Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-07-10 20:27

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 20:27

ik vraag me af of je niet heel anders praat op een moment dat jij of een geliefde een door de mens eigen gemaakt 'middel' nodig heeft.
ik hoop dat niemand hier daar ooit over hoeft te denken

**Geplaatst**: 05-07-10 20:32

Geplaatst: 05-07-10 20:32

Snoevie schreef:
ik vraag me af of je niet heel anders praat op een moment dat jij of een geliefde een door de mens eigen gemaakt 'middel' nodig heeft.
ik hoop dat niemand hier daar ooit over hoeft te denken

Ik heb mijn post net even aangepast.
Namelijk dat er heel veel is te genezen met middelen uit de natuur maar dat mensen dat niet willen inzien veelal.
En dat als je zo ver moet gaan dat je door mensen gemaakte middelen nodig hebt dan ben je gewoon te ver.
Het houdt een keer op iemand koste wat kost in leven houden gaat tegen mijn preciepes.
Kun je niet beter dood zijn dan wekelijks naar het ziekenhuis voor tests en medicatie?
Overgens vindt ik ook dat we het zelf veroorzaakt hebben moeder natuur wil ons niet ziek maken we doen het allemaal zelf.
En ik weet zeker dat als wij zullen inzien dat we de verkeerde weg in zijn geslagen moeder natuur ons met alle liefde helpt.

En ja ik zou het vreselijk vinden als iemand waarvan ik houdt zo ver is dat hij door de mens gemaakte middelen nodig heeft en ik hoop ook dat het nooit gebeurd.
Maar ik zou me dan wel blijven wat is de kwaliteit van leven nog als je steeds naar het ziekenhuis moet en je daaardoor bomvol met stress zit.

**Geplaatst**: 05-07-10 20:34

Geplaatst: 05-07-10 20:34

sorry,maar ik ben heel blij dat er chemo's bestaan die het mogelijk maken dat mensen kanker kunnen overleven

heel kwetsend dat jij nu schrijft: kan je niet beter dood zijn dan wekelijks testen/ziekenhuisbezoeken,enz.
bah

beetje offtopic trouwens,sorry allemaal

**Geplaatst**: 05-07-10 20:37

Geplaatst: 05-07-10 20:37

Wat is daar kwetsend aan?
Ik vraag mij enkel af wat zo`n persoon niet liever heeft en daar gaat het toch om om de wil van die persoon niet om wat de nabestaande verwachten? (mischien hard gezecht maar je gunt toch niemand een leven waarin hij/zij niet wilt zijn?)
Gaat het niet ten alle tijden om de kwaliteit van het leven?
Dat jij blij bent dat er chemo`s bestaan betekend niet dat de persoon in kwestie dat ook vindt.
Ik zou liever dood zijn dan een onmenselijk leven moeten leiden ja.
En ik vraag me af hoeveel goed we er mee doen dat mensen koste wat kost moeten blijven leven ook als de kwaliteit van leven extreem daalt.
Denk jij dat mensen daar gelukkig van worden?
Van het pijn leiden en alle stress die erbij komt?

(maar inderdaad erg oftopic als je discusie verder wilt zetten pb dan even)

**Geplaatst**: 05-07-10 20:47

Geplaatst: 05-07-10 20:47

Hmm, de drie (?) IVF pogingen zou ik nog wel doen, maar niet verder dan dat (denk ik nu..)
Je hebt nog zat andere opties, adopteren bvb

**Geplaatst**: 05-07-10 20:50

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 20:50

Voordat ik mijn zoon kreeg, heb ik 3 miskramen gehad. Toen ik voor de 4e keer zwanger was, heb ik me voorgenomen dat dit de laatste poging was. De zwangerschap was perfect, maar ik heb er geen moment van kunnen genieten vanwege de miskramen daarvoor. Gezonde zoon gekregen, waar ik erg dankbaar voor ben. Ik kan het niet met zekerheid zeggen (omdat ik nu een prachtig kind heb), maar als het ook de 4e keer mis was gegaan, had ik denk ik niet opnieuw een poging gedaan, ik vond de miskramen geestelijk enorm zwaar.

