"Haha, twee erwtjes op een plankje!"
"Je hebt vrouwen met meloenen, sinasappels en mandarijntjes. Jij hebt druifjes."
"Ach, ze zullen in ieder geval niet gaan hangen!"
Op de basisschool was ik de eerste die borstjes kreeg. Na een maand stopten ze echter met groeien, hahaha.
Nee, uiteindelijk zijn de dames nog uitgegroeid tot een nette B, had groter gekund, maar ik was vrij tevreden.
Tot ik een tijdje geleden opmerkte dat mijn - inmiddels - A-bhs ruimte over hebben! Een oude foto erbij gepakt, en ja hoor: 3,5 jaar geleden leek het echt nog wat. Momenteel lijk ik net een 11-jarige.
Mijn ex grapte al: "het is zo net of ik met een jongetje in bed lig" (ha. Ha.)Nou ben ik de laatste tijd wel iets afgevallen, maar niet zo extreem veel dat het anderhalve cupmaat moet schelen..
Kan het echt dat ze krimpen? Waar eindig ik mee?

Worden het straks deukjes, of een flinke cup D op mijn rug? Heeelp, ik wil mijn meisjes niet kwijt!
Ik ben altijd enorm tegen alles wat met plastische chirurgie te maken heeft gewweest, maar op den duur een borstvergroting (al is het maar een ruime B..) begint toch steeds aantrekkelijker te klinken.

Ik ben reuze tevreden met mijn lijf, mooi slank en strak, ronde billen. Maar die borstjes, aargh, they're killing me!
Wie heeft er nog meer een kleine-borsten-complex?
