vraagtekens bij gedrag stiefzoon... pfffffff

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
No_No

Berichten: 6676
Geregistreerd: 31-03-07
Woonplaats: overijssel

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 27-08-10 08:25

Chubby schreef:
Maar het gaat toch niet om het stickertje of hokje? Probeer gewoon op basis van wat je nu ziet en denkt een omgangsvorm te vinden met het jochie. En bij goede resultaten kun je dat ook communiceren met school. Wie weet is dat gewoon voldoende om een fijn gezinsleven te hebben.


Ja zeker! En dat zal ook heel mooi zijn als dat vanzelf zou gebeuren.
Neem niet weg dat we het niet fijn hebben overigens. Maar ik kan moeilijk op hem reageren alsof hij er niets aan kan doen terwijl mijn vriend denkt dat hij zelf behoorlijk laks is. Dan hebben we twee verschillende benaderingen naar het zelfde jongetje, dat lijkt mij niet echt fijn voor hem. Daarnaast begrijp je het kereltje gewoon niet, kan je niet plaatsen waar zijn gedrag vandaan komt.
Als ik ziek ben wil ik kunnen plaatsen wat ik heb, als ik het niet weet en ik heb er last van dan ga ik naar de huisarts anders heb ik geen rust en ben ik er steeds mee bezich wat invloed heeft op de genezing en mijn humeur. Het zelfde heb ik ongeveer bij het kleine kereltje. Soms kan ik me heel goed inleven maar soms is het echt te veel. ALs je weet wat de oorzaak is is het gewoon makkelijker te plaatsen en naast je neer te leggen. Zo ervaar ik het. Nu is het een eeuwige twijfel en modderen me wat aan.

We hebben een planbord voor ons allemaal. Zo weet iedereen van elkaar wat er gaat gebeuren die week.

Belsje

Berichten: 3506
Geregistreerd: 28-10-02
Woonplaats: Belgisch Limburg

Re: vraagtekens bij gedrag stiefzoon... pfffffff

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-10 08:59

Eigenlijk kan een stickertje of hokje wel belangrijk zijn, zeker wanneer je denkt aan juiste medicatie en afstemming op het kind. Een ADHD'er benader je anders dan een ASS'er op een bepaald probleem aan te pakken. Daarom moet die diagnose niet uitgesproken worden, maar is het belangrijk te zien welke kenmerken het beeld beïnvloeden al dan niet.

Ook naar omgaan met voor ouders is het vaak een geruststelling. Nu zal TS en haar vriend vaak geconfronteerd worden met "doen wij iets fout, doe ik iets fout ....". Veel ouders van kinderen met een "probleem" geven zichzelf voor de diagnose een schuldgevoel, wat helemaal niet nodig is.

No_No als je wil mag je me pb'en. Wil de casus wel eens bekijken maar dan heb ik iets meer informatie nodig.

LindyH

Berichten: 11259
Geregistreerd: 02-07-05
Woonplaats: The Buckle of the Bible Belt

Re: vraagtekens bij gedrag stiefzoon... pfffffff

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-10 09:13

Mijn neefje van dezelfde leeftijd vertoont gelijksoortig gedrag en bij hem is de diagnose autisme gesteld. Verder weet ik geen details.
Wel weet ik dat er voor hem daarna veel deuren zijn open gegaan. Hij zit nu op een speciale school waar hij niet gepest wordt en zijn ei veel beter kwijt kan. Hij en zijn ouders krijgen begeleiding en, niet onbelangrijk, een rugzakje (geld dus) om bepaalde zorg en voorzieningen te kunnen betalen.

Een stempel kan dus heel fijn zijn als je met dat stempel door deuren komt die anders gesloten zouden blijven.

spatter

Berichten: 14471
Geregistreerd: 17-08-05
Woonplaats: Bocholt-belgie

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-10 09:18

TS kun je zijn zus niet eens vragen met je vriend te praten?
dat zal hij waarschijnlijk anders opvatten als dat jij dat doet
zij is familie en zit beroepshalve in dat werk
hopelijk kan zij hem dan er toe bewegen de jongen te laten testen

