook z'n verantwoordelijkheid nemen.

**Geplaatst**: 16-12-10 22:56

Geplaatst: 16-12-10 22:56

Dit is echt heel heftig, Urielle. Ik heb respect voor de manier waarop je het onder woorden weet te brengen. Er klinkt gewoon de stem van een sterke vrouw die nu compleet de weg kwijt is. :(:)

Ben jij soms een controlfreak? Alles wat deze geestestoestand tot stand heeft gebracht lijkt voort te komen uit het verliezen van de controle bij jou. Je vervelende zwangerschap waarbij je alles aan anderen over hebt moeten laten (de opvang van je oudste kindje, het verbouwen van het huis, vervolgens de plaatsing van je jongste kindje naar een andere afdeling), dat zijn allemaal dingen waarbij jij je bij neer hebt moeten leggen, maar waar je eigenlijk alles liever zelf had gedaan. Of in ieder geval had je inspraak willen hebben, of gewoon iets willen doen. Iets bijdragen. Al met al heel belangrijke dingen waar jouw bijdragen minimaal zijn, maar die voor jou zó belangrijk waren/zijn waardoor jij denkt dat je compleet de grip op je eigen leven kwijt bent. Het pad dat je had uitgestippeld voor jezelf en je gezin is nu zoek in jouw optiek. Telkens als er weer iets op je pad komt waar jij niet op voorbereid bent, reageer je overgevoelig omdat je misschien wel weer het idee krijgt dat anderen voor jou bepalen. Dat machteloze wil je niet?

Ik vind het hartstikke goed dat je hulp zoekt. En je weet het: je komt hier sterker uit dan je ooit had kunnen verwachten. Dit duurt vast nog een tijdje, maar ook voor jou wordt jouw pad in het leven weer zichtbaar en word jij weer die vrolijke vrouw die je al die tijd hebt moeten missen.

Heel veel sterkte de komende tijd.

Ook aan deze nare periode komt weer een tijd, maar gun jezelf de ruimte en de tijd om hier aan te bouwen. :(:)

Laat 2011 jouw jaar worden....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-12-10 22:59

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst door de TopicStarter : 16-12-10 22:59

Klopt, ik ben een enorme controlfreak

Scherp geanalyseerd :Y)

Truste mensen ik lees morgen verder.

**Geplaatst**: 16-12-10 23:14

Geplaatst: 16-12-10 23:14

Tja, sommige mensen hebben bepaalde dingen niet door,jou schoonmoeder ook niet.Beetje kortzichtig.Heb ook altijd zulke dingen,die dan aan mji liggen en NIET aan de mensen die zelf een probleem hebben.(

)Van elke trap die je krijgt,wordt je alleen maar wijzer en sterker.Laat je er niet door klein krijgen wijfie,je weet zelf toch wel waar je voor staat en gaat.Wat andere mensen ervan zeggen of hoe ze ook tegen je doen,maakt niks uit.Het belangrijkste is dat jij je eigen recht in de spiegel kan aankijken.Enuh de ene dag voel je je beter dan de andere.Dus denk gewoon ach morgen weer een dag.Ik mag van mezelf me eigen twee dagen druk maken als ik weer eens een trap of wat dan ook krijg,daarna laat ik het gewoon los.Heb nl geleerd dat ik er alleen maar mezelf mee heb!!!!
DUS KOP OP HOOR!!!!.Je hebt leuke en mooie kindjes en een geweldige dierenbende.tieten naar voren en kont naar achter en laat je niet gek maken

dikke knuf

**Geplaatst**: 16-12-10 23:39

Geplaatst: 16-12-10 23:39

Jeeeetje Urielle, wat zit jij in een ongelofelijke kl*tesituatie op dit moment, en dat met 2 van die kleine kindjes, daar heb je het normaal gesproken al druk genoeg mee en dan is uberhaupt èn een bedrijf opzetten èn een verbouwing al heel wat om te handlen maar nu heb jij ook nog eens een bemoeizieke schoonmoeder en een vent die z'n stem niet durft te laten horen en niet durft om duidelijk aan te geven voor jou te kiezen... zoiets is ook niet te behappen :(:)

Ook al was het eng en heftig wat is er is gebeurd, ik denk zelf (heb ook zo'n situatie gehad met schoonmoeder en klein kindje) dat dit nodig was, dit moest gebeuren om ervoor te zorgen dat je èindelijk gehoord wordt en je eindelijk serieus genomen wordt.
Hopelijk kun je -net als ik- als de gemoederen morgen hopelijk wat zijn bedaard, een gesprek (met de nodige tranen waarschijnlijk maar a la) met je man aangaan, dat het zijn moeder is en hij tegenover haar eens duidelijk aan moet geven dat hij voor jou kiest en zij jouw grenzen moet respecteren.

