Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-09-10 14:45

Geplaatst: 30-09-10 14:45

Ik heb wonderbaarlijk genoeg niet zoveel problemen met afrijden gehad

Examinator heeft geen woord meer zegt dan noodzakelijk, en dat vond ik heerlijk.
Overigens is mijn instucteur niet meegeweest, maar dat ligt helemaal aan jezelf wat je fijn vind.
Tip: geen idee eigenlijk, probeer het niet als een examen te zien, want niemand rijdt perfect, het is alleen belangrijk hoe je het oplost als je niet helemaal perfect rijdt.

**Geplaatst**: 30-09-10 15:29

Geplaatst: 30-09-10 15:29

Locorette: denk je, dat hopen wij ook!

ijssnuiver schreef:
Welke variant van autisme heeft je dochter als ik vragen mag?

Dat is (nog) niet verder onderzocht, eerste diagnose is PDD-NOS maar vermoeden gaat richting asperger, ze is bovengemiddeld begaafd en dan zijn de testen nog gedaan in tijden dat ze niet echt lekker in d'r vel zat.
Voorlopig gaat nu eindelijk de REC4-aanvraag de deur uit, krijgen we oudercursus en dochter sociale vaardigheidstraining - daar zit ze nu, voor de eerste keer, dus ik ben benieuwd wat ze ervan vind... ze is - uiteraard - niet zo van in groepjes met vreemden zitten praten. Stelt zich dan nogal snel stoer op zo van 'boeit haar niet' zodat ze zich af kan sluiten.

**Geplaatst**: 30-09-10 15:34

Geplaatst: 30-09-10 15:34

buster4ever schreef:
... en even een vraag voor de mensen die rustig word pillen of iets gebruiken... helpt dat bij jullie?? schieten jullie minder uit je dak? word je er rustig van? ga je je anders gedragen??
mijn coach had t erover dat t misschien wel iets is voor mij omdat ik last heb van enorme uitbarstingen(woede/huilen)
maar ik wil gewoon niet aan pillen gaan zitten waar ik straks jaren aan vast moet zitten of verslaafd eraan word

M'n dochter heeft vanwege de destijds gestelde diagnose adhd een tijdje ritalin geslikt en afgelopen jaar concerta, dat werkte wel iets tegen haar boze -:(-

buien , maar dan had je elke dag toch rebound effect. Wat bij haar het beste werkt is de druk eraf halen, ze gaat nu al een tijdje niet naar school en dat werkt beter dan al die pillen.

**Geplaatst**: 30-09-10 16:08

Geplaatst: 30-09-10 16:08

Ooooooh afrijden...
Ik moet binnenkort beginnen met lessen.. Nou ik weet het niet hoor.
Laatst zou ik mijn eerste les hebben, maar die kerel en ik klikte niet zo.
Botte eikel..
Gats.. Rijlessen..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-10 16:10

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-10 16:10

Kitten84 schreef:
Ik voel me zo alleen. Ik heb geen 'autistenhulp' om me heen...UWV kent me geen uitkering toe, heb geen hulp op een baan later van hun en verder weet ik niet waar ik heen moet. De standaard werk-vind-projecten zijn voor mensen die 'normaal' zijn.

Waarom ben ik overal te laat of te anders voor? Zelfs voor autisten ben ik anders...pas nergens tussen lijkt wel

Nu je over werk begint, deze interessante link kwam in het vorige topic naar voren http://www.stichtingsterkinwerk.nl/
Mischien dat zij je iets verder kunnen helpen of eventueel een richting op kunnen wijzen voor hulp

erg leuk trouwens dat boven elk bericht nu staat: topicstarter

**Geplaatst**: 30-09-10 16:23

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 30-09-10 16:23

Afrijden praat me er niet van... daardoor ben ik thuis komen te zitten..(o.a.)

Moet nog steeds m'n rijbewijs halen........ examen is al aangevraagd en ik weet niet wanneer (wil ik expres niet weten, dan kan ik mezelf niet opvreten van te voren...)

**Geplaatst**: 30-09-10 16:53

Geplaatst: 30-09-10 16:53

.