Evelijn

Berichten: 7692
Geregistreerd: 12-07-04
Woonplaats: Peize

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-08-10 09:24

Iedereen loopt hier meteen te diagnoses te roepen terwijl ik in de basis al dingen zie waarvan je denkt dat is voor elk kind veel om te verwerken.
No_no is het niet beter om eens hulp te zoeken bij het opvoeden. Dus dat je man en jij tips krijgen om zijn zoon maar ook jouw kinderen beter aan te sturen. Dan hou je het wat neutraler.
Vraag op school naar schoolmaatschappelijkwerk of de GGD die hebben pedagogisch medewerkers. Misschien is de drempel dan minder hoog en krijg jij (en je vriend!) toch handvatten. Mocht hiermee de problemen niet hanteerbaar worden dan is er iig al iemand geweest die de jongen heeft gezien en dus ook vervolgstappen in werking kan stellen.

Evt. handige links http://www.loes.nl/ http://www.regiotwente.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=1095&Itemid=205

cissie
Berichten: 6178
Geregistreerd: 23-08-02

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-08-10 11:35

Via i-net kan ik geen conclusie verbinden die een naam zou kunnen geven aan het gedrag van je stiefzoon.
Daar is onderzoek van een deskundige voor nodig, misschien dat school hier een rol bij kan spelen? (als je geen vertrouwen hebt in je huisarts).

Het klinkt als dit of dat.....dat gevoel bekruipt mij ook (autisme of aanverwante stoornis)..maar het is onmogelijk hem deze benaming te geven alleen gebaseerd op de info die jij geeft, daarvoor is observatie nodig van de jongeman.
Aan de ene kant wil je graag weten wat er met hem aan de hand is, de keerzijde is als zo'n jongen de stempel autisme of wat dan ook krijgt dat hij daar niet meer vanaf komt.
Voordeel ervan is dat jullie zijn gedrag beter kunnen begrijpen en binnen de omgang aanpassingen kunnen maken.

Hulp voor een proff is daarbij essentieel......

Je schrijft dat zijn moeder 4 jr geleden overleden is, onderzoek dit ook in combinatie met zijn gedrag, het zou zonde zijn als hij een stempel krijgt terwijl verdriet of onverwerkte emoties ook een verklaring van zijn gedrag kunnen zijn.

Zelf zou ik beide opties open houden...tot die tijd (voordat jullie eruit zijn wat te doen) zou ik hem observeren en verschillende aanpassingen maken voor hem.
Observeren is belangrijk als jullie de stap gaan maken om er hulp bij te zoeken kan een proff hier erg veel aan hebben.
Dagboekje bijhouden waarbij je iedere ker een kort stukje schrijft, wat heeft hij gedaan? hoe reageerde hij op bepaalde dingen/situaties?, hoe waren zijn emoties? ect.
Hij kan zelf ook een dagboekje bijhouden, als hij dat wilt, waar hij zijn verhaaltjes in kan zetten.
Wat heb ik vandaag gedaan?, wat vond ik daarvan? wat had ik graag willen doen? ect.
Als je zoiets wilt gaan doen, zorg dan dat de vragen (als je die erin zet, want je kunt hem ook vrij laten hierin en zonder vragen laten schrijven) altijd open vragen zijn, dus geen vragen waarbij hij met ja of nee kan antwoorden.

Kinderen met een autisme hebben over het algemeen veel baad bij rust en regelmaat, duidelijkheid, kortom structuur.
Kijk of je hierin hem wat kunt aanbieden.....zeg van te voren wat jullie/hij gaat doen.....geef hem niet teveel informatie tegelijkertijd.....houd opvoedkundige opmerkingen of sturing kort en duidelijk, jij bepaald.. leuk of niet leuk er is geen ruimte voor onderhandeling, kinkt erg streng en dat is het natuurlijk ook, maar kinderen met een autisme kunnen in de meeste gevallen moeilijk omgaan met flexibiliteit en teveel ruimte om zelf dingen in te vullen.
Niet dat dit in de toekomst niet zo kunnen maar in eerste instantie zou ik dit beperken.
Mocht hij zichtbaar houvast hebben aan deze dingen dan is dat aan de ene kant fijn want dan kun j dat voor een groot deel al zelf oplossen.

Als je er geen vertrouwen in hebt om er zelf mee aan de slag tegaan, zou ik niet telang wachten met het zoeken van hulp, niet alleen voor hem maar ook voor jullie.