**Geplaatst**: 05-07-10 20:59

Geplaatst: 05-07-10 20:59

Dat is het ook, miskramen zijn enorm heftig (ook al roepen zoveel mensen 'ach, het was nog niks', 'je bent nog jong genoeg', of: 'er was vast iets mis mee, wees maar blij dat het nu al is overleden'). :(:)

**Geplaatst**: 05-07-10 20:59

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 20:59

lijkt me echt afschuwelijk,een miskraam. ik zou zoiets nooit tegen iemand zeggen

**Geplaatst**: 05-07-10 21:00

Geplaatst: 05-07-10 21:00

Ik ben het volledig met Moontje eens, al heisa als het niet lukt, bakken geld gaan daar in om maar kunnen niet accepteren dat ze er gewoon niet geschikt voor zijn.
Moeder natuurlijk zit prima inelkaar op dat gebied hoor, lekker laten gaan.

Snoevie schreef:
ijkt me echt afschuwelijk,een miskraam. ik zou zoiets nooit tegen iemand zeggen

Wat is er afschuwelijk aan een miskraam? Is net wat je dr zelf van maakt hoor.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:01

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 21:01

nou sorry hoor!het lijkt mij gewoon heel erg naar om iets te verliezen waar je misschien wel erg naar verlangd

**Geplaatst**: 05-07-10 21:01

Geplaatst: 05-07-10 21:01

Dat soort opmerkingen bedoel ik dus, ja

**Geplaatst**: 05-07-10 21:03

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 21:03

het is zo makkelijk praten; ja als het niet lukt,leg je erbij neer,want moeder natuur heeft het prima geregeld

laat dat toch ieders eigen keuze zijn,je kwetst mensen enorm met zulke uitspraken!

**Geplaatst**: 05-07-10 21:05

Geplaatst: 05-07-10 21:05

Met mijn gezonde Groningse verstand ben ik er ook van overtuigd dat een miskraam een prachtige oplossing van de natuur is voor een vruchtje dat niet in orde is, maar je hart werkt daar niet aan mee.

Ik geloof ook niet dat ik andere wegen had ingeslagen mocht het de 4e zwangerschap niet gelukt zijn, maar kan me goed voorstellen dat je kiest voor ivf e.d., tenzij dit een traject van jaren en jaren teleurstelling op teleurstelling is, dan zou ik eerder kiezen voor adoptie denk ik.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:06

Geplaatst: 05-07-10 21:06

Praat toch namens jezelf Snoevie aljeblieft , ik heb in mijn leven ook vrouwen meegemaakt die een miskraam hebben gehad, en er prima mee omgingen, onder het mom van het zal wel niet in orde geweest zijn beter zo dan een kindje wat wat mankeerd. Er geen traan om hebben gelaten.
Je kan het drama echt zo groot maken als je zelf wilt hoor, je kan er ook het positieve uithalen.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:08

Geplaatst: 05-07-10 21:08

Weet je, IVF geeft ook geen garantie op geen miskraam. Er kan zoveel misgaan tijdens een zwangerschap. Een vriendin van me heeft eens een kindje verloren doordat er een of andere grapjurk haar heel hard in haar buik trapte toen hij voorbij fietste... en zo kan er nog veel meer misgaan.
Adoptie is ook een mogelijkheid, maar voor veel mensen toch niet de oplossing. Iets met het willen doorgeven van je eigen genenpakketje of zo

**Geplaatst**: 05-07-10 21:08

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 21:08

Chiqa, dat er vrouwen zijn die er anders mee omgaan, wil niet zeggen dat jouw opmerking niet voor velen toch heel kwetsend kan zijn. Het is een gevoelig onderwerp.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:09

Geplaatst: 05-07-10 21:09

Heel makkelijk, ik heb wel een kinderwens, maar wegens omstandigheden laat ik deze niet uitkomen.

Dus helemaal niks !