Laatst bijgewerkt door EllaBellaah op 27-09-24 23:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-09-10 17:05

Geplaatst: 30-09-10 17:05

Moonfish: kun je dat niet aangeven dan? Ik had in het begin niet zoveel moeite met me rijlessen, heb aardige instructeur. Maar op den duur begon ik me wel gigantisch aan hem te irriteren, gewoon de hele tijd die man bij me in de buurt(en die beste man kan er natuurlijk niks aan doen dat die grote mercedes niet nog groter is }:0

). Succes met je lessen!!

_Marinke_: Dat klinkt niet echt fijn. Maar les je dan nog wel steeds?

Siskeh: Ik hoop dat ik ook zo'n examinator heb... Ik denk ook dat morgen maar gewoon ga besluiten wat goed voelt wat betreft de instructeur.

Ik heb igg een flesje bach rescue thuis en dat werkt redelijk.

**Geplaatst**: 30-09-10 17:15

Geplaatst: 30-09-10 17:15

MamboBeach schreef:
Ik kan het me wel voorstellen dat jullie het niet vertellen. Mijn zoon heeft PDD-NOS en niemand heeft mij ooit iets gevraagd of hij iets zou hebben. Mensen die met kinderen of mensen werken die PDD-NOS hebben zullen wellicht wel iets merken. Ik probeer zo veel mogelijk mijn zoon mee te laten draaien in de 'normale' wereld. Waarom? Mensen houden er erg van om andere mensen in hokjes te plaatsen en eventueel te 'verbannen'. Dit wil ik mijn kind niet aandoen. Ook weet mijn zoon niet dat deze diagnose gesteld is, daar vind ik hem gewoon nog wat te jong voor.

Ik vind dit erg interessant en ben daarom ook erg benieuwd hoe jullie hier tegenover staan.

Mag ik vragen hoe oud je zoon is? Want ik zit hier over na te denken en bedacht me dat dit misschien een fijne 'tactiek' is als hij nog vrij jong is, tenzij hij al tegen bepaalde problemen aanloopt.

In het geval van (jong)volwassenen lijkt het me erg moeilijk. Mensen inlichten kan voor begrip zorgen, maar ook juist voor veel onbegrip en stigmatisering. Ik denk -maar ik heb zelf geen ASS, maakt het alleen maar van heel dichtbij mee- dat het toch beter is als mensen waar je veel mee omgaat (klasgenoten, collega's, vrienden en partner) op de hoogte zijn. Want ik kan me zo voorstellen -en weet uit ervaring- dat er toch bepaalde wrijvingen/communicatieproblemen kunnen ontstaan en als mensen dan niet weten dat het om ASS gaat is het lastiger om daar samen uit te komen. Maar ik begrijp ook heel goed die angst om 'gelabeld' te worden hoor.

**Geplaatst**: 30-09-10 17:27

Geplaatst: 30-09-10 17:27

Mijn dochter is 12 en weet wat er speelt,ze wist altijd al dat ze anders was.Van de week bij psycholoog geweest en daar heeft ze een gesprek gehad,ik heb ook veel verteld.Na dat gesprek was ze een beetje ontdaan,zo van wat je zei is allemaal waar maar het is wel veel wat ik heb.Ik vertel het niet zo maar tegen iedereen,maar veel mensen hebben allang gemerkt dat er iets is.