Verder is het inderdaad handig om -desnoods online- met iemand te proberen te praten over de gevoelens van onmacht die je hebt wbt de moeilijke zwangerschap, prematuur kindje waar je niks over te zeggen hebt (en ik weet hoe moeilijk dat is om als moeder 'niks' te kunnen doen op zo'n moment) en alle andere zaken waar je mee zit.

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe en je komt inderdaad over als een hele sterke, krachtige vrouw die vecht voor haar gezin, je hoeft jezelf inderdaad niet zo te laten afschepen door de rest. Hopelijk komen jij, je man en je schoonmoeder eruit en anders moeten er inderdaad keuzes gemaakt worden, waarbij ik je nogmaals heel veel wijsheid toe wens.

Misschien omdat nu de bom echt is gebarsten, houdt je schoonmoeder wat afstand en kun jij ook weer iets meer tot rust komen, en jezelf terugvinden, de grenzen moesten nu eenmaal een keer bepaald worden.. dat is nu gebeurd dus hopelijk blijven deze grenzen ook staan.

Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn schoonmoeder (vriend besloot een huis letterlijk naast zijn ouders te bouwen (woonwagenkamp), waarbij zij ook nog hele dagen thuis zijn en het ons eerste kindje is.. nu ben ik ook heel erg een 'ik kan het prima zelf, dankjewel-type' en dat werd dus ook compleet genegeerd...tot op het punt dat ik zelfs de voordeur op slot deed als ik gewoon rust wilde zodat ik lekker mijn dochtertje in bad kon doen en heeerlijk met haar op het grote bed kon tutten en keutelen, ik noem maar een voorbeeld, wat mij dan weer kwalijk werd genomen, want het is toch ook hun kleinkind en dus hebben zij toch alle recht om op elk gewenst moment van de dag hùn kleindkind te zien wanneer het hun uitkomt?! -:(-

Mijn schoonmoeder kwam ook te pas en te onpas binnen, hield zich totaal niet aan de regels die ik had gesteld -want wat wist ik nou tenslotte van kinderen, ik had er net 1 en zij had 27 en 25 jaar daarvoor ook 2 kinderen op de wereld gezet 8)7

dus dat heeft ook heel wat frustraties, tandenknarsen, mopperen op mijn vriend tot gevolg gehad... tot op het punt dat ik zei, ik trek dit niet meer, ik wordt knettergek van dit gebemoei, ik ga mijn eigen in laten schrijven bij de woningbouwvereniging, dit eindigt nu hier. Toen heb ik eerst ruzie gehad met mijn vriend (logisch, die stond ook tussen 2 vuren) en die heeft toen gezien dat ik het meende en dat ik mezelf een buitenbeentje voelde en totaal geen steun van hem kreeg terwijl ik dit wel nodig had, het vervolgens voor me opgenomen en is enorm tegen mijn ouders uitgevallen. Zijn zusje nam het voor zijn moeder op dus daar heb ik toen een gigantische ruzie mee gehad en sindsdien houden ze afstand. Af en toe gaat ze nog wel eens over mijn grens heen maar ik weet nu dat ik dan haar even moet 'corrigeren' en dan houdt ze zich er meestal wel aan. Soms gaat wel eens mis, maar ik heb me er nu ook bij neergelegd dat het toch niet altijd foutloos zal gaan, ook ik moet af en toe maar gewoon wat slikken.

Ik hoop dat je eruit komt en weer lichtpuntje aan het einde van de tunnel zal zien, tijd zal het leren wat de verstandigste oplossing is zodat jij weer een gelukkig mens kan worden en dus ook een leuke mama! Heel veel liefs van deze kant :(:)

**Geplaatst**: 16-12-10 23:49

Geplaatst: 16-12-10 23:49

Hoe vervelend en lastig deze hele situatie ook is, geweld is nooit een oplossing. Misschien forceer je hiermee dan wel een doorbraak, de vraag is of de doorbraak de goede kant op is...

In jouw plaats zou ik toch excuses aanbieden aan vriend & schoonfamilie en aangeven dat je direct zoekt naar professionele hulp, incl iets van relatietherapie. En dan ook morgen daar direct werk van maken.

Sterkte :(:)

**Geplaatst**: 16-12-10 23:57

Re: Ik kom er niet meer uit (PND)

Geplaatst: 16-12-10 23:57

riv ik heb je een pb gestuurd, je weet mijn mening. Ik weet al meer dingen van je (en je man en schoonmoeder). Meid neem je hetzelf niet kwalijk, je dierlijke instinct om je huis en kids te beschermen kwam naar boven. Niet goed uiteraard dat het tot een handgemeen kwam, maar zo schoot je ook niks op. Mevrouw is er volgens mij 1 van wie niet luisteren wil, zal maar voelen. Dat voelen heeft ze nu gedaan...