**Geplaatst**: 05-07-10 21:15

Geplaatst: 05-07-10 21:15

Chiqa schreef:
Praat toch namens jezelf Snoevie aljeblieft.

dat doe ik toch?je reageert nogal heftig,net als ik,sorry dus als ik je ergens mee gekwetst heb

ik ken ook vrouwen die er nuchter onder waren,mee eens.

misschien kan je je alleen proberen voor te stellen dat als iemand heel erg verlangd naar een kindje,het inderdaad een drama voor iemand is als het wegvalt,ookal weet je verstandelijk wel dat er misschien iets niet goed was

**Geplaatst**: 05-07-10 21:16

Geplaatst: 05-07-10 21:16

Wat als je als vrouw een grote kinderwens hebt en bij jou is alles goed maar bij je man/vriend is de semen kwaliteit van die mate dat er enkel ICSI mogelijk is, wat dan man/vriend de deur uit omdat je geen IVF/ICSI wil?? En op zoek naar een andere man? Of dan toch adoptie?

Ik denk dat de mensen die op een natuurlijke wijze een kind hebben gekregen makkelijk praten hebben. Ze hebben niet hoeven nadenken over hoe nu verder? wat gaan we doen? En dan bedoel ik natuurlijk niet de mensen die na 2 jaar proberen eindelijk zwanger zijn.
Ik heb voor de stellen die kiezen voor IVF/ICSI veel respect, ze gaan door een hel om hun wens proberen uit te laten komen.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:18

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 21:18

Dat ben ik direct met je eens. De hele MMM is niet iets wat je voor je lol doet. Het is ontzettend hard werken, hormonen spuiten met alle gevolgen vandien, pijnlijke onderzoeken, genante onderzoeken... alles tijdrovend en je moet maar afwachten of het resultaat heeft.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:19

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 21:19

ik heb respect en begrip voor degenen die het willen ondergaan,maar even zo goed voor degene die het niet ziet zitten om wat voor reden ook.

het lijkt me erg heftig,he dus mij persoonlijk,ik schuif mijn mening op niemand toe

**Geplaatst**: 05-07-10 21:21

Re: Discussie: Hoe ver ga jij voor je kinderwens?

Geplaatst: 05-07-10 21:21

Ik denk er precies zo over, Snoevie

**Geplaatst**: 05-07-10 21:21

Geplaatst: 05-07-10 21:21

Snoevie schreef:
misschien kan je je alleen proberen voor te stellen dat als iemand heel erg verlangd naar een kindje,het inderdaad een drama voor iemand is als het wegvalt,ookal weet je verstandelijk wel dat er misschien iets niet goed was

Ik ben gewoon vrij nuchter, kan je geen kinderen krijgen zal dat wel een reden hebben, waarom niet gewoon accepteren.

En als ik dit lees;

Gemmeke schreef:
Wat als je als vrouw een grote kinderwens hebt en bij jou is alles goed maar bij je man/vriend is de semen kwaliteit van die mate dat er enkel ICSI mogelijk is, wat dan man/vriend de deur uit omdat je geen IVF/ICSI wil?? En op zoek naar een andere man? Of dan toch adoptie?

Dan denk ik echt....waar gáát dit nog over.
Je heb toch niet een vent omdat het een zaadproducent is? Waar zit dan je liefde? Er is toch veel meer? De deur uitzetten...Ik weet dat het gebeurd is (Ik ken ook zo'n relatie) die bij mij alle respect verloren hebben, althans die 'vrouw'.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:23

Geplaatst: 05-07-10 21:23

Chiqa schreef:
Ik ben gewoon vrij nuchter, kan je geen kinderen krijgen zal dat wel een reden hebben, waarom niet gewoon accepteren.

Dat is makkelijk gezegd voor iemand die al heel lang zeker weet dat ze geen kinderen wil. Kan heel anders liggen als je al vanaf je 16e maar een wens hebt: moeder worden.

**Geplaatst**: 05-07-10 21:24

Geplaatst: 05-07-10 21:24

maar dat ben ik ook zeker met je eens hoor chiqa,een man/vriend is veel meer dan een spermadonor!
als mijn man onvruchtbaar blijkt te zijn,dan houdt het op.
bij verminderde vruchtbaarheid heb je nog mogelijkheden.

maar iemand de deur uit daarvoor?nee,zeker niet!

maar ik ben ook best nuchter,maar ik heb wel begrip voor mensen met een heftige kinderwens.

daarin verschillen we blijkbaar,prima toch?

ieder zn mening.