**Geplaatst**: 30-09-10 17:37

Geplaatst: 30-09-10 17:37

@ IJssnuiver nou ik ben dus vorig jaar begin sept. begonnen met m'n lessen. Kreeg eerst de vrouw (samen met haar man hebben ze de rijsschool), ze legde het prima uit hoor niks mis mee maar ze is een beetje tja 'bot' (zo komt ze op mij over). Van onverwachte dingen schrikt ze heel erg, waardoor ze dan echt een ontzettende schrikreactie krijgt en ik daar weer nog erger van schrik. Uiteindelijk werd het vertrouwen van mij in haar dus steeds kleiner... Nou toen kreeg ik een ander lesrooster en dat past niet goed meer in haar tijden van lesgeven, dus kreeg ik een andere iemand die ben hen werkt. Prima instructeur hoor, niet heel jong meer maar gedraagt zich als een 20 a 25 jarige. Leven = lol, en lang zal ze leven het uitgaansleven zegmaar. Prima hoor, niks mis mee iedereen leeft z'n eigen leven natuurlijk. Maar soms gaf het wel wat wrijving omdat ik juist heel serieus ben en helemaal niet van het uitgaansleven ben.... Hij is ook iemand die je is flink op je donder geeft (dan begint ie echt te bekken en te schreeuwen) als je het voor de zoveelste keer dezelfde fout maakt.. Ik heb de neiging om elke kruising als dezelfde te zien die we net hebben gehad en handel weer het zelfde.. Of ik wordt onzeker en blind.. en dat kreeg ie er dus niet uit tot grote frustratie van hem. Bij hem moest ik op gevemoment ook begin dit jaar afrijden, nouja uur van te voren maakte ik ook een paar giga fouten leek het alsof ik totaal niet meer kon rijden. (Denk door de zenuwen). EN hij is me toen zo gaan afblaffen dat ik nog meer in m'n schulp kreup nog onzekerder werd, terwijl ik de rijlessen in ging met het idee van; Yes we gaan ervoor! Ik wil proberen hem voor jan. te halen

Ik heb toen een hele slechte rit laten zien (was in jan. dit jaar) dat ik terecht ben gezakt, ik reed echt heel slecht.. alsof ik nog maar een paar lessen had gehad zegma. Ik wist alles wel maar het kwam er gewoon niet uit..

Nouja de 2 keer erna reed ik eigenlijk best redelijk, maar o zo onzeker dat ik ben / was, en zo kleine foutjes maak waar ze je op laten zakken.... En die onzekerheid werd alleen maar groter door m'n instructeur en het gaf me zo enorm veel stress..

Uiteindelijk is het zo erg geworden toen ik vlak voor m'n 3e keer afrijden stond... en ik dus zo over de toeren raakte dat de huisarts heeft gezegd je gaat even helemaal niks meer (niet werken, niet naar school, en geen rijlessen meer, alles wat me stress KAN geven of me geeft mog ik niet meer..) Heb toen wel afgereden, maar daarna zijn de lessen gestopt. Heb die nu begin sept. weer opgevangen.. en heb nu weer van een andere instructeur (rijschoolhouder) les, en die is zo rustig en langzaam bij beetje krijg ik het vertrouwen terug en wordt ik ietwat zekerder. We hebben een keer proefexamen gedaan (gewoon met instructeur dus die doet dan alsof hij de examninator is) en het ging weer zo slecht, nu les ik echt examengericht en dat is wel heel fijn. Zo wordt het een gewoonte voor mij, en het is gewoon belangrijk dat ik me zeker ga voelen. Rijden kan ik wel, hij vind me juist eigenlijk heel goed rijden en zit er met volle vertrouwen naast en gewoon lekker relaxed, en hij hoeft ook nagenoeg nooit wat te doen. Tot ik dus eigenlijk ene proefexamen moet doen dan gaat het mis, en dat is dus ook zo op het examen.. $:\$

Maar we zijn ermee aan het oefenen...

**Geplaatst**: 30-09-10 18:21

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 30-09-10 18:21

Gister had ik een klein stukje geschreven over wat gedoe met een meisje die ineens alle foto's eiste van een les blablabla. Ik heb nu maar besloten om zaterdag niet naar de paardrijles te gaan. Ik heb geen zin om haar te zien. Ook ben ik misschien van plan om te stoppen met de lessen daar. Mijn verzorgpaard is nog wel van die vrouw die ook les geeft en die begreep mij niet helemaal, maargoed dat is ook goed te bevatten aangezien dat meisje heel goed met haar kan opschieten.
Mijn verzorgpaard staat trouwens op een andere plek dan de rest van de paarden zodat hij beter kan aansterken dus zie ik hun (gelukkig) niet meer als ik eventueel ga stoppen met de lessen

Ik heb er eigenlijk ook niks meer van opgestoken de laatste tijd en ik had altijd een enorme knoop in mijn maag en werd misselijk. Dusja ik denk dat ik de juiste keuze heb gemaakt tot nu toe.

