Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Janine1990 schreef:Nog een vraagje, word je ook boos wanneer een dag niet gaat zoals jij gepland had?
En sinds wanneer heb je dit soort woede aanvallen?
. Ik bereik sneller dan gemiddeld het kookpunt bij allerlei zaken, mijn moeder ook.
En als ik over de rooie ga, gaat er geheid iets stuk, daarom geen duur servies hier
Mijn zusje heeft het ook, zij had het al voor haar geboorte. Als ik door een wcrolletje een te hard geluid maakte op de buik van mijn moeder waar ze in zat, begon ze heel driftig te schoppen.
En wel zó hard dat het bij mijn mams gewoon zeer deed.Vjestagirl schreef:Hangt er een beetje vanaf. Ik kan sommige dingen heel vervelend vinden. Ik ben ook behoorlijk gebonden aan tijd, als ik afspreek om 5 uur vind ik het naar als iemand om 5.10 aankomt. Maar ik wordt niet perse boos.
En ik heb ze al behoorlijk lang, iig al zover terug als de middelbare school, daarvoor weet ik het eigenlijk niet meer.
Janine1990 schreef:Vjestagirl schreef:Hangt er een beetje vanaf. Ik kan sommige dingen heel vervelend vinden. Ik ben ook behoorlijk gebonden aan tijd, als ik afspreek om 5 uur vind ik het naar als iemand om 5.10 aankomt. Maar ik wordt niet perse boos.
En ik heb ze al behoorlijk lang, iig al zover terug als de middelbare school, daarvoor weet ik het eigenlijk niet meer.
Oké, het is dus wel een probleem waar je al langer mee zit eigenlijk. Als ik het zo mag zeggen.
Wat betreft planning bedoel ik niet het niet op tijd komen, maar dat wanneer jij iets met een vriendin afspreekt, en deze zegt op het laatste moment af of vergeet het. Iets waar je dus eigenlijk geen controle over hebt.
Arabesk schreef:Heel herkenbaar. Ik bereik sneller dan gemiddeld het kookpunt bij allerlei zaken, mijn moeder ook.
En als ik over de rooie ga, gaat er geheid iets stuk, daarom geen duur servies hier
Mijn zusje heeft het ook, zij had het al voor haar geboorte. Als ik door een wcrolletje een te hard geluid maakte op de buik van mijn moeder waar ze in zat, begon ze heel driftig te schoppen.
En wel zó hard dat het bij mijn mams gewoon zeer deed.
Het enige wat bij mij gewerkt heeft tot nu toe is dat het sowieso wat minder wordt als je ouder wordt en ik probeer voor mezelf de uitdaging te houden 'ok probeer nu eens NIET boos te worden en cool te blijven'. Klinkt heel zeikerig zoals in die Parelli dvd's denk niet 'oh my God, grmpfff!' maar 'oh how interesting'. Ik kan dat alleen bij paarden nu redelijk en als ik frusti raak dan stop ik en loop ik weg. Maar met mensen kan ik het wat minder goed, ik zit ook weleens te koken achter bokt of een ander forum, of geneuzel met collega's oid. Met leerlingen heb ik het dan weer niet, die krijgen mij niet boos.
Ben er na het veulen weer opgeklommen met de gedachte: "Ach, ik zie wel hoe het gaat worden, wie weet gaat het supergoed. Wie weet gaat het superslecht. Het kan ook niet in één dag perfect gaan, dan is de hele uitdaging weg." Voor zover ik me kan herinneren (ben uiteindelijk met het paard gestopt) ben ik niet meer boos geweest. Wel teleurgesteld dat het niet meer lukte, en daarbij vloeiden soms wat tranen. Maar dat is minder erg dan die waas. Vjestagirl schreef:Dan wordt ik niet boos. Ja, als ze het vergeten, dan vind ik ze stom op dat moment, dat lijkt me normaal.
IKbenEllen schreef:En wat doe je dan? Je paard doet het niet omdat jij het niet goed doet hoor
Sjaap schreef:Oei, herkenbaar. Niet het paard-gedeelte, want die heb ik niet,maar de rest...
Als ik mn sleutels niet kan vinden, als de printer het niet doet, als een apparaat niet doet waar het voor gemaakt is, als iets anders loopt dan gepland, dan ga ik echt compleet over de rooie. Ik scheld, schreeuw, brul echt, gooi met dingen, schop tegen dingen aan, dingen moeten kapot en ik godver wat af. Als vriend zich ermee bemoeit krijgt ie de wind van voren en als de kat toevallig op zo'n moment gaat lopen zeuren krijgt ze ook een snauw. Ontzettend oneerlijk tegenover vriend en kat en ik schiet er niks mee op, maar ik kan er gewoon niks aan doen. Het is inderdaad zoals jij het beschrijft een golf, het overkomt je gewoon, geen controle over.
Maar mocht de printer het dan ineens wel weer doen, of ik vind ineens mn sleutel, dan is de boosheid ook weer weg, dan kan ik verder. Dat is dus wel anders als bij jou, als ik het goed begrijp?
) .. Ga een tijdje stappen en pak het dan weer op (heb je het ook eens echt overwonnen).
IKbenEllen schreef:Nee maar je hebt / krijgt ook met werkrelaties te maken, bazen die niet altijd even lief en begripvol zijn. Ik zou er in ieder geval gauw klaar mee zijn, werknemer die om de haverklap freakt.