Ik word alleen wel gek van die vrouw die dan telkens smst met dat iedereen mij zo gaat missen en ze altijd na mij vragen terwijl ik altijd het buitenbeentje ben. Toen mijn vz paard nog wel bij de groep stond vroegen ze mij ook nooit mee. Dusja ik vind het een beetje apart

Sorry als het een beetje onduidelijk is. Ik heb zoveel door mijn hoofd schieten wat ik op wil schrijven dat ik soms nogal onduidelijk kan zijn in mijn woorden.

Mocht iets niet duidelijk zijn dan wil ik het graag uitleggen!

**Geplaatst**: 30-09-10 19:31

Geplaatst: 30-09-10 19:31

Hoi

Ik lees hier ook zo'n beetje mee. Heb sinds kort de diagnose, asperger. Best een opluchting.
Heb laatst dit boek gelezen http://www.bol.com/nl/p/engelse-boeken/ ... index.html en vind het echt een aanrader! Heerlijk herkenbaar. Beter dan de andere boeken die ik tot nu toe heb gelezen. Het is alleen wel engels.. Ik geloof datie nog wel in het Nederlands uitkomt maar hoe-wat-wanneer weet ik niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-09-10 19:37

Geplaatst door de TopicStarter : 30-09-10 19:37

Orchid schreef:
Hoi
Ik lees hier ook zo'n beetje mee. Heb sinds kort de diagnose, asperger. Best een opluchting.
Heb laatst dit boek gelezen http://www.bol.com/nl/p/engelse-boeken/ ... index.html en vind het echt een aanrader! Heerlijk herkenbaar. Beter dan de andere boeken die ik tot nu toe heb gelezen. Het is alleen wel engels.. Ik geloof datie nog wel in het Nederlands uitkomt maar hoe-wat-wanneer weet ik niet.

4 oktober

heb m al gereserveerd

**Geplaatst**: 30-09-10 19:39

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 30-09-10 19:39

Thanks voor de link Orchid

Zie meteen nog wat interessante titels staan, ook voor vriendlief, haha.

**Geplaatst**: 30-09-10 20:55

Geplaatst: 30-09-10 20:55

_marinke_: eigenlijk gewoon zwaar k*t om het maar even plat te zeggen :(:)

. Wel heel vervelend hoor als je dusdanig in de stress schiet, dat het gewoon niet meer wil(ken het fenomeen wel, had het met mijn engelse toetsen altijd en nog steeds dus). Fijn dat je nu echt op een goede manier les krijgt en het steeds beetje beter gaat. Ga je tzt ook een keer een tussentijdse toets bij cbr doen? Om ook daar aan te wennen oid?

**Geplaatst**: 30-09-10 21:03

Geplaatst: 30-09-10 21:03

Wat ik wel een fijn boek vind: http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boe ... escription
Tenminste, als buitenstaander.

Het geeft veel duidelijkheid en inzicht, meer begrip ook (als ik voor mezelf spreek).

Ik heb ook een boek voor partners gelezen, maar die vond ik eigenlijk vrij oppervlakkig: http://www.bol.com/nl/p/nederlandse-boe ... index.html
Ik denk ook dat partners van een Asperger-vrouw er weinig aan hebben, het gaat vooral over vrouwen met Asperger-mannen.

**Geplaatst**: 30-09-10 21:05

Geplaatst: 30-09-10 21:05

Wat is een goed boek over PDD/autisme? Zou ook zo graag een keer een boek willen lezen, maar weet niet zo goed wat een goed boek is.

**Geplaatst**: 30-09-10 21:06

Geplaatst: 30-09-10 21:06

Waar ben je ongeveer naar op zoek ijssnuiver?

Ik heb veel boeken gelezen, maar voornamelijk om als buitenstaander meer inzicht te krijgen. Wil je ervaringsverhalen, tips, inzichten?

**Geplaatst**: 30-09-10 21:08

Geplaatst: 30-09-10 21:08

RedPassion schreef:
Waar ben je ongeveer naar op zoek ijssnuiver? Ik heb veel boeken gelezen, maar voornamelijk om als buitenstaander meer inzicht te krijgen. Wil je ervaringsverhalen, tips, inzichten?

Ja dat is een goede vraag... Om als buitenstaander inzicht te krijgen hoeft sowieso niet. Ervaringsverhalen vind ik altijd fijn en tips/inzichten ook wel. Eigenlijk allebij wel. Roep maar wat

.

Ik heb wel al de paardenjongen gelezen en vond dat onwijs mooi! Maar wil ook wel eens iets totaal anders.

**Geplaatst**: 30-09-10 21:14

Geplaatst: 30-09-10 21:14

De Paardenjongen vond ik ook prachtig.

Van Temple Grandin heb ik een aantal boeken gelezen, zij heeft autisme en ik vind dat ze haar belevingswereld prachtig en ontzettend duidelijk beschrijft.

http://www.bol.com/nl/s/boeken/zoekresu ... tid=103600

Haar dierenboeken vind ik vooral waanzinnig, gaat ook veel over autisme (kan ook niet anders, zij doet alles vanuit haar beleving en gevoel).
The Way I See It vond ik ook enorm verhelderend, en kan denk ik ook een fijn boek zijn als je zelf autisme hebt. Maar Emergence is denk ik vooral een aanrader. Weet alleen niet of die boeken er ook in het nederlands zijn.

**Geplaatst**: 30-09-10 21:17

Geplaatst: 30-09-10 21:17

Bedankt RedPassion! Ik zal eens gaan uitzoeken of de boeken er ook in het nederlands bestaan

. Engels lezen is gedoemd te mislukken namelijk.

**Geplaatst**: 30-09-10 21:30

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 30-09-10 21:30

Oehh ik ben temple grandin fan

Zelfs al voordat ik wist dat ik autisme had :')

De paardenjongen vond ik een goed boek

Niet erg informatief over autisme, maar toch wel herkenbaar.

Verder heb ik veel boeken van peter vermeulen gelezen, voor mij het meest herkenbaar, maar ik vind nog steeds dat het heel "moeilijk" is om boeken over autisme te lezen omdat het soms zo apart confronterend is.
(hoe leg ik dat uit

)
Het is vrijwel altijd geschreven vanuit hulpverleningsoogpunt, en niet vanuit "mijn" oogpunt.
En doordat ik er soms héél anders over denk is het wel moeilijk.
Daarnaast wordt er soms toch zo'n "krankzinnig" beeld geschets waarvan ik denk: he moet dat nou.
Maarja dat is wel noodzakelijk omdat het een verzameling is.

**Geplaatst**: 30-09-10 21:34

Geplaatst: 30-09-10 21:34

siskeh schreef:
Het is vrijwel altijd geschreven vanuit hulpverleningsoogpunt, en niet vanuit "mijn" oogpunt.
En doordat ik er soms héél anders over denk is het wel moeilijk.
Daarnaast wordt er soms toch zo'n "krankzinnig" beeld geschets waarvan ik denk: he moet dat nou.

Ik begrijp je volledig, ik heb daar ook moeite mee. Ik snap ook wel dat autisme heel breed is en er dus van alles behandeld wordt in die boeken, maar soms geeft dat het idee dat je niet eens meer met mensen te maken hebt. Terwijl ik juist vind dat iedereen in de eerste plaats een mens is, eventuele labels komen daarna wel (en wat is nou 'normaal'?).

**Geplaatst**: 30-09-10 21:38

Re: Leven binnen het Autistisch spectrum [2]

Geplaatst: 30-09-10 21:38

Danku redpasssion, jij zegt precies wat ik nét niet op kon schrijven: idd wat is normaal en wat niet meer.
Vaak heb ik ook zoiets van: leven en laten leven, waarom moet er nou zo'n probleem van gemaakt worden..
Het eerste boek wat ik las was iets van: vrouwen en meisjes met het syndroom van aspeger.
Daar stonden ook kledingtips in om te voorkomen dat je buiten de boot zou vallen.
Nou dat schoot helemáál in het verkeerde keelgat :')

Wat ik zelf graag zou willen zien zijn "succes"verhalen over mensen met autisme.
Ik ben alleen bang dat er een groot gedeelte van die succesvolle mensen niet eens weten dat ze autisme hebben

Kijk: temple grandin is vrij duidelijk maar er zijn zoveel mensen(vrouwen) die hun hele leven ergens mee worstelen maar wél heel erg succesvol kunnen zijn.
(tenminste dat geloof/hoop ik)